ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ” Ο Τζώρτζ Φρίντμαν είναι γνωστός γεωπολιτικός αναλυτής. Εκφράζει κέντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Φρίντμαν έχει συνεργαστεί στο παρελθόν και έχει υποστηρίξει τουρκικά αιτήματα. Οι απόψεις που εκφράζει στην ανάλυση που ακολουθεί, λογικά, βρίσκονται κοντά στην πολιτική συμπεριφορά του Ντόναλντ Τράμπ. Κατά πόσο, όμως, το δια ταύτα είναι επιδίωξη του αμερικανού προέδρου απομένει να το δούμε.
"Υπάρχει μια άλλη, ολοένα αυξανόμενη ομάδα στις ΗΠΑ που βλέπει τη Μέση Ανατολή να έχει δευτερεύον ενδιαφέρον. Σε πολλές περιπτώσεις, περιλαμβάνει και το Ιράν σε αυτό. Αυτή η ομάδα θεωρεί την Κίνα ή τη Ρωσία (ή και τις δύο) ως τον θεμελιώδη αμφισβητία των Η.Π.Α. Τα μέλη της βλέπουν τη Μέση Ανατολή ως μια άσκοπη εκτροπή και αποστράγγιση αμερικανικών πόρων. Για αυτούς, ήταν κρίσιμο να φέρουν τις συγκρούσεις σε ένα τέλος. Όσοι έκαναν τη σταδιοδρομία τους στον πόλεμο και στις συμμαχίες του ήταν τρομαγμένοι. Η άποψη του Προέδρου Donald Trump ήταν σταθερή. Σε γενικές γραμμές, σκέφτηκε ότι η χρήση στρατιωτικής δύναμης οπουδήποτε πρέπει να είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας. Αρνήθηκε να ξεκινήσει μάχη στη Βόρεια Κορέα. Δεν επιτέθηκε στο Ιράν μετά την κατάρριψη ενός drone ή την κατάληψη πετρελαιοφόρου στα Στενά του Ορμούζ. Μετά την επίθεση στις εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας, αύξησε την αεράμυνά της αλλά αρνήθηκε επιθετικές ενέργειες εναντίον των Ιρανών.
Δεδομένης της αλλαγής στην αμερικανική στρατηγική, αναδύονται τρεις αποστολές. Η πρώτη είναι η συγκράτηση της Κίνας. Η δεύτερη είναι η συγκράτηση της Ρωσίας. Η τρίτη είναι ο περιορισμός του Ιράν.
Στην περίπτωση της Κίνας, η δομή συμμαχίας που απαιτείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι κατά κύριο λόγο το αρχιπέλαγος που εκτείνεται από την Ιαπωνία, στην Ινδονησία και τη Σιγκαπούρη – συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Κορέας.
Όσον αφορά τη Ρωσία, υπάρχουν δύο ενδιαφέροντα πεδία. Το ένα είναι το Βορειοευρωπαϊκό Πεδίο, το άλλο είναι η Μαύρη Θάλασσα.
Η Πολωνία είναι ο σύμμαχος των Αμερικανών στο βορρά, η Ρουμανία στο νότο. Αλλά η συμπερίληψη της Τουρκίας σε αυτό το πλαίσιο θα το ενίσχυε κατά της Ρωσίας. Επιπλέον, θα αποτελέσει σημαντικό ανταγωνιστή για την ανάπτυξη του Ιράν. Η σημασία της Τουρκίας είναι σαφής.
Ερωτοτροπεί τόσο με τη Ρωσία όσο και με το Ιράν. Η Τουρκία δεν είναι η χώρα που ήταν πριν από μια δεκαετία. Η οικονομία της επιταχύνθηκε και στη συνέχεια έπεσε σε κρίση. Έχει περάσει από μια απόπειρα πραξικοπήματος, και η εσωτερική πίεση ήταν τεράστια. Αλλά αυτές οι κρίσεις είναι κοινές στις αναδυόμενες δυνάμεις. Οι Η.Π.Α. είχαν εμφύλιο πόλεμο στη δεκαετία του 1860, αλλά το 1900 παρήγαγαν το ήμισυ των μεταποιημένων αγαθών στον κόσμο ενώ παράλληλα ήσαν η δεύτερη ναυτική δύναμη μετά τους Βρετανούς. Οι εσωτερικές κρίσεις δεν σημαίνουν αναγκαστικά εθνική παρακμή. Μπορούν να σημαίνουν στρατηγική ανάδυση. Η ευθυγράμμιση της Τουρκίας με το Ιράν και τη Ρωσία έχει πάντα τις εντάσεις της. Το Ιράν και η Ρωσία έχουν πολλές φορές διεξάγει πόλεμο με την Τουρκία και έχουν συστηματικά δει το Ιράκ ως απειλή.Προς το παρόν, και οι δύο έχουν άλλα συμφέροντα και η Τουρκία είναι έτοιμη να συνεργαστεί μαζί τους.
Αλλά η Τουρκία γνωρίζει καλά την ιστορία. Γνωρίζει επίσης ότι οι Η.Π.Α εγγυήθηκαν την τουρκική κυριαρχία έναντι των σοβιετικών απειλών κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και ότι οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με τη Ρωσία και το Ιράν, δεν έχουν εδαφικές φιλοδοξίες ή ανάγκες στην Τουρκία. Ήδη σύμμαχοι μέσω του ΝΑΤΟ και των ιστορικών διμερών δεσμών, μια σχέση με την Τουρκία είναι προς το αμερικανικό συμφέρον, επειδή δημιουργεί μια δομή που απειλεί τη γραμμή του Ιράν προς τη Μεσόγειο και ευνοεί τη ρουμανο-αμερικανική συμμαχία του Ευξείνου Πόντου. Οι ΗΠΑ και η Τουρκία είναι επίσης εχθρικές προς τη συριακή κυβέρνηση. Για την Τουρκία, μακροπρόθεσμα, η Ρωσία και το Ιράν είναι απρόβλεπτες και την απειλούν όταν οι δύο συνεργάζονται. Το αμερικανικό συμφέρον για μια ανεξάρτητη Τουρκία που εμποδίζει τη Ρωσία και το Ιράν συμπίπτει με τα μακροπρόθεσμα τουρκικά συμφέροντα.
Είναι εδώ που οι Κούρδοι μπαίνουν στην εξίσωση. Η Ανατολική Τουρκία είναι Κουρδική και για να διατηρήσει τη σταθερότητα εκεί, υπάρχει μια γεωπολιτική επιταγή για την Άγκυρα. Στοιχεία των Κούρδων της Τουρκίας, συγκεντρωμένα γύρω από το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, ή το ΡΚΚ, έχουν πραγματοποιήσει ένοπλες επιθέσεις. Ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να καθαρίσει τα άμεσα σύνορά της από μια κουρδική απειλή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανένα πρωταρχικό συμφέρον για κάτι τέτοιο και, πράγματι, συνεργάστηκαν με τους Κούρδους στο Ιράκ και τη Συρία. Αλλά για τους Τούρκους, η κατοχή εδαφών από τους Κούρδους στα σύνορά τους είναι μια απρόβλεπτη απειλή. Η αμερικανική εξάρτηση από τους Κούρδους μειώνεται καθώς η εμπλοκή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή μειώνεται.
Η Τουρκία γίνεται πολύ πιο σημαντική για τις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με το Ιράν από ό,τι οι Κούρδοι. Ο Trump αισθάνεται σαφώς ότι οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή πρέπει να σταματήσουν και ότι μια σχέση με την Τουρκία είναι κρίσιμη. Η ομάδα που εξακολουθεί να επικεντρώνεται στη Μέση Ανατολή το βλέπει αυτό ως θεμελιώδη προδοσία των Κούρδων. Η εξωτερική πολιτική είναι μια διαδικασία αδίστακτη και χωρίς συναίσθημα. Οι Κούρδοι θέλουν να ιδρύσουν ένα κουρδικό εθνικό κράτος. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να το υποστηρίξουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν σε μια αμοιβαία επωφελή συμμαχία με τους Κούρδους για να επιτύχουν ορισμένους κοινούς στόχους. Όμως, εκτός από τα συναισθήματα, οι Η.Π.Α. έχουν γεωπολιτικά συμφέροντα που μερικές φορές περιλαμβάνουν τους Κούρδους και μερικές φορές όχι – και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τους Κούρδους. Προς το παρόν, το θέμα δεν είναι η Αλ Κάιντα, αλλά η Κίνα και η Ρωσία, και η Τουρκία είναι κρίσιμη για τις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ είναι επίσης κρίσιμες για την Τουρκία, αλλά δεν μπορεί [η Τουρκία] απλά να εξαρτηθεί από τα αμερικανικά όπλα. Έχουν αυξήσει την ισχύ τους στην περιοχή και είχαν το χρόνο να το κάνουν σωστά.
Συνεπώς, οι ενέργειες του Trump στα συριακά σύνορα θα οδηγήσουν στην επίσκεψη του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσινγκτον και, εν ευθέτω χρόνω, στην αναδιάταξη της περιοχής μεταξύ παγκόσμιας ισχύος και περιφερειακής."
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://www.anixneuseis.gr/
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: "αναδιάταξη της περιοχής μεταξύ παγκόσμιας ισχύος και περιφερειακής" = ΟΙ ΗΠΑ ΑΦΗΝΟΥΝ/ΔΙΝΟΥΝ ΧΩΡΟ (ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ) ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.
ΓΙΑΤΙ; ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. ΚΙΝΑ, ΡΩΣΣΙΑ, ΙΡΑΝ.
ΑΚΟΜΗ ΟΙ/ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΚΙΝΑ=ΤΟΥΡΚΙΑ. ΑΚΟΜΗ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ 2002 Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ. ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ = ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΦΡΙΝΤΜΑΝ ΥΛΟΠΟΙΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ. ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟΤΟΚΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΙΡΑΝ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΩΣ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ή ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΕ ΔΥΟ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΟΠΩΣ Ο ΦΡΙΝΤΜΑΝ, ΣΤΙΣ ΗΠΑ.
ΣΧΕΤΙΚΟ: https://isxys.blogspot.com/2015/07/blog-post_150.html
"Υπάρχει μια άλλη, ολοένα αυξανόμενη ομάδα στις ΗΠΑ που βλέπει τη Μέση Ανατολή να έχει δευτερεύον ενδιαφέρον. Σε πολλές περιπτώσεις, περιλαμβάνει και το Ιράν σε αυτό. Αυτή η ομάδα θεωρεί την Κίνα ή τη Ρωσία (ή και τις δύο) ως τον θεμελιώδη αμφισβητία των Η.Π.Α. Τα μέλη της βλέπουν τη Μέση Ανατολή ως μια άσκοπη εκτροπή και αποστράγγιση αμερικανικών πόρων. Για αυτούς, ήταν κρίσιμο να φέρουν τις συγκρούσεις σε ένα τέλος. Όσοι έκαναν τη σταδιοδρομία τους στον πόλεμο και στις συμμαχίες του ήταν τρομαγμένοι. Η άποψη του Προέδρου Donald Trump ήταν σταθερή. Σε γενικές γραμμές, σκέφτηκε ότι η χρήση στρατιωτικής δύναμης οπουδήποτε πρέπει να είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας. Αρνήθηκε να ξεκινήσει μάχη στη Βόρεια Κορέα. Δεν επιτέθηκε στο Ιράν μετά την κατάρριψη ενός drone ή την κατάληψη πετρελαιοφόρου στα Στενά του Ορμούζ. Μετά την επίθεση στις εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας, αύξησε την αεράμυνά της αλλά αρνήθηκε επιθετικές ενέργειες εναντίον των Ιρανών.
Δεδομένης της αλλαγής στην αμερικανική στρατηγική, αναδύονται τρεις αποστολές. Η πρώτη είναι η συγκράτηση της Κίνας. Η δεύτερη είναι η συγκράτηση της Ρωσίας. Η τρίτη είναι ο περιορισμός του Ιράν.
Στην περίπτωση της Κίνας, η δομή συμμαχίας που απαιτείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι κατά κύριο λόγο το αρχιπέλαγος που εκτείνεται από την Ιαπωνία, στην Ινδονησία και τη Σιγκαπούρη – συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Κορέας.
Όσον αφορά τη Ρωσία, υπάρχουν δύο ενδιαφέροντα πεδία. Το ένα είναι το Βορειοευρωπαϊκό Πεδίο, το άλλο είναι η Μαύρη Θάλασσα.
Η Πολωνία είναι ο σύμμαχος των Αμερικανών στο βορρά, η Ρουμανία στο νότο. Αλλά η συμπερίληψη της Τουρκίας σε αυτό το πλαίσιο θα το ενίσχυε κατά της Ρωσίας. Επιπλέον, θα αποτελέσει σημαντικό ανταγωνιστή για την ανάπτυξη του Ιράν. Η σημασία της Τουρκίας είναι σαφής.
Ερωτοτροπεί τόσο με τη Ρωσία όσο και με το Ιράν. Η Τουρκία δεν είναι η χώρα που ήταν πριν από μια δεκαετία. Η οικονομία της επιταχύνθηκε και στη συνέχεια έπεσε σε κρίση. Έχει περάσει από μια απόπειρα πραξικοπήματος, και η εσωτερική πίεση ήταν τεράστια. Αλλά αυτές οι κρίσεις είναι κοινές στις αναδυόμενες δυνάμεις. Οι Η.Π.Α. είχαν εμφύλιο πόλεμο στη δεκαετία του 1860, αλλά το 1900 παρήγαγαν το ήμισυ των μεταποιημένων αγαθών στον κόσμο ενώ παράλληλα ήσαν η δεύτερη ναυτική δύναμη μετά τους Βρετανούς. Οι εσωτερικές κρίσεις δεν σημαίνουν αναγκαστικά εθνική παρακμή. Μπορούν να σημαίνουν στρατηγική ανάδυση. Η ευθυγράμμιση της Τουρκίας με το Ιράν και τη Ρωσία έχει πάντα τις εντάσεις της. Το Ιράν και η Ρωσία έχουν πολλές φορές διεξάγει πόλεμο με την Τουρκία και έχουν συστηματικά δει το Ιράκ ως απειλή.Προς το παρόν, και οι δύο έχουν άλλα συμφέροντα και η Τουρκία είναι έτοιμη να συνεργαστεί μαζί τους.
Αλλά η Τουρκία γνωρίζει καλά την ιστορία. Γνωρίζει επίσης ότι οι Η.Π.Α εγγυήθηκαν την τουρκική κυριαρχία έναντι των σοβιετικών απειλών κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και ότι οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με τη Ρωσία και το Ιράν, δεν έχουν εδαφικές φιλοδοξίες ή ανάγκες στην Τουρκία. Ήδη σύμμαχοι μέσω του ΝΑΤΟ και των ιστορικών διμερών δεσμών, μια σχέση με την Τουρκία είναι προς το αμερικανικό συμφέρον, επειδή δημιουργεί μια δομή που απειλεί τη γραμμή του Ιράν προς τη Μεσόγειο και ευνοεί τη ρουμανο-αμερικανική συμμαχία του Ευξείνου Πόντου. Οι ΗΠΑ και η Τουρκία είναι επίσης εχθρικές προς τη συριακή κυβέρνηση. Για την Τουρκία, μακροπρόθεσμα, η Ρωσία και το Ιράν είναι απρόβλεπτες και την απειλούν όταν οι δύο συνεργάζονται. Το αμερικανικό συμφέρον για μια ανεξάρτητη Τουρκία που εμποδίζει τη Ρωσία και το Ιράν συμπίπτει με τα μακροπρόθεσμα τουρκικά συμφέροντα.
Είναι εδώ που οι Κούρδοι μπαίνουν στην εξίσωση. Η Ανατολική Τουρκία είναι Κουρδική και για να διατηρήσει τη σταθερότητα εκεί, υπάρχει μια γεωπολιτική επιταγή για την Άγκυρα. Στοιχεία των Κούρδων της Τουρκίας, συγκεντρωμένα γύρω από το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, ή το ΡΚΚ, έχουν πραγματοποιήσει ένοπλες επιθέσεις. Ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να καθαρίσει τα άμεσα σύνορά της από μια κουρδική απειλή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κανένα πρωταρχικό συμφέρον για κάτι τέτοιο και, πράγματι, συνεργάστηκαν με τους Κούρδους στο Ιράκ και τη Συρία. Αλλά για τους Τούρκους, η κατοχή εδαφών από τους Κούρδους στα σύνορά τους είναι μια απρόβλεπτη απειλή. Η αμερικανική εξάρτηση από τους Κούρδους μειώνεται καθώς η εμπλοκή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή μειώνεται.
Η Τουρκία γίνεται πολύ πιο σημαντική για τις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με το Ιράν από ό,τι οι Κούρδοι. Ο Trump αισθάνεται σαφώς ότι οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή πρέπει να σταματήσουν και ότι μια σχέση με την Τουρκία είναι κρίσιμη. Η ομάδα που εξακολουθεί να επικεντρώνεται στη Μέση Ανατολή το βλέπει αυτό ως θεμελιώδη προδοσία των Κούρδων. Η εξωτερική πολιτική είναι μια διαδικασία αδίστακτη και χωρίς συναίσθημα. Οι Κούρδοι θέλουν να ιδρύσουν ένα κουρδικό εθνικό κράτος. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να το υποστηρίξουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν σε μια αμοιβαία επωφελή συμμαχία με τους Κούρδους για να επιτύχουν ορισμένους κοινούς στόχους. Όμως, εκτός από τα συναισθήματα, οι Η.Π.Α. έχουν γεωπολιτικά συμφέροντα που μερικές φορές περιλαμβάνουν τους Κούρδους και μερικές φορές όχι – και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τους Κούρδους. Προς το παρόν, το θέμα δεν είναι η Αλ Κάιντα, αλλά η Κίνα και η Ρωσία, και η Τουρκία είναι κρίσιμη για τις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ είναι επίσης κρίσιμες για την Τουρκία, αλλά δεν μπορεί [η Τουρκία] απλά να εξαρτηθεί από τα αμερικανικά όπλα. Έχουν αυξήσει την ισχύ τους στην περιοχή και είχαν το χρόνο να το κάνουν σωστά.
Συνεπώς, οι ενέργειες του Trump στα συριακά σύνορα θα οδηγήσουν στην επίσκεψη του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσινγκτον και, εν ευθέτω χρόνω, στην αναδιάταξη της περιοχής μεταξύ παγκόσμιας ισχύος και περιφερειακής."
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ: http://www.anixneuseis.gr/
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: "αναδιάταξη της περιοχής μεταξύ παγκόσμιας ισχύος και περιφερειακής" = ΟΙ ΗΠΑ ΑΦΗΝΟΥΝ/ΔΙΝΟΥΝ ΧΩΡΟ (ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ) ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.
ΓΙΑΤΙ; ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. ΚΙΝΑ, ΡΩΣΣΙΑ, ΙΡΑΝ.
ΑΚΟΜΗ ΟΙ/ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΚΙΝΑ=ΤΟΥΡΚΙΑ. ΑΚΟΜΗ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ 2002 Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ. ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ = ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΦΡΙΝΤΜΑΝ ΥΛΟΠΟΙΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ. ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟΤΟΚΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΙΡΑΝ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΩΣ Η ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ή ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΕ ΔΥΟ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΟΠΩΣ Ο ΦΡΙΝΤΜΑΝ, ΣΤΙΣ ΗΠΑ.
- ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΝΑ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΔΩ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΡΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ, ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΑΝΑΦΥΛΑΞΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΡΙΝΤΜΑΝ.
- ΑΦΟΥ ΟΙ ΗΠΑ ΔΙΝΟΥΝ ΧΩΡΟ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΝ. ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ. ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ. ΕΔΩ ΕΜΠΛΕΚΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ. ΕΙΤΕ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΛΗΓΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΕΙΤΕ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥΣ. ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ.
ΣΧΕΤΙΚΟ: https://isxys.blogspot.com/2015/07/blog-post_150.html
No comments :
Post a Comment