18/03/2015

Θέματα πολιτικής αγωγής: Δημοκράτες κατά της Δημοκρατίας

Επανειλημμένα έχουμε σταθεί απέναντι στην δημοκρατία με την κριτική μας. Πολλές είναι οι αφορμές για να δέχεται κριτική. Φυσικά και δεν θα σταματήσουμε να ομιλούμε, διότι θεωρούμε ότι η δημοκρατία όπως έχει καθιερωθεί στην πατρίδα μας είναι η πηγή όλων των δεινών όχι μόνο για όσα μας συμβαίνουν σήμερα, αλλά και για όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Από την σύσταση του νεοελληνικού κράτους, μετά την μεγαλειώδη επανάσταση του 1821, η πατρίδα μας μόνο τρεις φορές ευτύχισε, να έχει εθνικό κράτος, από το οποίο ο ελληνικός λαός γνώρισε πραγματικά την ευημερία και την προκοπή.
- Πρώτα με τον εθνικό κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, ιδρυτή της νέας Ελλάδος. Αυτός πρώτος οργάνωσε το κράτος και έθεσε σε λειτουργία την κρατική μηχανή, από την αξιοθρήνητη κατάσταση και το χάος που βασίλευε μέχρι τότε. Έλαβε μέτρα υπέρ των αδυνάτων και προσπάθησε να ανακουφίσει τον λαό με τα πενιχρά μέσα τα οποία είχε στην διάθεση του. Για το έργο του αυτό δολοφονήθηκε. 
- Το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936, υπό την ηγεσία του εθνικού κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά έσωσε την πατρίδα όχι μόνο από τα νύχια του μπολσεβικισμού, αλλά και οδήγησε την πατρίδα στο έπος του 1940. Το κοινωνικό έργο της 4ης Αυγούστου και του Ι. Μεταξά υπήρξε τεράστιο και διαχρονικό. Το βεβήλωσε και το κατεδάφισε ο κοινοβουλευτισμός της μεταπολίτευσης, με τα προδοτικά μνημόνια και μεσοπρόθεσμα που ακολούθησαν, ξεπουλώντας την πατρίδα στους διεθνείς τοκογλύφους. 
- Τέλος το εθνικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967, ήταν αυτό που επανέφερε στους Έλληνες την αναδημιουργία, την ανάπτυξη, την εργασία, τον πλούτο. Τα έργα υπέρ του λαού ήταν τεράστια, ενώ ακόμη και σήμερα οι Έλληνες αναζητούν έναν Γ. Παπαδόπουλο! (Που είσαι Παπαδόπουλε… φωνάζει ο κόσμο καθημερινά). Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους ο ίδιος και οι συνεργάτες του πέθαναν στην φυλακή.

Αλλά ας δούμε τώρα τι είπαν οι δημοκράτες για την δημοκρατία...

«… Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα , την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία…». Ισοκράτης (436 – 338 Π.Χ.).

«… Όταν η εξουσία μεταβάλλεται εις τιμάριον πότε του ενός και πότε του άλλου κόμματος, όταν ο πολιτικός ανταγωνισμός διαμορφώνεται εις εν είδος ποδοσφαιρικού αθλήματος και το κράτος κακομεταχειριζόμενον αρπάζεται πότε από την μίαν και πότε από την άλλη ομάδα… Εν τούτοις, η σκληρά πραγματικότης θα έπρεπε να μας έχη διδάξη, ότι με τα παλαιά καλούπια του κοινοβουλευτισμού δεν ημπορούμεν να προχωρήσωμεν…». Αλ. Παπαναστασίου, εφημ. “ΕΛ. ΒΗΜΑ” 11- 12/6/1936.

«… Ο θεσμός της πλειοψηφίας, ο οποίος είναι αναγκαίον στοιχείον της πολιτικής ελευθερίας οφείλεται εις μίαν των μεγαλυτέρων ουτοπιών της νέα εποχής… Πως είναι δυνατόν ιδεολογικώς να στηριχθή και να τύχη δικαιώσεως η επί τη βάσει της αρχής της πλειοψηφίας σχηματιζόμενη βούλησις της πολιτείας και κατ’ ακολουθίαν η επί της αρχής ταύτης βασιζόμενη εξουσία;». Παν. Κανελλόπουλος, “ Η κοινωνία της εποχής μας” σελ. 38,67.

«…Πιστεύω ότι η δικτατορία ημπορεί εις ωρισμένας περιστάσεις να αποτελέση ιστορικήν ανάγκην δι’ ένα τόπον, όταν την επιβάλλη ο υπέρτατος νόμος της πατρίδος…». Γ. Παπανδρέου, εφημ. “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” 1/7/34.

«… Δημοκρατία είναι το δικαίωμα των ψειρών να τρώνε τους λέοντας…». Bertelot.

«… Η δημοκρατία δεν έχει ποιοτικά όρια: Έχει μόνον ποσοτικά…». Παν Κανελλόπουλος «Ο πόλεμος και το μέλλον» σελ. 10.

«… Τέλεια δημοκρατία δεν υπήρξε ποτέ, ούτε θα υπάρξη. Είναι αντίθετον προς την Φύσιν, να κυβερνούν οι πολλοί και να κυβερνώνται οι ολίγοι…» Ζαν Ζακ Ρουσσώ, “Το κοινωνικόν συμβόλαιον”.

«…Όταν όλοι ημπορούν να κάνουν ότι θέλουν, κανείς δεν κάνει ότι θέλει. Όπου όλοι είναι κύριοι, όλοι είναι δούλοι.». Jacques Bossuet.

«… Οι δημοκρατίες είναι οι φθηνότερες μορφές διακυβερνήσεως…». Τζέημς Φ. Κούπερ, “Αμερικανός δημοκράτης”.

«… Τι είναι η πλειοψηφία; Πλειοψηφία είναι η ανοησία. Μυαλό είχαν πάντοτε οι λίγοι… Πρέπει να ζυγίζει κανείς τις ψήφους κι’ όχι να τις μετράει… Το κράτος θα καταστραφεί αργά ή γρήγορα, όταν νικάει η πλειοψηφία και αποφασίζει η ανοησία…». Φρειδ. Σίλερ.

«… Η δημοκρατία αντικαθιστά τον διορισμόν από τους ολίγους ικανούς, με την εκλογήν από τους ανικάνους…». Μπερνάρ Σω, “Γνωμικά δι’ επαναστάτας”.

«… η δημοκρατία είναι μία μηχανή που λειτουργεί εις το κενόν και μόνον θόρυβον παράγει…». Τσάμπερλαιν .

«…Τι είναι δημοκρατία; Μία ατελείωτη αλυσίδα μικρών δικτατοριών, της οποίας το “δέσιμο” στις δύο άκρες γίνεται με τη θέληση της πλειοψηφίας… Είμαι, ας πούμε, “κεντρώος” ή “ καραμανλικός”, και θέλω να πολιτευτώ… Πώς να πολιτευτώ όμως αν δεν ευαρεστηθεί να πει το ναι ο κ. αρχηγός, οπότε και μόνο μπορώ να μπω στον συνδυασμό; Θέλω να εξάρω τις αρετές της Φρειδερίκης; Πώς να το κάνω όμως αν δεν φιλοξενήσει καμιά εφημερίδα τις απόψεις μου; Θέλω να είμαι με τον Ανδρέα, αλλά να έχω διαφορετική γνώμη για τούτο ή για εκείνο το θέμα. Γίνεται; Δεν γίνεται. Νομίζω πως σε κανένα μέρος του κόσμου δεν υπάρχει δημοκρατία στην βάση. Υπάρχει μόνο στην κορυφή. Ίσως όμως να μην είναι δυνατόν να συμβαίνει αλλοιώς…». Εφημ. ΑΘΗΝΑΪΚΗ 9/10/74.

Λόγω χώρου δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε με τα όσα είπαν οι δημοκράτες για την δημοκρατία. Φυσικά και θα επανέλθουμε. Τα παραπάνω ας μας διδάξουν τι ακριβώς είναι η δημοκρατία και ποια θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας απέναντί της.

Νίκος Παπαγεωργίου
http://www.elkosmos.gr/politiki/politiki/xoro/14865-2015-03-14-12-46-06.html

"ΤΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΙ ΑΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΕΘΝΟΣ. ΑΝ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ."

ΣΧΕΤΙΚΟ: ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

No comments :

Post a Comment