Το «νότιο μέτωπο» έχει, στη παρούσα φάση, καθοριστική σημασία για τη Ρωσία, καθώς με το ειδικό βάρος των δύο ιστορικών γειτόνων, της Τουρκίας και του Ιράν, μπορεί να μειωθεί η ένταση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας λόγω του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Επίσης, θα υπάρξει εξέλιξη και στη στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία, καθώς μέσα σε 10 μήνες η Ρωσία πέτυχε την ουσιαστική ενίσχυση της επιρροής της σε όλη την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Μεγάλη ήταν η ζημιά που υπέστη η Ρωσία από τη διαμάχη με τη Τουρκία, αλλά η έναρξη της συμφιλίωσης επιτρέπει να ξεκινήσει η οικοδόμηση μιας νέας, πιο στερεής, δραστηριότητας της Ρωσίας στην περιοχή. Οι άξονες επί των οποίων θα θεμελιωθεί η ρωσική πολιτική είναι οι σχέσεις με την Τουρκία, το Ιράν και τις αραβικές χώρες. Η δράση για την οικοδόμηση των σχέσεων σ’ αυτό το τρίγωνο είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Ο πρόεδρος της Τουρκίας, αμέσως μετά την καταστολή του πραξικοπήματος είπε στον Ιρανό ομόλογό του, ότι περισσότερο από ποτέ είναι έτοιμος να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν: «Είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε με το Ιράν και τη Ρωσία και μαζί να επιλύσουμε τα περιφερειακά προβλήματα και να ενισχύσουμε σημαντικά τα βήματά μας για την επιστροφή της ειρήνης και της σταθερότητας».
Το Ιράν και η Τουρκία είναι δύο βασικά περιφερειακά κράτη και ιστορικοί ανταγωνιστές σ’ αυτήν την περιοχή. Αλλά η μακρόχρονη διαφωνία τους για την Υπερκαυκασία επιλύθηκε από τη Ρωσία η οποία προσάρτησε την περιοχή, έπειτα από μια σειρά πολέμων με Τούρκους και Πέρσες κατά τον 18ο και τον 19ο αι. Αν και τώρα πια η Υπερκαυκασία είναι τυπικά «ελεύθερη», εντούτοις, για τη Μόσχα, την Άγκυρα και την Τεχεράνη, δεν υπάρχουν ανυπέρβλητες αντιθέσεις ούτε σ’ αυτή την περιοχή, ούτε όμως και γενικά.Τα θρησκευτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της Τουρκίας και του Ιράν αλληλοδιαπλέκονται σε διάφορες χώρες της περιοχής. Αλλά τον μεγαλύτερο κίνδυνο τόσο για τα σχέδια του Ερντογάν όσο και για την Ισλαμική Δημοκρατία, συνιστά εκείνο το τμήμα της παγκόσμιας αγγλοσαξονικής ελίτ, που επιδιώκει την αλλαγή εξουσίας σ’ αυτές τις χώρες και την αναχαίτιση της Άγκυρας και της Τεχεράνης. Το Ιράν άντεξε μια 35ετή αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και η Τουρκία όλο και περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι η Δύση την χρησιμοποιεί για τα δικά της συμφέροντα. Και οι δύο χώρες παρά τις όποιες υπαρκτές αντιθέσεις και φιλοδοξίες μπορούν να πετύχουν πολύ περισσότερα από κοινού, παρά σε εχθρότητα μεταξύ τους.
Προς αυτήν την κατεύθυνση προσανατολίζεται η Ρωσία, καθώς είναι πολύ σημαντικές για την ίδια οι σχέσεις τόσο με την Τουρκία όσο και με το Ιράν. Είναι επ’ ωφελεία της Ρωσίας τόσο οι οικονομικοί όσο και οι γεωπολιτικοί διάδρομοι Βορά-Νότου, η τεράστια δυναμική στις εμπορικές σχέσεις, η οικοδόμηση ρωσικών πυρηνικών σταθμών, η πώληση στρατιωτικού υλικού, ο τουρισμός και οι επενδύσεις -για να μη μιλήσουμε για τα ήρεμα νότια σύνορα και τον πόλεμο με τη τρομοκρατία. Από την οικοδόμηση των σχέσεων του τριγώνου Μόσχας-Άγκυρας-Τεχεράνης εξαρτάται και η έκβαση του πολέμου στη Συρία. Και μάλιστα ο συριακός πόλεμος αποτελεί αυτή τη στιγμή το βασικό εμπόδιο στην προσέγγιση των τριών χωρών. Η Ρωσία και το Ιράν στηρίζουν τον Άσαντ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει την ανατροπή του. Αλλά έπειτα από πέντε χρόνια εμφυλίου πολέμου, έχει γίνει κατανοητό ότι η ανατροπή του Άσαντ δεν είναι πια εφικτή. Το Ιράν όλα αυτά τα χρόνια προσέφερε στρατιωτική βοήθεια στη Δαμασκό και έπειτα και από τη ρωσική παρέμβαση δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βίαιη αλλαγή της εξουσίας δεν επίκειται. Η Τουρκία, ωστόσο, ανησυχεί όχι κυρίως για τη τύχη του Άσαντ, όσο για την ενίσχυση και την συσσωμάτωση των Κούρδων που κατοικούν στη βόρεια Συρία. Η Άγκυρα φοβάται ότι η εμφάνιση μιας δεύτερης αυτόνομης κουρδικής οντότητας στα σύνορά της θα αποτελεί μόνιμη πηγή αναταραχών, τρομοκρατικών επιθέσεων, ακόμη και εμφυλίου πολέμου στο τουρκικό Κουρδιστάν (όπου το τρέχον έτος είναι ήδη η κατάσταση πολύ θερμή). Εάν ο Πούτιν και ο Ερντογάν μπορέσουν να συμφωνήσουν για τη διευθέτηση του συριακού προβλήματος, έτσι που να διασφαλίζονται τα συμφέροντα και της Ρωσίας και της Τουρκίας (και οι δύο πλευρές θέλουν μια ενιαία Συρία) τότε οι αντάρτες θα αναγκαστούν να συμφωνήσουν ταχύτερα σε ένα ειρηνευτικό σχέδιο.
Η Τουρκία, βεβαίως, δεν θέλει την υπερβολική ενίσχυση του Ιράν στη Συρία, αλλά, σε αντίθεση με τη Σαουδική Αραβία, δεν θεωρεί το «σιιτικό τόξο» (από τον νότιο Λίβανο, μέσω της Συρίας και του νοτίου Ιράκ, έως το Ιράν) ως υπαρξιακή πρόκληση για την ασφάλειά της. Ο πόλεμος μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν για την επιρροή τους στις γειτονικές χώρες θα διαρκεί και στο μέλλον. Αλλά η Άγκυρα δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει το προφανές, ότι με μοναδική συνέπεια, σε βάθος δεκαετιών και με την υποστήριξη των συμμάχων του (Χεζμπολλάχ, Άσαντ και Ιρακινούς Σιίτες) το Ιράν δημιούργησε μια αξιόπιστη επιρροή στην περιοχή. Να του τη στερήσουν δεν μπορούν ούτε η Τουρκία, ούτε η Σαουδική Αραβία ούτε οι ΗΠΑ. Πολύ περισσότερο που ήταν ακριβώς η αμερικανική επέκταση στην περιοχή που επέφερε την ενίσχυση των θέσεων του Ιράν, το οποίο, επιπλέον, με το αίμα των στρατιωτών του υπεράσπισε τα συμφέροντά του. Αν και δεν έφθασε ακόμη η στιγμή για μια τριμερή συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν-Ρουχανί, η σύνοδος στο Μπακού μεταξύ του Πούτιν, του Αλίεφ και του Ρουχανί αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μοναδικό παράδειγμα ρωσο-τουρκο-ιρανικής συνάντησης και συμβίωσης. Οι Αζέροι είναι ένας τουρκικός λαός, που, όπως και ο Ιρανοί, είναι σιίτες, και για αρκετούς αιώνες ήταν στην περσική επικράτεια, από την οποία τους απέσπασε η ρωσική αυτοκρατορία. Στην διάρκεια δύο αιώνων, οι Αζέροι δεν έγιναν Ρώσοι αλλά πολιτισμικά εν πολλοίς εκρωσίστηκαν. Γεωπολιτικά το Μπακού μπορεί τώρα να αναδειχθεί ως ο βασικός παράγοντας της προσέγγισης των τριών γειτονικών χωρών.
Η τριμερής σύνοδος κορυφής θα διεξαχθεί για πρώτη φορά, αλλά από μόνη της αποτελεί απόδειξη της αφετηρίας μιας νέας περιόδου συνεργασίας Ρωσίας και Ιράν. Μετά την άρση των διεθνών κυρώσεων στο Ιράν εξαφανίστηκαν και τα τελευταία εμπόδια για τη στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών, η οποία έχει, χωρίς υπερβολή, τεράστιες δυνατότητες. Αυτή τη στιγμή τρέχουν 70 κοινά προγράμματα μεγάλης κλίμακας. Όπως είπε πρόσφατα ο συμπρόεδρος της διακοινοβουλευτικές επιτροπής, υπουργός ενέργειας, Νόβακ «το σημαντικό πρόβλημα είναι αυτό των χρηματοπιστωτικών σχέσεων, της διατραπεζικής συνεργασίας». Αλλά και αυτό το πρόβλημα (που σχετίζεται μεταξύ άλλων και με τις έως πρόσφατα κυρώσεις εναντίον του Ιράν και τις ισχύουσες κυρώσεις κατά της Ρωσίας) σταδιακά ξεπερνιέται. Έτσι, σε συνέντευξη στο Πρακτορείο Ειδήσεων του Αζερμπαϊτζάν ο Πούτιν είπε ότι θα δοθούν στο Ιράν δύο δάνεια ύψους 2,2 δις ευρώ για την κατασκευή Σταθμού Ηλεκτρικής Ενέργειας και τον εξηλεκτρισμό των σιδηροδρόμων. Και αυτό είναι μόνον ένα μικρό τμήμα των επεξεργασμένων κοινών σχεδίων. Το Ιράν που εξέρχεται από το διεθνές εμπάργκο θα αναπτύσσεται με υψηλότατους ρυθμούς. Για την πρόσβαση στην ιρανική αγορά ήδη λαμβάνει χώρα ένας άγριος ανταγωνισμός μεταξύ Ευρωπαίων, Ιαπώνων και Κινέζων. Το πλεονέκτημα της Ρωσίας δεν είναι μόνον η ύπαρξη σύγχρονων τεχνολογιών που έχει ανάγκη το Ιράν, οι οποίες είναι φθηνότερες των ανταγωνιστών της (αυτό αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα και την πυρηνική τεχνολογία) και οι σχέσεις καλής γειτονίας, αλλά και η εγγύτητα των απόψεων για τη διεθνή κατάσταση. Η γεωπολιτική αλληλοκατανόηση είναι που επιτρέπειτον σχεδιασμό του «Άξονα των μεταφορών Βορρά-Νότου», μέσω της Κασπίας έως και τον Περσικό Κόλπο,την έξοδο του διμερούς εμπορίου από το δολάριο,την προετοιμασία κοινών στρατιωτικών ασκήσεων και την συμμαχία στη Συρία.
Τον επόμενο χρόνο το Ιράν πρόκειται να γίνει δεκτό στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και οι σχέσεις των δύο χωρών θα γίνουν στενότερες. Το Ιράν έχει από καιρό επιλέξει το δρόμο της πραγματικής εθνικής κυριαρχίας. Η Ρωσία επίσης επέστρεψε σ’ αυτήν έπειτα από τον μετά-σοβιετικό αποπροσανατολισμό. Εάν η Τουρκία κάνει, επίσης, αυτήν την επιλογή αυτό θα σημαίνει ότι στις τρεις αυτές χώρες εμφανίζονται νέες δυνατότητες ώστε από κοινού να γίνουν ισχυρότερες.
Συντάκτης: Πιότρ Ακόπωφ
ΠΗΓΕΣ: http://vzgliad.ru/ και http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΓΡΑΨΕΙ: Όταν μιλάμε για περικύκλωση κάτι τέτοιο εννοούμε.
ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΟΝΟΝ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ.
- ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΠΑΛΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΠΕΞΩ
- ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΙ-ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ
- ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΗΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ.
Το Ιράν και η Τουρκία είναι δύο βασικά περιφερειακά κράτη και ιστορικοί ανταγωνιστές σ’ αυτήν την περιοχή. Αλλά η μακρόχρονη διαφωνία τους για την Υπερκαυκασία επιλύθηκε από τη Ρωσία η οποία προσάρτησε την περιοχή, έπειτα από μια σειρά πολέμων με Τούρκους και Πέρσες κατά τον 18ο και τον 19ο αι. Αν και τώρα πια η Υπερκαυκασία είναι τυπικά «ελεύθερη», εντούτοις, για τη Μόσχα, την Άγκυρα και την Τεχεράνη, δεν υπάρχουν ανυπέρβλητες αντιθέσεις ούτε σ’ αυτή την περιοχή, ούτε όμως και γενικά.Τα θρησκευτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της Τουρκίας και του Ιράν αλληλοδιαπλέκονται σε διάφορες χώρες της περιοχής. Αλλά τον μεγαλύτερο κίνδυνο τόσο για τα σχέδια του Ερντογάν όσο και για την Ισλαμική Δημοκρατία, συνιστά εκείνο το τμήμα της παγκόσμιας αγγλοσαξονικής ελίτ, που επιδιώκει την αλλαγή εξουσίας σ’ αυτές τις χώρες και την αναχαίτιση της Άγκυρας και της Τεχεράνης. Το Ιράν άντεξε μια 35ετή αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και η Τουρκία όλο και περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι η Δύση την χρησιμοποιεί για τα δικά της συμφέροντα. Και οι δύο χώρες παρά τις όποιες υπαρκτές αντιθέσεις και φιλοδοξίες μπορούν να πετύχουν πολύ περισσότερα από κοινού, παρά σε εχθρότητα μεταξύ τους.
Προς αυτήν την κατεύθυνση προσανατολίζεται η Ρωσία, καθώς είναι πολύ σημαντικές για την ίδια οι σχέσεις τόσο με την Τουρκία όσο και με το Ιράν. Είναι επ’ ωφελεία της Ρωσίας τόσο οι οικονομικοί όσο και οι γεωπολιτικοί διάδρομοι Βορά-Νότου, η τεράστια δυναμική στις εμπορικές σχέσεις, η οικοδόμηση ρωσικών πυρηνικών σταθμών, η πώληση στρατιωτικού υλικού, ο τουρισμός και οι επενδύσεις -για να μη μιλήσουμε για τα ήρεμα νότια σύνορα και τον πόλεμο με τη τρομοκρατία. Από την οικοδόμηση των σχέσεων του τριγώνου Μόσχας-Άγκυρας-Τεχεράνης εξαρτάται και η έκβαση του πολέμου στη Συρία. Και μάλιστα ο συριακός πόλεμος αποτελεί αυτή τη στιγμή το βασικό εμπόδιο στην προσέγγιση των τριών χωρών. Η Ρωσία και το Ιράν στηρίζουν τον Άσαντ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει την ανατροπή του. Αλλά έπειτα από πέντε χρόνια εμφυλίου πολέμου, έχει γίνει κατανοητό ότι η ανατροπή του Άσαντ δεν είναι πια εφικτή. Το Ιράν όλα αυτά τα χρόνια προσέφερε στρατιωτική βοήθεια στη Δαμασκό και έπειτα και από τη ρωσική παρέμβαση δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βίαιη αλλαγή της εξουσίας δεν επίκειται. Η Τουρκία, ωστόσο, ανησυχεί όχι κυρίως για τη τύχη του Άσαντ, όσο για την ενίσχυση και την συσσωμάτωση των Κούρδων που κατοικούν στη βόρεια Συρία. Η Άγκυρα φοβάται ότι η εμφάνιση μιας δεύτερης αυτόνομης κουρδικής οντότητας στα σύνορά της θα αποτελεί μόνιμη πηγή αναταραχών, τρομοκρατικών επιθέσεων, ακόμη και εμφυλίου πολέμου στο τουρκικό Κουρδιστάν (όπου το τρέχον έτος είναι ήδη η κατάσταση πολύ θερμή). Εάν ο Πούτιν και ο Ερντογάν μπορέσουν να συμφωνήσουν για τη διευθέτηση του συριακού προβλήματος, έτσι που να διασφαλίζονται τα συμφέροντα και της Ρωσίας και της Τουρκίας (και οι δύο πλευρές θέλουν μια ενιαία Συρία) τότε οι αντάρτες θα αναγκαστούν να συμφωνήσουν ταχύτερα σε ένα ειρηνευτικό σχέδιο.
Η Τουρκία, βεβαίως, δεν θέλει την υπερβολική ενίσχυση του Ιράν στη Συρία, αλλά, σε αντίθεση με τη Σαουδική Αραβία, δεν θεωρεί το «σιιτικό τόξο» (από τον νότιο Λίβανο, μέσω της Συρίας και του νοτίου Ιράκ, έως το Ιράν) ως υπαρξιακή πρόκληση για την ασφάλειά της. Ο πόλεμος μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν για την επιρροή τους στις γειτονικές χώρες θα διαρκεί και στο μέλλον. Αλλά η Άγκυρα δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει το προφανές, ότι με μοναδική συνέπεια, σε βάθος δεκαετιών και με την υποστήριξη των συμμάχων του (Χεζμπολλάχ, Άσαντ και Ιρακινούς Σιίτες) το Ιράν δημιούργησε μια αξιόπιστη επιρροή στην περιοχή. Να του τη στερήσουν δεν μπορούν ούτε η Τουρκία, ούτε η Σαουδική Αραβία ούτε οι ΗΠΑ. Πολύ περισσότερο που ήταν ακριβώς η αμερικανική επέκταση στην περιοχή που επέφερε την ενίσχυση των θέσεων του Ιράν, το οποίο, επιπλέον, με το αίμα των στρατιωτών του υπεράσπισε τα συμφέροντά του. Αν και δεν έφθασε ακόμη η στιγμή για μια τριμερή συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν-Ρουχανί, η σύνοδος στο Μπακού μεταξύ του Πούτιν, του Αλίεφ και του Ρουχανί αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μοναδικό παράδειγμα ρωσο-τουρκο-ιρανικής συνάντησης και συμβίωσης. Οι Αζέροι είναι ένας τουρκικός λαός, που, όπως και ο Ιρανοί, είναι σιίτες, και για αρκετούς αιώνες ήταν στην περσική επικράτεια, από την οποία τους απέσπασε η ρωσική αυτοκρατορία. Στην διάρκεια δύο αιώνων, οι Αζέροι δεν έγιναν Ρώσοι αλλά πολιτισμικά εν πολλοίς εκρωσίστηκαν. Γεωπολιτικά το Μπακού μπορεί τώρα να αναδειχθεί ως ο βασικός παράγοντας της προσέγγισης των τριών γειτονικών χωρών.
Η τριμερής σύνοδος κορυφής θα διεξαχθεί για πρώτη φορά, αλλά από μόνη της αποτελεί απόδειξη της αφετηρίας μιας νέας περιόδου συνεργασίας Ρωσίας και Ιράν. Μετά την άρση των διεθνών κυρώσεων στο Ιράν εξαφανίστηκαν και τα τελευταία εμπόδια για τη στρατηγική συνεργασία των δύο χωρών, η οποία έχει, χωρίς υπερβολή, τεράστιες δυνατότητες. Αυτή τη στιγμή τρέχουν 70 κοινά προγράμματα μεγάλης κλίμακας. Όπως είπε πρόσφατα ο συμπρόεδρος της διακοινοβουλευτικές επιτροπής, υπουργός ενέργειας, Νόβακ «το σημαντικό πρόβλημα είναι αυτό των χρηματοπιστωτικών σχέσεων, της διατραπεζικής συνεργασίας». Αλλά και αυτό το πρόβλημα (που σχετίζεται μεταξύ άλλων και με τις έως πρόσφατα κυρώσεις εναντίον του Ιράν και τις ισχύουσες κυρώσεις κατά της Ρωσίας) σταδιακά ξεπερνιέται. Έτσι, σε συνέντευξη στο Πρακτορείο Ειδήσεων του Αζερμπαϊτζάν ο Πούτιν είπε ότι θα δοθούν στο Ιράν δύο δάνεια ύψους 2,2 δις ευρώ για την κατασκευή Σταθμού Ηλεκτρικής Ενέργειας και τον εξηλεκτρισμό των σιδηροδρόμων. Και αυτό είναι μόνον ένα μικρό τμήμα των επεξεργασμένων κοινών σχεδίων. Το Ιράν που εξέρχεται από το διεθνές εμπάργκο θα αναπτύσσεται με υψηλότατους ρυθμούς. Για την πρόσβαση στην ιρανική αγορά ήδη λαμβάνει χώρα ένας άγριος ανταγωνισμός μεταξύ Ευρωπαίων, Ιαπώνων και Κινέζων. Το πλεονέκτημα της Ρωσίας δεν είναι μόνον η ύπαρξη σύγχρονων τεχνολογιών που έχει ανάγκη το Ιράν, οι οποίες είναι φθηνότερες των ανταγωνιστών της (αυτό αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα και την πυρηνική τεχνολογία) και οι σχέσεις καλής γειτονίας, αλλά και η εγγύτητα των απόψεων για τη διεθνή κατάσταση. Η γεωπολιτική αλληλοκατανόηση είναι που επιτρέπειτον σχεδιασμό του «Άξονα των μεταφορών Βορρά-Νότου», μέσω της Κασπίας έως και τον Περσικό Κόλπο,την έξοδο του διμερούς εμπορίου από το δολάριο,την προετοιμασία κοινών στρατιωτικών ασκήσεων και την συμμαχία στη Συρία.
Τον επόμενο χρόνο το Ιράν πρόκειται να γίνει δεκτό στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και οι σχέσεις των δύο χωρών θα γίνουν στενότερες. Το Ιράν έχει από καιρό επιλέξει το δρόμο της πραγματικής εθνικής κυριαρχίας. Η Ρωσία επίσης επέστρεψε σ’ αυτήν έπειτα από τον μετά-σοβιετικό αποπροσανατολισμό. Εάν η Τουρκία κάνει, επίσης, αυτήν την επιλογή αυτό θα σημαίνει ότι στις τρεις αυτές χώρες εμφανίζονται νέες δυνατότητες ώστε από κοινού να γίνουν ισχυρότερες.
Συντάκτης: Πιότρ Ακόπωφ
ΠΗΓΕΣ: http://vzgliad.ru/ και http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/
ΣΧΟΛΙΟ "ΙΣΧΥΣ": ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΓΡΑΨΕΙ: Όταν μιλάμε για περικύκλωση κάτι τέτοιο εννοούμε.
ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΟΝΟΝ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ.
- ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΠΑΛΙ ΜΕΝΟΥΝ ΑΠΕΞΩ
- ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΙ-ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ
- ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΗΔΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ.
ΑΡΑ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ (ΡΩΣΙΑ, ΚΙΝΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΠΑΚΙΣΤΑΝ, ΠΕΡΣΙΑ) ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΕΜΦΑΝΩΣ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ. (ΗΠΑ, ΕΥΡΩΠΗ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΙΝΔΙΑ). ΕΑΝ Η ΡΩΣΙΑ ΑΠΕΦΑΣΙΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ, (ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ/ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ/ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΡΩΣΩΝ, ΑΥΤΟ ΥΠΟΝΟΟΥΝ) Η ΠΕΡΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΦΕΘΕΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΣΙΝΙΚΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΟΛΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΣΟΙΓΚΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΩΘΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ Η ΚΙΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΡΩΣΟ-ΤΟΥΡΚΟ-ΙΡΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ. ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΝ (ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ) ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΤΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.
Η Ρωσία και η Τουρκία διαπραγματεύθηκαν μυστικά την συμφιλίωσή τους στην Τασκένδη, την πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, έπειτα από μια μεσολάβηση η οποία πραγματοποιήθηκε κυρίως από έναν Τούρκο επιχειρηματία και τον πρόεδρο του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, αναφέρει σήμερα ο τουρκικός Τύπος. Σύμφωνα με την εφημερίδα Hurriyet, η Τουρκία είχε αρχίσει να βολιδοσκοπεί τη Ρωσία για να τερματισθεί η κρίση μέσω του Τσαβίτ Τσαγκλάρ, ενός επιχειρηματία και πρώην υπουργού. Αυτός ο τελευταίος έχει καλές σχέσεις με τον επικεφαλής της ρωσικής δημοκρατίας του Νταγκεστάν στον Καύκασο, τον Ραμαζάν Αμπντουλατίποφ, ο οποίος έχει με τη σειρά του πρόσβαση στον σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του ρώσου προέδρου, τον Γιούρι Ουσάκοφ. Η Άγκυρα άρχισε να συντάσσει μια επιστολή προς τη Μόσχα για να εκφράσει τη λύπη της για το αεροπορικό επεισόδιο ώστε να ξεπερασθεί η κρίση. Ο πρόεδρος Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος διατηρεί καλές σχέσεις με τον Πούτιν και τον Ερντογάν, δήλωσε στις 22 Ιουνίου στην Άγκυρα, αφού συναντήθηκε με τον ρώσο ηγέτη, ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να του αποσταλεί αυτή η επιστολή. Έτσι στις 24 Ιουνίου, έπειτα από αίτημα του ουζμπέκου προέδρου, ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, ο Ιμπραήμ Καλίν, έσπευσε στην Τασκένδη, όπου ο Πούτιν συμμετείχε στη σύνοδο του οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης. Η επιστολή επιδόθηκε στον σύμβολο εξωτερικής πολιτικής του ρώσου προέδρου και ο Πούτιν έδωσε τότε το πράσινο φως για τη συμφιλίωση, υποστηρίζει η Hurriyet. Στη συνέχεια τα δύο μέρη δημοσιοποίησαν την επιστολή στις 27 Ιουνίου, ανοίγοντας τον δρόμο για τον τερματισμό της κρίσης, η οποία υπήρξε εξαιρετικά επιβλαβής για την τουρκική οικονομία.
ΑΜΠΕ
- Ο Μαξίμ Σεφτσένκο, μέλος του Δ.Σ. υπό τον πρόεδρο της Ρωσίας, σχετικά με την ανάπτυξη της Κοινωνίας των Πολιτών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Στην πολιτική δεν υπάρχουν εχθροί ή φίλοι, αλλά μόνο συμφέροντα του κράτους και του έθνους. Ούτε η Τουρκία, ούτε η Γεωργία είναι εχθροί σήμερα. Υπήρξαν κάποιες δυνάμεις εκεί που προσπάθησαν να διαταράξουν τη διαδικασία προσέγγισης.
- Ευγκένι Γκερασίμοφ, πρόεδρος της Δούμας της πόλης της Μόσχας, στην Επιτροπή Πολιτισμού και ΜΜΕ: "Σήμερα (κάποια χώρα) μπορεί να είναι εχθρική, αλλά αύριο μπορεί να είναι διαφορετική. Η τέχνη της διπλωματίας είναι να είσαι σε θέση να διαπραγματεύεσαι, ώστε να βρίσκεις τρόπους προσέγγισης προς το συμφέρον της χώρας και του λαού. Αυτός είναι ο λόγος που ο πρόεδρός μας έχει συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο."
- Βιατσεσλάβ Νικόνοφ, αναπληρωτής της Κρατικής Δούμας στην έκτη σύγκληση, πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας: "Με τους γείτονες είναι καλύτερα να ζεις σε φιλία. Η Ρωσία κάνει προσπάθειες να διατηρήσει φιλικές σχέσεις, όχι μόνο με τους γείτονές της. Αλλά δεν εξαρτάται μόνο από εμάς, αλλά και από την άλλη πλευρά. Πολλά εξαρτώνται από τους ηγέτες, από τις επιθυμίες και τα συμφέροντά τους. Με την Τουρκία είμαστε φίλοι με υπέρ αλλά και κατά."
- Γιούρι Κομπαλάντζε, υποστράτηγος ε.α. στην υπηρεσία πληροφοριών Εξωτερικού: "Η προπαγάνδα παίζει κάποιο ρόλο αλλά δεν καθορίζει τις προοπτικές ανάπτυξης των σχέσεων. Με την Τουρκία (η σύγκλιση) είναι σαφώς μια κατάσταση ευκαιριακή."
- Σβετλάνα Ζούροβα, αναπληρώτρια της Κρατικής Δούμας της έκτης σύγκλησης, πρώτη αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων: "Ούτε η Τουρκία, ούτε η Γεωργία δεν θεωρήθηκαν ποτέ εχθροί. Η Ρωσία είναι πάντα ανοικτή σε κάθε διπλωματική και φιλική σχέση"
- Μάρκ Ρουμπιστάιν, δημιουργός και παραγωγός του κινηματογραφικού φεστιβάλ ‘Κινοτάβρ’: "Όλα είναι απλά, όλα ξεκινούν από τα οφέλη- οικονομικά, πολιτικά, στρατηγικά. Η προπαγάνδα δεν παίζει κύριο λόγο, εργάζεται για το συμφέρον. Οι Τούρκοι λένε ότι τους ‘πωλεί’ η Αμερική- δεν τους δίνουν τον Γκιουλέν- οπότε θα γίνουμε φίλοι με τη Ρωσία. Η διαδικασία στην πολιτική λέει ότι οι φίλοι γίνονται εχθροί και αντίστροφα, αυτό είναι σταθερό… λόγω των συμφερόντων."
The Hellenic Information Team
Η Ρωσία και η Τουρκία διαπραγματεύθηκαν μυστικά την συμφιλίωσή τους στην Τασκένδη, την πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, έπειτα από μια μεσολάβηση η οποία πραγματοποιήθηκε κυρίως από έναν Τούρκο επιχειρηματία και τον πρόεδρο του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, αναφέρει σήμερα ο τουρκικός Τύπος. Σύμφωνα με την εφημερίδα Hurriyet, η Τουρκία είχε αρχίσει να βολιδοσκοπεί τη Ρωσία για να τερματισθεί η κρίση μέσω του Τσαβίτ Τσαγκλάρ, ενός επιχειρηματία και πρώην υπουργού. Αυτός ο τελευταίος έχει καλές σχέσεις με τον επικεφαλής της ρωσικής δημοκρατίας του Νταγκεστάν στον Καύκασο, τον Ραμαζάν Αμπντουλατίποφ, ο οποίος έχει με τη σειρά του πρόσβαση στον σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του ρώσου προέδρου, τον Γιούρι Ουσάκοφ. Η Άγκυρα άρχισε να συντάσσει μια επιστολή προς τη Μόσχα για να εκφράσει τη λύπη της για το αεροπορικό επεισόδιο ώστε να ξεπερασθεί η κρίση. Ο πρόεδρος Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος διατηρεί καλές σχέσεις με τον Πούτιν και τον Ερντογάν, δήλωσε στις 22 Ιουνίου στην Άγκυρα, αφού συναντήθηκε με τον ρώσο ηγέτη, ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να του αποσταλεί αυτή η επιστολή. Έτσι στις 24 Ιουνίου, έπειτα από αίτημα του ουζμπέκου προέδρου, ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, ο Ιμπραήμ Καλίν, έσπευσε στην Τασκένδη, όπου ο Πούτιν συμμετείχε στη σύνοδο του οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης. Η επιστολή επιδόθηκε στον σύμβολο εξωτερικής πολιτικής του ρώσου προέδρου και ο Πούτιν έδωσε τότε το πράσινο φως για τη συμφιλίωση, υποστηρίζει η Hurriyet. Στη συνέχεια τα δύο μέρη δημοσιοποίησαν την επιστολή στις 27 Ιουνίου, ανοίγοντας τον δρόμο για τον τερματισμό της κρίσης, η οποία υπήρξε εξαιρετικά επιβλαβής για την τουρκική οικονομία.
ΑΜΠΕ
- Ο Μαξίμ Σεφτσένκο, μέλος του Δ.Σ. υπό τον πρόεδρο της Ρωσίας, σχετικά με την ανάπτυξη της Κοινωνίας των Πολιτών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Στην πολιτική δεν υπάρχουν εχθροί ή φίλοι, αλλά μόνο συμφέροντα του κράτους και του έθνους. Ούτε η Τουρκία, ούτε η Γεωργία είναι εχθροί σήμερα. Υπήρξαν κάποιες δυνάμεις εκεί που προσπάθησαν να διαταράξουν τη διαδικασία προσέγγισης.
- Ευγκένι Γκερασίμοφ, πρόεδρος της Δούμας της πόλης της Μόσχας, στην Επιτροπή Πολιτισμού και ΜΜΕ: "Σήμερα (κάποια χώρα) μπορεί να είναι εχθρική, αλλά αύριο μπορεί να είναι διαφορετική. Η τέχνη της διπλωματίας είναι να είσαι σε θέση να διαπραγματεύεσαι, ώστε να βρίσκεις τρόπους προσέγγισης προς το συμφέρον της χώρας και του λαού. Αυτός είναι ο λόγος που ο πρόεδρός μας έχει συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο."
- Βιατσεσλάβ Νικόνοφ, αναπληρωτής της Κρατικής Δούμας στην έκτη σύγκληση, πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας: "Με τους γείτονες είναι καλύτερα να ζεις σε φιλία. Η Ρωσία κάνει προσπάθειες να διατηρήσει φιλικές σχέσεις, όχι μόνο με τους γείτονές της. Αλλά δεν εξαρτάται μόνο από εμάς, αλλά και από την άλλη πλευρά. Πολλά εξαρτώνται από τους ηγέτες, από τις επιθυμίες και τα συμφέροντά τους. Με την Τουρκία είμαστε φίλοι με υπέρ αλλά και κατά."
- Γιούρι Κομπαλάντζε, υποστράτηγος ε.α. στην υπηρεσία πληροφοριών Εξωτερικού: "Η προπαγάνδα παίζει κάποιο ρόλο αλλά δεν καθορίζει τις προοπτικές ανάπτυξης των σχέσεων. Με την Τουρκία (η σύγκλιση) είναι σαφώς μια κατάσταση ευκαιριακή."
- Σβετλάνα Ζούροβα, αναπληρώτρια της Κρατικής Δούμας της έκτης σύγκλησης, πρώτη αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων: "Ούτε η Τουρκία, ούτε η Γεωργία δεν θεωρήθηκαν ποτέ εχθροί. Η Ρωσία είναι πάντα ανοικτή σε κάθε διπλωματική και φιλική σχέση"
- Μάρκ Ρουμπιστάιν, δημιουργός και παραγωγός του κινηματογραφικού φεστιβάλ ‘Κινοτάβρ’: "Όλα είναι απλά, όλα ξεκινούν από τα οφέλη- οικονομικά, πολιτικά, στρατηγικά. Η προπαγάνδα δεν παίζει κύριο λόγο, εργάζεται για το συμφέρον. Οι Τούρκοι λένε ότι τους ‘πωλεί’ η Αμερική- δεν τους δίνουν τον Γκιουλέν- οπότε θα γίνουμε φίλοι με τη Ρωσία. Η διαδικασία στην πολιτική λέει ότι οι φίλοι γίνονται εχθροί και αντίστροφα, αυτό είναι σταθερό… λόγω των συμφερόντων."
The Hellenic Information Team
No comments :
Post a Comment