Πολλά ποσά που πληρώνει ο φορολογούμενος για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος και του συστήματος υγείας δεν καταγράφονται στους αντίστοιχους κωδικούς. Άρα το συνολικό κόστος του ασφαλιστικού είναι μεγαλύτερο από αυτό που επισήμως εμφανίζεται.
Παράδειγμα. Λειτουργεί η Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ένα γηροκομείο. Εσύ νομίζεις ότι το πληρώνει αποκλειστικά η ίδια. Αμ, δε! Το πληρώνεις εσύ. Για να είμαστε δίκαιοι, το πληρώνεις και εσύ. Κάποιο κληροδότημα υπάρχει στην αρχή, κάποιες δωρεές αλλά μετά ξεμένουμε από καύσιμα. Οπότε, φορολούμενε, ξηλώσου.
Αυτό το σύστημα έχει οδηγήσει σε μια περίεργη ώσμωση ανάμεσα στο κράτος και σε άλλους φορείς, ακόμα και ιδιωτικούς, μέσω της οποίας ευθύνες αλλά και δικαιοδοσίες του κράτους μεταφέρονται άτυπα (ή και παράτυπα) σε χέρια άλλων, οι οποίοι για να φέρουν εις πέρας το φιλανθρωπικό έργο ζητάνε λεφτά από το κράτος.
Υποτίθεται ότι το concept είναι πως κάποιοι βάζουν την εθελοντική εργασία και το κράτος βάζει τα λεφτά. Ενδεχομένως στο ξεκίνημα του project αυτό να ισχύει. Όμως στη συνέχεια, ο «Σύλλογος για την Προστασία των παιδιών με...» ή το «Γηροκομείο Τάδε» ξέροντας ότι θα έχει κάθε χρόνο κρατική ενίσχυση, διαμορφώνει τον προϋπολογισμό του ανάλογα, με γραμματείες, μόνιμο προσωπικό, αδιαφάνεια - όλα αυτά που γίνονται όταν αυτά που ξοδεύει ο ένας τα πληρώνει ο άλλος. Επιπλέον το ποιοι θα είναι οι δικαιούχοι των υπηρεσιών τους, αποφασίζεται με κριτήρια των φορέων, κάτι που οδηγεί σε πελατειακούς μηχανισμούς μικροκλίμακας.
Τι κάνεις σ΄ αυτές τις περιπτώσεις όταν καλείσαι να ψηφίσεις; Αν δεν εγκρίνεις το ποσό μένουν «ξεκρέμαστα» άρρωστα παιδιά, ηλικιωμένοι, ΑμεΑ, κ.λπ. Αν το εγκρίνεις, διαιωνίζεις μια στρέβλωση. Οπότε, κατά περίπτωση, βλέπουμε και κάνουμε. Έτσι, ένα από τα θέματα που συζητήσαμε (και υπερψηφίσαμε) την Τετάρτη ήταν και αυτό: Έγκριση σύναψης και όρων προγραμματικής σύμβασης μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής για την κατασκευή του έργου με τίτλο: «Επισκευή, ανακαίνιση και ενεργειακή αναβάθμιση του γηροκομείου “Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ”», συνολικού προϋπολογισμού 400.000,00 € (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α).
Υ.Γ. Δέσποτά μου, είναι όνομα αυτό για γηροκομείο; Όλοι μακροπρόθεσμα θα είμαστε νεκροί, το έχει πει και ο Keynes. Αλλά είναι ανάγκη να το θυμίζεις συνέχεια στον παππού και στη γιαγιά που ήρθαν οι έρμοι να βρουν λίγο στοργή και προδέρμ; Άλλαξε το σε παρακαλώ! Κι εμένα, που μ΄ αρέσει το black humour, αυτό μου φαίνεται too much. Θα ανέθετες την υπεράσπισή σου σε μια δικηγορική εταιρεία που θα ονομαζόταν “Η αποφυλάκισις”; ή "Το συχνό επισκεπτήριο"; Δεν χρειάζεται να αλλάξεις όλη την πινακίδα. Ένα γράμμα μόνο. Κάν’ το “Η ΑΝΑΣΤΥΣΙΣ”. Εκεί να δεις προσέλευση!
Παράδειγμα. Λειτουργεί η Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ένα γηροκομείο. Εσύ νομίζεις ότι το πληρώνει αποκλειστικά η ίδια. Αμ, δε! Το πληρώνεις εσύ. Για να είμαστε δίκαιοι, το πληρώνεις και εσύ. Κάποιο κληροδότημα υπάρχει στην αρχή, κάποιες δωρεές αλλά μετά ξεμένουμε από καύσιμα. Οπότε, φορολούμενε, ξηλώσου.
Αυτό το σύστημα έχει οδηγήσει σε μια περίεργη ώσμωση ανάμεσα στο κράτος και σε άλλους φορείς, ακόμα και ιδιωτικούς, μέσω της οποίας ευθύνες αλλά και δικαιοδοσίες του κράτους μεταφέρονται άτυπα (ή και παράτυπα) σε χέρια άλλων, οι οποίοι για να φέρουν εις πέρας το φιλανθρωπικό έργο ζητάνε λεφτά από το κράτος.
Υποτίθεται ότι το concept είναι πως κάποιοι βάζουν την εθελοντική εργασία και το κράτος βάζει τα λεφτά. Ενδεχομένως στο ξεκίνημα του project αυτό να ισχύει. Όμως στη συνέχεια, ο «Σύλλογος για την Προστασία των παιδιών με...» ή το «Γηροκομείο Τάδε» ξέροντας ότι θα έχει κάθε χρόνο κρατική ενίσχυση, διαμορφώνει τον προϋπολογισμό του ανάλογα, με γραμματείες, μόνιμο προσωπικό, αδιαφάνεια - όλα αυτά που γίνονται όταν αυτά που ξοδεύει ο ένας τα πληρώνει ο άλλος. Επιπλέον το ποιοι θα είναι οι δικαιούχοι των υπηρεσιών τους, αποφασίζεται με κριτήρια των φορέων, κάτι που οδηγεί σε πελατειακούς μηχανισμούς μικροκλίμακας.
Τι κάνεις σ΄ αυτές τις περιπτώσεις όταν καλείσαι να ψηφίσεις; Αν δεν εγκρίνεις το ποσό μένουν «ξεκρέμαστα» άρρωστα παιδιά, ηλικιωμένοι, ΑμεΑ, κ.λπ. Αν το εγκρίνεις, διαιωνίζεις μια στρέβλωση. Οπότε, κατά περίπτωση, βλέπουμε και κάνουμε. Έτσι, ένα από τα θέματα που συζητήσαμε (και υπερψηφίσαμε) την Τετάρτη ήταν και αυτό: Έγκριση σύναψης και όρων προγραμματικής σύμβασης μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής για την κατασκευή του έργου με τίτλο: «Επισκευή, ανακαίνιση και ενεργειακή αναβάθμιση του γηροκομείου “Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ”», συνολικού προϋπολογισμού 400.000,00 € (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α).
Υ.Γ. Δέσποτά μου, είναι όνομα αυτό για γηροκομείο; Όλοι μακροπρόθεσμα θα είμαστε νεκροί, το έχει πει και ο Keynes. Αλλά είναι ανάγκη να το θυμίζεις συνέχεια στον παππού και στη γιαγιά που ήρθαν οι έρμοι να βρουν λίγο στοργή και προδέρμ; Άλλαξε το σε παρακαλώ! Κι εμένα, που μ΄ αρέσει το black humour, αυτό μου φαίνεται too much. Θα ανέθετες την υπεράσπισή σου σε μια δικηγορική εταιρεία που θα ονομαζόταν “Η αποφυλάκισις”; ή "Το συχνό επισκεπτήριο"; Δεν χρειάζεται να αλλάξεις όλη την πινακίδα. Ένα γράμμα μόνο. Κάν’ το “Η ΑΝΑΣΤΥΣΙΣ”. Εκεί να δεις προσέλευση!
No comments :
Post a Comment