Σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από το νέο τεύχος του τουρκικού περιοδικού Savunma ve Havacılık (vol 169), το τρίτο και τέταρτο σκάφος του προγράμματος Εθνικού Πλοίου (MİLGEM) θα παραληφθούν από το TDK το 2017 και 2019 αντίστοιχα (κατ άλλες πληροφορίες το 2018 και 2020 αντίστοιχα). Τα δύο σκάφη θα είναι πανομοιότυπα με τα δύο πρώτα του προγράμματος (κορβέτες F-511 Heybeliada & F-512 Büyükada) και θα ναυπηγηθούν από τη Διοίκηση Ναυπηγείων Κωνσταντινούπολης του TDK. Παράλληλα, τα επόμενα 4 σκάφη λογίζονται πλέον ως φρεγάτες (η κλάση θα είναι κωδικοποιημένη ως I class, παίρνοντας τη θέση του προγράμματος ελαφριάς φρεγάτας TF-100), καθώς θα έχουν κατά 655 τόνους αυξημένο εκτόπισμα πλήρους φόρτου (2.955 από 2.300) και κατά 11 μέτρα μεγαλύτερο μήκος (110,6 από 99,6).
Η φρεγάτα I class θα είναι εξοπλισμένη με εκτοξευτή Mk 41 VLS 16 κυψελών για Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162, ενώ τη θέση του πρυμναίου RIM-116 RAM, που φέρουν τα 4 πρώτα σκάφη, θα πάρει ένα Phalanx Block 1B CIWS. Επιπλέον θα φέρει 16 εκτοξευτές βλημάτων τουρκικής προέλευσης ATMACA, με μέγιστη ακτίνα δράσης τα 190Km (ήδη παραγγέλθηκε η πρώτη παρτίδα 30 βλημάτων, η οποία, σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα, προβλέπεται να παραδοθεί στα τέλη του 2016-αρχές του 2017). Η ναυπήγηση του πρώτου σκάφους θα ξεκινήσει το 2017 στα ναυπηγεία Κωνσταντινούπολης, ενώ τα υπόλοιπα τρία θα ναυπηγηθούν σε ιδιωτικό ναυπηγείο. Τα 4 πρώτα σκάφη της σειράς MILGEM θα αντικαταστήσουν σταδιακά τις κορβέτες κλάσεως D’Estienne d’Orves/Burak, ενώ τα υπόλοιπα 4 (φρεγάτες I class) θα αντικαταστήσουν τις 4 μη εκσυγχρονισμένες φρεγάτες κλάσεως O. H. Perry/Gabya, καθώς και τις 4 φρεγάτες κλάσης Yavuz (MEKO 200TN Track I).
Οι μονάδες επιφανείας του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού το 2025
Σύμφωνα με τις παραπάνω εξελίξεις, σε δέκα χρόνια από σήμερα οι κύριες μονάδες επιφανείας του Τουρκικού Στόλου προβλέπεται να είναι:
Δώδεκα (12) Φρεγάτες και τέσσερις (4) κορβέτες – συνολικά δεκαέξι (16) κύριες μονάδες επιφανείας. Πέραν των 4 κορβετών κλάσης Ada (οι οποίες θα αναλάβουν κυρίως ASW ρόλο) και των 4 φρεγατών I class, στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω, ο Τουρκικός Στόλος του 2025 θα περιλαμβάνει και τις 4 φρεγάτες MEKO 200TN Track II με τρισδιάστατο ραντάρ SMART-S Mk2 και Σύστημα Κατακόρυφης Εκτόξευσης Mk 41 VLS 16 κυψελών για Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162. Οι 4 εκσυγχρονισμένες φρεγάτες Gabya (με τρισδιάστατο ραντάρ SMART-S Mk2, σύστημα ελέγχου βολής Mk92 Mod12 και Σύστημα Κατακόρυφης Εκτόξευσης (VLS) Mk 41 8 κυψελών για 32 Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162, επιπλέον του μονού εκτοξευτή Mk13 Mod4, με μείγμα 40 βλημάτων SM-1MR και RGM-84 Harpoon) αναμένεται πως θα βρίσκονται σε διαδικασία αντικατάστασης από τη νέα τουρκική φρεγάτα AAW του προγράμματος TF-2000, της οποίας η σχεδίαση λέγεται πως έχει ολοκληρωθεί -το σχετικό ναυπηγικό πρόγραμμα θα ξεκινήσει αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του ραντάρ διάταξης φάσης πολλαπλών λειτουργιών ÇAFRAD από την Aselsan, το οποίο φαίνεται πως θα ολοκληρωθεί στους προσεχείς μήνες. Υπολογίζεται πως η πρώτη φρεγάτα, εκτοπίσματος 6.000 τόνων, του προγράμματος TF-2000 θα παραδοθεί ως το 2025.
Με τα σημερινά δεδομένα, στον ίδιο χρονικό ορίζοντα δεκαετίας, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα έχει να αντιπαρατάξει μόλις 4 κύρια σκάφη επιφανείας: τις φρεγάτες MEKO 200HN, ηλικίας 27-33 ετών, η συνολική μαχητική ισχύς των οποίων (ακόμη και αν εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα ΕΜΖ στο άμεσο μέλλον) δεν αναμένεται να μεταβληθεί σημαντικά. Αξίζει να το επαναλάβουμε για να το εμπεδώσουμε: δεκαέξι (16) κύριες τουρκικές μονάδες επιφανείας έναντι μόλις τεσσάρων ελληνικών (4). Είναι λοιπόν αδήριτη εθνική και ιστορική ανάγκη να εργαστούμε πυρετωδώς, ώστε να διαφυλαχθεί η επαπειλούµενη ναυτική ισορροπία στο Αιγαίο. Πρέπει να ξεκαθαρίσει σύντομα και αποφασιστικά (μέχρι τα τέλη του 2016 το αργότερο) το μέλλον του προγράμματος Εθνικό Πολεμικό Πλοίο, ώστε να γνωρίζουμε αν το ΠΝ μπορεί πραγματικά να βασιστεί πάνω του για την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης S. Ειδάλλως, θα πρέπει να αναζητηθούν οι λύσεις εκείνες, που θα κάνουν δυνατή τη στόχευση για τη μελλοντική σύσταση του Στόλου, η οποία, κατά τα φαινόμενα, θα αφορά σε οροφή δέκα (10) κύριων μονάδων επιφανείας. Επιπλέον, αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ απαίτηση η άμεση ολοκλήρωση του προγράμματος ναυπήγησης των δύο υπολειπόμενων νέων πυραυλακάτων τύπου ΡΟΥΣΣΕΝ (Super Vita) από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας (P72 ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, P73 ΒΛΑΧΑΚΟΣ), η διευθέτηση των εκκρεμοτήτων που απομένουν για την ολοκλήρωση του υποβρυχίου S123 ΚΑΤΣΩΝΗΣ, καθώς και η άμεση προμήθεια σύγχρονων τορπιλών βαρέως τύπου.
http://e-amyna.com/?p=18016
Η φρεγάτα I class θα είναι εξοπλισμένη με εκτοξευτή Mk 41 VLS 16 κυψελών για Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162, ενώ τη θέση του πρυμναίου RIM-116 RAM, που φέρουν τα 4 πρώτα σκάφη, θα πάρει ένα Phalanx Block 1B CIWS. Επιπλέον θα φέρει 16 εκτοξευτές βλημάτων τουρκικής προέλευσης ATMACA, με μέγιστη ακτίνα δράσης τα 190Km (ήδη παραγγέλθηκε η πρώτη παρτίδα 30 βλημάτων, η οποία, σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα, προβλέπεται να παραδοθεί στα τέλη του 2016-αρχές του 2017). Η ναυπήγηση του πρώτου σκάφους θα ξεκινήσει το 2017 στα ναυπηγεία Κωνσταντινούπολης, ενώ τα υπόλοιπα τρία θα ναυπηγηθούν σε ιδιωτικό ναυπηγείο. Τα 4 πρώτα σκάφη της σειράς MILGEM θα αντικαταστήσουν σταδιακά τις κορβέτες κλάσεως D’Estienne d’Orves/Burak, ενώ τα υπόλοιπα 4 (φρεγάτες I class) θα αντικαταστήσουν τις 4 μη εκσυγχρονισμένες φρεγάτες κλάσεως O. H. Perry/Gabya, καθώς και τις 4 φρεγάτες κλάσης Yavuz (MEKO 200TN Track I).
Οι μονάδες επιφανείας του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού το 2025
Σύμφωνα με τις παραπάνω εξελίξεις, σε δέκα χρόνια από σήμερα οι κύριες μονάδες επιφανείας του Τουρκικού Στόλου προβλέπεται να είναι:
Δώδεκα (12) Φρεγάτες και τέσσερις (4) κορβέτες – συνολικά δεκαέξι (16) κύριες μονάδες επιφανείας. Πέραν των 4 κορβετών κλάσης Ada (οι οποίες θα αναλάβουν κυρίως ASW ρόλο) και των 4 φρεγατών I class, στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω, ο Τουρκικός Στόλος του 2025 θα περιλαμβάνει και τις 4 φρεγάτες MEKO 200TN Track II με τρισδιάστατο ραντάρ SMART-S Mk2 και Σύστημα Κατακόρυφης Εκτόξευσης Mk 41 VLS 16 κυψελών για Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162. Οι 4 εκσυγχρονισμένες φρεγάτες Gabya (με τρισδιάστατο ραντάρ SMART-S Mk2, σύστημα ελέγχου βολής Mk92 Mod12 και Σύστημα Κατακόρυφης Εκτόξευσης (VLS) Mk 41 8 κυψελών για 32 Εξελιγμένα Βλήματα SeaSparrow (ESSM) RIM-162, επιπλέον του μονού εκτοξευτή Mk13 Mod4, με μείγμα 40 βλημάτων SM-1MR και RGM-84 Harpoon) αναμένεται πως θα βρίσκονται σε διαδικασία αντικατάστασης από τη νέα τουρκική φρεγάτα AAW του προγράμματος TF-2000, της οποίας η σχεδίαση λέγεται πως έχει ολοκληρωθεί -το σχετικό ναυπηγικό πρόγραμμα θα ξεκινήσει αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του ραντάρ διάταξης φάσης πολλαπλών λειτουργιών ÇAFRAD από την Aselsan, το οποίο φαίνεται πως θα ολοκληρωθεί στους προσεχείς μήνες. Υπολογίζεται πως η πρώτη φρεγάτα, εκτοπίσματος 6.000 τόνων, του προγράμματος TF-2000 θα παραδοθεί ως το 2025.
Με τα σημερινά δεδομένα, στον ίδιο χρονικό ορίζοντα δεκαετίας, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό θα έχει να αντιπαρατάξει μόλις 4 κύρια σκάφη επιφανείας: τις φρεγάτες MEKO 200HN, ηλικίας 27-33 ετών, η συνολική μαχητική ισχύς των οποίων (ακόμη και αν εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα ΕΜΖ στο άμεσο μέλλον) δεν αναμένεται να μεταβληθεί σημαντικά. Αξίζει να το επαναλάβουμε για να το εμπεδώσουμε: δεκαέξι (16) κύριες τουρκικές μονάδες επιφανείας έναντι μόλις τεσσάρων ελληνικών (4). Είναι λοιπόν αδήριτη εθνική και ιστορική ανάγκη να εργαστούμε πυρετωδώς, ώστε να διαφυλαχθεί η επαπειλούµενη ναυτική ισορροπία στο Αιγαίο. Πρέπει να ξεκαθαρίσει σύντομα και αποφασιστικά (μέχρι τα τέλη του 2016 το αργότερο) το μέλλον του προγράμματος Εθνικό Πολεμικό Πλοίο, ώστε να γνωρίζουμε αν το ΠΝ μπορεί πραγματικά να βασιστεί πάνω του για την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης S. Ειδάλλως, θα πρέπει να αναζητηθούν οι λύσεις εκείνες, που θα κάνουν δυνατή τη στόχευση για τη μελλοντική σύσταση του Στόλου, η οποία, κατά τα φαινόμενα, θα αφορά σε οροφή δέκα (10) κύριων μονάδων επιφανείας. Επιπλέον, αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ απαίτηση η άμεση ολοκλήρωση του προγράμματος ναυπήγησης των δύο υπολειπόμενων νέων πυραυλακάτων τύπου ΡΟΥΣΣΕΝ (Super Vita) από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας (P72 ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, P73 ΒΛΑΧΑΚΟΣ), η διευθέτηση των εκκρεμοτήτων που απομένουν για την ολοκλήρωση του υποβρυχίου S123 ΚΑΤΣΩΝΗΣ, καθώς και η άμεση προμήθεια σύγχρονων τορπιλών βαρέως τύπου.
http://e-amyna.com/?p=18016
No comments :
Post a Comment