25/04/2016

Πολλοί θα πούν ότι προκειμένου να αποφύγουμε τον πόλεμο είναι προτιμότερο να διαπραγματευτούμε και να συμβιβαστούμε.

- Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι, τί διαπραγματευόμαστε;
Διότι διαπραγμάτευση σημαίνει ότι καθένας κάτι δίνει για να πάρει κάτι, η Τουρκία τι ακριβώς θα δώσει στο Αιγαίο; Δεν έχει να δώσει κάτι, ο μόνος που έχει να δώσει είναι η Ελλάδα.
- Επομένως η διαπραγμάτευση για την οποία συζητάμε είναι μία διαπραγμάτευση που αφορά του πόσα και τι θα δώσει η Ελλάδα και όχι η Τουρκία, η οποία μια χαρά βολεύεται όταν ακούει τους Έλληνες αφελώς να θέτουν υπερτονίζοντας θέματα όπως αυτό της Χάλκης και του Πατριαρχείου…(Υπό τη διαπραγματευτική οπτική γωνία πάντα, το τονίζουμε για να μην παρεξηγηθούμε).
Διότι είναι αμφίβολο εάν πολλοί στην Ελλάδα αντιλαμβάνονται πως όταν μιλούμε για διαπραγμάτευση, έναν όρο δηλαδή εξόχως τεχνικό, διεθνώς αντιλαμβάνονται κάτι διαφορετικό από αυτό που αντιλαμβάνονται πολλοί από εμάς. Αφού το αποσαφηνίσαμε αυτό, χρειάζεται να θέσουμε και να απαντήσουμε σε ένα ακόμα ερώτημα.
- Έστω ότι υποχωρούμε και δεχόμαστε ένα ορισμένο αριθμό παραχωρήσεων και υπογράφουμε μία διακρατική σύμβαση με την Τουρκία. Ποιος μας εγγυάται, με βάση πάντα την εμπειρία, ότι μετά κάποιο διάστημα η Τουρκία δεν θα επανέλθει με νέες απαιτήσεις;
Αν κοιτάξουμε την Ιστορία θα διαπιστώσουμε, ότι όλες οι ανάλογες περιπτώσεις καταλήγουν σε νέες απαιτήσεις του επιτιθέμενου (γιατί όταν απειλείς κάποιον με πόλεμο είσαι εξ ορισμού επιτιθέμενος), επομένως πρόκειται περί κλασικού «φαύλου κύκλου» και δεν είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν επαρκή συναίσθηση αυτού…

- Ποια είναι λοιπόν η λύση για την Ελλάδα;
Είναι σαφές ότι η διαπραγμάτευση οδηγεί σε εθνική απώλεια. Ποιο όμως θα ήταν το αποτέλεσμα μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, ειδικά υπό τις σημερινές οικονομικές συνθήκες; Στρατιωτικά μία σύγκρουση στο Αιγαίο είναι ανοιχτή σε όλα τα αποτελέσματα, (οι συσχετισμοί για την Ελλάδα προς το παρόν δεν είναι απαγορευτικοί). Δεν θα είναι μία σύγκρουση διαρκείας, θα έχει απώλειες και από τις δύο πλευρές και σίγουρα θα δημιουργήσει τετελεσμένα.
> Τι μπορεί να χάσει η Ελλάδα; Μα τα ίδια που μπορεί να χάσει και στις διαπραγματεύσεις.
> Τι μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα; Τα κεκτημένα και μία μακροχρόνια Ειρήνη (γιατί και κάποιοι άλλοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι στα Βόρεια θα «καταπιούν την γλώσσα» τους).
> Τι θα κερδίσει η Τουρκία; Αυτά που διεκδικεί και πολλούς διπλωματικούς πονοκεφάλους.
> Τι πιθανόν να χάσει η Τουρκία; Πολλά και το ξέρει καλά ο Ερντογάν. Εάν από μία σύγκρουση με την Ελλάδα η χώρα του δεν βγει νικητής, ο Ερντογάν & Σια πιθανότατα θα δικαστούν ως προδότες και θα θυμηθούν την τύχη του Μεντερές, το 1960…

Η Τουρκία τραβάει την υπόθεση στα άκρα ανέξοδα και άκαπνα, θεωρώντας πως έχει απέναντι της έναν πολιτικό κόσμο, ο οποίος είναι σχεδόν νομοτελειακά βέβαιο, ότι θα κάνει τα ίδια που έκανε και στα Ίμια. Έστω με μικρές παραλλαγές. Τι πρέπει να γίνει; Δεν θα μπω στον πειρασμό του να κάνω τον στρατηλάτη της πολυθρόνας ή του καναπέ (εξάλλου, η θέση είναι ήδη κατειλημμένη από ένα ευτραφή κύριο). Θα αφήσω τον καθένα να βγάλει μόνος τα δικά του συμπεράσματα. Ώριμοι πολίτες είμαστε, ας βασανίσουμε λίγο το μυαλό μας αναλογιζόμενοι το τι θα έπρεπε να κάνει η ελληνική ηγεσία.

Πλήρες το άρθρο εδώ: http://www.defence-point.gr/news/?p=150929

No comments :

Post a Comment