Όταν η “τέχνη” συναντά την προπαγάνδα της νέας τάξης συμβαίνουν τα χειρότερα… Στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, θα δοθεί, στις 28 Σεπτεμβρίου, παράσταση της τραγωδίας του Σοφοκλή «Αντιγόνη». Η παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Σαλαμίνας θα έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό και θα συνοδεύεται από υπέρτιτλους στα τουρκικά και αγγλικά… «Είναι ένα θέμα ευαίσθητο», δήλωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και σκηνοθέτης της παράστασης, Στάθης Λιβαθινός, ο οποίος εκτιμά ότι θα βρεθεί μια λύση που θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές…. Ποιες πλευρές κύριε σκηνοθέτα; Σας ενδιαφέρει – προβληματίζει και η ” πλευρά” των εισβολέων; Σε περίπτωση που το έχετε ξεχάσει, είσαστε εκπρόσωπος του Εθνικού (λέμε τώρα) θεάτρου και αυτό υπηρετείτε, εκτός κι αν όχι. Να μας το πείτε να το γνωρίζουν και οι υπόλοιποι “φιλότεχνοι”….
Φυσικά μην περιμένετε να δείτε μέσα σε όλες τις μειονότητες και τις ελληνικές της Βορείου Ηπέιρου ή των απανταχού, ξεχασμένων από το Ελλαδιστάν, ακριτών του ελληνισμού μας. Δείτε μερικές από τις υπόλοιπες “καλλιτεχνικές” δημιουργίες που θα προβληθούν και…… απολαύστε υπεύθυνα! Αφιέρωμα με οκτώ ταινίες, «Το Σινεμά αγκαλιάζει τις Μειονότητες», που θα πραγματοποιηθεί με δωρεάν προβολές στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος χρηματοδοτούμενο από Ελλάδα και ευρωπαϊκή ένωση!
Κάποιες από αυτές είναι :
- Ωραίο μου πλυντήριο (My beautiful laundrette, Αγγλία, 1985): Το αντισυμβατικό αυτό love story ανάμεσα σε έναν αριβίστα νεαρό Πακιστανό (Γκόρντον Γουανέκε) και έναν Λονδρέζο προερχόμενο από την εργατική τάξη…
- Ο φόβος τρώει τα σωθικά (Angst essen seele auf, Δυτική Γερμανία, 1974): Μια μοναχική χήρα γερμανικής καταγωγής και ένας πολύ μικρότερος σε ηλικία εργάτης από το Μαρόκο γνωρίζονται σε ένα μπαρ, ερωτεύονται παράφορα και παντρεύονται. Θα χρειαστεί να παλέψουν, ωστόσο, με τις ρατσιστικές προκαταλήψεις του περίγυρού τους και τη δυσκολία τους να ενταχθούν σε μια κοινωνία που τους εχθρεύεται…
- Είμαστε τσιγγάνοι (Ελλάδα, 2014): Η Μαρίνα Δανέζη μπαίνει στους καταυλισμούς των Ελλήνων Ρομά σε Αργολίδα, Κορινθία και Ηλεία, κάθεται μέσα στα τσαντίρια τους και έρχεται σε καθημερινή επαφή μαζί τους, σπάζοντας το φαινομενικό άβατο προς έναν κόσμο τελικά όχι και τόσο απρόσιτο. «Είμαστε απ’ όλα. Οτιδήποτε θα το βρείτε. Από το χειρότερο μέχρι και το καλύτερο μπορούμε να κάνουμε σαν άνθρωποι».
- Μη με φωνάζεις ξένο (Νe m’ appelle pas etranger, Eλλάδα / Γαλλία, work in progress): Η Αριάδνη Κουτσαύτη καταγράφει το σκληρό ταξίδι που πραγματοποιούν οι πρόσφυγες από την πατρίδα τους ως την Ευρώπη, περνώντας από την Ελλάδα και συνεχίζοντας έπειτα προς τον Βορρά.
Αν δεν σας καλύπτουν αυτές, θα έχει κι άλλες πολλές… Μετά από όλα αυτά συνεχίζετε να πιστεύετε ότι δεν μας κάνουν πλύση εγκεφάλου; Το βαρέλι έχει κι άλλο πάτο. Τελικά!
http://www.elkosmos.gr/
Φυσικά μην περιμένετε να δείτε μέσα σε όλες τις μειονότητες και τις ελληνικές της Βορείου Ηπέιρου ή των απανταχού, ξεχασμένων από το Ελλαδιστάν, ακριτών του ελληνισμού μας. Δείτε μερικές από τις υπόλοιπες “καλλιτεχνικές” δημιουργίες που θα προβληθούν και…… απολαύστε υπεύθυνα! Αφιέρωμα με οκτώ ταινίες, «Το Σινεμά αγκαλιάζει τις Μειονότητες», που θα πραγματοποιηθεί με δωρεάν προβολές στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος χρηματοδοτούμενο από Ελλάδα και ευρωπαϊκή ένωση!
Κάποιες από αυτές είναι :
- Ωραίο μου πλυντήριο (My beautiful laundrette, Αγγλία, 1985): Το αντισυμβατικό αυτό love story ανάμεσα σε έναν αριβίστα νεαρό Πακιστανό (Γκόρντον Γουανέκε) και έναν Λονδρέζο προερχόμενο από την εργατική τάξη…
- Ο φόβος τρώει τα σωθικά (Angst essen seele auf, Δυτική Γερμανία, 1974): Μια μοναχική χήρα γερμανικής καταγωγής και ένας πολύ μικρότερος σε ηλικία εργάτης από το Μαρόκο γνωρίζονται σε ένα μπαρ, ερωτεύονται παράφορα και παντρεύονται. Θα χρειαστεί να παλέψουν, ωστόσο, με τις ρατσιστικές προκαταλήψεις του περίγυρού τους και τη δυσκολία τους να ενταχθούν σε μια κοινωνία που τους εχθρεύεται…
- Είμαστε τσιγγάνοι (Ελλάδα, 2014): Η Μαρίνα Δανέζη μπαίνει στους καταυλισμούς των Ελλήνων Ρομά σε Αργολίδα, Κορινθία και Ηλεία, κάθεται μέσα στα τσαντίρια τους και έρχεται σε καθημερινή επαφή μαζί τους, σπάζοντας το φαινομενικό άβατο προς έναν κόσμο τελικά όχι και τόσο απρόσιτο. «Είμαστε απ’ όλα. Οτιδήποτε θα το βρείτε. Από το χειρότερο μέχρι και το καλύτερο μπορούμε να κάνουμε σαν άνθρωποι».
- Μη με φωνάζεις ξένο (Νe m’ appelle pas etranger, Eλλάδα / Γαλλία, work in progress): Η Αριάδνη Κουτσαύτη καταγράφει το σκληρό ταξίδι που πραγματοποιούν οι πρόσφυγες από την πατρίδα τους ως την Ευρώπη, περνώντας από την Ελλάδα και συνεχίζοντας έπειτα προς τον Βορρά.
Αν δεν σας καλύπτουν αυτές, θα έχει κι άλλες πολλές… Μετά από όλα αυτά συνεχίζετε να πιστεύετε ότι δεν μας κάνουν πλύση εγκεφάλου; Το βαρέλι έχει κι άλλο πάτο. Τελικά!
http://www.elkosmos.gr/
No comments :
Post a Comment