Ένα άλλο μεγάλο έργο που έχει σχεδιαστεί για να συμπιέσει τη θέση του ρωσικού φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά έχει εισέλθει στο στάδιο εφαρμογής. Μιλάμε για τον ισραηλινό-ελληνοκυπριακό-ελληνικό αγωγό, EastMed, ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το ισραηλινό θαλασσο-οικόπεδο Λεβιάθαν. Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει αυτό το εγχείρημα - η Ρωσία να φοβάται την εμφάνιση ενός νέου ανταγωνιστή;
Στην τρέχουσα μορφή του, το EastMed έχει πολλούς αδύναμους δεσμούς, και ένας από αυτούς είναι η Ιταλία, όπου, στην οποία ο αγωγός υποτίθεται ότι θα παραδίδει ισραηλινό αέριο. Η ιταλική θέση σχετικά με τη συμμετοχή στο έργο έχει αλλάξει περισσότερες από μία φορές. Για παράδειγμα, τον Μάιο του περασμένου έτους, ο πρωθυπουργός Τζουζέπ Κόντε [Giuseppe Conte] ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα αντιταχθεί στην κατασκευή του τελικού τμήματος του EastMed - του αγωγού φυσικού αερίου Poseidon κάτω από το Ιόνιο Πέλαγος, αν και αργότερα ο Ιταλός Υπουργός Οικονομίας Στέφανο Πατουανέλι [Stefano Patuanelli] έστειλε επιστολή στις ελληνικές αρχές για την υποστήριξη του έργου.
Κινδυνεύει το έργο από τις χαμηλές τιμές φυσικού αερίου; Ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας του Εθνικού Ταμείου Ενεργειακής Ασφάλειας της Ρωσίας, Ιγκόρ Γιουσκόφ [Игорь Юшков], σημειώνει ότι με τις τρέχουσες τιμές η κατασκευή του EastMed γίνεται μη κερδοφόρα και το ισραηλινό αέριο δεν θα αγοραστεί σε υψηλές τιμές. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ιταλική πλευρά δεν μπήκε τελικά στο έργο», εξηγεί ο Γιουσκόφ. «Στην πραγματικότητα, οι Ιταλοί έχουν πάρει μια ουδέτερη θέση: φτιάξτε το και τότε θα δούμε αν το χρειαζόμαστε ή όχι.
Η Ιταλία συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο στο έργο Trans-Adriatic Gas Pipeline (TAP), αν και στο τέλος ολοκληρώθηκε - ωστόσο, στις αρχές του επόμενου έτους, το αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα έπρεπε να φτάσει στην Ιταλία. Αλλά για να επενδύσει στον επόμενο αγωγό φυσικού αερίου, έτσι όπως είναι σήμερα η Ιταλία σαφώς και δεν έχει ανάγκη - τώρα διέρχεται οικονομική κρίση και η ιταλική οικονομία δεν χρειάζεται τόσο φυσικό αέριο».
Στη νότια Ιταλία, υπενθυμίζει ο εμπειρογνώμονας, υπάρχει ήδη ένας σκληρός ανταγωνισμός για τις δυνατότητες παραλαβής φυσικού αερίου - εκτός από τον αγωγό φυσικού αερίου TAP με χωρητικότητα περίπου 8 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων που διασχίζει την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αλβανία, υπάρχουν τερματικοί σταθμοί για τη λήψη ΥΦΑ. Επιπλέον, η Ιταλία λαμβάνει πολύ αέριο από την Αλγερία.
«Επίσης, μην ξεχνάτε τη δύσκολη πολιτική κατάσταση στη Μεσόγειο - τη σύγκρουση για τη Λιβύη, τις συγκρούσεις για πεδία φυσικού αερίου μεταξύ Τουρκίας, Αιγύπτου, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Έτσι, παρά την πολιτική βούληση της ισραηλινής ηγεσίας και την παρουσία ορισμένης συναίνεσης σχετικά με την κατασκευή του EastMed, ο χρόνος του έργου φαίνεται να μην είναι εγγυημένος », προσθέτει ο ειδικός.
Взгляд (vzglyad)
The Hellenic Information Team
Στην τρέχουσα μορφή του, το EastMed έχει πολλούς αδύναμους δεσμούς, και ένας από αυτούς είναι η Ιταλία, όπου, στην οποία ο αγωγός υποτίθεται ότι θα παραδίδει ισραηλινό αέριο. Η ιταλική θέση σχετικά με τη συμμετοχή στο έργο έχει αλλάξει περισσότερες από μία φορές. Για παράδειγμα, τον Μάιο του περασμένου έτους, ο πρωθυπουργός Τζουζέπ Κόντε [Giuseppe Conte] ανακοίνωσε ότι η χώρα του θα αντιταχθεί στην κατασκευή του τελικού τμήματος του EastMed - του αγωγού φυσικού αερίου Poseidon κάτω από το Ιόνιο Πέλαγος, αν και αργότερα ο Ιταλός Υπουργός Οικονομίας Στέφανο Πατουανέλι [Stefano Patuanelli] έστειλε επιστολή στις ελληνικές αρχές για την υποστήριξη του έργου.
Κινδυνεύει το έργο από τις χαμηλές τιμές φυσικού αερίου; Ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας του Εθνικού Ταμείου Ενεργειακής Ασφάλειας της Ρωσίας, Ιγκόρ Γιουσκόφ [Игорь Юшков], σημειώνει ότι με τις τρέχουσες τιμές η κατασκευή του EastMed γίνεται μη κερδοφόρα και το ισραηλινό αέριο δεν θα αγοραστεί σε υψηλές τιμές. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ιταλική πλευρά δεν μπήκε τελικά στο έργο», εξηγεί ο Γιουσκόφ. «Στην πραγματικότητα, οι Ιταλοί έχουν πάρει μια ουδέτερη θέση: φτιάξτε το και τότε θα δούμε αν το χρειαζόμαστε ή όχι.
Η Ιταλία συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο στο έργο Trans-Adriatic Gas Pipeline (TAP), αν και στο τέλος ολοκληρώθηκε - ωστόσο, στις αρχές του επόμενου έτους, το αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα έπρεπε να φτάσει στην Ιταλία. Αλλά για να επενδύσει στον επόμενο αγωγό φυσικού αερίου, έτσι όπως είναι σήμερα η Ιταλία σαφώς και δεν έχει ανάγκη - τώρα διέρχεται οικονομική κρίση και η ιταλική οικονομία δεν χρειάζεται τόσο φυσικό αέριο».
Στη νότια Ιταλία, υπενθυμίζει ο εμπειρογνώμονας, υπάρχει ήδη ένας σκληρός ανταγωνισμός για τις δυνατότητες παραλαβής φυσικού αερίου - εκτός από τον αγωγό φυσικού αερίου TAP με χωρητικότητα περίπου 8 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων που διασχίζει την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αλβανία, υπάρχουν τερματικοί σταθμοί για τη λήψη ΥΦΑ. Επιπλέον, η Ιταλία λαμβάνει πολύ αέριο από την Αλγερία.
«Επίσης, μην ξεχνάτε τη δύσκολη πολιτική κατάσταση στη Μεσόγειο - τη σύγκρουση για τη Λιβύη, τις συγκρούσεις για πεδία φυσικού αερίου μεταξύ Τουρκίας, Αιγύπτου, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Έτσι, παρά την πολιτική βούληση της ισραηλινής ηγεσίας και την παρουσία ορισμένης συναίνεσης σχετικά με την κατασκευή του EastMed, ο χρόνος του έργου φαίνεται να μην είναι εγγυημένος », προσθέτει ο ειδικός.
Взгляд (vzglyad)
The Hellenic Information Team
No comments :
Post a Comment