USAF: Αεροπορική υπεροχή τέλος για τη Δύση στην Ευρώπη. - Πόσο ακριβής είναι η εικόνα της ρωσικής αεροπορικής ισχύος στην Ευρώπη όπως παρουσιάζεται από το Αμερικάνικο Πεντάγωνο;

Ο εκσυγχρονισμός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων έχει κλείσει το τεχνολογικό χάσμα με τη Δύση, όσον αφορά την αεροπορική υπεροχή στην Ευρώπη, αναφέρει ο Αμερικανός πτέραρχος Φρανκ Γκόρεντς, επικεφαλής της Αμερικανικής Αεροπορικής Διοίκησης Ευρώπης και Αφρικής. «Έχουν γεφυρώσει το χάσμα. Το πλεονέκτημα που είχαμε στον αέρα συρρικνώνεται. Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι ότι είναι πλέον ικανοί να δημιουργούν ζώνες απαγορευμένης πρόσβασης», είπε. Μετά τα προβλήματα που οι ρωσικές δυνάμεις αντιμετώπισαν το 2008, κατά την εισβολή στη Γεωργία, η Ρωσία ξεκίνησε ευρύ εκσυγχρονισμό των δυνάμεών της. «Έμαθαν πολλά, στην πορεία και προχώρησαν σε κινήσεις για να γεφυρώσουν το ασύμμετρο, ποιοτικό πλεονέκτημα που είχαμε στον αέρα και το πέτυχαν», συμπλήρωσε. Ο πτέραρχος εμφανίστηκε ιδιαίτερα ανήσυχος για τις ζώνες απαγόρευσης πρόσβασης που η Ρωσία έχει δημιουργήσει στην Κριμαία και τη Μαύρη Θάλασσα, γενικότερα και στο Καλίνινγκραντ και τη Βαλτική. «Η ζώνη του Καλίνινγκραντ επηρεάζει και την Πολωνία», είπε ο Αμερικανός πτέραρχος. Στο μεταξύ τα τέσσερα μαχητικά F-22 Raptor που είχαν σταλεί στην Ευρώπη, επέστρεψαν στις ΗΠΑ, μετά την ολοκλήρωση του εκπαιδευτικού προγράμματος, που είχε ως στόχο την εξοικείωση των χειριστών τους με το ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων. Τα αεροσκάφη είχαν αναπτυχθεί στη Γερμανία, στις 28 Αυγούστου. Κατόπιν μεταφέρθηκαν στην Πολωνία και κατόπιν επέστρεψαν στη Γερμανία. Στο πλαίσιο του σχεδίου European Reassurance Initiative, οι Αμερικανοί ανέπτυξαν, τον Ιούνιο, τρία βομβαρδιστικά Β-52H και δύο βομβαρδιστικά Β-2 στη Βρετανία και οκτώ αεροσκάφη Α-10C στην Εσθονία.

http://www.defence-point.gr/news/?p=136979

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 18/9/2015
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι της Αεροπορίας χρησιμοποιούν μισές αλήθειες στις ανακοινώσεις / δηλώσεις τους απευθυνόμενοι έμμεσα στο Κογκρέσο για να αυξήσει τις Αμυντικές Δαπάνες. Δεν λένε ψέματα, αλλά μισές αλήθειες, που είναι και τα ποιο αληθοφανή ψέματα. Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Η χρήση του επιχειρήματος ότι η Ρωσία μετά από πολύ καιρό μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να δημιουργεί «No Fly Zone» στις παρυφές της επικράτειας της (και σε κάποιες περιοχές της Ευρώπης) δεν είναι κάτι νέο. Για την ακρίβεια δεν έχασε ποτέ αυτή την ικανότητα και το απέδειξε και στη Γεωργία και στην Ουκρανία. Σε απόλυτους αριθμούς η Δύση έχει τριπλάσιες αεροπορικές δυνάμεις από τη Ρωσία. Αν δε σε αυτό προσμετρηθεί και η διαθεσιμότητα μέσων, η αναβάθμιση παλαιότερων τύπων, συν των εν υπηρεσία 5ης γενεάς αεροσκαφών και γενικά αεροπορικών μέσων, τότε η διαφορά γίνεται χαώδης υπέρ της Δύσης. Τότε γιατί και προς τι όλο αυτό το «νταβαντούρι»;

Καταρχάς, η Δύση και πολύ περισσότερο η Αμερική, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, καλοσυνήθισε στην απαξιωμένη στρατιωτικά Ρωσία και δυσανασχετεί τώρα που βλέπει ότι αρχίζουν να παρουσιάζονται ρωγμές στην επιβολή στρατηγικών σχεδιασμών της. Η Ρωσία μετά την άνοδο στην εξουσία του διδύμου Πούτιν-Μετβέντεβ επιδόθηκε σε ένα αγώνα δρόμου για να σταματήσει το πλιάτσικο των ολιγαρχών και να ανορθώσει την οικονομία της χώρας ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτήσει την αναγέννηση της Ρωσικής Στρατιωτικής Μηχανής. Δύσκολο και χρονοβόρο έργο το οποίο χρειάζεται δεκαετίες για να φέρει αποτελέσματα. Η μετασοβιετική περίοδος δεν απαξίωσε μόνο τον Στρατό της Ρωσίας αλλά και την Αμυντική Βιομηχανία της. Χωρίς πόρους και έργο πολλά εργοστάσια έκλεισαν, ο εξοπλισμός απαξιώθηκε, το προσωπικό (ειδικά το επιστημονικό) έφυγε και δεν αναπληρώθηκε. Έπρεπε λοιπόν, πριν απ’ όλα, να αναγεννηθεί η Αμυντική Βιομηχανία και να αρχίσει επαναφέρει σε λειτουργική και αξιόμαχη κατάσταση το υπάρχον υλικό. Δεύτερον έπρεπε να αρχίσει η αναβάθμιση του υλικού που μπορούσε και έπρεπε να αναβαθμιστεί, έργο επίσης χρονοβόρο. Τρίτον έναρξη σχεδιασμού νέων οπλικών συστημάτων που για να φθάσουν σε τεχνική ωρίμανση ώστε να αρχίσει μαζική παραγωγή χρειάζεται χρόνος και πολύ χρήμα.

Η σημερινή Ρωσία εξακολουθεί να υποφέρει από τις ίδιες κρίσιμες τεχνολογικές αδυναμίες που υπέφερε και η Σοβιετική Ένωση. Κατώτερο ποιοτικά και τεχνολογικά Βιομηχανικό Εξοπλισμό για παραγωγή ποιοτικών προϊόντων (εν προκειμένω Αμυντικών προϊόντων) με αποτέλεσμα κρίσιμος εξοπλισμός και εργαλειομηχανές να πρέπει γίνουν εισαγωγή. Εξακολουθεί να έχει τα ίδια προβλήματα διαθεσιμότητας και αξιοπιστίας αεροπορικών κινητήρων όπως και πριν. Μόνο που το Πριν πέρασε ανεπιστρεπτί και το Σήμερα έχει τεχνολογικές απαιτήσεις που η Ρωσία δεν μπορεί να παράγει και κανείς δεν ξέρει το ΠΟΤΕ θα είναι σε θέση να το κάνει αυτό. Τα πρωτότυπα Τ-50 πετούν με τους αναβαθμισμένους τελευταίας γενιάς κινητήρες των SU-27 (SU-30/34/35) που οι εξαγωγές τους είναι εξόφθαλμα ασύμβατες προς το σχέδιο της Stealth ατράκτου. Παραμένει δε μέχρι σήμερα άγνωστο (ακόμη και για την ρωσική ηγεσία) το πότε θα είναι διαθέσιμοι οι δικοί του κινητήρες. Η Ρωσία και σήμερα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από προμηθευτές του εξωτερικού για την προμήθεια Ηλεκτρονικών Επεξεργαστών του ΕΜΠΟΡΙΟΥ και όχι ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ, για τον Ηλεκτρονικό της εξοπλισμό. Οι επεξεργαστές εμπορίου που παράγεται από το μοναδικό εργοστάσιο επεξεργαστών στη Ρωσία κατηγοριοποιείται δύο γενιές πίσω από τους τελευταίας γενιάς εμπορικούς επεξεργαστές της INTEL. Το περίφημο Τ-14 ARMATA φέρει Δυτικά οπτικά συστήματα παρατήρησης και σκόπευσης γιατί τα αντίστοιχα Ρώσικα είναι δύο γενιές πίσω. Ο κατάλογος υστέρησης της Ρωσικής Αμυντικής Βιομηχανίας σε κρίσιμους τομείς τεχνολογίας είναι μακρύς και αυτό καθιστά την Ρωσία ιδιαίτερα ευάλωτη ως χώρα σε διεθνής κυρώσεις.

Επανερχόμαστε λοιπόν στο ερώτημα που τέθηκε εξ αρχής, προς τι και γιατί το Πεντάγωνο προσπαθεί να αναστήσει τον Σοβιετικό Μπαμπούλα; Γιατί εκμεταλλεύεται την υστερία κάποιων Ανατολικοευρωπαϊκών και Μεσανατολικών χωρών; Πρώτον γιατί προσπαθεί να τις καθησυχάσει δείχνοντας ότι συμμερίζεται της ανησυχίες τους παίρνοντας μέτρα και δεύτερον να πιέσει το Κογκρέσο να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες

http://www.defence-point.gr/news/?p=137083