Ο ιστότοπος «American Breaking Defense» που ειδικεύεται σε στρατιωτικές και πολιτικές αναλύσεις δημοσίευσε μια έκθεση στην οποία υπογράμμισε την ανάγκη παρέμβασης της αμερικανικής κυβέρνησης στην κρίση στη Λιβύη, δεδομένης της σημασίας που εκπροσωπεί η Τρίπολη στην Ουάσινγκτον, καθώς και για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιρροής της Τουρκίας στη χώρα της Βόρειας Αφρικής. Ο ιστότοπος είπε ότι η πρόσφατη επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη εντείνει τον πόλεμο επιρροής και τον περιφερειακό ανταγωνισμό για ενέργεια, απειλώντας ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ, σημειώνοντας ταυτόχρονα την απουσία της Ουάσινγκτον και την ανεπαρκή παρακολούθηση της περιοχής. Καθώς οι μάχες αυξάνονται στη μεσογειακή χώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται επειγόντως, έστω καθυστερημένα έναν ηγετικό ρόλο για τον τερματισμό ή τον μετριασμό αυτής της κλιμακούμενης σύγκρουσης. Είναι καιρός οι Ηνωμένες Πολιτείες να διεκδικήσουν τον κρίσιμο ηγετικό τους ρόλο στην αντιμετώπιση της λιβυκής σύγκρουσης και να ματαιώσουν την τουρκική και τη ρωσική επιρροή σε αυτήν τη σημαντική γεωγραφικά χώρα στο κατώφλι της Ευρώπης, καθώς και στα πλούσια κοιτάσματα σε ενέργεια. Απαιτείται ισχυρή αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα.
Ουσιαστικά, η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου πρέπει για άλλη μια φορά να γίνει κρίσιμο επίκεντρο της μεγάλης αμερικανικής στρατηγικής. Η ενισχυμένη ναυτική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή και η ισχυρότερη αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα θα ήταν απτές εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση της παράστασης των επιθετικών δυνάμεων που επιδιώκει η Τουρκία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να διορίσουν έναν ειδικό απεσταλμένο για την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτός θα πρέπει να συνεργασθεί με το Φόρουμ Φυσικού Αερίου για την Ανατολική Μεσόγειο. Και οι χώρες της περιοχής να αναπτύξουν τις τελευταίες σημαντικές ανακαλύψεις ενέργειας και να δημιουργήσουν αντίβαρο στις καταστροφικές αλλότριες απαιτήσεις της Τουρκίας. Ο απεσταλμένος θα πρέπει, επίσης, να οδηγήσει διπλωματικές προσπάθειες σε μια λύση με διαπραγμάτευση για τον τερματισμό ή τον μετριασμό της σύγκρουσης στη Λιβύη και τη δημιουργία ενός μη θεοκρατικού συστήματος που να εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της Λιβύης.Ένας βιώσιμος διακανονισμός πρέπει να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς παράγοντες που οδηγούν σε αστάθεια, πρώτες και κυριότερες τις τουρκικές και τις ρωσικές παρεμβάσεις που έχουν εντείνει τη βία τον τελευταίο χρόνο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να πείσουν τα μέλη του ΝΑΤΟ να υιοθετήσουν μια ενοποιημένη προσέγγιση για την υποστήριξη μιας λύσης με διαπραγματεύσεις. Η τρέχουσα προσέγγιση των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της Λιβύης αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη απουσία στρατηγικής εστίασης στην περιοχή, καθώς από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, πραγματοποιούνται σημαντικές γεωπολιτικές αναδιοργανώσεις που απαιτούν νέα προσοχή. Η περιοχή φιλοξενεί σημαντικές ανακαλύψεις υδρογονανθράκων και αποτελεί σημαντική αρτηρία μαζικής μετανάστευσης τόσο στην Ευρώπη όσο και σε άλλες περιοχές. Η γεωπολιτική αντιπαλότητα υψηλού κινδύνου επέστρεψε, με τη μόνιμη παρουσία της Μόσχας στη Συρία και την αυξανόμενη επιρροή της στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης ανάπτυξης πολεμικών αεροσκαφών στη χώρα αυτή.
Η βαθιά αλλαγή στη στρατηγική θέση της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν είναι ένας άλλος παράγοντας. Η Άγκυρα έχει καταστεί αναξιόπιστος σύμμαχος, εργαλειοποιεί τη διπλωματία του πολέμου, υποστηρίζει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και ολοένα προβαίνει σε πιο στενούς δεσμούς με τη Ρωσία, καθιστώντας την ολοένα και περισσότερο αντίθετη με τους παραδοσιακούς εταίρους όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη, το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Σε μια προσπάθεια να σπάσει την απομόνωση της και να υποστηρίξει την Αδελφότητα, η Τουρκία υπέγραψε δύο σημαντικές συμφωνίες τον περασμένο Νοέμβριο με την κυβέρνηση αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη στην Τρίπολη - την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας - η οποία επηρεάζεται έντονα από την Αδελφότητα και άλλα ισλαμικά στοιχεία. Σε αντάλλαγμα για την παροχή αποφασιστικής στρατιωτικής υποστήριξης εναντίον του αντιπάλου Εθνικού Στρατού της Λιβύης με επικεφαλής τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, η Τουρκία πέτυχε μια διμερή συμφωνία για να καρπωθεί τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο.
Το πρόγραμμα πολιτικής για την Ανατολική Μεσόγειο στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας Εβραίων (JINSA) δημοσίευσε έκθεση σχετικά με τις επιπτώσεις της συμμετοχής της Τουρκίας στη Λιβύη. Η έλευση Τούρκων στρατιωτικών συμβούλων, πρακτόρων και προηγμένων επιθετικών όπλων επιδείνωσε τις μάχες και ενθάρρυνε την Τρίπολη να εγκαταλείψει τις ειρηνευτικές συνομιλίες. Σε έναν φαύλο κύκλο ο Χαφτάρ απάντησε στρατιωτικά υποστηριζόμενος με ενισχύσεις από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, τη Ρωσία, τη Γαλλία και άλλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμφωνία της Τουρκίας με την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Τρίπολης αντιτίθεται σκόπιμα στα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα, αν και οι δύο χώρες έχουν ισχυρότερο καθεστώς βάσει του διεθνούς δικαίου. Περιπλέκει τις προσπάθειες αυτών των χωρών καθώς και του Ισραήλ που ετοιμάζονται να εξορύξουν φυσικό αέριο και να το παραδώσουν στην Ευρώπη.
Africa Gate News
The Hellenic Information Team
ΚΑΙ ΕΔΩ: https://www.defence-point.gr/news/
Ουσιαστικά, η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου πρέπει για άλλη μια φορά να γίνει κρίσιμο επίκεντρο της μεγάλης αμερικανικής στρατηγικής. Η ενισχυμένη ναυτική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή και η ισχυρότερη αμυντική συνεργασία με την Ελλάδα θα ήταν απτές εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση της παράστασης των επιθετικών δυνάμεων που επιδιώκει η Τουρκία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να διορίσουν έναν ειδικό απεσταλμένο για την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτός θα πρέπει να συνεργασθεί με το Φόρουμ Φυσικού Αερίου για την Ανατολική Μεσόγειο. Και οι χώρες της περιοχής να αναπτύξουν τις τελευταίες σημαντικές ανακαλύψεις ενέργειας και να δημιουργήσουν αντίβαρο στις καταστροφικές αλλότριες απαιτήσεις της Τουρκίας. Ο απεσταλμένος θα πρέπει, επίσης, να οδηγήσει διπλωματικές προσπάθειες σε μια λύση με διαπραγμάτευση για τον τερματισμό ή τον μετριασμό της σύγκρουσης στη Λιβύη και τη δημιουργία ενός μη θεοκρατικού συστήματος που να εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της Λιβύης.Ένας βιώσιμος διακανονισμός πρέπει να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς παράγοντες που οδηγούν σε αστάθεια, πρώτες και κυριότερες τις τουρκικές και τις ρωσικές παρεμβάσεις που έχουν εντείνει τη βία τον τελευταίο χρόνο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να πείσουν τα μέλη του ΝΑΤΟ να υιοθετήσουν μια ενοποιημένη προσέγγιση για την υποστήριξη μιας λύσης με διαπραγματεύσεις. Η τρέχουσα προσέγγιση των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της Λιβύης αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη απουσία στρατηγικής εστίασης στην περιοχή, καθώς από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, πραγματοποιούνται σημαντικές γεωπολιτικές αναδιοργανώσεις που απαιτούν νέα προσοχή. Η περιοχή φιλοξενεί σημαντικές ανακαλύψεις υδρογονανθράκων και αποτελεί σημαντική αρτηρία μαζικής μετανάστευσης τόσο στην Ευρώπη όσο και σε άλλες περιοχές. Η γεωπολιτική αντιπαλότητα υψηλού κινδύνου επέστρεψε, με τη μόνιμη παρουσία της Μόσχας στη Συρία και την αυξανόμενη επιρροή της στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης ανάπτυξης πολεμικών αεροσκαφών στη χώρα αυτή.
Η βαθιά αλλαγή στη στρατηγική θέση της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν είναι ένας άλλος παράγοντας. Η Άγκυρα έχει καταστεί αναξιόπιστος σύμμαχος, εργαλειοποιεί τη διπλωματία του πολέμου, υποστηρίζει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και ολοένα προβαίνει σε πιο στενούς δεσμούς με τη Ρωσία, καθιστώντας την ολοένα και περισσότερο αντίθετη με τους παραδοσιακούς εταίρους όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη, το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Σε μια προσπάθεια να σπάσει την απομόνωση της και να υποστηρίξει την Αδελφότητα, η Τουρκία υπέγραψε δύο σημαντικές συμφωνίες τον περασμένο Νοέμβριο με την κυβέρνηση αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη στην Τρίπολη - την κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας - η οποία επηρεάζεται έντονα από την Αδελφότητα και άλλα ισλαμικά στοιχεία. Σε αντάλλαγμα για την παροχή αποφασιστικής στρατιωτικής υποστήριξης εναντίον του αντιπάλου Εθνικού Στρατού της Λιβύης με επικεφαλής τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, η Τουρκία πέτυχε μια διμερή συμφωνία για να καρπωθεί τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο.
Το πρόγραμμα πολιτικής για την Ανατολική Μεσόγειο στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας Εβραίων (JINSA) δημοσίευσε έκθεση σχετικά με τις επιπτώσεις της συμμετοχής της Τουρκίας στη Λιβύη. Η έλευση Τούρκων στρατιωτικών συμβούλων, πρακτόρων και προηγμένων επιθετικών όπλων επιδείνωσε τις μάχες και ενθάρρυνε την Τρίπολη να εγκαταλείψει τις ειρηνευτικές συνομιλίες. Σε έναν φαύλο κύκλο ο Χαφτάρ απάντησε στρατιωτικά υποστηριζόμενος με ενισχύσεις από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, τη Ρωσία, τη Γαλλία και άλλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμφωνία της Τουρκίας με την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Τρίπολης αντιτίθεται σκόπιμα στα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα, αν και οι δύο χώρες έχουν ισχυρότερο καθεστώς βάσει του διεθνούς δικαίου. Περιπλέκει τις προσπάθειες αυτών των χωρών καθώς και του Ισραήλ που ετοιμάζονται να εξορύξουν φυσικό αέριο και να το παραδώσουν στην Ευρώπη.
Africa Gate News
The Hellenic Information Team
ΚΑΙ ΕΔΩ: https://www.defence-point.gr/news/
No comments :
Post a Comment