Συλλήψεις και έρευνες για τον αποκεφαλισμό στο Λονδίνο - Η νέα τακτική, συμπεράσματα και για την Ελλάδα - Ένας συριακής καταγωγής ιερωμένος του Ισλάμ εξαίρει το "θάρρος" του δολοφόνου Νιγηριανού.

Συνεχίζονται οι έρευνες για τη διαλεύκανση, ή μάλλον τη διευκρίνηση όσο είναι δυνατό των συνθηκών υπό τις οποίες οργανώθηκε ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα – τρομοκρατική ενέργεια που έχουν καταγραφεί σε Δυτική χώρα, με τον αποκεφαλισμό ουσιαστικά Βρετανού στρατιώτη μόλις 26 ετών σε κεντρικό δρόμο του νοτιοανατολικού Λονδίνου. Οι  βρετανικές αρχές ασφαλείας προχώρησε στις συλλήψεις δυο 29χρονων, ενός άνδρα και μιας γυναίκας, με την υποψία ότι έχουν κάποια εμπλοκή στην υπόθεση. Συνολικά, οι αρχές πραγματοποίησαν έρευνες σε έξι σπίτια, τρία στο νότιο Λονδίνο, ένα στο ανατολικό Λονδίνο, ένα στο βόρειο Λονδίνο και ένα στην περιοχή Λίνκολν. Εν τω μεταξύ, όπως ανακοινώθηκε, οι δύο δράστες βρίσκονται σε διαφορετικά νοσοκομεία της βρετανικής πρωτεύουσας μετά τους πυροβολισμούς που δέχτηκαν από την αστυνομία, με τα πληροφορίες να αναφέρουν ότι είναι σε σταθερή κατάσταση και ότι η ζωή τους δεν διατρέχει κίνδυνο.

Μόνο η ζωή του μικρού γιου του 26χρονου τραγικού θύματος έχει αλλάξει για πάντα…Ο 26χρονος Λι Ρίγκμπι κατονομάστηκε από το βρετανικό υπουργείο Άμυνας ως το θύμα τη αποτρόπαιης επίθεσης στο Γούλιτς του Λονδίνου το απόγευμα της Τετάρτης. Ο νεαρός στρατιώτης ήταν πατέρας ενός δίχρονου αγοριού. Υπηρετούσε στο Σώμα Τυμπανιστών του 2ου Τάγματος του Συντάγματος των Βασιλικών Τυφεκιοφόρων. Το 2009 είχε συμμετάσχει σε επιχείρηση στην επαρχία Χελμάντ του Αφγανιστάν. Εντάχθηκε στις ένοπλες δυνάμεις της Βρετανίας το 2006, υπηρετώντας αρχικά ως πυροβολητής στη βάση της Δεκέλειας στην Κύπρο. Εν τω μεταξύ, στην αναγνώριση ενός εκ των δραστών της πρωτοφανούς κατακρεούργησης νεαρού στρατιώτη στο Γούλιτς του Λονδίνου το απόγευμα της Τετάρτης ως τον 28χρονο Μάικλ Αντεμπολάτζο έχουν προβεί διάφορες πηγές στη Βρετανία. Ο δράστης φέρεται να έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Λονδίνο, έχοντας καταγωγή από τη Νιγηρία. Τί έγινε όμως και πώς αξιολογείται από τακτική άποψης;

Ο στόχος είχε προφανώς βρεθεί. Επιβαίνοντας σε αυτοκίνητο ανέβηκαν στο πεζοδρόμιο και πριν καν αντιληφθεί την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει, το θύμα βρέθηκε χτυπημένο και ουσιαστικά εξουδετερωμένο. Υπήρχε όμως και εναλλακτικό σχέδιο. Εάν κάτι δεν πήγαινε καλά, ήταν οπλισμένοι, με όπλο το οποίο μάλιστα φέρονται να χρησιμοποίησαν, με σκοπό την πλήρη εξουδετέρωση κάθε ενδεχομένου προβολής αντίστασης από το θύμα. Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό εάν ο πυροβολισμός (ή οι περισσότεροι) επέφεραν θανάσιμο τραυματισμό στο θύμα, οπότε τουλάχιστον λες ότι δεν πρόλαβε να καταλάβει και πολλά. Ο τρόπος που το «περιποιήθηκαν» όμως στη συνέχεια και η αναμονή τους στο σημείο χωρίς να γίνει προσπάθεια διαφυγής, υποδεικνύει ότι στόχος τους ήταν η μεγιστοποίηση του επικοινωνιακού αποτελέσματος σε παγκόσμιο επίπεδο, πιστεύοντας ίσως ότι οι άνδρες της Μητροπολιτικής Αστυνομίας που έφτασαν στο σημείο θα φροντίσουν να κάνουν το αρρωστημένο τους όνειρο πραγματικότητα: Να τους στείλουν στον Αλλάχ όπου θα απολαύσουν όσα υποτίθεται ότι απολαμβάνουν οι πιστοί μουσουλμάνοι στον Παράδεισο…

Το είδος της καλά μελετημένης επίθεσης, αποτελεί τον εφιάλτη των υπηρεσιών εσωτερικής ασφάλειας και των διωκτικών μηχανισμών κάθε είδους. Στην περίπτωση της Βρετανίας, πρόσφατα είναι τα λόγια του πρώην –πλέον – επικεφαλής της βρετανικής αντικατασκοπείας, της MI5 που θα βρεθεί υπό διωγμό, ότι η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα προέρχεται από τους «μοναχικούς δρώντες» (lone actors), εννοώντας τα πρόσωπα που δεν υπάρχει δυνατότητα «να μπεις στο μυαλό τους», αφού δεν εκτίθενται δημόσια ώστε να διαφανεί η τάση ριζοσπαστικοποίησής τους και η ροπή προς τη «λύση» της τρομοκρατίας. Άλλοι, στη σχετική βιβλιογραφία, τους ονομάζουν «μοναχικούς λύκους» (lone wolves)… Οι βρετανικές υπηρεσίες έχουν σημειώσει επανειλημμένες επιτυχίες μετά την 7/7, την επίθεση δηλαδή στα μέσα μαζικής μεταφοράς του Λονδίνου στις 7 Ιουλίου του 2005, όταν έχασαν τη ζωή τους 52 πολίτες. Εξουδετέρωσαν ομάδες που ήθελαν να ανατινάξουν αεροπλάνα, εμπορικά κέντρα, κέντρα διασκέδασης, το χρηματιστήριο, ή ακόμα και να αποτελέσουν οι ίδιοι τους βομβιστές αυτοκτονίας… Το 2008 μάλιστα, εξουδετέρωσαν ομάδα ισλαμιστών που σχεδίαζε την απαγωγή Βρετανού στρατιώτη με στόχο να βιντεοσκοπήσει την εκτέλεσή του, με τις γνωστές ισλαμικές μεθόδους που σε κάνουν να αναρωτιέσαι εάν οι δράστες είναι ανθρώπινα όντα ή ανήκουν… αυτοδικαίως σε κάποια άλλη κατηγορία του ζωικού βασιλείου.

Όπως αναφέρεται επίσης στα βρετανικά ΜΜΕ, είναι οι «τρομοκράτες… της NIKE», σε έναν πικρό αστεϊσμό με αφετηρία το διαφημιστικό σλόγκαν της κολοσσιαίας εταιρίας αθλητικών ειδών NIKE, το γνωστό «just do it», δηλαδή, «απλά κάνε το»! Οι Βρετανοί γνωρίζουν ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα γενιά ισλαμιστών τρομοκρατών τους οποίους είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπίσουν, οι οποίοι μπορεί να χτυπήσουν τον στόχο τους οπουδήποτε. Ακόμα και να τους έχουν ξεχωρίσει ως δυνητικού ενδιαφέροντος, πόσους μπορούν να παρακολουθούν συνεχώς και για πόσο διάστημα; Κι εδώ τίθεται ένα ζήτημα συσχετισμού μέσων και στόχων, όπως και στα θέματα της άμυνας… Το πρόβλημα που δημιουργείται είναι ότι από τη στιγμή που τα δεδομένα οδηγούν σε «παράλυση» τις υπηρεσίες που έχουν ως αποστολή τη δημόσια ασφάλεια, η τάση που αναπτύσσεται είναι η εστίαση στο «χειρότερο σενάριο» (worst case scenario), όσο ακραίο και να είναι αυτό, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τα μέτρα ασφαλείας που θα λαμβάνονται και παρότι απόλυτη ασφάλεια δεν μπορούν να εγγυηθούν, θα οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες στον τομέα των προσωπικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι περιπλοκές από την επίθεση που εξετάζουμε αναμένεται να είναι μεγάλες. Ακόμα πιο σημαντικό ρόλο θα παίξει το σοκ στη βρετανική κοινή γνώμη. Εάν βέβαια κάτι προσφέρεται ως γενική διαπίστωση που δεν μπορεί παρά να προβληματίσει τις διωκτικές αρχές, ακόμα και στην Ελλάδα, είναι η ετοιμότητα συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων να μετέλθουν τέτοιων μέσων για να «τιμωρήσουν» μια χώρα, μια κοινωνία, επειδή απλά αυτό που κάνει δεν τους αρέσει… Πόσο απίθανο θεωρούμε δηλαδή ένας από αυτούς τους τρελούς να αποφασίσει να χτυπήσει στην Αθήνα, επειδή για παράδειγμα «εξοργίζεται», για παράδειγμα, λόγω των σχέσεων της Ελλάδας με το Ισραήλ, ή επειδή μας βρίσκει άπιστους; Κι ας μην έχει συμμετάσχει σε πόλεμο η Ελλάδα, πηγαίνοντας π.χ. στο Αφγανιστάν, αποκλειστικά για να κατασκευάσει δρόμους, σχολεία και νοσοκομεία για τον δυστυχή πληθυσμό της χώρας. Τούτων λεχθέντων, νομίζουμε ότι μπορούν όλοι να κατανοήσουν το μέγεθος της χρησιμότητας και της ετοιμότητας στην οποία πρέπει να βρίσκονται, θεσμοί όπως η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), η Αστυνομία και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ευθύνης που βαραίνει τους ώμους της όποιας πολιτικής ηγεσίας και πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει συναίσθηση του δυνητικού κινδύνου, όσο απομακρυσμένος κι αν μας φαίνεται, διότι εάν βρεθούμε ενώπιον τετελεσμένων, πολλοί θα αναγκαστούν να εξέλθουν από τη διανοητική τους ύπνωση και τις ιδεοληψίες με πολύ βίαιο τρόπο.

Προφανώς δεν είναι σοβαρή λύση τέτοιοι άνθρωποι να υπαγορεύουν στις κοινωνίες πως θα πορευτούν, τι θα κάνουν ή δεν θα κάνουν. Αυτό που επείγει είναι η επικράτηση της λογικής και η προετοιμασία και να μην απορρίπτει τμήμα του πολιτικού συστήματος το πρόβλημα που μπορεί να γεννηθεί από το πουθενά εξαιτίας της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και του «εύφλεκτου υλικού» που προσθέτει η οικονομική κρίση… Εν κατακλείδι, η παρούσα ανάλυση θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως περαιτέρω διευκρίνιση στην έκφραση γνήσιας αγωνίας για την κατάσταση που επικρατεί στους προαναφερθέντες τρεις θεσμούς της ελληνικής πολιτείας. Η ανάγκη «ανασύστασης» και «αποκομματικοποίησης» είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να θωρακιστεί στον υψηλότερο δυνατό βαθμό η χώρα. Στόχος της «δημοσιογραφικής πένας» (πλέον του… πληκτρολογίου!) είναι να ευαισθητοποιήσει και να οδηγήσει σε αφύπνιση όταν διαπιστώνεται ένα πρόβλημα που μπορεί να οδηγήσει σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις. Και πρόβλημα δεν αποτελεί μόνο η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων. Ίσως ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα της εσωτερικής ασφάλειας και τάξης. Εάν όλοι σκεφτούμε από την αρχή, με ψυχραιμία, τον ρόλο μας στην κοινωνία που ζούμε, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που διέρχεται το κράτος και το έθνος, θα προβούμε σε σημαντικές αναθεωρήσεις, ενώ θα υποχωρήσει ό,τι το προσωπικό ενώπιον της δυνητικής απειλής στο συλλογικό επίπεδο.

http://www.defence-point.gr/

Ένας συριακής καταγωγής ιερωμένος του Ισλάμ, ο οποίος είχε διδάξει τον έναν εκ των δύο δραστών της πρόσφατης ειδεχθούς δολοφονίας ενός Βρετανού στρατιώτη εκτός υπηρεσίας σε δρόμο του Λονδίνου, εξαίρει το "θάρρος" του, σημειώνοντας ότι οι μουσουλμάνοι θα δουν την επίθεση αυτή ως ένα πλήγμα σε έναν στρατιωτικό στόχο. Σε συνέντευξη που παραχώρησε από την Τρίπολη, στο βόρειο Λίβανο, όπου ζει από το 2005 που εξορίστηκε από την Βρετανία, ο Όμαρ Μπάκρι, ιδρυτής της απαγορευμένης βρετανικής ισλαμιστικής οργάνωσης Αλ Μουχατζιρούν, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ότι γνώρισε τον ύποπτο για την δολοφονία Μάικλ Αντεμπολάτζο πριν από μια δεκαετία.

"Όταν είδα το βίντεο τον αναγνώρισα αμέσως. Τον γνώριζα. Ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, πολύ ντροπαλός, που έκανε πολλές ερωτήσεις για το Ισλάμ. Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι αυτός ο ήσυχος άνδρας, ο πολύ ντροπαλός άνδρας, αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια επίθεση κατά ενός Βρετανού στρατιώτη μέρα μεσημέρι, εν μέση οδώ στην Βρετανία. Στο ανατολικό Λονδίνο. Αυτό είναι απίστευτο. Όταν το είδα αυτό, ειλικρινά εξεπλάγην πάρα πολύ, να στέκει ακλόνητος, θαρραλέος, γενναίος. Να μη τρέχει να το σκάσει. Αντ' αυτού, δήλωσε γιατί το έκανε και ήθελε να το ακούσει όλος ο κόσμος. Πιστεύω ότι ο Μάικλ, ή Μουτζάχιντ, θα αντιμετωπίσει την μοίρα που του όρισε ο Θεός. Ο Θεός τον προόριζε να πραγματοποιήσει την επίθεση και ο Θεός προόριζε τον Βρετανό στρατιώτη να πεθάνει για τον σκοπό στον οποίο πίστευε. Ίσως πολλοί άνθρωποι στην Βρετανία, μουσουλμάνοι και μη, να μην μπορούν να συγχωρέσουν τον Μάικλ γι' αυτό που έκανε. Αυτοί το καταδικάζουν. Αλλά οι μουσουλμάνοι στον κόσμο δεν τον βλέπουν με τον ίδιο τρόπο. Οι μουσουλμάνοι σε αυτήν την χώρα είναι πολύ χαρούμενοι, υπερήφανοι γι' αυτόν. Τον βλέπουν όπως έναν μαχητή για την ελευθερία που επιτίθεται σε μια στρατιωτική βάση"

Ο Μπάκρι σημείωσε ότι η οργάνωσή του αλ Μουχατζιρούν δεν έχει καμία σχέση με την επίθεση αυτή, καθώς τα μέλη της έχουν να δουν τον Αντεμπολάτζο από το 2005. Ωστόσο ο Άντζεμ Σουντάρι, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία της Αλ Μουχατζιρούν όταν εξορίστηκε ο Μπάκρι από την Βρετανία, δήλωσε στο Ρόιτερς ότι ο Αντεμπολάτζο παρευρισκόταν στις εκδηλώσεις της οργάνωσης ως πριν από περίπου δύο χρόνια. Ο Μπάκρι κατέληξε λέγοντας ότι ζει στον Λίβανο από το 2005 βάσει συμφωνίας με την οποία του απαγορεύεται να εγκαταλείψει την χώρα αυτή για 30 χρόνια. Ωστόσο, όπως πρόσθεσε, έχει καθημερινή επαφή με φοιτητές στην Βρετανία.

http://www.onalert.gr/stories/vrethike-imamis-na-dikaiologisei-ti-dolofonia-tou-stratioti