Η αξία του νερού είναι κάτι παραπάνω από γνωστή. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τις ανάγκες ενός στρατιώτη στο πεδίο της μάχης, ειδικά όταν αυτό είναι σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες. Πάντως, στον Ελληνικό Στρατό και στην Ελλάδα που το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες φτάνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, ακόμα δεν έχει καταφέρει κάποιος να αποφασίσει τη χορήγηση ενός ακόμα παγουριού, πόσο μάλλον ενός υδροδοχείου πλάτης. Η ηγεσία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, παρά την πρόσφατη αναδιοργάνωση των σχηματισμών και μονάδων Διοικητικής Μέριμνας, στην πραγματικότητα δεν πετυχαίνει και πολλά όταν το ήδη υπάρχον σύστημα με πολλή δυσκολία θα καλύψει τις ανάγκες (σε νερό στην προκειμένη περίπτωση) λόγω της απουσίας υδροδοχείων για την πλάτη ή την εξάρτηση των στρατιωτών. Πόσο μάλλον αν πρέπει να συζητήσουμε για την ταχύτητα των επιχειρήσεων στις επιμέρους φάσεις του αγώνα. Τα διδάγματα των ΗΠΑ και άλλων χωρών, από τις επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι χαρακτηριστικά. Το 10% με 15% των απωλειών των μονάδων των Πεζοναυτών σημειώθηκαν κατά τις αποστολές ανεφοδιασμού των μονάδων, των προωθημένων βάσεων και φυλακίων σε καύσιμα και νερό. Το τι σημαίνει κάτι τέτοιο για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δε θέλουμε να το φανταστούμε… Όσο για τα περί αναδιοργάνωσης έχουμε την τάση στην Ελλάδα να λαμβάνουμε ημίμετρα. Τα ερωτήματα είναι απλά. Δεδομένου ότι το ένα λίτρο νερού που είναι η χωρητικότητα του παγουριού που χορηγεί ο ΕΣ και δεδομένου ότι ένα λίτρο νερού δεν επαρκεί για έναν στρατιώτη τον χειμώνα, πόσο μάλλον το καλοκαίρι (εκτός κι αν η ηγεσία αποδέχεται σημαντικές απώλειες λόγω της αφυδάτωσης), ποιό είναι το αποτύπωμα της ΔΜ που απαιτείται για το συνεχή ανεφοδιασμό των στρατιωτών σε πόσιμο νερό; Υπάρχουν επαρκείς αριθμοί υδροφόρων και επαρκείς στρατιώτες για την εξυπηρέτηση και προστασία τους; Τί συνεπάγεται αυτό στην κατανάλωση καυσίμου, το οποίου θα μπορούσε να δοθεί για άλλα οχήματα; Ποιά είναι η σχέση κόστους – απόδοσης με την παροχή ενός ακόμα υδροδοχείου (ζώνης ή πλάτης); Αυτά και πολλά άλλα, απαντώνται από πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες σωστά οργανωμένων στρατών.
Οι Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα συστήματα αφαλάτωσης και φιλτραρίσματος για την παραγωγή καθαρού πόσιμου νερού από τοπικές πηγές. Με τέτοια μηχανήματα μειώνεται η ανάγκη για ΔΜ, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη άλλων αναγκών, ενώ δίνεται η δυνατότητα στις μονάδες να εκτελούν επιχειρήσεις σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Το LWP (Lightweight Water Purifier) είναι ένα σύστημα που χρησιμοποιείται από τον Αμερικανικό Στρατό, με δυνατότητα παραγωγής 284 λίτρων πόσιμου νερού την ώρα, έχοντας ως πηγή το θαλασσινό. Το μειονέκτημα είναι ότι το βάρος του φτάνει τα 907 κιλά, απαιτώντας τη μεταφορά του επί οχήματος, την παροχή ρεύματος από γεννήτρια και τα καύσιμα για αυτήν. Στο σημείο αυτό η DARPA και πάλι ξεκίνησε το πρόγραμμα MANTRA (Materials with Novel Transport Properties). Δηλαδή, πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στη μείωση του βάρους, του όγκου και της κατανάλωσης ενέργειας των συστημάτων αφαλάτωσης. Χρηματοδότηση για την κατασκευή μηχανήματος με τέτοιες ιδιότητες έλαβε η εταιρεία Teledyne Scientific Company. Το πρωτότυπο που ανέπτυξε δοκιμάστηκε από τον Στρατό και το Ναυτικό των ΗΠΑ. Με βάρος μόλις 181 κιλών, μισή κατανάλωση ενέργειας και δυνατότητα παραγωγής 340 λίτρων νερού την ώρα, οι εντυπώσεις ήταν πολύ θετικές. Το μηχάνημα χρησιμοποιεί νέες επικαλύψεις φιλτραρίσματος στις υψηλής απόδοσης μεμβράνες φιλτραρίσματος, οι οποίες έχουν πλέον επτά φορές μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Οι μηχανικού του Ναυτικού πιστεύουν ότι η επικάλυψη μπορεί να τοποθετηθεί και σε πολιτικού τύπου μηχανήματα, βελτιώνοντας και τα ήδη υπάρχοντα που χρησιμοποιούνται στις επιχειρήσεις.http://defense3.com/
No comments :
Post a Comment