Εκείνο που δεν ανήγγειλε, είναι το ποιος θα τα πληρώσει – δεν είναι άλλωστε και η δουλειά της να το πει, αλλά και δεν χρειάζεται: είναι δεδομένο: ποιος άλλος; Εκείνοι που πάντοτε (την) πληρώνουν… Σε απλά ελληνικά (και) αυτά τα 8 δισ. θα μεταφραστούν σε ότι μέχρι σήμερα ξέρουμε: σε φόρους και σε μειώσεις εισοδημάτων. Και, φυσικά, σε «ισόποση» περιστολή της κατανάλωσης. Όμως, στην ουσία, πίσω από τις γραμμές, εκείνο που λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι κάτι ακόμα πιο σημαντικό από το ποιος θα πληρώσει: είναι ότι, παρά τα μεγάλα λόγια, η περιβόητη ανάπτυξη δεν είναι ορατή ούτε για το ΄15-΄16. Ουδείς περιμένει να υπάρχει έπειτα από τρία χρόνια μία οικονομία ικανή να στηρίξει τον εαυτό της από τη διευρυνόμενη βάση της. Γι αυτό και οι άνθρωποι κάνουν λόγο για «μέτρα» κι όχι έσοδα που θα προέλθουν από μια οικονομία που θα πάρει μπρος. Φυσικά, ούτε αυτό χρειαζόταν να μας το πει η Επιτροπή: είναι δεδομένο ότι η βίαιη αυτή πορεία προς τα «πρωτογενή πλεονάσματα» σε τέτοιο χρόνο, σε συνδυασμό με τον πάγιο αποκλεισμό νομισματικών εργαλείων, καθιστά την υπόθεση «ανάπτυξη» απλώς όνειρο θερινής νυκτός. Την αποκλείει προκαταβολικά από τη συζήτηση. Εχει προυπολογιστεί ότι ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει και δεν θα υπάρξει, όπως έχει προυπολογιστεί, σε άλλο επίπεδο, ότι το δημόσιο χρέος θα εξακολουθήσει να καλπάζει – και γι αυτό γίνεται άλλωστε και η συζήτηση περί νέου κουρέματος.
Για να μην υπάρχουν δε παρεξηγήσεις, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ έσπευσε την ίδια στιγμή να «υπενθυμίσει» - όχι μόνον για την Ελλάδα – ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αναμένει τίποτα από τη νομισματική πολιτική: «Δεν μπορεί να βγάλει την Ευρώπη από την κρίση», είπε. «Η νομισματική πολιτική μπορεί να αμβλύνει τις πιέσεις και να διευκολύνει την ανάπτυξη», παραδέχθηκε, «αλλά αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε σε όλες τις χώρες είναι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από την αρχή καθώς και σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο». Όμως αυτό το δόγμα στην Ελλάδα καθίσταται ήδη οικονομικά καταστροφικό και κοινωνικά εκρηκτικό ως προς τα αποτελέσματά του. Αλλά αυτό εξακολουθεί να εφαρμόζεται. Και όχι απλώς δεν πρόκειται να αλλάξει, αλλά θα επιταθεί – αυτά είναι στην ουσία τα προαναφερθέντα από την Επιτροπή 8 δις του ’15-’16. Και η ανάπτυξη, ε, ας μην… «διευκολυνθεί». Το «τούνελ» λοιπόν είναι μακρύ και είναι δεδομένο. Δεν πάει «βλέποντας και κάνοντας». Ούτε επηρεάζεται θετικά από οποιεσδήποτε προσπάθειες για επενδύσεις, διεθνείς ή ελληνικές, όσο φιλότιμες κι αν είναι, ακόμα κι αν πετύχουν. Που μακάρι να πετύχουν καθώς από αυτές μπορεί να χτυπηθεί η τρομερή ανεργία που τσακίζει τη χώρα και η οποία για την Ευρωπαική Επιτροπή και τις εκθέσεις της δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα είδος «παράπλευρης απώλειας»…
Του Γεώργιου Π. Μαλούχου από Το Βήμα
No comments :
Post a Comment