11/08/2016

Ρωσοτουρκική προσέγγιση. Τι σημαίνει

Οι αγκαλιές Πούτιν-Ερντογάν κατ’ αρχάς θα πρέπει να προσγειώσουν ορισμένους πολιτικά αφελείς στην Ελλάδα, που περιμένουν έναν σωτήρα να σώσει την πατρίδα μας, στην προκειμένη περίπτωση μέλος του «ξανθού γένους». Γιατί, όπως αποδείχτηκε άλλη μια φορά, τα κράτη είναι ζωντανοί οργανισμοί και ακολουθούν τους κανόνες της φύσης. Ένας από αυτούς, βασικός θα λέγαμε, είναι η επιβίωση, η οποία εξαρτάται από το όφελος και από το συμφέρον.  Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, ο Πούτιν άνοιξε στην κυριολεξία την αγκαλιά του στον Ερντογάν, γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας του – τελεία και παύλα.  Όσον αφορά αυτά που συζητήθηκαν και τις διαδικασίες που δρομολογήθηκαν και μπορεί να οδηγήσουν σε συμφωνία: Σε στρατηγικό επίπεδο, ίσως το πιο σοβαρό ζήτημα που επανήλθε στο προσκήνιο και δηλώθηκε η πρόθεση και από τις δυο πλευρές να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς, είναι το θέμα του αγωγού Turkish Stream, μια εκδοχή του South Stream, που ήταν ένας από τους σοβαρούς λόγους που οδήγησαν στην ανατροπή του Κώστα Καραμανλή.  Αν τελικά κατασκευαστεί ο αγωγός αυτός, που θα πρέπει να γίνουν και άλλες ανατροπές στα Βαλκάνια για να φθάσει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, τότε όντως θα μπορούμε να μιλάμε για μια γεωενεργειακή ανατροπή, η οποία σε κάποιο βαθμό ακυρώνει των κέρδη των ΗΠΑ στην Ουκρανία.  Αυτό, σε συνδυασμό με το θέμα της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου στη Μερσίνα από ρωσική εταιρεία, δημιουργεί ένα πλαίσιο υψηλού επιπέδου συνεργασίας της Τουρκίας με την Ρωσία στον ενεργειακό τομέα, με σημαντικές πολιτικές παραμέτρους και συνέπειες.

Όσον αφορά τα λοιπά που συζητήθηκαν, αποτελούν κυρίως ευχές για αναθέρμανση των ρωσοτουρκικών σχέσεων σε διάφορους τομείς της οικονομίας, για να φθάσουν στα προ της 24ης Νοεμβρίου επίπεδα, με τη Ρωσία να μιλά για μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα ληφθούν για να γίνει αυτό.  Τέλος, όσον αφορά το θέμα της Συρίας, κι εκεί ο Πούτιν φάνηκε αμετακίνητος, με τον Ερντογάν να ψάχνει εναγωνίως μια χαραμάδα για να αντλήσει ελπίδες ότι η Ρωσία θα δώσει χείρα βοηθείας στην Τουρκία στο Κουρδικό, που αποτελεί τον πραγματικό εφιάλτη της Άγκυρας.  Συμπερασματικά, το ενεργειακό είναι αυτό που θα πρέπει να μας απασχολήσει το επόμενο διάστημα στην εξέλιξη των ρωσοτουρκικών σχέσεων και φυσικά η αντίδραση των ΗΠΑ, η οποία δεν μπορεί να είναι και πολύ διαφορετική με την αντίδραση που έδειξε στην περίπτωση της Ελλάδας.  Αν όχι, ζήτω που…

Σάββας Καλεντερίδης
http://www.pontos-news.gr/article/153244/ti-simainoyn-oi-agkalies-poytin-erntogan

Ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας θα έχουν από τώρα και στο εξής οι αρχηγοί Ένοπλων Δυνάμεων (ΕΔ) Ρωσίας και Τουρκίας ώστε να υπάρχει μεταξύ τους συνεννόηση και επίλυση όποιου προβλήματος προκύψει. «Αποφασίστηκε η στενή συνεργασία των δύο αρχηγών ώστε να αποφευχθεί κάθε μη επιθυμητό συμβάν. Βάσει της απόφασης αυτής θα εγκατασταθεί απευθείας γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του τουρκικού και του ρωσικού γενικών επιτελείων», δήλωσε ο στενό σύμβουλος και εκπρόσωπος Τύπου του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν. «Οι αρχηγοί των γενικών επιτελείων των δύο χωρών συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις στην Αγία Πετρούπολη και βρίσκονται σε επαφή για τη δημιουργία της εν λόγω γραμμής. Συμφώνησαν να τηρήσουν στενή επαφή σχετικά με περιφερειακά ζητήματα και ειδικά για την Συρία», είπε. Κατά τις επαφές τους στη Ρωσία, Πούτιν και Ερντογάν συμφώνησαν στη δημιουργία ενός μηχανισμού, διπλωματικού, στρατιωτικού και ασφαλείας που θα ασχοληθεί με την εξεύρεση λύσης στο συριακό πρόβλημα, τόνισε ο Τούρκος αξιωματούχος. «Οι δύο πρόεδροι επιθυμούν ο μηχανισμός αυτός να τεθεί αμέσως σε λειτουργία. Τουρκική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από διπλωμάτες, στρατιωτικούς και αξιωματούχους ασφαλείας μετέβησαν στη Μόσχα για συνομιλίες. Η πρώτη επαφή έχει ήδη πραγματοποιηθεί», κατέληξε. Οι εξελίξεις αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές και πιθανότατα συνδέονται με την νέα, απότομη κλιμάκωση στην Ουκρανία.

Εφημερίδα «ΓΕΝΙ ΣΑΦΑΚ»
http://www.defence-point.gr/news/?p=158190

Οι χθεσινές κοινές δηλώσεις Πούτιν - Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη δημιουργούν μία νέα πραγματικότητα η σημασία της οποίας εκφεύγει του περιφερειακού επιπέδου και καθίσταται διεθνές γεγονός πρώτης γραμμής, γεωπολιτικής τάξεως. Σηματοδοτούν όχι μόνον την οριστική στροφή της Τουρκίας προς νέες κατευθύνσεις, αλλά και το σχηματισμό ενός πολυεπίπεδου άξονα με μεγάλη πολιτική, οικονομική, ενεργειακή, αλλά και στρατιωτική σημασία – άλλωστε οι δύο πλευρές δεν παρέλειψαν να τονίσουν τη στρατιωτική διάσταση αυτής της νέας εποχής. Υπό την αίρεση ότι αυτά που ανακοινώθηκαν στην κοινή συνέντευξή Τύπου των δύο ηγετών θα αρχίσουν να γίνονται και πράξη, πρόκειται ουσιαστικά για μία πλήρη συμμαχία, με την παλιά, πυκνή έννοια του όρου.

Φυσικά, πρόκειται για μία ανιστόρητη συμμαχία, η οποία αγνοεί το πολύ μεγάλο συγκρουσιακό παρελθόν των δύο κρατών και τα –πάντοτε εν μέρη υφιστάμενα– αίτια που το διαμόρφωσαν. Όμως, παρόλα αυτά, αν οι ηγεσίες είναι ισχυρές και αποφασισμένες, μπορούν να δώσουν νέα τροπή στα πράγματα, ειδικά όταν συνασπίζονται ουσιαστικά απέναντι σε θεωρούμενους κοινούς αντιπάλους. Οι δυσκολίες που θα συναντήσουν τα δύο κράτη στην φάση της πραγματοποίησης αυτών των σχεδιασμών δεν θα είναι αμελητέες, ειδικά από το ίδιο το εσωτερικό τους. Όμως, αυτό, κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουν και να τις υπερβούν αν έχουν πραγματικά κατασταλάξει εκεί που χθες θέλησαν να δείξουν.

Σε κάθε περίπτωση, οι δηλώσεις αυτές – και πολύ περισσότερο η πορεία των επόμενων μηνών προς την εφαρμογή – έχουν πάντως πολύ μεγάλη σημασία και για την Ελλάδα. Και αυτό επειδή πρόκειται για εξέλιξη που τη φέρνει στον πραγματικό της γεωπολιτικό ρόλο, με τον οποίο δημιουργήθηκε ως κράτος ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα: την καθιστούν χώρα πρώτης γραμμής για τη Δύση, σύνορό της. Με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα η σημασία της Ελλάδα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και αυτό πλέον δεν μπορεί να το αγνοεί κανείς – και δεν το αγνοούν στην καρδιά του δυτικού κόσμου. Το θέμα είναι να μην το αγνοήσει και η ίδια η Ελλάδα, η οποία πρέπει τώρα να αδράξει αμέσως αυτή την ευκαιρία και να χτίσει από την αρχή τον ρόλο της στην περιοχή, σε στενότατη συνεργασία με την Κύπρο, το Ισραήλ και, φυσικά, με τις ΗΠΑ. Ο δρόμος άνοιξε. Το ερώτημα είναι αν θα αποφασίσουμε να τον διανύσουμε... 

No comments :

Post a Comment