Το να αποδώσει κανείς όλα τα προβλήματα του κρατικού μηχανισμού στην αντιμετώπιση της κατάστασης που δημιούργησαν οι πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, θα ήταν ασφαλώς άδικο. Όταν όμως στελεχώνεις έναν τομέα, υποτίθεται πως αυτό γίνεται με αξιοκρατία και βασικό κριτήριο όχι ασφαλώς τις κομματικές και συνδικαλιστικές επιδόσεις του οποιουδήποτε, αλλά τη γνώση, την εμπειρία, τα τυπικά προσόντα, κ.λπ., ή μήπως κάνουμε λάθος; Ακολουθήθηκε άραγε αυτή η διαδικασία στην περίπτωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ), τον κορυφαίο δηλαδή θεσμό του ελληνικού κράτους, στον τομέα της θωράκισής του και της προετοιμασίας του να αντεπεξέλθει σε έκτακτες καταστάσεις; Ρίχνοντας μια ματιά στο βιογραφικό του επιλεγέντα από την κυβέρνηση ως επικεφαλής της ΓΓΠΠ, μετά από «ψιθύρους» που ήδη έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία, γεννώνται ορισμένα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα; Πόσο μεγάλη επιχειρησιακή εμπειρία έχει ένα πρόσωπο που μπορεί να υπηρέτησε επί σχεδόν τρεις δεκαετίες στο Λιμενικό Σώμα, στο βιογραφικό του σημείωμα όμως τονίζεται η συνδικαλιστική του δράση; Σε γενικές γραμμές δείχνει να πρόκειται για μια τοποθέτηση με αμιγώς κομματικά κριτήρια.
Αντιγράφουμε από το βιογραφικό για τα συνδικαλιστικά διαπιστευτήρια:
Από τα ιδρυτικά μέλη του συνδικαλιστικού οργάνου του προσωπικού Λ.Σ. Μέλος των προσωρινών διοικήσεων από το 1989 μέχρι το 1995, που η πολιτεία είχε προσβάλλει δικαστικά το δικαίωμα της συνδικαλιστικής έκφρασης των λιμενικών. Την περίοδο 1999-2002 ήταν γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Λιμενικού Σώματος (Π.Ε.Π.Λ.Σ). Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Προσωπικού Λιμενικού Σώματος (Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ) από τον Οκτώβρη του 2002 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2007 που παραιτήθηκε.
Έχει όμως και πιο συγκεκριμένα, κομματικά διαπιστευτήρια:
Στο πρώτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (2013) εξελέγη Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Υπεύθυνος του τμήματος των Σωμάτων Ασφαλείας του κόμματος. Υποψήφιος βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στη Β’ Αθηνών (σε ένα από τα βιογραφικά ανέφερε Α’ Αθηνών!).
Στον επαγγελματικό στίβο, η πορεία του ήταν η ακόλουθη, πάντα σύμφωνα με το βιογραφικό:
Από το 1982 έως και το 2010 υπηρέτησε στο Λιμενικό Σώμα, οπότε και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου [σ.σ. εξ όσων γνωρίζουμε ήταν εξ υπαξιωματικών]. Υπηρέτησε σε πολλές Υπηρεσίες στη Ρόδο, στο Καστελλόριζο, στην Ελευσίνα και στον Πειραιά καθώς και ως Διοικητής στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού / Π-Μ.
Και μια τελευταία απορία, που ανέκυψε πάλι από την αναζήτηση των βιογραφικών σημειωμάτων.
Φαίνεται, πως έχοντας συναίσθηση ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος κριτικής για την τοποθέτηση στο κρίσιμο πόστο, στο επίσημο βιογραφικό στη σελίδα της ΓΓΠΠ, αναφέρεται ότι στον Δήμο Βύρωνα όπου θήτευσε ως «Εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος διετέλεσε»: «Αντιδήμαρχος περιβάλλοντος, διαχείρισης κοινόχρηστων χώρων, καθαριότητας, ανακύκλωσης» για να προστεθεί σε σχέση με παλαιότερες εκδοχές που εντοπίσαμε σε πολυάριθμους ιστοχώρους που παρουσίαζαν την υποψηφιότητά του στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ (Β’ Αθηνών), το… «και Πολιτικής Προστασίας».
Θα αλλάξει άραγε ποτέ η νοοτροπία σε αυτόν τον τόπο; Είναι δυνατόν να μην υπήρχε πλήθος περιπτώσεων δυνητικών υποψηφιοτήτων με λαμπρά βιογραφικά, ανταγωνιστικά ακόμα και σε διεθνές επίπεδο, όταν σήμερα η διεθνής συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας γενικώς, είναι κομβικής σημασίας;
Το δεύτερο ερώτημα: Είναι κάτοχος πανεπιστημιακού πτυχίου η κυβερνητική επιλογή κι αν ναι τί έχει σπουδάσει; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αν υποτεθεί ότι οι αλλαγές στην κυβερνητική εξουσία πρέπει – οφείλουν – να κομίζουν κάτι καινούργιο: Για ποιον λόγο οι επιλογές να πρέπει να είναι πάντα ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ; Εν κατακλείδι, αναζητώντας στοιχεία, πέσαμε πάνω σε δημοσίευμα που επιχειρούσε να προωθήσει μέσω διαδικτύου την υποψηφιότητά του για να εκλεγεί βουλευτής, προφανώς καλού φίλου του, ο οποίος, στην προσπάθεια να τον βοηθήσει, τον απεκάλεσε ακόλουθο της ρήσης του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»!!! Τώρα να γελάσουμε ή να κλάψουμε… πριν περάσει αυτή η τραγική μέρα; Κάποτε στη θέση αυτή, βρισκόταν ο πρώην αρχηγός της Πυροσβεστικής, Παναγιώτης Φούρλας… με τα καλά του και τα στραβά του. Υπάρχει σύγκριση;
http://www.defence-point.gr/news/?p=133164
Αντιγράφουμε από το βιογραφικό για τα συνδικαλιστικά διαπιστευτήρια:
Από τα ιδρυτικά μέλη του συνδικαλιστικού οργάνου του προσωπικού Λ.Σ. Μέλος των προσωρινών διοικήσεων από το 1989 μέχρι το 1995, που η πολιτεία είχε προσβάλλει δικαστικά το δικαίωμα της συνδικαλιστικής έκφρασης των λιμενικών. Την περίοδο 1999-2002 ήταν γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Λιμενικού Σώματος (Π.Ε.Π.Λ.Σ). Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Προσωπικού Λιμενικού Σώματος (Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ) από τον Οκτώβρη του 2002 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2007 που παραιτήθηκε.
Έχει όμως και πιο συγκεκριμένα, κομματικά διαπιστευτήρια:
Στο πρώτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (2013) εξελέγη Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Υπεύθυνος του τμήματος των Σωμάτων Ασφαλείας του κόμματος. Υποψήφιος βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στη Β’ Αθηνών (σε ένα από τα βιογραφικά ανέφερε Α’ Αθηνών!).
Στον επαγγελματικό στίβο, η πορεία του ήταν η ακόλουθη, πάντα σύμφωνα με το βιογραφικό:
Από το 1982 έως και το 2010 υπηρέτησε στο Λιμενικό Σώμα, οπότε και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου [σ.σ. εξ όσων γνωρίζουμε ήταν εξ υπαξιωματικών]. Υπηρέτησε σε πολλές Υπηρεσίες στη Ρόδο, στο Καστελλόριζο, στην Ελευσίνα και στον Πειραιά καθώς και ως Διοικητής στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού / Π-Μ.
Και μια τελευταία απορία, που ανέκυψε πάλι από την αναζήτηση των βιογραφικών σημειωμάτων.
Φαίνεται, πως έχοντας συναίσθηση ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος κριτικής για την τοποθέτηση στο κρίσιμο πόστο, στο επίσημο βιογραφικό στη σελίδα της ΓΓΠΠ, αναφέρεται ότι στον Δήμο Βύρωνα όπου θήτευσε ως «Εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος διετέλεσε»: «Αντιδήμαρχος περιβάλλοντος, διαχείρισης κοινόχρηστων χώρων, καθαριότητας, ανακύκλωσης» για να προστεθεί σε σχέση με παλαιότερες εκδοχές που εντοπίσαμε σε πολυάριθμους ιστοχώρους που παρουσίαζαν την υποψηφιότητά του στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ (Β’ Αθηνών), το… «και Πολιτικής Προστασίας».
Θα αλλάξει άραγε ποτέ η νοοτροπία σε αυτόν τον τόπο; Είναι δυνατόν να μην υπήρχε πλήθος περιπτώσεων δυνητικών υποψηφιοτήτων με λαμπρά βιογραφικά, ανταγωνιστικά ακόμα και σε διεθνές επίπεδο, όταν σήμερα η διεθνής συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας γενικώς, είναι κομβικής σημασίας;
Το δεύτερο ερώτημα: Είναι κάτοχος πανεπιστημιακού πτυχίου η κυβερνητική επιλογή κι αν ναι τί έχει σπουδάσει; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αν υποτεθεί ότι οι αλλαγές στην κυβερνητική εξουσία πρέπει – οφείλουν – να κομίζουν κάτι καινούργιο: Για ποιον λόγο οι επιλογές να πρέπει να είναι πάντα ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ; Εν κατακλείδι, αναζητώντας στοιχεία, πέσαμε πάνω σε δημοσίευμα που επιχειρούσε να προωθήσει μέσω διαδικτύου την υποψηφιότητά του για να εκλεγεί βουλευτής, προφανώς καλού φίλου του, ο οποίος, στην προσπάθεια να τον βοηθήσει, τον απεκάλεσε ακόλουθο της ρήσης του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»!!! Τώρα να γελάσουμε ή να κλάψουμε… πριν περάσει αυτή η τραγική μέρα; Κάποτε στη θέση αυτή, βρισκόταν ο πρώην αρχηγός της Πυροσβεστικής, Παναγιώτης Φούρλας… με τα καλά του και τα στραβά του. Υπάρχει σύγκριση;
http://www.defence-point.gr/news/?p=133164
No comments :
Post a Comment