02/01/2020

Μερικές προβλέψεις αναγνωστών των Financial Times

Θα κλείσει ο Μπόρις Τζόνσον μια εμπορική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση; Ναι. Αυτός είναι ο στόχος του και έχει καλές πιθανότητες. Ανακοινώνοντας ότι η καταληκτική ημερομηνία θα τεθεί με νόμο, ωστόσο, ο πρωθυπουργός έχει βάλει χαμηλά τον πήχη. Θα είναι σχεδόν αδύνατο να διαπραγματευτεί πολλά περισσότερα από μια βασική συμφωνία που καλύπτει το εμπόριο αγαθών στον διαθέσιμο χρόνο. Ο κος Τζόνσον έχει δώσει έμφαση στον στόχο του να αφαιρέσει τους δασμούς και τις ποσοστώσεις σε όλα τα εμπορεύσιμα αγαθά. Η ΕΕ-27 έχει συμφέρον για μια τέτοια συμφωνία. Συλλογικά έχει μεγάλο πλεόνασμα στο εμπόριο αγαθών. Υπάρχουν όμως, παγίδες. Προσέξτε τη γαλλική επιμονή η αλιεία να περιλαμβάνεται σε οποιαδήποτε συμφωνία και να δοθούν διασφαλίσεις από τη Βρετανία ότι δεν θα προσπαθήσει να υπονομεύσει τα ευρωπαϊκά στάνταρντ στην εργασία και το περιβάλλον.

Θα γίνουν εκ νέου οι Εργατικοί στο Η.Β κόμμα εξουσίας; Όχι. Οι απερχόμενοι ηγέτες των Εργατικών έχουν προτείνει μια περίοδο «στοχασμού» για το πώς θα κινηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση της Μεγάλης Βρετανίας μετά το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα από το 1935. Αυτοί μέσα στο κόμμα που φοβόταν ή προειδοποιούσαν ότι με τον Τζέρεμι Κόρμπιν θα καταλήγαμε εδώ, και οι μετριοπαθείς που σπεύδουν να επανενταχθούν προκειμένου να δικαιούνται ψήφο στην επιλογή του νέου ηγέτη και του αναπληρωτή, μπορεί, ωστόσο να απογοητευτούν. Οι αλληλοκατηγορίες και οι μάχες μεταξύ των παρατάξεων θα περάσει πολύς χρόνος για να καταλήξουν. Εως τώρα, όσοι ελπίζουν στην ηγεσία είναι αρκετά προσεκτικοί στο να μην αποκηρύξουν το κάθετα αριστερό ταξίδι υπό τον κο Κόρμπιν. Για να κερδίσουν ίσως θα πρέπει να υποσχεθούν περίπου τα ίδια.

Θα καταρρεύσει ο Μεγάλος Συνασπισμός της Αγκελας Μέρκελ; Ναι. Η Γερμανίδα Καγκελάριος θα δυσκολευτεί να κρατήσει αλώβητο τον «GroKo», καθώς ο μικρότερος εταίρος, οι σοσιαλδημοκράτες, κλίνουν προς τα αριστερά. Οι νέοι ηγέτες του SPD Norbert Walter-Borjans και Saskia Esken πιέστηκαν από υψηλόβαθμους αξιωματούχους του κόμματος και υπουργούς να μαλακώσουν τη ρητορική τους κατά του συνασπισμού στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματος. Εκλέχθηκαν, όμως, με βάση ένα σχέδιο να αποχωρήσουν και η υπόσχεσή τους να αυξήσουν τις δαπάνες θα τους φέρει σε σύγκρουση με τους δημοσιονομικά συντηρητικούς του CDU της Μέρκελ. Το SPD ίσως επιδιώξει να αποφύγει πρόωρες εκλογές, φοβούμενο την συντριβή και να επιτρέψει μια κυβέρνηση μειοψηφίας έως το 2021, όταν και αποχωρεί η κα Μέρκελ.

Θα ανακτήσει την εξουσία στην Ιταλία ο Ματέο Σαλβίνι; Ναι. Αφού τα έκανε θάλασσα προσπαθώντας να προκαλέσει πρόωρες εκλογές τον Αύγουστο και βρέθηκε εκτός κυβέρνησης, ο ηγέτης της δεξιόστροφης εθνικιστικής Λίγκας είναι ξανά ψηλά στις δημοσκοπήσεις. Ο συνασπισμός που πήρε την εξουσία πριν από τέσσερις μήνες αποδεικνύεται εξίσου μεμψίμοιρος και αναποτελεσματικός με αυτόν που τερμάτισε ο κος Σαλβίνι. Η ήττα των Αριστερών στο προπύργιό τους στην Emilia-Romagna στις τοπικές εκλογές στα τέλη Ιανουαρίου θα θέσει την κυβέρνηση σε περιδίνηση. Ακόμα και το νέο κίνημα κατά του Σαλβίνι, γνωστό ως οι «Σαρδέλες», επιβεβαιώνει την κυριαρχία του.

Θα κερδίσει ο Ντόναλντ Τραμπ την ψήφο των πολιτών ; Το 2016 η Χίλαρι Κλίντον πήρε σχεδόν τρία εκατομμύρια περισσότερες ψήφους από τον Ντόναλντ Τραμπ κι’ όμως έχασε το σώμα των εκλεκτόρων. Αυτό το περιθώριο θα είναι μεγαλύτερο το 2020, παρ’ όλα αυτά μπορεί ακόμα να έχει ως αποτέλεσμα την επανεκλογή του Ντ. Τραμπ. Πολλοί από τους πιο ενεργητικούς ψηφοφόρους που τάσσονται κατά του Τραμπ ζουν σε πολιτείες που ανήκουν ήδη στους Δημοκρατικούς, όπως η Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη. Οι ψήφοι τους έτσι, θα μπορούσαν να πάνε «χαμένες». Η πραγματική μάχη θα είναι ξανά στις μικρές μεσοδυτικές πολιτείες που προσέφεραν στον Πρόεδρο την νίκη στις προηγούμενες εκλογές.

Θα μπουν οι ΗΠΑ σε ύφεση; Όχι, αν και η ερώτηση στοιχειώνει τις αγορές, τον Λευκό Οίκο και τους επικεφαλής αμερικανικών επιχειρήσεων. Οι μισοί από τους οικονομικούς διευθυντές δήλωσαν σε πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου Duke ότι περιμένουν ύφεση την επόμενη χρονιά. Είναι εύκολο να δούμε το γιατί. Καμιά οικονομία, εξαιρώντας την Αυστραλία, δεν αψήφησε τον επιχειρηματικό κύκλο για τόσο πολύ, και υπάρχουν σημάδια ότι οι νευρικές αμερικανικές εταιρείες μειώνουν τις κεφαλαιακές δαπάνες. Οι καταναλωτές, ωστόσο, έχουν μείνει ανέλπιστα ισχυροί το 2019. Υπάρχουν καλοί λόγοι να συνεχιστεί αυτό το 2020, με την ανεργία ακόμα σε ιστορικά χαμηλά και θέσεις εργασίας να δημιουργούνται για τα φτωχότερα τμήματα της οικονομίας. Αυτό, ως αντίβαρο, θα πρέπει να κρατήσει την οικονομία σε ανάπτυξη.

Θα ξανακερδίσει η Ινδία τον τίτλο της ταχύτερα αναπτυσσόμενης μεγάλης οικονομίας; Οχι. Η αύξηση του ΑΕΠ της Ινδίας έχει καταρρεύσει, από το 8% στο 4,5% την περασμένη χρονιά εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων στον τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τομέα και τον κάποτε ακμαίο κλάδο του real estate. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Narendra Modi, όμως, επιμένει ότι τα δεινά της οικονομίας είναι κυκλικά και δεν έχει αξιόπιστο σχέδιο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Η ανάπτυξη μπορεί να ανακάμψει ελαφρά από το υφιστάμενο χαμηλό εξαετίας, αλλά η Ινδία θα δυσκολευτεί να ξανακερδίσει αρκετό μομέντουμ ώστε να ξεπεράσει ακόμα και μια επιβραδύνουσα Κίνα.

Θα υπάρξει πόλεμος με το Ιράν; Οχι. Ανησυχίες για μια σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ, των Αράβων συμμάχων της και του Ιράν σιγοβράζουν για μήνες καθώς η κυβέρνηση Τραμπ εντείνει την στρατηγική της «μέγιστης πίεσης» κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Η Τεχεράνη έχει αντιδράσει με προκλητικές ενέργειες, την κατάρριψη αμερικανικού drone, την κατάληψη βρετανικού πλοίου και, όπως φημολογείται, επιτιθέμενη κατά της πετρελαϊκής βιομηχανίας της Σαουδικής Αραβίας. Κι’ όμως, παρά την επιθετική ρητορική, ο κος Τραμπ έχει φανεί διστακτικός στο να αναλάβει στιβαρή δράση. Ολοι οι πρωταγωνιστές επιμένουν ότι δεν θέλουν πόλεμο. Και με τις εκλογές να πλησιάζουν, ο κος Τραμπ είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να θέλει τις ΗΠΑ ανακατεμένες σε μια σύγκρουση. Κάθε λάθος υπολογισμός, όμως, δημιουργεί αναπόφευκτα τον κίνδυνο να πυροδοτηθεί ευρύτερη αντιπαράθεση.

Θα συνεχιστούν οι μεγάλες διαδηλώσεις στην Λατινική Αμερική; Ναι. Οι βαθύτερες αιτίες της οργής, αδύναμη ανάπτυξη, σοβαρή ανισότητα και η αντίληψη ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν πολλές από τις ανάγκες των ανθρώπων, δεν θα φύγουν. Οι ξεσηκωμοί του 2019 δεν σέβονται πολιτικά χρώματα, χτύπησαν τις φιλικές προς τις αγορές κυβερνήσεις σε Χιλή, Κολομβία και Εκουαδόρ, αλλά και τον αριστερό πρόεδρο της Βολιβίας. Ο νέος Περονιστής πρόεδρος της Αργεντινής μπορεί να απολαμβάνει μια περίοδο μέλιτος, αλλά υπάρχουν σοβαρές κρίσεις που δεν έχουν λυθεί στις περισσότερες από τις χώρες των Ανδεων και το Μεξικό μπορεί να είναι ευάλωτο αν ο λαϊκιστής ηγέτης του, Andrés Manuel López Obrador αποδειχθεί ανίκανος να θέσει υπό έλεγχο την αυξανόμενη βία και δεν επανεκκινήσει την στάσιμη οικονομία.

Θα πετύχει ο Εμμ. Μακρόν μια επανεκκίνηση με τη Ρωσία του Βλ. Πούτιν; Οχι. Ο Γάλλος πρόεδρος έκανε φιλόδοξα ανοίγματα για να φέρει τη Ρωσία πίσω στο... μαντρί. Το μονοπάτι, όμως, για κάθε ευρύτερη επανεκκίνηση περνά μέσα από μια ειρηνευτική συμφωνία με την Ουκρανία, κάτι απίθανο. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky εκλέχθηκε εν μέρει με μια δέσμευση να τελειώσει την σύγκρουση που σιγοβράζει στα ανατολικά της χώρας. Δεν μπορεί, ωστόσο, να συμφωνήσει στις απαιτήσεις της Μόσχας να χορηγήσει «ειδικό καθεστώς» στο Ντονμπάς, κάτι το οποίο, όπως φοβάται το Κίεβο θα επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει ειδικό βάρος μέσω των αντιπροσώπων της εκεί, μετατρέποντας την περιοχή σε ένα είδος καρκίνου μέσα στην Ουκρανία. Μια πιο περιορισμένη συνέχιση του διαλόγου με τη Ρωσία, όμως, είναι πιθανή.

Θα δούμε ουσιαστική ρύθμιση των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών; Οχι, τουλάχιστον στην τεράστια αμερικανική αγορά. Ο δρόμος προς την πιο πιθανή ρύθμιση, ένα νομοσχέδιο για την ιδιωτικότητα, είναι δύσκολος. Οι Δημοκρατικοί θέλουν σκληρούς κανόνες και οι Ρεπουμπλικάνοι ευνοούν πιο αδύναμες ρυθμίσεις (τις οποίες δεν μπορούν να περάσουν από τη Βουλή). Εν τω μεταξύ οι ΗΠΑ έβαλαν νομικά παραθυράκια για τις τεχνολογικές εταιρείες (όπως μια πρόβλεψη ότι αυτές δεν θα τυγχάνουν μεταχείρισης ως εκδοτικές) στην εμπορική συμφωνία με το Μεξικό και τον Καναδά (USMCA) και προσπαθούν να τα κάνουν τμήμα κάθε νέας διατλαντικής συμφωνίας. Η αρμόδια Επίτροπος της ΕΕ Μ. Βεστάγκερ θέλει να συνδέσει και να ενισχύσει την ιδιωτικότητα και τους νόμους κατά των μονοπωλίων. Ένα πακέτο προτάσεων που παρουσίασε θα πάρει χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Θα γίνει η Κίνα παγκόσμιος ηγέτης στο 5G; Ναι. Η Κίνα ηγείται στις τηλεπικοινωνίες 5G, την υπεργρήγορη ασύρματη συνδεσιμότητα που θα είναι το νευρικό σύστημα του «Internet of Things» και αυτό θα είναι εμφανές παντού έως τα τέλη του χρόνου. Με κριτήριο τους σταθμούς βάσης 5G που θα εγκατασταθούν, η Κίνα θα βρεθεί πολύ μπροστά από άλλες χώρες. Με βάση τον αριθμό των συμβολαίων για να προσφέρει υπηρεσίες 5G στο εξωτερικό, η Huawei θα προηγηθεί του ανταγωνισμού από την Ericsson, παρά την πίεση της ΗΠΑ για να περιορίσει την κινεζική τηλεπικοινωνιακή εταιρεία εξαιτίας φόβων σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Και στις πωλήσεις smartphone 5G, Huawei, Oppo, Xiaomi, Vivo και άλλοι κινέζοι κατασκευαστές θα ξεπεράσουν κατά πολύ Apple, Samsung κ.ά.

Θα μειωθούν οι παγκόσμιες εκπομπές ρύπων; Οχι. Οι εκπομπές από την καύση ορυκτών καυσίμων αυξάνουν κατά μέσο όρο 0,9% το χρόνο από το 2010 και υπάρχουν πολλά σημάδια νέας ανόδου το 2020. Αν το παγκόσμιο ΑΕΠ αυξηθεί όπως προβλέπεται, πιθανότατα θα δούμε περισσότερη χρήση ενέργειας, η οποία ακόμα προέρχεται κυρίως από ορυκτά καύσιμα. Κάποιες από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες θα είναι ξανά οι μεγάλοι καταναλωτές άνθρακα, του πλέον ρυπογόνου ορυκτού καυσίμου, μεταξύ αυτών η Κίνα. Εκπέμπει περισσότερο CO2 απ’ ότι ΗΠΑ και Ευρώπη μαζί και οι προσπάθειες του Πεκίνου να τονώσει την οικονομία και να αυξήσει την ενεργειακή ασφάλεια θα μπορούσαν εύκολα να υποστηρίξουν την χρήση άνθρακα.

Θα κλείσει το πετρέλαιο Brent τη χρονιά πάνω από τα 65 δολάρια του βαρέλι; Οχι. Ο ΟΠΕΚ του οποίου ηγείται η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί του, περιλαμβανομένης της Ρωσίας, με ένα πρόσφατο κύκλο μειώσεων της παραγωγής στα τέλη του 2019, κράτησε τις τιμές πάνω από τα 65 δολάρια το βαρέλι. Για να παραμείνει όμως το αργό σε αυτά τα επίπεδα όλο το 2020 θα απαιτηθεί οι παραγωγοί να τηρήσουν τις περικοπές στις οποίες δεσμεύτηκαν, με το Βασίλειο να σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος για παρατεταμένη περίοδο. Η συμμόρφωση της Ρωσίας με τη συμφωνία είναι υπό εξέταση. Ενώ η αύξηση της παραγωγής του αμερικανού σχιστολιθικού πετρελαίου προβλέπεται να αποδυναμωθεί το 2020, η παραγωγή άλλων χωρών, μη μελών του ΟΠΕΚ, θα επεκταθεί. Και ο Ντόναλντ Τραμπ σε μια εκλογική χρονιά θα επιδιώξει να επιστρατεύσει την στήριξη των σαουδαράβων εταίρων του προκειμένου να εξασφαλίσει ότι οι τιμές δεν θα κλιμακωθούν.

Θα συνεχίσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες να κόβουν θέσεις εργασίας; Ναι. Λίγα στοιχεία υπονοούν ότι το σκληρό επιχειρηματικό περιβάλλον θα αλλάξει σύντομα. Οι τράπεζες πιέζονται από τα χαμηλά ή αρνητικά επιτόκια, τα αδύναμα έσοδα επενδυτικής τραπεζικής και την επιβραδύνουσα οικονομική ανάπτυξη. Οι τράπεζες προετοιμάζονται και για τους κανόνες της Βασιλείας IV, οι οποίοι από το 2022 θα αυξήσουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις. Εως το Δεκέμβριο, οι τράπεζες σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ελβετία και Μεγάλη Βρετανία είχαν αθροιστικά ανακοινώσει την περικοπή πάνω από 60.000 θέσεων εργασίας. Η HSBC θα συνεχίζει την πολιτική περικοπών υπό τον ενδιάμεσο επικεφαλής Noel Quinn. Στην Ιταλία, άλλες τράπεζες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την UniCredit, η οποία περικόπτει 8.000 θέσεις. Περισσότερες θέσεις θα χαθούν στη Μεγάλη Βρετανία, ειδικά αν το Brexit χτυπήσει σκληρά την οικονομία.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΔΩ: https://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/article-ft-gr/2001102/oi-provlepseis-ton-financial-times-gia-th-nea-hron.html

No comments :

Post a Comment