1972-Watergate, 2003-Stellar Wind, 2006-Wikileaks, 2013-Prism. Αυτά είναι ονόματα που σχετίζονται με σκάνδαλα που αφορούν υπηρεσίες πληροφοριών και παρακολουθήσεων. Μάλιστα ήταν τόσο έντονα σε βαθμό που πραγματικά δημιούργησαν αναταράξεις στο παγκόσμιο σκηνικό με την διοχέτευση πληροφοριών για κάθε χώρα και πρόσωπα, σε σημείο που κάποιοι είχαν αναρρωτηθεί πόσο βαθιά είναι τελικά τα δίκτυα της CIA και της NSA στον παγκόσμιο χάρτη. Γνωρίζουν οι περισσότεροι απο ΜΜΕ κυρίως αλλά και απο έγγραφα στο διαδίκτυο πως οι υπηρεσίες των ΗΠΑ , είχαν ουσιαστικά ενα τεράστιο όγκο πληροφοριών για κάθε τι που γινόταν στον πλανήτη ανά πάσα στιγμή. Παρόλα αυτά όμως , επειδή ειμαι και λίγο καχύποπτος και επειδή πάντα θεωρώ οτι θα πρέπει να είμαι ορθολογιστής βάση δεδομένων , θα ζητήσω ανοχή για μια θεωρία που ίσως όμως να έχει και λογικές βάσεις. Ο πόλεμος και διαχείριση της κάθε πληροφορίας είναι κάτι που το σπουδάζει κανείς σε πολυετή τμήματα πανεπιστημίων σε τομείς ανάλυσης και τομείς επεξεργασίας δεδομένων. Τι γίνεται όμως με τον τομέα της αντι-πληροφόρησης/κατασκοπείας στο πλαίσιο μιας ΨΕΠ (σ.σ. Ψυχολογικής Επιχείρησης); Πως αλήθεια μπορεί κάποιος να διαχωρίσει τι είναι πραγματικό και τι πλασματικό , σε ενα κόσμο γεμάτο απο παραπλανητικές προτροπές και στοιχεία τοποθετήμενα επίτηδες (aka Smoke and Mirrors). Οι ίδιες οι υπηρεσίες των ΗΠΑ λένε πως "τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται" και πρώτες δίνουν το έναυσμα για το "αντί- " σαν επιχειρησιακό μοντέλο στις μονάδες και υπηρεσίες πληροφορίας.Τι θέλω να πω;.. Τα παραπάνω σκάνδαλα σχετιζόμενα με υπηρεσίες πληροφοριών πάντα είχαν ώς αποτέλεσμα μια πτώση κυβέρνησης ή ενα πολύ πιο έντονο και πολύ πιο μεγάλο αποτέλεσμα. Την εγκαθίδρυση της εντύπωσης διά ΨΕΠ πάνω στα ΜΜΕ , οτι οι ΗΠΑ είναι οι ισχυρότερες στον τομέα πληροφορίας και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει απο το "μάτι του ενός Θεού" όπως απεικόνίζεται και στο δολάριο τους. Επί παραδείγματι , το όλο θέμα με τα wikileaks, έφερε σαφώς την εντύπωση πως οι ΗΠΑ είχαν πιαστεί με το χέρι στο βάζο με το μέλι. Όμως ενδόμυχα όλοι καταλάβαν οτι έχουν κατά ουσία κάτι να φοβούνται.. οτι κάποιος τους παρακολουθεί και κρατάει στοιχεία και οτι και αν γίνει αυτά θα είναι διαθέσιμα στις ΗΠΑ αν και εφόσον εκείνες το θελήσουν. Αυτό ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο με τον Snowden και το πρόγραμμα "Prism". Το μήνυμα ενα και ισχυρό... Οι ΗΠΑ κάνουν οτι θέλουν, παρακολουθούν τα πάντα γιατί μπορούν και κανείς δεν ξεφεύγει.
Φυσικά δεν είναι κάτι που έχει προκύψει σαν την ανακάλυψη του τροχού. Πρώτοι και καλύτεροι στον τομέα ήταν οι Ναζί.. Ξεκίνησε με το πρόγραμμα ΨΕΠ "ακονισμένη λεπίδα" κατά της Τσεχοσλοβακίας όπου έτσι πέρασαν το μήνυμα πως εμείς κάνουμε οτι θέλουμε και εσείς δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Με έντεχνες διαρροές πληροφοριών προς τις κυβερνήσεις των Βρεττανών, Γάλλων και Τσέχων, όπου κατάφεραν με αυτό τον τρόπο να δείξουν δυνάμεις που κατά ουσία δεν υπήρχαν εκείνη την στιγμή. Οι δεύτεροι κατά σειρά ήταν οι πανίσχυροι στον τομέα ... η KGB της ΕΣΣΔ με το παρακλάδι της Στάζι. Η μυστικοπάθεια και τα έντεχνα διαρρέοντα μυστικά ανά διαστήματα έδειχναν ενα δίκτυο πληροφορίας και παρακολούθησης που είχε δημιουργήσει ενα μύθο γύρω απο το όνομα της, ειδικά στην Ευρώπη. Τα πράγματα όμως σαφώς δεν είναι έτσι σε καμία των παραπάνω περιπτώσεων.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική και την ανέφερε άθελα του (;;;) ακόμα και ο Snowden στην συνέντευξη του, όπου είπε πως ναι μεν αποθηκεύονται δεδομένα αλλά η υπολογιστική ισχύς είναι τέτοια που θέλει δεκαετίες ακόμα για να επεξεργαστούν όλα αυτά τα στοιχεία και σίγουρα αυτό μπορεί να γινει αναδρομικά. Όμως αν γίνει αναδρομικά αυτό σημαίνει καθυστέρηση ενημερώσεων των ηγετών που κατά ουσία πολλές φορές έχουν εκτεθεί σε σημαντικότατα θέματα ..π.χ, οτι συνέβει με Τουρκία ή με Αίγυπτο. Όμως παρόλα αυτά το μεγαλύτερο κέρδος έιναι να πειστεί ο πολίτης και ο πολιτικός της απέναντι μεριάς οτι πρέπει να φοβάται διότι εκείνη την στιγμή είναι υπό παρακολούθηση. Ενα απο τα σημαντικότερα κέρδη λοιπόν είναι το γεγονός πως με ενα σκάνδαλο όπως παραπάνω που 90% είναι αληθινό και 10% πλασματικά δοσμένο ..ακόμα και τότε.. μια κυβέρνηση και μια υπηρεσία μπορεί να δηλώσει τόση ισχύ που να τρομάξει ψυχολογικά τον αντίπαλο και να τον ωθήσει στα μονοπάτια που θέλει εκείνη. Άλλωστε δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να νικήσεις μια μάχη παρά να φυτέψεις ήδη την τάση για ήττα στο κεφάλι του αντιπάλου σου.
Αλέξανδρος Νίκλαν, Σύμβουλος θεμάτων Ασφαλείας, Owner of IISCA
http://pigadi-tis-skepsis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_9.html
ΣΧΕΤΙΚΟ: Why real whistleblowers can no longer exist
No comments :
Post a Comment