10/07/2013

9-12 δισ. χρειάζεται η ΠΑ μέχρι το 2020 μόνο για να μην χαθεί η μάχη του Αιγαίου - "Πάνε πίσω" FREMM και ATL-2

Eξαιρετικά προβληματισμένα είναι κορυφαία στελέχη του ΓΕΑ, αλλά και των μεσαίων βαθμών, δηλαδή, αυτοί που θα έχουν την ευθύνη του Κλάδου για τα επομενα δέκα χρόνια από την επιχειρησιακή κατάσταση σε συνδυασό με τα οικονομικά μέσα της χώρας. Και όχι τη νυν επιχειρησιακή κατάσταση, όσο αυτή που αναμένεται να διαμορφωθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι το 2020 που προβλέπεται να αποβεί καθοριστιή για το ακήρυκτο πόλεμου του Αιγαίου "Τα επτά χρόνια που μεσολαβούν μέχρι το 2020 μπορεί να φαίνονται αρκετά, αλλά για τα δεδομένα της ΠΑ είναι ... χθες" σημείωνε μιλώντας στο defencenet.gr αξιωματικός της Αεροπορίας που βλέπει το ... τρένο να έρχεται και που ανήκει στην γενιά που θα διοικήσει τον Κλάδο τα επόμενα δέκα χρόνια. Και εξηγεί ότι μέχρι το 2020 η ΠΑ θα χρειαστεί κατ'ελάχιστον 60 νέα μαχητικά αεροσκάφη, με τον αριθμό 80 να είναι αυτος που θα κλείσει τις σοβαρές "τρύπες". Από εκεί και πέρα μέχρι το 2025 θα απαιτηθούν επιπλέον 60 αεροσκάφη.

Το ερώτημα είναι πως θα αγοραστούν αυτά τα νέα μαχητικά αεροσκάφη, όταν οι τιμές, διεθνώς των μαχητικών αεροσκαφών, πλην Ρωσίας, έχουν πετάξει ... στον ουρανό! Κατ'αρχήν σε ότι αφορά τα προς αντικατάσταση αεροσκάφη: Υπάρχουν 35 F-4E Peace Icarus 2000 του προγράμματος AUP και περί τα 40 (ο αριθμός είναι σχετικός αφού κανείς δεν γνωρίζει πόσα είναι επιχειρησιακά και πόσα έχουν γίνει ανταλλακτικά A-7E και TA-7C Corsair II). Αυτά είναι "κλειδωμένα" ότι θα αντικατασταθούν ή απλά θα πάψουν να πετούν. Από εκεί και πέρα υπάρχουν 19 Μirage 2000 ΕGM/BGM και 32 F-16C/D Block 30 τα οποία "κανονικά" θα πρέπει να αντικατασταθούν. Για την ώρα ας μείνουμε στα πρώτα. Για 60 μαχητικά αεροσκάφη οι τιμές που "παίζουν" αυτή την στιγμή είναι μεταξύ 9 και 12 δισ. ευρώ! Αυτό λέει η εμπειρία από τις προμήθειες της Ιταλίας (F-35), της Νορβηγίας (F-35), της Ινδίας (Rafale), της Σαουδικής Αραβίας (Eurofighter), ενώ ο εν εξελίξει διαγωνισμός της Νότιας Κορέας για 60 μαχητικά "πάγωσε" καθώς ο προϋπολογισμός των 7,2 δισ. ευρώ για 60 μαχητικά ήταν πολύ "μικρός" και καμία από τις τρεις οικονομικές προσφορές (Boeing με F-15 Silent Eagle, Lockheed Martin με F-35 Lightning II και EADS με Eurofighter Tranche 3), δεν ήταν εντός αυτού.

Η χαμηλότερη προσφορά, όπως διέρρευσε, ήταν πάνω από 9 δισ. ευρώ παρά το γεγονός ότι σε διάστημα τριών εβδομάδων (από τις 18 Ιουνίου ως τις 5 Ιουλίου) οι εταιρείες υπέβαλλαν συνολικά 55 βελτιωμένες διαδοχικά προσφορές. Είναι δυνατόν η Ελλάδα μέχρι το 2020 να δαπανήσει 10 δισ. ευρώ μόνο για 60 νέα μαχητικά αεροσκάφη; Αμφιβάλουμε αν και οι τρεις Κλάδοι των ΕΔ συνολικά μέχρι τότε δαπανήσουν 10 δισ. ευρώ σε εξοπλιστικά προγράμματα. Εκτός και αν πετύχουμε πάλι το ... lotto και αποκτηθούν τα μαχητικά όπως και φρεγάτες FREMM με χρονομίσθωση και τα ξεπληρώσουμε το ...2113 (το 1,5 δισ των FREMM θα αποπληρωθεί σε είκοσι χρόνια, άρα τα 10 δισ. σε ... εκατό). Αλλά αυτά, απλά δεν γίνονται. Και για μεταχειρισμένα, ούτε λόγος. Το F-35 εισάγει νέες τεχνολογίες νέα δόγματα, δεν μπορεί να ανιτμετωπιστεί π.χ. με Rafale χωρίς AESA. Άρα; Άρα ο καθημερινός ακήρυκτος πόλεμος στο Αιγαίο έχει ήδη κριθεί. Με 200 F-16 εκσυγχρονισμένα στο συνολό τους και 100 F-35 (έναρξη παραδόσεων το 2018, ολοκλήρωση του 2023) η τουρκική Αεροπορία μαθηματικά θα έχει "το πάνω χέρι". Και το 2023, επέτειος της ίδρυσης του σύγχρονου τουρκικού κράτους, βάσει του προγραμματισμού της τουρκικής κυβέρνησης, δηλαδή σε δέκα χρόνια από σήμερα θα έχει παραδοθεί το πρώτο εγχώριας κατασκευής νέο μαχητικό το οποίο θα αντικαταστήσει τα F-16.

Δε νομίζουμε ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα αυτή την πορεία γιατί απλά δεν υπάρχει χρόνος και βέβαια δεν υπάρχει και ούτε χρήμα. Και αν νομίζει κανείς ότι θα μπορούσε να μας διασώσει το καθεστώς προτεκτοράτου (γιατί στην πολιτική ηγεσία ονειρεύουνται διασώσεις από ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ κλπ) είναι πολύ γελασμένοι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μόνη ελπίδα είναι η ανατροπή της νυν πολιτικής τάξης και η απόκτηση "εθνοκεντρικής" κυβέρνησης και βέβαια η αλλαγή των εθνικών προτεραιοτήτων. Μπορει να συμβεί αυτό όχι εντός ευρωζώνης, αλλά και εντός ΕΕ; Αδύνατο. Έτσι ή αλλιώς το σύστημα έχει αποδείξει ότι είναι "επτάψυχο"... Αλλά δεν μπορεί να παραδοθεί έτσι το Αιγαίο και αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι κάποιοι ελληνες πολιτικοί είναι πρόθυμοι να χρεωθούν την απώλεια του ελέγχου (σε πρώτη φάση) της μισής χώρας. Κάτι πρέπει να γίνει...

Με την φράση "Θέλουμε περισσότερες ασφαλιστικές δικλείδες και διαφάνεια στις συμβάσεις" ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος επιβεβαίωσε τον "κανόνα" που θέλει την παραγωγή έργου του κάθε υπουργείου "να πηγαίνει πίσω" κάθε φορά που αλλάζει η πολιτική ηγεσία και αυτή την φορά αυτό αφορά την χρονομίσθωση των φρεγατών FREMM και των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας. Σε ενημέρωση των αμυντικών συντακτών πριν από λίγο, τόνισε ότι όλα τα προγράμματα θα περνάνε από την Βουλή, όπως και οι συμβάσεις και η Επιτροπή της Βουλής θα έχει τον τελικό λόγο και θα δίνει την έγκριση στην πολιτική ηγεσία για τα όποια προγράμματα. Σε ότι αφορά ειδικά την σύμβαση χρονομίσθωσης των FREMM και των AΦΝΣ προγράμματα για τα οποία είχε εκδώσει ανακοίνωση το υπουργείο Εθνικής Άμυνας περί επικείμενης υπογραφής τους από τον Αρχηγό ΓΕΝ, ο υπουργός απάντησε ότι "Δεν ξέρω τίποτα, δεν μου έχει σταλεί ο φάκελος αυτός και αν δεν τον ελέγξω δεν μπορώ να απαντήσω". Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα εν λόγω προγράμματα "παγώνουν"; Δύσκολο, γιατί δεν είναι προγράμματα που αποφασίστηκαν από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά σε επίπεδο κυβερνήσεων μεταξύ Α.Σαμαρά και Φ.Ολάντ.

Βέβαιη -από τα λόγα του υπουργού- είναι η περαιτέρω καθυστέρησή τους που ίσως δώσει και κάποια ελπίδα ανάστασης στην υποψηφιότητα των P-3C Orion. Στις 21 Ιουνίου επί υπουργίας του τέως υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου είχε εκδοθεί η ακόλουθη ανακοίνωση-δήλωση του μετά το ταξίδι στο Παρίσι για τα δύο προγράμματα: "Με τον καλό μου φίλο, Υπουργό Άμυνας της Γαλλικής Δημοκρατίας τον κ. Ζαν Υβ Λε Ντριάν είχα την ευκαιρία να έχω μια ακόμη πολύ θερμή και πολύ γόνιμη συνάντηση εδώ στο Παρίσι. Κάναμε μια ευρύτατη ανασκόπηση όλων των διμερών σχέσεων σε θέματα Αμυντικής και Στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση και προσοχή στο θέμα της ενοικίασης των δύο φρεγατών και στο θέμα της ενοικίασης επίσης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας. Αποφασίσαμε, μέσα στον Ιούλιο να έρθει στο Παρίσι για επίσημη επίσκεψη -για να προχωρήσουν οι σχετικές διαδικασίες- ο Αρχηγός του Ναυτικού, ο Ναύαρχος ο κ. Ευάγγελος Αποστολάκης και παράλληλα να προχωρήσουν οι εργασίες της Μεικτής Επιτροπής μεταξύ των δύο Υπουργείων, που θα επιληφθεί αυτών των θεμάτων, των σχετικών λεπτομερειών αλλά και άλλων θεμάτων διμερούς ενδιαφέροντος". Πάντως το πιθανότερο είναι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να θέλει να βάλει την "προσωπική του σφραγίδα" στις συμβάσεις μιλώντας για "επιπλέον ασφαλιστικές δικλείδες"... To βέβαιο είναι ότι στο ΓΕΝ τα παραπάνω δεν θα ακουστούν ευχάριστα. Για πολλούς και διάφορους λόγους...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

No comments :

Post a Comment