30/01/2015

Ο αντιφασισμός ως κυβερνητική πολιτική

Η επίσημη ανακοίνωση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που καλεί τα μέλη και τους φίλους της να συμμετέχουν στην αντισυγκέντρωση που οργάνωσαν, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και αντιφασίστες αύριο, ενάντια στην εκδήλωση μνήμης για τα Ίμια, δεν θα έπρεπε να σοκάρει καθόλου αυτούς που ήδη έχουν σοκαριστεί από αυτήν. Είναι σαφές ότι η νεολαία ενός αριστερίστικου κινήματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον αποκλεισθεί από τον "αντικυβερνητισμό" στον οποίο είχε μάθει και συνηθίσει, εφόσον απεκδυθεί τον μανδύα της "αντίστασης" στις αντικυβερνητικές επιλογές δεν έχει καμία άλλη επιλογή παρά να αναζητήσει ένα έτερο πεδίο "αντίστασης". Και ποιό άλλο πεδίο μπορεί να βρεί παρά τον "αντιφασισμό". Ενάντια σε έναν φανταστικό εχθρό που αποτελείται όχι μόνον από την Χρυσή Αυγή αλλά και από κάποιους "απροσδιόριστους" παράγοντες που είναι "φασιστικοί" και έχουν ως σκοπό το "πισωγύρισμα" της χώρας. Είναι σαφές ότι ο "αντιφασισμός" του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει προνομιακό πεδίο άσκησης πολιτικής στο εσωτερικό για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Οι συμβιβασμοί που θα κληθεί να κάνει σε όλα τα άλλα επίπεδα ο ΣΥΡΙΖΑ, οι σχέσεις που έχει ήδη χτίσει με το επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας θα προκαλούσαν οργή στις διάφορες συνιστώσες του. Ο αντιφασιστικός ζηλωτισμός τους όμως που θα τραφεί από την κυβέρνηση και τον κομματικό της μηχανισμό θα αποτελέσει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να έχουν "αντικείμενο απασχόλησης". Οι εκατοντάδες αριστεριστές θα βρούν απασχόληση στον "αντιφασιστικό" τους αγώνα, θα αφεθούν ελεύθεροι να πράξουν ο,τι κατεβάσει η κούτρα τους στο "κυνήγι" που ξεκίνησε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και θα συνεχίσει η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου.

Κάποιοι ίσως είχαν "στοιχηματίσει" σε μία διαφοροποιημένη στάση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των εθνικιστών - έστω για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Είμαι πλέον πεπεισμένος μετά από τις πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης (άρνηση θέσης αντιπροέδρου στην ΧΑ, κάλεσμα στην αντιφασιστική συγκέντρωση) ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αναμένουμε ένα ανέβασμα της έντασης του αντιφασιστικού αγώνα, τόσο από πλευράς κράτους όσο και από πλευράς των οπλισμένων μπουλουκιών "αντιφασιστών". Και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι' αυτό. Ο αντιφασισμός αποτελεί πλέον μια κεντρική κυβερνητική πολιτική. Και στο στοχαστρό του δεν θα βρεθούν οι "φασίστες" αλλά οιοσδήποτε αναπτύσσει έναν πολιτικοποιημένο πατριωτισμό έξω από τα μαντριά της ΝΔ. Ο ελληνικός εθνικιστικός χώρος (συμπεριλαμβανομένης της ΧΑ) έχει αποδείξει ότι είναι αρκετά ανώριμος για να αντιμετωπίσει αυτού του είδους την καταστολή. Δεν έχει ούτε τις εφεδρείες για να το κάνει αλλά ούτε και την απαραίτητη δυναμική στον λαό, ασχέτως του αν κάποιοι θέλουν να φαντασιώνονται επαναστάσεις και λόγχες στα πεζοδρόμια. Αλλά δεν είναι καιρός τώρα γι' αυτού του είδους την κριτική. Θα πρέπει να διεξάγουμε έναν ανορθόδοξο αμυντικό πόλεμο. Και δεν ξέρω κατά πόσον οι υστερικές φωνές του παρελθόντος και οι κούφιες απειλές κατά του συστήματος είναι αποτελεσματικές. Αυτό που χρειάζεται είναι σοβαρότητα, συνέπεια, υπομονή και κόπος. Πραγματικός κόπος. Κόπος σε κάθε επίπεδο όχι μόνο στο απλοϊκό ακτιβιστικό. Χρειάζονται αναλύσεις, χρειάζεται επισήμανση των συνεπειών των αποφάσεων της κυβέρνησης, χρειάζεται μία πολιτική οικοδόμησης ευρύτατων συμμαχιών με συγκεκριμένες ομάδες του ελληνικού λαού. Αλλά αυτά είναι μια μεγάλη συζήτηση και προς το παρόν αμφιβάλλω και για το αν υπάρχουν ακόμη και τα άτομα για να τα συζητήσουν. Η αυριανή ημέρα θα δείξει αρκετά πάντως!

Δ. Παπαγεωργίου
http://www.elkosmos.gr/2011-11-29-16-11-20/apopsis/editorial/14755-2015-01-30-14-34-01.html

No comments :

Post a Comment