Πριν περίπου μια εβδομάδα, σας ενημερώσαμε εδώ στον «ΕΚ», πολύ πριν ξυπνήσουν οι υπόλοιποι (που περιμένουν τα τηλεγραφήματα των πρακτορείων για να πάρουν μπροστά) για το σκηνικό που πάει να στήσει η Άγκυρα για να αποτρέψει το νόμο που σκόπευε να περάσει η γαλλική κυβέρνηση από την Εθνοσυνέλευση και απαγορεύει τη δημόσια άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων, το 1915 (η γενοκτονία έχει αναγνωριστεί από το προαναφερθέν σώμα από το 1990). Η τέλεση της πράξης, επιφέρει στο δράστη ενός έτους φυλάκιση και 45.000 πρόστιμο. Απομένει φυσικά και η έγκριση από τη Γερουσία, στις αρχές του 2012.
Οι κραυγές και οι απειλές της Άγκυρας πάντως για υποβάθμιση των διμερών σχέσεων, σε όλα τα επίπεδα, δεν έπιασαν τόπο και ο νόμος ψηφίστηκε και φυσικά, τίθεται σε εφαρμογή. Σημειώνουμε ότι ο Νικολά Σαρκοζί προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές και χρειάζεται την αρμενική ψήφο και παρέκαμψε τις αμερικανικές πιέσεις, ενω πρόσφατα, επισκέφθηκε και την Αρμενία. Το αρμενικό λόμπι στη Γαλλία, από την πλευρά του, δεν σταμάτησε στιγμή να πιέζει και πέτυχε αυτό που ήθελε, 96 χρόνια μετά τη σφαγή. Χαμένος, για άλλη μια φορά είναι ο τουρκικός παράγοντας που βλέπει τις άθλιες δικαιολογίες του για τα όσα έγιναν το 1915 να μη γίνονται αποδεκτές από τη διεθνή κοινότητα. Η Άγκυρα πέρασε στην αντεπίθεση, προσπαθώντας να κερδίσει το παιχνίδι των εντυπώσεων, καθώς όλα τα υπόλοιπα, τα έχασε. Ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Άγκυρα και άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει συνέχεια στη λήψη μέτρων. Τζάμπα κόπος, όμως.
Τα πράγματα όμως, δεν είναι τόσο απλά. Η Γαλλία συγκαταλέγεται στους κορυφαίους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας και τα «μέτρα» του (βαρέως ασθενούς...) Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σε δηλώσεις του κατηγόρησε τη γαλλική κυβέρνηση ότι εφαρμόζει πολιτικές «ρατσισμού, διακρίσεων και ξενοφοβίας», θα φέρουν σε δύσκολη θέση μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της γειτονικής μας χώρας. Και αυτό το λέμε, χωρίς να ξέρουμε ποια θα είναι η αντίδραση των Γάλλων, δεδομένου μάλιστα ότι ο Σαρκοζί, δεν συμπαθεί πολύ την Τουρκία και από την εποχή που ήταν υπουργός Εσωτερικών, αναλίσκεται σε δημόσιες τοποθετήσεις κατά της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ.
Όσον αφορά τώρα στα πρακτικά μέτρα που ανακοίνωσε ο ίδιος ο αμετροεπής Τούρκος πρωθυπουργός, δημιουργώντας πονοκεφάλους στο ΝΑΤΟ: παγώνουν οι διμερείς επαφές σε όλα τα επίπεδα, διακόπτεται η στρατιωτική συνεργασία με τη Γαλλία, ανακαλούνται οι άδειες προσγείωσης στρατιωτικών αεροσκαφών, ενώ απαγορεύεται και ο ελλιμενισμός πολεμικών πλοίων στην Τουρκία. Επίσης, διοργανώνονται διαδηλώσεις κατά της Γαλλίας σε μεγάλες τουρκικές πόλεις. Την ίδια ώρα, σκεπτικισμό για τις εξελίξεις εκφράζουν οι Αμερικανοί, αξιωματούχοι των οποίων θα κληθούν να διαχειριστούν μέσα στο ΝΑΤΟ, το πρόβλημα που προέκυψε και δοκιμάζει τη συνοχή, όπως λένε οι ίδιοι, της Συμμαχίας. Ας τους πει κάποιος ότι είναι καιρός να σταματήσει η Άγκυρα, εκβιάζοντας και φωνασκώντας, να κάνει ό,τι γουστάρει.
Οι κραυγές και οι απειλές της Άγκυρας πάντως για υποβάθμιση των διμερών σχέσεων, σε όλα τα επίπεδα, δεν έπιασαν τόπο και ο νόμος ψηφίστηκε και φυσικά, τίθεται σε εφαρμογή. Σημειώνουμε ότι ο Νικολά Σαρκοζί προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές και χρειάζεται την αρμενική ψήφο και παρέκαμψε τις αμερικανικές πιέσεις, ενω πρόσφατα, επισκέφθηκε και την Αρμενία. Το αρμενικό λόμπι στη Γαλλία, από την πλευρά του, δεν σταμάτησε στιγμή να πιέζει και πέτυχε αυτό που ήθελε, 96 χρόνια μετά τη σφαγή. Χαμένος, για άλλη μια φορά είναι ο τουρκικός παράγοντας που βλέπει τις άθλιες δικαιολογίες του για τα όσα έγιναν το 1915 να μη γίνονται αποδεκτές από τη διεθνή κοινότητα. Η Άγκυρα πέρασε στην αντεπίθεση, προσπαθώντας να κερδίσει το παιχνίδι των εντυπώσεων, καθώς όλα τα υπόλοιπα, τα έχασε. Ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Άγκυρα και άφησε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει συνέχεια στη λήψη μέτρων. Τζάμπα κόπος, όμως.
Τα πράγματα όμως, δεν είναι τόσο απλά. Η Γαλλία συγκαταλέγεται στους κορυφαίους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας και τα «μέτρα» του (βαρέως ασθενούς...) Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος σε δηλώσεις του κατηγόρησε τη γαλλική κυβέρνηση ότι εφαρμόζει πολιτικές «ρατσισμού, διακρίσεων και ξενοφοβίας», θα φέρουν σε δύσκολη θέση μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της γειτονικής μας χώρας. Και αυτό το λέμε, χωρίς να ξέρουμε ποια θα είναι η αντίδραση των Γάλλων, δεδομένου μάλιστα ότι ο Σαρκοζί, δεν συμπαθεί πολύ την Τουρκία και από την εποχή που ήταν υπουργός Εσωτερικών, αναλίσκεται σε δημόσιες τοποθετήσεις κατά της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ.
Όσον αφορά τώρα στα πρακτικά μέτρα που ανακοίνωσε ο ίδιος ο αμετροεπής Τούρκος πρωθυπουργός, δημιουργώντας πονοκεφάλους στο ΝΑΤΟ: παγώνουν οι διμερείς επαφές σε όλα τα επίπεδα, διακόπτεται η στρατιωτική συνεργασία με τη Γαλλία, ανακαλούνται οι άδειες προσγείωσης στρατιωτικών αεροσκαφών, ενώ απαγορεύεται και ο ελλιμενισμός πολεμικών πλοίων στην Τουρκία. Επίσης, διοργανώνονται διαδηλώσεις κατά της Γαλλίας σε μεγάλες τουρκικές πόλεις. Την ίδια ώρα, σκεπτικισμό για τις εξελίξεις εκφράζουν οι Αμερικανοί, αξιωματούχοι των οποίων θα κληθούν να διαχειριστούν μέσα στο ΝΑΤΟ, το πρόβλημα που προέκυψε και δοκιμάζει τη συνοχή, όπως λένε οι ίδιοι, της Συμμαχίας. Ας τους πει κάποιος ότι είναι καιρός να σταματήσει η Άγκυρα, εκβιάζοντας και φωνασκώντας, να κάνει ό,τι γουστάρει.
No comments :
Post a Comment