Το MC-12W Liberty βασίζεται στο Hawker Beechcraft King Air 350. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα απόκτησης των αεροσκαφών King Air 350/350ER με την ονομασία Liberty ξεκίνησε το 2008 και τα πρώτα επτά αεροσκάφη, ήταν τροποποιημένα Hawker Beechcraft King Air 350, ενώ τα υπόλοιπα που ακολούθησαν ανήκαν στην νεώτερη έκδοση King Air 350ER με μεγαλύτερη ακτίνα δράσης. Τα King Air 350/350ER είναι εξοπλισμένα με ηλεκτροοπτικό/υπέρυθρο αισθητήρα MX-15 της L-3 WESCAM που τους επιτρέπει να έχουν εκτίμηση της πραγματικότητας στο πεδίο της μάχης σε πραγματικό χρόνο, υποστηρίζοντας τις αποφάσεις διοικητών χερσαίων μάχιμων κλιμακίων. Διαθέτουν επίσης δορυφορικές συνδέσεις, ζεύξεις δεδομένων, ανθεκτικές σε παρεμβολές επικοινωνίες φωνής καθώς και ειδικό εξοπλισμό υποκλοπής επικοινωνιών από το πεδίο της μάχης. Από το 2009 που ξεκίνησε η επίσημη αποστολή τους στα πεδία των συγκρούσεων, τα περίπου 37 MC-12W έχουν πετάξει σχεδόν 400 χιλιάδες ώρες αποστολών σε Ιράκ και Αφγανιστάν, μέχρι το Νοέμβριο του 2014. Από το 2015, η 137η Πτέρυγα Ειδικών Επιχειρήσεων της USAF θα είναι η μοναδική μονάδα που θα πετά τα MC-12W Liberty σε μυστικές αποστολές παρακολούθησης σε 20 διαφορετικές χώρες.
Το πρόγραμμα Liberty είναι μια απόδειξη ότι ακόμα και χώρες όπως οι ΗΠΑ, που είναι τεχνολογικά προωθημένες και κατέχουν μια τεράστια ποικιλία δορυφορικών, επανδρωμένων και μη εναέριων μέσων επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών, αξιοποιούν πρώην πολιτικές πλατφόρμες και με μικρές μετατροπές έχουν ένα αξιόπιστο και φτηνό εναέριο μέσο επιτήρησης, που δρα σαν σύνδεσμος ανάμεσα σε μαχόμενα τμήματα εδάφους και ανώτερα κλιμάκια διοίκησης (χερσαία και εναέρια) για να παρέχει εκατέρωθεν κρίσιμες πληροφορίες του πεδίου μάχης. Σε ότι αφορά την ελληνική πλευρά θα άξιζε να βολιδοσκοπηθεί η Αμερικάνικη πλευρά για το αν σκοπεύει να αποσύρει έναν αριθμό MC-12W Liberty, πέρα αυτών που θα συνεχίσουν να επιχειρούν με την 137η Πτέρυγα Ειδικών Επιχειρήσεων. Τουλάχιστον, αυτός ήταν ο διακηρυγμένος στόχος του Αμερικάνικου Υπουργείου Αμύνης το 2012. Λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια έλλειψη της χώρας μας σε πλατφόρμες συλλογής πληροφοριών/επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR), πέραν των υφιστάμενων 3 Reims F-406 Vigilante του ΛΣ, ένας αριθμός MC-12W Liberty θα ήταν μια σχετικά φτηνή και δοκιμασμένη λύση μέχρι να καταστούν επιχειρησιακά τα εκσυγχρονισμένα P3 Orion.
Και όχι μόνο σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο αλλά και σε θέματα λογιστικής υποστήριξης υπάρχει σχετική εθνική υποδομή από την στιγμή που η ΑΣ έχει στις τάξεις της 2 αεροσκάφη C-12RA/P για την κάλυψη των αναγκών της αεροφωτογράφησης των ενόπλων δυνάμεων, ασχέτως αν αυτήν την περίοδο εκτελούν αποστολές αεροδιακομιδών και μεταφοράς μοσχευμάτων επ' ωφελεία του ΕΚΑΒ. Το ζήτημα θα μπορούσε βέβαια να είχε δρομολογηθεί αρκετά νωρίτερα με μια μεγαλύτερης εμβέλειας έκδοση του UAV ΠΗΓΑΣΟΣ II της ΠΑ ... αλλά με την τραγική υποχρηματοδότηση προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης πώς να γίνουν πράξη πράγματα που θα ήταν τουλάχιστον αυτονόητα για σοβαρές χώρες με παρόμοιες προκλήσεις ασφαλείας; Ίσως η μοναδική μας ευκαιρία είναι να καταφέρουμε να πείσουμε την Αμερικάνικη πλευρά, για το πόσο σημαντικά θα ήταν αυτά τα αεροσκάφη επιτήρησης για την γενικότερη ασφάλεια της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, από την στιγμή που δεν είναι κρυφή η ευαισθησία των αμερικάνικων αρχών σε ότι αφορά την διαρκή παρακολούθηση και στοχοποίηση πλοίων μεταφοράς παράνομων φορτίων όπλων, τρομοκρατικών πυρήνων, ναρκωτικών και γενικότερα δραστηριοτήτων σκληρού οργανωμένου εγκλήματος.
http://defencenews.gr/
Το πρόγραμμα Liberty είναι μια απόδειξη ότι ακόμα και χώρες όπως οι ΗΠΑ, που είναι τεχνολογικά προωθημένες και κατέχουν μια τεράστια ποικιλία δορυφορικών, επανδρωμένων και μη εναέριων μέσων επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών, αξιοποιούν πρώην πολιτικές πλατφόρμες και με μικρές μετατροπές έχουν ένα αξιόπιστο και φτηνό εναέριο μέσο επιτήρησης, που δρα σαν σύνδεσμος ανάμεσα σε μαχόμενα τμήματα εδάφους και ανώτερα κλιμάκια διοίκησης (χερσαία και εναέρια) για να παρέχει εκατέρωθεν κρίσιμες πληροφορίες του πεδίου μάχης. Σε ότι αφορά την ελληνική πλευρά θα άξιζε να βολιδοσκοπηθεί η Αμερικάνικη πλευρά για το αν σκοπεύει να αποσύρει έναν αριθμό MC-12W Liberty, πέρα αυτών που θα συνεχίσουν να επιχειρούν με την 137η Πτέρυγα Ειδικών Επιχειρήσεων. Τουλάχιστον, αυτός ήταν ο διακηρυγμένος στόχος του Αμερικάνικου Υπουργείου Αμύνης το 2012. Λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια έλλειψη της χώρας μας σε πλατφόρμες συλλογής πληροφοριών/επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR), πέραν των υφιστάμενων 3 Reims F-406 Vigilante του ΛΣ, ένας αριθμός MC-12W Liberty θα ήταν μια σχετικά φτηνή και δοκιμασμένη λύση μέχρι να καταστούν επιχειρησιακά τα εκσυγχρονισμένα P3 Orion.
Και όχι μόνο σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο αλλά και σε θέματα λογιστικής υποστήριξης υπάρχει σχετική εθνική υποδομή από την στιγμή που η ΑΣ έχει στις τάξεις της 2 αεροσκάφη C-12RA/P για την κάλυψη των αναγκών της αεροφωτογράφησης των ενόπλων δυνάμεων, ασχέτως αν αυτήν την περίοδο εκτελούν αποστολές αεροδιακομιδών και μεταφοράς μοσχευμάτων επ' ωφελεία του ΕΚΑΒ. Το ζήτημα θα μπορούσε βέβαια να είχε δρομολογηθεί αρκετά νωρίτερα με μια μεγαλύτερης εμβέλειας έκδοση του UAV ΠΗΓΑΣΟΣ II της ΠΑ ... αλλά με την τραγική υποχρηματοδότηση προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης πώς να γίνουν πράξη πράγματα που θα ήταν τουλάχιστον αυτονόητα για σοβαρές χώρες με παρόμοιες προκλήσεις ασφαλείας; Ίσως η μοναδική μας ευκαιρία είναι να καταφέρουμε να πείσουμε την Αμερικάνικη πλευρά, για το πόσο σημαντικά θα ήταν αυτά τα αεροσκάφη επιτήρησης για την γενικότερη ασφάλεια της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, από την στιγμή που δεν είναι κρυφή η ευαισθησία των αμερικάνικων αρχών σε ότι αφορά την διαρκή παρακολούθηση και στοχοποίηση πλοίων μεταφοράς παράνομων φορτίων όπλων, τρομοκρατικών πυρήνων, ναρκωτικών και γενικότερα δραστηριοτήτων σκληρού οργανωμένου εγκλήματος.
http://defencenews.gr/
No comments :
Post a Comment