Για πολλούς από εμάς δεν είναι έκπληξη η απαράδεκτη και ανθελληνική στάση της Αγγλίας εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Διακρίνονταν πάντα από άκρατο φιλοτουρκισμό και αυτός ο θυελλώδης έρωτας έχει προκαλέσει πολλά δεινά στον Ελληνισμό. Με όλο τον σεβασμό προς την πρέσβειρα της Βρετανίας στην Αθήνα, Κέιτ Σμιθ, που προσπαθεί να αλλάξει αυτή την εικόνα αλλά δεν εισακούεται από το Λονδίνο, η βρετανική εξωτερική πολιτική διακρίνεται από ανθελληνισμό σε όλα τα επίπεδα. Πρόκειται για σχολή, η οποία βυσσοδομεί εναντίον μας σε κάθε ευκαιρία. Οι Βρετανοί δεν έχουν χωνέψει ποτέ ούτε την ήττα από την ΕΟΚΑ στην Κύπρο, ούτε ότι αναγκάστηκαν να φύγουν άρον-άρον από την Ελλάδα, και να παραδώσουν τη ρημαγμένη χώρα μας στους Αμερικανούς. Οι Εγγλέζοι έχουν ευθύνη και για τον εμφύλιο πόλεμο, που δίχασε την Ελλάδα και άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς. Ο αδελφός σκότωνε τότε τον αδελφό για …χάρη της Δύσης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Τα ίδια και χειρότερα κάνουν σήμερα οι διπλωμάτες της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας. Απλά δεν χρησιμοποιούν τα όπλα, αλλά την απίστευτη τουρκολαγνεία τους. Στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ οι Βρετανοί πήραν πάλι τη θέση της Τουρκίας. Υποστήριξαν το έγκλημα. Επαναλαμβάνω: Δεν είναι έκπληξη για εμάς που τους παρακολουθούμε χρόνια. Ήταν πάντα έτσι. Μας μισούν και θα βγάλω ξανά από το κάδρο την πρέσβειρα της Βρετανίας, επειδή δείχνει ένα άλλο πρόσωπο. Δείχνει αγάπη για την Ελλάδα και θα το αναγνωρίσω. Αλλά έχει υποχρέωση να ενημερώσει όσο ψηλά μπορεί για την οργή των Ελλήνων.Ας ακολουθήσει το παράδειγμα του Αμερικανού συναδέλφου της, που κάνει ότι μπορεί για την Ελλάδα, και ας τον κατηγορούν ότι παίζει το ρόλο του …πρωθυπουργού της χώρας μας. Αναγνωρίζω ότι οι πρέσβεις, γενικά μιλώντας, εξυπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα της πατρίδας τους. Αλλά έχουν και μία άλλη υποχρέωση. Να εξηγούν με ακρίβεια τις καταστάσεις των χωρών στις οποίες υπηρετούν. Και να προσπαθούν να επηρεάζουν ακόμα και την «γραμμή» των χωρών τους. Η κ. Σμιθ πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα. Διότι στο τέλος θα φύγει και θα έχει αποτύχει, ενώ δεν της αξίζει αυτή η αποτυχία. Για να ένα περίεργο λόγο πιστεύω ότι δεν συμμερίζεται τη φιλοτουρκική θέση του Λονδίνου για την κυπριακή ΑΟΖ.
Η στάση, λοιπόν, της Βρετανίας στο θέμα της εξελισσόμενης τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι τόσο απαράδεκτη, που απαιτείται η καταγγελία της παντού. Αυτοί δεν είναι σύμμαχοι, αλλά εχθροί. Έστησαν μία απαίσια ιστορία εναντίον του Ελληνισμού, και ορθώς η καταδίκη είναι καθολική. Και δεν αναφέρομαι στο περίεργο ΑΚΕΛ, στο «κομμουνιστικό» κόμμα της Κύπρου που αναζητά πάντα δικαιολογίες για τους Βρετανούς. Όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα. Όποιος όμως δίνει άλλοθι για να τρέφετε η τουρκολαγνεία της Βρετανίας είναι εξίσου ένοχος και συνένοχος για την εγκληματική της στάση. Όταν είχαμε πάει στο Κραν Μοντανά, όπου επιχειρήθηκε η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και έσωσε την παρτίδα ο Νίκος Κοτζιάς, κάποια στιγμή είπε κάποιος ότι ήρθε και ο Αλαν Ντάνκαν, δείχνοντας προς το μέρος ενός απίθανου τύπου, που ερχόταν προς το μέρος μας με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι με το που εισήλθε στην αίθουσα οργανωμένα και σχεδιασμένα ο εν λόγω υφυπουργός Ευρώπης της Βρετανίας εκνεύρισε στον ύψιστο βαθμό τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη. Ο Κοτζιάς, που βρισκόταν στην αίθουσα μόνο που δεν τον πήρε από τον γιακά. Μου περιέγραψαν το …θέαμα: Ο Κοτζιάς ψηλός, ως γνωστόν, ο Αλαν Ντάνκαν ένας νάνος μπροστά του, να ακούει σαν μαθητούδι.
Την έκανε βεβαίως τη ζημιά, όταν μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στήριξε το ψεύτικο αφήγημα των Τούρκων και του Νορβηγού Έιντε, ότι έφταιγε ο Αναστασιάδης. Ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη: Οι Τούρκοι ήθελαν και την …Πάφο. Και το γράφω όσο πιο απλά για να καταλάβουν οι αγαπητοί αναγνώστες τι αντιμετώπισαν στην Ελβετία ο πρόεδρος της Κύπρου και ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Η βρετανική υποστήριξη στην Τουρκία δεν είναι κάτι το νέο. Είναι η επανάληψη μίας βρώμικης θέσης, που εκπορεύεται από τον ανθελληνισμό των Βρετανών. Δεν είναι σύμμαχοι μας οι Εγγλέζοι, ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι οι απολογητές της Τουρκίας. Αλλά δεν θα είναι για πολύ. Ευτυχώς εγκαταλείπουν την Ε.Ε. όπου έπαιξαν ρόλο «καταστροφέα» και στο ΝΑΤΟ, η αγαπημένη τους Τουρκία, ακόμα και αν ακυρώσει την παραγγελία των ρωσικών S-400 θα είναι πάντα ένα μίασμα. Δεν μπορούν να γυρίσουν το ποτάμι πίσω. Στην Κύπρο πρέπει να πάρουν αποφάσεις και για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί η βρετανική προκλητικότητα. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να φύγουν οι βρετανικές βάσεις. Είναι άντρο φιλοτουρκισμού. Οι Εγγλέζοι πρακτορεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Κύπρο. Ο κ. Αναστασιάδης στην Λευκωσία και ο πρωθυπουργός Τσίπρας στην Αθήνα, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να καλύπτουν την βρετανική τουρκολαγνεία. Διαφορετικά θα είναι συνένοχοι. Απαιτείται δράση τώρα και συγκρουσιακή καταγγελία της Βρετανίας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Σε αντίθεση με την απαράδεκτη πρακτική των Βρετανών, να υποστηρίζουν σε όλα τα θέματα την κατοχική δύναμη Τουρκία, οι Αμερικανοί εξέπληξαν με τη θετική στάση τους στο θέμα των τουρκικών προκλήσεων εναντίον της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς τάχθηκαν εναντίον της Άγκυρας. Πρόκειται για ένα γεγονός. Υποστήριξαν την Κύπρο με ισχυρό τρόπο, για πρώτη φορά. Διότι τα συμφέροντα είναι πολλά. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ΔΕΝ παρασύρθηκαν από τους αιώνιους εχθρούς της Κύπρου, τους Βρετανούς, και μάλιστα οι απόψεις τους συγκρούονται. Οι Αμερικανοί διαφοροποιήθηκαν εντελώς. Οι ΗΠΑ κατήγγειλαν τις τουρκικές προκλήσεις, ζήτησαν από τους Τούρκους να αποχωρήσουν και να τερματίσουν τις δραστηριότητές τους εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επίσης σοβαροί Αμερικανοί αξιωματούχοι μίλησαν τηλεφωνικά με τους ομολόγους τους και τους κάλεσαν να …συνέλθουν. Χθες ο πρέσβης των ΗΠΑ μίλησε ξανά για το θέμα, απαντώντας σε ερωτήσεις συναδέλφων δημοσιογράφων, αλλά κάπου έγινε το λάθος και η κακή μετάφραση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και λάθος εντυπώσεις. Ο κ. Τζέφρι Πάιατ, ήταν ξεκάθαρος για την αμερικανική υποστήριξη προς την Κύπρο στο θέμα των τουρκικών προκλήσεων στην ΑΟΖ. Με τον Αμερικανό πρέσβη μπορεί να διαφωνήσει κανείς σε αρκετά θέματα, αλλά σίγουρα πρέπει να συμφωνήσουμε με τη δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην ιστοσελίδα μας και στο κανάλι OPEN, για την κυπριακή ΑΟΖ. Σύμφωνα με πληροφορίες, για να γίνει αυτή η δήλωση, ο κ. Πάιατ έπαιξε καθοριστικό ρόλο (ΕΔΩ).
Όταν γίνονται κάποια σωστά πράγματα για την Ελλάδα και την Κύπρο από τους Αμερικανούς, πρέπει να έχουμε το θάρρος να το λέμε. Όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους ακόμα και σε διεθνή ζητήματα, επίσης πρέπει να το λέμε. Αλλά για την ΑΟΖ είπαν το σωστό. Όταν παίζουν τους Πόντιους Πιλάτους στο Αιγαίο πρέπει να διαμαρτυρόμαστε. Χωρίς αμφιβολία. Να διαμαρυρόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας. Όταν συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη ρατσιστική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για το νησί, πρέπει να είμαστε απέναντι και να εξηγούμε το αυτονόητο: ότι είναι λύση-διάλυση που θα οδηγήσει σε πόλεμο. Ήδη άρχισαν να το καταλαβαίνουν. Χθες, λοιπόν, ο Πάιατ δεν βρέθηκε απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και ανέδειξε και κάτι άλλο που πέρασε απαρατήρητο: Την υποστήριξη των Αμερικανών στον άξονα Ισραήλ, Κύπρος, Ελλάδα. Πάνω απ’ όλα, ήταν απόλυτος (έστω και αν δεν το …φώναξε): ότι η Ουάσιγκτον διαφωνεί με το Λονδίνο και τον ανεκδιήγητο υπουργό Ευρώπης, Άλαν Ντάνκαν.
Προσωπικά έχω μία διαφωνία στο σημείο για το διαμερισμό των εσόδων από το κυπριακό φυσικό αέριο, με τους Τουρκοκύπριους στην εξής βάση: Πρέπει να γίνει η διανομή των όποιων εσόδων σύμφωνα με το ποσοστό του πληθυσμού, όχι στο 50-50, σε ίσο ποσοστό μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Αυτό αποτελεί και παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων. Η ακριβής φρασεολογία που χρησιμοποιεί ένας διπλωμάτης, ιδιαίτερα δε στην άκρως ευαίσθητη από πολλές απόψεις θέση του Τζέφρι Πάιατ, είναι χρήσιμη για την εξαγωγή ορθών συμπερασμάτων. Μην λησμονούμε ασφαλώς, ότι ο κάθε πρεσβευτής, εκπροσωπεί στην Ελλάδα τα συμφέροντα της χώρας του, όπως και οι Έλληνες πρεσβευτές τα συμφέροντα της Ελλάδας στις πρωτεύουσες που έχουν σταλεί… Ας δούμε, ποια ήταν η απάντησή του:
«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εστιάσει πολύ την προσοχή τους στην υπό ανάδυση τριμερή σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Αυτό αντανακλά την εκ μέρους μας αναγνώριση ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει αναδυθεί εκ νέου ως μια ζώνη ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων και σε αυτό το πλαίσιο, η σχέση μας [των ΗΠΑ] με τους τρεις δημοκρατικούς μας εταίρους, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αυτός είναι ο λόγος που εξηγεί γιατί ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ την άνοιξη με σκοπό να συμμετάσχει στην τριμερή με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, [και] τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Στην ερώτηση συγκεκριμένα για την κυπριακή ΑΟΖ και τις τουρκικές δραστηριότητες – γεωτρήσεις, είδατε την πολύ γρήγορη και καθαρή αντίδραση της κυβέρνησής μου μέσω του εκπροσώπου μας στην Ουάσιγκτον και ξεχωριστά, την έμφασή μας στην αποφυγή ενεργειών που κλιμακώνουν και προκαλούν. Υπό αυτή την άποψη, θα σημείωνα επίσης, ότι η μακροπρόθεσμη ελπίδα μας –και αυτό είναι πάλι ενσωματωμένο στην υποστήριξή μας για Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ– η μακροπρόθεσμη ελπίδα μας είναι, ότι τα ενεργειακά ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου θα έπρεπε να γίνουν οδηγός συνεργασίας, αμοιβαίας νίκης και όχι να οδηγήσουν σε διένεξη [our long term hope is that energy issues in the Eastern Mediterranean should become a driver of cooperation, a win-win, as opposed to a driver of conflict]. Είναι πολύ σημαντικό από αυτή την άποψη, ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει ρητά προτείνει τη δημιουργία ενός δεσμευμένου λογαριασμού [escrow account], ώστε οποιοδήποτε πόροι από τις κυπριακές δραστηριότητες – γεωτρήσεις θα πρέπει να μοιραστούν εξίσου ανάμεσα στις κοινότητες [proposed the creation of an escrow account so that any resources from Cypriot drilling activities would be shared equally among the communities].
Θα σημείωνα επίσης την πολύ ισχυρή υποστήριξη την κυβέρνησής μου για τις προσπάθειες που έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση να εμπλακεί με, και να αναπτύξει κανόνες στην πορεία με την Τουρκία [engage with and develop rules of the road with Turkey]. Είναι πολύ σημαντικό που ο πρωθυπουργός Τσίπρας ταξίδεψε στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι ο υπουργός Αποστολάκης και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Παρασκευόπουλος, συνεχίζουν να προσφέρουν και να ενθαρρύνουν έναν διάλογο ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Στο τέλος της ημέρας, η Τουρκία είναι ένας σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Όλοι επιδιώκουμε να διασφαλίσουμε ότι αυτός ο ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος παραμένει αγκυροβολημένος [remains anchored] στη Δύση, αγκυροβολημένος στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς και πράγματι, θα υποστήριζα πως ανάμεσα στα 29 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν σύμμαχο περισσότερο ευθυγραμμισμένο με μας από την Ελλάδα, στη σημασία της διατήρησης της Τουρκίας αγκυροβολημένης στη Δύση [the United States has no ally more closely aligned with us on the importance of keeping Turkey anchored in the West than Greece]. Οπότε, έχουμε μιλήσει καθαρά για τον χαρακτήρα κλιμάκωσης αυτών των δραστηριοτήτων – γεωτρήσεων [we have spoken clearly on the escalatory nature of these drilling activities], αλλά είμαστε επίσης επικεντρωμένοι όχι απλά στη διατύπωση της πολιτικής μας, αλλά και προσπαθούμε να σχηματοποιήσουμε εκ νέου και να ανακατευθύνουμε [reframe and redirect] αυτά τα ζητήματα, κατά τρόπον που είναι προς όφελος όλων.»
https://hellasjournal.com/2019/05/ti-akrivos-eipe-o-paiat-gia-kypro-kai-energeia-i-ameriki-den-symfonei-me-toys-egglezoys/
Τα ίδια και χειρότερα κάνουν σήμερα οι διπλωμάτες της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας. Απλά δεν χρησιμοποιούν τα όπλα, αλλά την απίστευτη τουρκολαγνεία τους. Στην υπόθεση της τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ οι Βρετανοί πήραν πάλι τη θέση της Τουρκίας. Υποστήριξαν το έγκλημα. Επαναλαμβάνω: Δεν είναι έκπληξη για εμάς που τους παρακολουθούμε χρόνια. Ήταν πάντα έτσι. Μας μισούν και θα βγάλω ξανά από το κάδρο την πρέσβειρα της Βρετανίας, επειδή δείχνει ένα άλλο πρόσωπο. Δείχνει αγάπη για την Ελλάδα και θα το αναγνωρίσω. Αλλά έχει υποχρέωση να ενημερώσει όσο ψηλά μπορεί για την οργή των Ελλήνων.Ας ακολουθήσει το παράδειγμα του Αμερικανού συναδέλφου της, που κάνει ότι μπορεί για την Ελλάδα, και ας τον κατηγορούν ότι παίζει το ρόλο του …πρωθυπουργού της χώρας μας. Αναγνωρίζω ότι οι πρέσβεις, γενικά μιλώντας, εξυπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα της πατρίδας τους. Αλλά έχουν και μία άλλη υποχρέωση. Να εξηγούν με ακρίβεια τις καταστάσεις των χωρών στις οποίες υπηρετούν. Και να προσπαθούν να επηρεάζουν ακόμα και την «γραμμή» των χωρών τους. Η κ. Σμιθ πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα. Διότι στο τέλος θα φύγει και θα έχει αποτύχει, ενώ δεν της αξίζει αυτή η αποτυχία. Για να ένα περίεργο λόγο πιστεύω ότι δεν συμμερίζεται τη φιλοτουρκική θέση του Λονδίνου για την κυπριακή ΑΟΖ.
Η στάση, λοιπόν, της Βρετανίας στο θέμα της εξελισσόμενης τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι τόσο απαράδεκτη, που απαιτείται η καταγγελία της παντού. Αυτοί δεν είναι σύμμαχοι, αλλά εχθροί. Έστησαν μία απαίσια ιστορία εναντίον του Ελληνισμού, και ορθώς η καταδίκη είναι καθολική. Και δεν αναφέρομαι στο περίεργο ΑΚΕΛ, στο «κομμουνιστικό» κόμμα της Κύπρου που αναζητά πάντα δικαιολογίες για τους Βρετανούς. Όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα. Όποιος όμως δίνει άλλοθι για να τρέφετε η τουρκολαγνεία της Βρετανίας είναι εξίσου ένοχος και συνένοχος για την εγκληματική της στάση. Όταν είχαμε πάει στο Κραν Μοντανά, όπου επιχειρήθηκε η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και έσωσε την παρτίδα ο Νίκος Κοτζιάς, κάποια στιγμή είπε κάποιος ότι ήρθε και ο Αλαν Ντάνκαν, δείχνοντας προς το μέρος ενός απίθανου τύπου, που ερχόταν προς το μέρος μας με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι με το που εισήλθε στην αίθουσα οργανωμένα και σχεδιασμένα ο εν λόγω υφυπουργός Ευρώπης της Βρετανίας εκνεύρισε στον ύψιστο βαθμό τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη. Ο Κοτζιάς, που βρισκόταν στην αίθουσα μόνο που δεν τον πήρε από τον γιακά. Μου περιέγραψαν το …θέαμα: Ο Κοτζιάς ψηλός, ως γνωστόν, ο Αλαν Ντάνκαν ένας νάνος μπροστά του, να ακούει σαν μαθητούδι.
Την έκανε βεβαίως τη ζημιά, όταν μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στήριξε το ψεύτικο αφήγημα των Τούρκων και του Νορβηγού Έιντε, ότι έφταιγε ο Αναστασιάδης. Ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη: Οι Τούρκοι ήθελαν και την …Πάφο. Και το γράφω όσο πιο απλά για να καταλάβουν οι αγαπητοί αναγνώστες τι αντιμετώπισαν στην Ελβετία ο πρόεδρος της Κύπρου και ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Η βρετανική υποστήριξη στην Τουρκία δεν είναι κάτι το νέο. Είναι η επανάληψη μίας βρώμικης θέσης, που εκπορεύεται από τον ανθελληνισμό των Βρετανών. Δεν είναι σύμμαχοι μας οι Εγγλέζοι, ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι οι απολογητές της Τουρκίας. Αλλά δεν θα είναι για πολύ. Ευτυχώς εγκαταλείπουν την Ε.Ε. όπου έπαιξαν ρόλο «καταστροφέα» και στο ΝΑΤΟ, η αγαπημένη τους Τουρκία, ακόμα και αν ακυρώσει την παραγγελία των ρωσικών S-400 θα είναι πάντα ένα μίασμα. Δεν μπορούν να γυρίσουν το ποτάμι πίσω. Στην Κύπρο πρέπει να πάρουν αποφάσεις και για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί η βρετανική προκλητικότητα. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να φύγουν οι βρετανικές βάσεις. Είναι άντρο φιλοτουρκισμού. Οι Εγγλέζοι πρακτορεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Κύπρο. Ο κ. Αναστασιάδης στην Λευκωσία και ο πρωθυπουργός Τσίπρας στην Αθήνα, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να καλύπτουν την βρετανική τουρκολαγνεία. Διαφορετικά θα είναι συνένοχοι. Απαιτείται δράση τώρα και συγκρουσιακή καταγγελία της Βρετανίας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Σε αντίθεση με την απαράδεκτη πρακτική των Βρετανών, να υποστηρίζουν σε όλα τα θέματα την κατοχική δύναμη Τουρκία, οι Αμερικανοί εξέπληξαν με τη θετική στάση τους στο θέμα των τουρκικών προκλήσεων εναντίον της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς τάχθηκαν εναντίον της Άγκυρας. Πρόκειται για ένα γεγονός. Υποστήριξαν την Κύπρο με ισχυρό τρόπο, για πρώτη φορά. Διότι τα συμφέροντα είναι πολλά. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ΔΕΝ παρασύρθηκαν από τους αιώνιους εχθρούς της Κύπρου, τους Βρετανούς, και μάλιστα οι απόψεις τους συγκρούονται. Οι Αμερικανοί διαφοροποιήθηκαν εντελώς. Οι ΗΠΑ κατήγγειλαν τις τουρκικές προκλήσεις, ζήτησαν από τους Τούρκους να αποχωρήσουν και να τερματίσουν τις δραστηριότητές τους εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επίσης σοβαροί Αμερικανοί αξιωματούχοι μίλησαν τηλεφωνικά με τους ομολόγους τους και τους κάλεσαν να …συνέλθουν. Χθες ο πρέσβης των ΗΠΑ μίλησε ξανά για το θέμα, απαντώντας σε ερωτήσεις συναδέλφων δημοσιογράφων, αλλά κάπου έγινε το λάθος και η κακή μετάφραση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και λάθος εντυπώσεις. Ο κ. Τζέφρι Πάιατ, ήταν ξεκάθαρος για την αμερικανική υποστήριξη προς την Κύπρο στο θέμα των τουρκικών προκλήσεων στην ΑΟΖ. Με τον Αμερικανό πρέσβη μπορεί να διαφωνήσει κανείς σε αρκετά θέματα, αλλά σίγουρα πρέπει να συμφωνήσουμε με τη δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην ιστοσελίδα μας και στο κανάλι OPEN, για την κυπριακή ΑΟΖ. Σύμφωνα με πληροφορίες, για να γίνει αυτή η δήλωση, ο κ. Πάιατ έπαιξε καθοριστικό ρόλο (ΕΔΩ).
Όταν γίνονται κάποια σωστά πράγματα για την Ελλάδα και την Κύπρο από τους Αμερικανούς, πρέπει να έχουμε το θάρρος να το λέμε. Όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους ακόμα και σε διεθνή ζητήματα, επίσης πρέπει να το λέμε. Αλλά για την ΑΟΖ είπαν το σωστό. Όταν παίζουν τους Πόντιους Πιλάτους στο Αιγαίο πρέπει να διαμαρτυρόμαστε. Χωρίς αμφιβολία. Να διαμαρυρόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας. Όταν συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη ρατσιστική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για το νησί, πρέπει να είμαστε απέναντι και να εξηγούμε το αυτονόητο: ότι είναι λύση-διάλυση που θα οδηγήσει σε πόλεμο. Ήδη άρχισαν να το καταλαβαίνουν. Χθες, λοιπόν, ο Πάιατ δεν βρέθηκε απέναντι στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και ανέδειξε και κάτι άλλο που πέρασε απαρατήρητο: Την υποστήριξη των Αμερικανών στον άξονα Ισραήλ, Κύπρος, Ελλάδα. Πάνω απ’ όλα, ήταν απόλυτος (έστω και αν δεν το …φώναξε): ότι η Ουάσιγκτον διαφωνεί με το Λονδίνο και τον ανεκδιήγητο υπουργό Ευρώπης, Άλαν Ντάνκαν.
Προσωπικά έχω μία διαφωνία στο σημείο για το διαμερισμό των εσόδων από το κυπριακό φυσικό αέριο, με τους Τουρκοκύπριους στην εξής βάση: Πρέπει να γίνει η διανομή των όποιων εσόδων σύμφωνα με το ποσοστό του πληθυσμού, όχι στο 50-50, σε ίσο ποσοστό μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Αυτό αποτελεί και παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων. Η ακριβής φρασεολογία που χρησιμοποιεί ένας διπλωμάτης, ιδιαίτερα δε στην άκρως ευαίσθητη από πολλές απόψεις θέση του Τζέφρι Πάιατ, είναι χρήσιμη για την εξαγωγή ορθών συμπερασμάτων. Μην λησμονούμε ασφαλώς, ότι ο κάθε πρεσβευτής, εκπροσωπεί στην Ελλάδα τα συμφέροντα της χώρας του, όπως και οι Έλληνες πρεσβευτές τα συμφέροντα της Ελλάδας στις πρωτεύουσες που έχουν σταλεί… Ας δούμε, ποια ήταν η απάντησή του:
«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εστιάσει πολύ την προσοχή τους στην υπό ανάδυση τριμερή σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Αυτό αντανακλά την εκ μέρους μας αναγνώριση ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει αναδυθεί εκ νέου ως μια ζώνη ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων και σε αυτό το πλαίσιο, η σχέση μας [των ΗΠΑ] με τους τρεις δημοκρατικούς μας εταίρους, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αυτός είναι ο λόγος που εξηγεί γιατί ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ την άνοιξη με σκοπό να συμμετάσχει στην τριμερή με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, [και] τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Στην ερώτηση συγκεκριμένα για την κυπριακή ΑΟΖ και τις τουρκικές δραστηριότητες – γεωτρήσεις, είδατε την πολύ γρήγορη και καθαρή αντίδραση της κυβέρνησής μου μέσω του εκπροσώπου μας στην Ουάσιγκτον και ξεχωριστά, την έμφασή μας στην αποφυγή ενεργειών που κλιμακώνουν και προκαλούν. Υπό αυτή την άποψη, θα σημείωνα επίσης, ότι η μακροπρόθεσμη ελπίδα μας –και αυτό είναι πάλι ενσωματωμένο στην υποστήριξή μας για Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ– η μακροπρόθεσμη ελπίδα μας είναι, ότι τα ενεργειακά ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου θα έπρεπε να γίνουν οδηγός συνεργασίας, αμοιβαίας νίκης και όχι να οδηγήσουν σε διένεξη [our long term hope is that energy issues in the Eastern Mediterranean should become a driver of cooperation, a win-win, as opposed to a driver of conflict]. Είναι πολύ σημαντικό από αυτή την άποψη, ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει ρητά προτείνει τη δημιουργία ενός δεσμευμένου λογαριασμού [escrow account], ώστε οποιοδήποτε πόροι από τις κυπριακές δραστηριότητες – γεωτρήσεις θα πρέπει να μοιραστούν εξίσου ανάμεσα στις κοινότητες [proposed the creation of an escrow account so that any resources from Cypriot drilling activities would be shared equally among the communities].
Θα σημείωνα επίσης την πολύ ισχυρή υποστήριξη την κυβέρνησής μου για τις προσπάθειες που έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση να εμπλακεί με, και να αναπτύξει κανόνες στην πορεία με την Τουρκία [engage with and develop rules of the road with Turkey]. Είναι πολύ σημαντικό που ο πρωθυπουργός Τσίπρας ταξίδεψε στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι ο υπουργός Αποστολάκης και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Παρασκευόπουλος, συνεχίζουν να προσφέρουν και να ενθαρρύνουν έναν διάλογο ανάμεσα στην Αθήνα και την Άγκυρα για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Στο τέλος της ημέρας, η Τουρκία είναι ένας σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Όλοι επιδιώκουμε να διασφαλίσουμε ότι αυτός ο ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος παραμένει αγκυροβολημένος [remains anchored] στη Δύση, αγκυροβολημένος στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς και πράγματι, θα υποστήριζα πως ανάμεσα στα 29 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν σύμμαχο περισσότερο ευθυγραμμισμένο με μας από την Ελλάδα, στη σημασία της διατήρησης της Τουρκίας αγκυροβολημένης στη Δύση [the United States has no ally more closely aligned with us on the importance of keeping Turkey anchored in the West than Greece]. Οπότε, έχουμε μιλήσει καθαρά για τον χαρακτήρα κλιμάκωσης αυτών των δραστηριοτήτων – γεωτρήσεων [we have spoken clearly on the escalatory nature of these drilling activities], αλλά είμαστε επίσης επικεντρωμένοι όχι απλά στη διατύπωση της πολιτικής μας, αλλά και προσπαθούμε να σχηματοποιήσουμε εκ νέου και να ανακατευθύνουμε [reframe and redirect] αυτά τα ζητήματα, κατά τρόπον που είναι προς όφελος όλων.»
https://hellasjournal.com/2019/05/ti-akrivos-eipe-o-paiat-gia-kypro-kai-energeia-i-ameriki-den-symfonei-me-toys-egglezoys/
No comments :
Post a Comment