Επιτροπή θα επαναπροσδιορίσει το μέλλον των αεροπλανοφόρων και των αεροσκαφών (επανδρωμένων και μη) για το 2030 και μετά, ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός για θέματα Ναυτικού Τόμας Μόντλυ. Επί έξι μήνες τα μέλη της Blue-Ribbon Future Carrier 2030 Task Force θα εξετάσουν τον ρόλο των εμβληματικών αυτών πολεμικών πλοίων, λαμβάνοντας τις απόψεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του Ναυτικού και του Σώματος Πεζοναυτών, νυν και πρώην μελών του Κογκρέσου και του υπουργείου Άμυνας, στελεχών της ναυπηγικής βιομηχανίας, εταιριών τεχνολογίας και ειδικών αναλυτών από think-tanks και Σχολές Πολέμου. Βάσει αυτών θα διαμορφωθούν οι νέες απαιτήσεις που θα διέπουν την ναυπήγηση αεροπλανοφόρων στο μέλλον. Στόχος της μελέτης είναι το πόρισμα που θα δοθεί στον υπουργό Ναυτικού να παρέχει μια λεπτομερή εικόνα του διεθνούς περιβάλλοντος ασφαλείας και του ρόλου που θα διαδραματίσει σε αυτό μελλοντικά η Ναυτική Αεροπορία. Ιδιαίτερη έμφαση αναμένεται να δοθεί στις αρχές αποτροπής, στις αποστολές διεθνούς παρουσίας, στην προστασία της οικονομικής ασφάλειας των ΗΠΑ και φυσικά σε ενδεχόμενη ένοπλη αντιπαράθεση με εν δυνάμει αντιπάλους.
Πέραν των προτάσεων για την βέλτιστη χρήση και εξέλιξη των εν υπηρεσία αεροπλανοφόρων του Στόλου –συμπεριλαμβανομένων των πιο προσαρμόσιμων σκαφών της κλάσης Ford– απέναντι στην απειλή που συνιστούν τα προηγμένα όπλα μεγάλης εμβέλειας, θα παρέχονται επιλογές απαιτήσεων για τα αεροπλανοφόρα του μέλλοντος, επανδρωμένα και μη, πυρηνοκίνητα ή συμβατικά, ως οδηγός για την ναυπηγική βιομηχανία. Επίσης η FC-2030 θα προσδιορίζει μεταξύ άλλων πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τεχνολογίες που δεν έχουν εφευρεθεί ακόμη οι οποίες θα άλλαζαν την μορφή της Ναυτικής Αεροπορίας στα αεροπλανοφόρα.
https://www.ptisidiastima.com/us-navy-redifines-carrier-roles/
To Πεντάγωνο ανέθεσε στις τρεις εταιρίες, BWX Technologies, Inc., Westinghouse Government Services και X-energy, LLC, συμβόλαιο για την ανάπτυξη πρωτοτύπων μικρο-αντιδραστήρων πυρηνικής ενέργειας κάτω από το αποκαλούμενο “Σχέδιο Pele”.Το σχέδιο καλεί για την ανάπτυξη ενός συστήματος αυτόνομου, μικρού πυρηνικού αντιδραστήρα σε μια ασφαλή, φορητή και κινητή μορφή για να αναπτύσσεται σε απομεμακρυσμένες περιοχές και προκεχωρημένες βάσεις και να υποστηρίζει τις δυνάμεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με ενέργεια. Το σχέδιο δίνει στις τρεις εταιρίες περιθώριο δύο ετών για να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους. Μία από αυτές θα επιλεγεί και θα παρουσίασει ένα λειτουργικό πρωτότυπο.Το πρόγραμμα “Pele” έχει τη συνεργασία του υπουργείου Ενεργέιας, της Ρυθμιστικής Επιτροπής Πυρηνικής Ενέργειας, της Εθνικής Διεύθυνσης Πυρηνικής Ασφάλειας και παράγοντες της βιομηχανίας ώστε να εξασφαλιστεί η γρήγορη ανάπτυξη του λειτουργικού πρωτοτύπου, η αξιολόγησή του και ο ποιοτικός έλεγχος και τελικά η ασφαλής κατασκευή και δοκιμή του.
Το σχέδιο είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο και απαιτητικό σε επίπεδο μηχανικής, ασφάλειας και απόδοσης. Η συνεργασία με τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και επιστημονικές επιτροπές παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την ανάπτυξή του σε ένα πρόγραμμα που το υπουργείο Αμύνης επιθυμεί να αναπτύξει στο πεδίο διακαώς καθόσον οι ανάγκες των σύγχρονων συστημάτων που χρησιμοποιεί απαιτούν όλο και μεγαλύτερα ποσά ενέργειας, ποσά που οι παραδοσιακές μέθοδοι παραγωγής ηλεκτρισμού αδυνατούν να αποδώσουν. Το υπουργείο ανακοίνωσε πως σήμερα χρησιμοποιεί 30 terrawatt-ώρες ενέργειας ανά έτος και 10 εκατομμύρια γαλλόνια καυσίμου ανά ημέρα, ανάγκες που στο μέλλον θα αυξηθούν κατά πολύ.
Ένας μικροαντιδραστήρα πυρηνικής ενέργειας θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα χρήσης των ενεργοβόρων όπλων του μέλλοντος, όπως τα όπλα λέιζερ, να μειώσει το κόστος και το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας που απαιτούν οι γενήτριες πετρελαίου ως σήμερα, να μειώσουν την εξάρτηση των Ενόπλων Δυνάμεων από πολιτικούς φορείς για ενέργεια και να αυξήσουν την ευελιξία των μονάδων του Στρατού σε περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών σε φυσικές καταστροφές, επιτρέποντάς τους να στήνουν γρήγορα, εύκολα και με ασφάλεια πηγές παροχής ενέργειας σε προκεχωρημένες βάσεις.
Ας σημειωθεί για την ιστορία πως το σχέδιο “Pele” δεν είναι πρωτότυπο. Μεταξύ 1961-1965 το Πεντάγωνο ανέπτυξε ένα πειραματικό σχέδιο με τον ίδιο σκοπό, την ανάπτυξη ενός μικρού πυρηνικού αντιδραστήρα που θα μετακινείτο με φορτηγά και θα κινούσαν ατμοστροβίλους παράγοντας ισχύ 3.3 Megawatt σε μονάδες πεδίου. Το σχέδιο ML-1 εγκαταλείφθηκε λόγω τεχνικών δυσκολιών και γιατί θεωρήθηκε πως δεν απέδιδε αρκετά σε σύγκριση με τις συμβατικές γενήτριες ντίζελ.
https://www.ptisidiastima.com/pentagon-portable-reactors/
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Πέραν των προτάσεων για την βέλτιστη χρήση και εξέλιξη των εν υπηρεσία αεροπλανοφόρων του Στόλου –συμπεριλαμβανομένων των πιο προσαρμόσιμων σκαφών της κλάσης Ford– απέναντι στην απειλή που συνιστούν τα προηγμένα όπλα μεγάλης εμβέλειας, θα παρέχονται επιλογές απαιτήσεων για τα αεροπλανοφόρα του μέλλοντος, επανδρωμένα και μη, πυρηνοκίνητα ή συμβατικά, ως οδηγός για την ναυπηγική βιομηχανία. Επίσης η FC-2030 θα προσδιορίζει μεταξύ άλλων πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τεχνολογίες που δεν έχουν εφευρεθεί ακόμη οι οποίες θα άλλαζαν την μορφή της Ναυτικής Αεροπορίας στα αεροπλανοφόρα.
https://www.ptisidiastima.com/us-navy-redifines-carrier-roles/
To Πεντάγωνο ανέθεσε στις τρεις εταιρίες, BWX Technologies, Inc., Westinghouse Government Services και X-energy, LLC, συμβόλαιο για την ανάπτυξη πρωτοτύπων μικρο-αντιδραστήρων πυρηνικής ενέργειας κάτω από το αποκαλούμενο “Σχέδιο Pele”.Το σχέδιο καλεί για την ανάπτυξη ενός συστήματος αυτόνομου, μικρού πυρηνικού αντιδραστήρα σε μια ασφαλή, φορητή και κινητή μορφή για να αναπτύσσεται σε απομεμακρυσμένες περιοχές και προκεχωρημένες βάσεις και να υποστηρίζει τις δυνάμεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με ενέργεια. Το σχέδιο δίνει στις τρεις εταιρίες περιθώριο δύο ετών για να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους. Μία από αυτές θα επιλεγεί και θα παρουσίασει ένα λειτουργικό πρωτότυπο.Το πρόγραμμα “Pele” έχει τη συνεργασία του υπουργείου Ενεργέιας, της Ρυθμιστικής Επιτροπής Πυρηνικής Ενέργειας, της Εθνικής Διεύθυνσης Πυρηνικής Ασφάλειας και παράγοντες της βιομηχανίας ώστε να εξασφαλιστεί η γρήγορη ανάπτυξη του λειτουργικού πρωτοτύπου, η αξιολόγησή του και ο ποιοτικός έλεγχος και τελικά η ασφαλής κατασκευή και δοκιμή του.
Το σχέδιο είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο και απαιτητικό σε επίπεδο μηχανικής, ασφάλειας και απόδοσης. Η συνεργασία με τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και επιστημονικές επιτροπές παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την ανάπτυξή του σε ένα πρόγραμμα που το υπουργείο Αμύνης επιθυμεί να αναπτύξει στο πεδίο διακαώς καθόσον οι ανάγκες των σύγχρονων συστημάτων που χρησιμοποιεί απαιτούν όλο και μεγαλύτερα ποσά ενέργειας, ποσά που οι παραδοσιακές μέθοδοι παραγωγής ηλεκτρισμού αδυνατούν να αποδώσουν. Το υπουργείο ανακοίνωσε πως σήμερα χρησιμοποιεί 30 terrawatt-ώρες ενέργειας ανά έτος και 10 εκατομμύρια γαλλόνια καυσίμου ανά ημέρα, ανάγκες που στο μέλλον θα αυξηθούν κατά πολύ.
Ένας μικροαντιδραστήρα πυρηνικής ενέργειας θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα χρήσης των ενεργοβόρων όπλων του μέλλοντος, όπως τα όπλα λέιζερ, να μειώσει το κόστος και το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας που απαιτούν οι γενήτριες πετρελαίου ως σήμερα, να μειώσουν την εξάρτηση των Ενόπλων Δυνάμεων από πολιτικούς φορείς για ενέργεια και να αυξήσουν την ευελιξία των μονάδων του Στρατού σε περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών σε φυσικές καταστροφές, επιτρέποντάς τους να στήνουν γρήγορα, εύκολα και με ασφάλεια πηγές παροχής ενέργειας σε προκεχωρημένες βάσεις.
Ας σημειωθεί για την ιστορία πως το σχέδιο “Pele” δεν είναι πρωτότυπο. Μεταξύ 1961-1965 το Πεντάγωνο ανέπτυξε ένα πειραματικό σχέδιο με τον ίδιο σκοπό, την ανάπτυξη ενός μικρού πυρηνικού αντιδραστήρα που θα μετακινείτο με φορτηγά και θα κινούσαν ατμοστροβίλους παράγοντας ισχύ 3.3 Megawatt σε μονάδες πεδίου. Το σχέδιο ML-1 εγκαταλείφθηκε λόγω τεχνικών δυσκολιών και γιατί θεωρήθηκε πως δεν απέδιδε αρκετά σε σύγκριση με τις συμβατικές γενήτριες ντίζελ.
https://www.ptisidiastima.com/pentagon-portable-reactors/
ΣΧΕΤΙΚΑ:
No comments :
Post a Comment