H πρώτη πτήση του τουρκικού UAV κλάσης HALE (Ηigh-Αltitude Long-Endurance) της Baykar Makina, Akinci, είναι γεγονός. Το UAV Akinci δεν αποτελεί σχέδιο, ούτε “μακέτα” όπως για παράδειγμα το TF-X. Είναι ένα υπαρκτό σχέδιο, το οποίο πέταξε και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Φυσικά με την πτήση απλά έγινε ακόμη ένα βήμα στο πρόγραμμα δοκιμών του, αλλά κάθε πρώτη πτήση είναι ένας σημαντικός σταθμός στην ιστορία κάθε ιπτάμενης μηχανής.Πρέπει να πούμε πως η ανάπτυξη ενός HALE UAV δεν είναι απλή ή εύκολη υπόθεση. Σημαίνει πως η γειτονική μας χώρα έχει κάνει άλματα σε πολλούς τεχνολογικούς τομείς, από την παραγωγή συνθετικών υλικών, μέχρι τις τηλεπικοινωνίες, από τα όπλα μέχρι τα ηλεκτρο-οπτικά. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για το τι έχουμε κάνει εμείς στο τομέα, αλλά θα προτιμήσουμε να το αφήσουμε στην άκρη…
Δυστυχώς όμως, όπως παρατηρήσαμε, η πτήση του Akinci πέρασε απαρατήρητη από το σύνολο σχεδόν των ελληνικών ΜΜΕ. Αντίθετα, η παραγγελία κάποτε των F-35A αλλά και η πρώτη πτήση, αλλά και η τελετή παράδοσης των τουρκικών αεροσκαφών, “έπαιζε” για πολλές μέρες στην επικαιρότητα. Τώρα όμως, τι έγινε δηλαδή; ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι είναι, μην το κάνουμε και θέμα!Αν και οι Τούρκοι έχουν έναν πραγματικά τεράστιο στόλο από UAV/UCAV, εντούτοις το Akinci αντιπροσωπεύει κάτι το τελείως διαφορετικό. Μπορεί να μεταφέρει ένα μεγάλο φορτίο, άνω των 900 κιλών, ενώ το ίδιο ζυγίζει 4,5 τόνους! Για σύγκριση, το ANKA έχει το 1/3 του βάρους του Akinci, ενώ οι επιδόσεις του τελευταίου είναι συγκρίσιμες του MQ-9 Reaper. Τώρα, είχαμε τονίσει τον κίνδυνο που παρουσίαζαν τα UCAV ANKA και Bayraktar για την Ελλάδα. Για παράδειγμα, σμήνη από αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να χτυπούν τα ελληνικά νησιά με βολές ακρίβειας, ενώ η τουρκική πολεμική αεροπορία θα μπορεί να αναλώνεται σε αποστολές αέρος αέρος για να σταματά τα ελληνικά μαχητικά. Παρολαυτά όμως, ο κίνδυνος που παρουσιάζουν είναι -ας πούμε- διαχειρίσιμος, καθώς με τον ένα ή άλλον τρόπο υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης στο ελληνικό οπλοστάσιο.
Η κατάσταση όμως αλλάζει με το Akinci. Το τελευταίο μπορεί να φέρει τον πύραυλο cruise SOM J, που αρχικά προβλεπόταν να εξοπλίσει τα παραλίγο τουρκικά F-35A. H αναστολή και ίσως ακύρωση παράδοσης των τουρκικών αεροσκαφών όχι μόνο δεν σταμάτησε την εξέλιξη του προηγμένου πυραύλου πλεύσης, αντίθετα αυτή συνεχίστηκε κανονικά. Τωρα, Akinci και SOM από μόνοι τους ίσως να μην είναι τόσο πρόβλημα, αλλά σε συνδυασμό μεταξύ τους μπορούν να είναι φονικός συνδυασμός. Ειδικά για την ελληνική αεράμυνα και την ΠΑ. Η τουρκική αεροπορία μπορεί να αποκτήσει όποιον αριθμό από τα εγχώριας κατασκευής UCAV επιθυμεί. Συνεπώς, έχει τον κατάλληλο φορέα για την ταυτόχρονη εκτόξευση όσων πυραύλων πλεύσης επιθυμεί, ενώ μπορεί να επαναλαμβάνει τη διαδικασία επίσης όσες φορές θέλει. Θα ρωτήσει κάποιος, κι όχι άδικα, αν αυτή η διαδικασία μπορεί ή όχι να γίνει από τα τουρκικά μαχητικά. Φυσικά και μπορεί, αλλά πρέπει να τονίσουμε πως τα μαχητικά θα χρειαστούν σε διάφορα σημεία του μετώπου, ενώ οι βάσεις τους είναι εντός της επιχειρησιακής δυνατότητας της ΠΑ.
Τα Akinci όμως μπορούν να απογειώνονται από παντού, ακόμη κι από το Ινσιρλίκ, να πλησιάζουν τα μικρασιάτικα παράλια, να εξαπολύουν τους SOM και να επιστρέφουν όπου θέλουν. Και το βασικότερο, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΠΙΛΟΤΟΥΣ, ένα είδος εν ανεπαρκεία στην τουρκική αεροπορία μετά τις αμείλικτες διώξεις εκπαιδευμένων στελεχών από το Καθεστώς Ερντογάν. Η αντιμετώπισή τους από την ΠΑ θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η τελευταία θα είναι αφοσιωμένη στην εξαΰλωση της τουρκικής ΠΑ, αλλά και στις άλλες αποστολές της. Αντίθετα, τα Akinci, θα μπορούν να πετούν πάνω από ασφαλείς περιοχές, και όταν απομακρύνονται τα ελληνικά μαχητικά, να μπαίνουν στο Αιγαίο και να εξαπολύουν τους SOM και αμέσως μετά να απομακρύνονται. Τυχόν αποστολές κυνηγιού των UCAV θα βάλει αναμφίβολα τα ελληνικά μαχητικά εντός των περιοχών που προστατεύονται από τους S-400. Οι SOM σε πρώτη φάση θα χτυπήσουν τα αεροδρόμια της ΠΑ, και μετά θα επικεντρωθούν στις ελληνικές υποδομές, λιμάνια, συγκοινωνιακούς κόμβους, εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κοκ. Κι όλα αυτά, χωρίς την ανάγκη της τουρκικής ΠΑ. Αν μάλιστα τα χτυπήματα συνδυαστούν με βολές βαλλιστικών πυραύλων, τότε αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο για την ελληνική αεράμυνα.
Πρέπει να τονίσουμε πως οι Τούρκοι έχουν κάνει άλματα στον τομέα των ηλεκτρονικών, και η ASELSAN σχεδιάζει ραντάρ AESA GaN που σε έναν διαφορετικό κόσμο θα τοποθετούσαν στα τουρκικά F-16C/D. Τώρα όμως μπορούν άνετα να συνδυάσουν κάποιο ραντάρ με UCAV Akinci δίνοντάς του τη δυνατότητα να φέρει πυραύλους αέρος αέρος. Θυμίζουμε πως οι Τούρκοι αναπτύσσουν δικούς τους πυραύλους αέρος-αέρος μέσου και μικρού βεληνεκούς. Έτσι, οι πύραυλοι που θα μπορούν κάθε στιγμή να εκτοξευτούν κατά των ελληνικών μαχητικών από την τουρκική αεροπορία μπορεί να είναι πολλαπλός. Τα Akinci με ραντάρ, πετώντας ψηλά, θα μπορούν να μεταφέρουν δεδομένα σε χαμηλά ιπτάμενα τουρκικά αεροσκάφη, ή να συμπληρώνουν την εικόνα της τακτικής κατάστασης ανά πάσα στιγμή. Ταυτόχρονα, χάρη στον μεγάλο χρόνο παραμονής στον αέρα, μπορούν να παίζουν το ρόλο του ιπτάμενου εκτοξευτή αντιαεροπορικών πυραύλων, δημιουργώντας μια ιπτάμενη κόλαση πάνω από το Αιγαίο.
Όσο ανώτερη κι αν είναι σε έμψυχο δυναμικό η ΠΑ, εντούτοις η γειτονική μας χώρα έχει βρει τρόπους να ξεπερνά τα όποια προβλήματα. Οι πιλότοι μας δεν θα αντιμετωπίσουν απλά και μόνο τα όποια εχθρικά μαχητικά, αλλά μια πολύπλευρη απειλή, με πλοκάμια περισσότερα από όσα μπορούμε να κόψουμε. Το εμπάργκο στα F-35A μπορεί να «έλυσε» κάποια από τα προβλήματα αλλά δεν τα εξαφάνισε όλα. Απλά λύθηκε ένα μόνο Θέμα, δεν αποκτήσαμε ξαφνικά υπεροπλία ούτε επανήλθε η ισορροπία δυνάμεων. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποφασίσουμε να επενδύσουμε ενεργά στην Άμυνα της χώρας. Κι αυτό να γίνει με έναν σοβαρό αμυντικό προϋπολογισμό. Αλλιώς, θα βλέπουμε τα καλοκαίρια στη Γαύδο το τουρκικό λιμενικό να διώχνει τα φουσκωτά από την “τουρκική ΑΟΖ”…
https://www.ptisidiastima.com/akinci-is-a-great-danger-for-hellenic-defence/
Δυστυχώς όμως, όπως παρατηρήσαμε, η πτήση του Akinci πέρασε απαρατήρητη από το σύνολο σχεδόν των ελληνικών ΜΜΕ. Αντίθετα, η παραγγελία κάποτε των F-35A αλλά και η πρώτη πτήση, αλλά και η τελετή παράδοσης των τουρκικών αεροσκαφών, “έπαιζε” για πολλές μέρες στην επικαιρότητα. Τώρα όμως, τι έγινε δηλαδή; ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι είναι, μην το κάνουμε και θέμα!Αν και οι Τούρκοι έχουν έναν πραγματικά τεράστιο στόλο από UAV/UCAV, εντούτοις το Akinci αντιπροσωπεύει κάτι το τελείως διαφορετικό. Μπορεί να μεταφέρει ένα μεγάλο φορτίο, άνω των 900 κιλών, ενώ το ίδιο ζυγίζει 4,5 τόνους! Για σύγκριση, το ANKA έχει το 1/3 του βάρους του Akinci, ενώ οι επιδόσεις του τελευταίου είναι συγκρίσιμες του MQ-9 Reaper. Τώρα, είχαμε τονίσει τον κίνδυνο που παρουσίαζαν τα UCAV ANKA και Bayraktar για την Ελλάδα. Για παράδειγμα, σμήνη από αυτά τα αεροσκάφη μπορούν να χτυπούν τα ελληνικά νησιά με βολές ακρίβειας, ενώ η τουρκική πολεμική αεροπορία θα μπορεί να αναλώνεται σε αποστολές αέρος αέρος για να σταματά τα ελληνικά μαχητικά. Παρολαυτά όμως, ο κίνδυνος που παρουσιάζουν είναι -ας πούμε- διαχειρίσιμος, καθώς με τον ένα ή άλλον τρόπο υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης στο ελληνικό οπλοστάσιο.
Η κατάσταση όμως αλλάζει με το Akinci. Το τελευταίο μπορεί να φέρει τον πύραυλο cruise SOM J, που αρχικά προβλεπόταν να εξοπλίσει τα παραλίγο τουρκικά F-35A. H αναστολή και ίσως ακύρωση παράδοσης των τουρκικών αεροσκαφών όχι μόνο δεν σταμάτησε την εξέλιξη του προηγμένου πυραύλου πλεύσης, αντίθετα αυτή συνεχίστηκε κανονικά. Τωρα, Akinci και SOM από μόνοι τους ίσως να μην είναι τόσο πρόβλημα, αλλά σε συνδυασμό μεταξύ τους μπορούν να είναι φονικός συνδυασμός. Ειδικά για την ελληνική αεράμυνα και την ΠΑ. Η τουρκική αεροπορία μπορεί να αποκτήσει όποιον αριθμό από τα εγχώριας κατασκευής UCAV επιθυμεί. Συνεπώς, έχει τον κατάλληλο φορέα για την ταυτόχρονη εκτόξευση όσων πυραύλων πλεύσης επιθυμεί, ενώ μπορεί να επαναλαμβάνει τη διαδικασία επίσης όσες φορές θέλει. Θα ρωτήσει κάποιος, κι όχι άδικα, αν αυτή η διαδικασία μπορεί ή όχι να γίνει από τα τουρκικά μαχητικά. Φυσικά και μπορεί, αλλά πρέπει να τονίσουμε πως τα μαχητικά θα χρειαστούν σε διάφορα σημεία του μετώπου, ενώ οι βάσεις τους είναι εντός της επιχειρησιακής δυνατότητας της ΠΑ.
Τα Akinci όμως μπορούν να απογειώνονται από παντού, ακόμη κι από το Ινσιρλίκ, να πλησιάζουν τα μικρασιάτικα παράλια, να εξαπολύουν τους SOM και να επιστρέφουν όπου θέλουν. Και το βασικότερο, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΠΙΛΟΤΟΥΣ, ένα είδος εν ανεπαρκεία στην τουρκική αεροπορία μετά τις αμείλικτες διώξεις εκπαιδευμένων στελεχών από το Καθεστώς Ερντογάν. Η αντιμετώπισή τους από την ΠΑ θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η τελευταία θα είναι αφοσιωμένη στην εξαΰλωση της τουρκικής ΠΑ, αλλά και στις άλλες αποστολές της. Αντίθετα, τα Akinci, θα μπορούν να πετούν πάνω από ασφαλείς περιοχές, και όταν απομακρύνονται τα ελληνικά μαχητικά, να μπαίνουν στο Αιγαίο και να εξαπολύουν τους SOM και αμέσως μετά να απομακρύνονται. Τυχόν αποστολές κυνηγιού των UCAV θα βάλει αναμφίβολα τα ελληνικά μαχητικά εντός των περιοχών που προστατεύονται από τους S-400. Οι SOM σε πρώτη φάση θα χτυπήσουν τα αεροδρόμια της ΠΑ, και μετά θα επικεντρωθούν στις ελληνικές υποδομές, λιμάνια, συγκοινωνιακούς κόμβους, εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κοκ. Κι όλα αυτά, χωρίς την ανάγκη της τουρκικής ΠΑ. Αν μάλιστα τα χτυπήματα συνδυαστούν με βολές βαλλιστικών πυραύλων, τότε αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο για την ελληνική αεράμυνα.
Πρέπει να τονίσουμε πως οι Τούρκοι έχουν κάνει άλματα στον τομέα των ηλεκτρονικών, και η ASELSAN σχεδιάζει ραντάρ AESA GaN που σε έναν διαφορετικό κόσμο θα τοποθετούσαν στα τουρκικά F-16C/D. Τώρα όμως μπορούν άνετα να συνδυάσουν κάποιο ραντάρ με UCAV Akinci δίνοντάς του τη δυνατότητα να φέρει πυραύλους αέρος αέρος. Θυμίζουμε πως οι Τούρκοι αναπτύσσουν δικούς τους πυραύλους αέρος-αέρος μέσου και μικρού βεληνεκούς. Έτσι, οι πύραυλοι που θα μπορούν κάθε στιγμή να εκτοξευτούν κατά των ελληνικών μαχητικών από την τουρκική αεροπορία μπορεί να είναι πολλαπλός. Τα Akinci με ραντάρ, πετώντας ψηλά, θα μπορούν να μεταφέρουν δεδομένα σε χαμηλά ιπτάμενα τουρκικά αεροσκάφη, ή να συμπληρώνουν την εικόνα της τακτικής κατάστασης ανά πάσα στιγμή. Ταυτόχρονα, χάρη στον μεγάλο χρόνο παραμονής στον αέρα, μπορούν να παίζουν το ρόλο του ιπτάμενου εκτοξευτή αντιαεροπορικών πυραύλων, δημιουργώντας μια ιπτάμενη κόλαση πάνω από το Αιγαίο.
Όσο ανώτερη κι αν είναι σε έμψυχο δυναμικό η ΠΑ, εντούτοις η γειτονική μας χώρα έχει βρει τρόπους να ξεπερνά τα όποια προβλήματα. Οι πιλότοι μας δεν θα αντιμετωπίσουν απλά και μόνο τα όποια εχθρικά μαχητικά, αλλά μια πολύπλευρη απειλή, με πλοκάμια περισσότερα από όσα μπορούμε να κόψουμε. Το εμπάργκο στα F-35A μπορεί να «έλυσε» κάποια από τα προβλήματα αλλά δεν τα εξαφάνισε όλα. Απλά λύθηκε ένα μόνο Θέμα, δεν αποκτήσαμε ξαφνικά υπεροπλία ούτε επανήλθε η ισορροπία δυνάμεων. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποφασίσουμε να επενδύσουμε ενεργά στην Άμυνα της χώρας. Κι αυτό να γίνει με έναν σοβαρό αμυντικό προϋπολογισμό. Αλλιώς, θα βλέπουμε τα καλοκαίρια στη Γαύδο το τουρκικό λιμενικό να διώχνει τα φουσκωτά από την “τουρκική ΑΟΖ”…
https://www.ptisidiastima.com/akinci-is-a-great-danger-for-hellenic-defence/
No comments :
Post a Comment