Μερικά στοιχεία για το οχυρό: Η Οχύρωση ξεκίνησε την περίοδο 1913-1914 μετά από εισήγηση του Ι.Μεταξά Αντισυνταγματάρχη τότε του Μηχανικού και διευθυντή της Β' Επιτελικής Διευθύνσεως, για τη δημιουργία μιας οχυρωτικής γραμμής.
Τα οχυρά που κατασκευάστηκαν ήταν εννέα: ΡΟΥΠΕΛ, ΦΑΙΑ ΠΕΤΡΑ, ΠΕΡΙΘΩΡΙ, ΛΙΣΣΕ, ΤΟΥΛΟΥΜΠΑΡ, ΠΑΡΑΝΕΣΤΙΟ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΔΟΒΑ ΤΕΠΕ.
Το ΡΟΥΠΕΛ ήταν ένα μετρίου μεγέθους έργο, με ελαφρά σκεπάσματα για τη φρουρά και την αποθήκευση υλικού. Είχε περίμετρο 2-3 χιλιόμετρα για την καλύτερη προστασία των πυροβόλων. Στην διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το ΡΟΥΠΕΛ καταλήφθηκε από γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις. Το Οχυρό κρατήθηκε μέχρι το τέλος του πολέμου, το ζήτημα της οχύρωσης τέθηκε σε στερεότερη βάση την δεκαετία του 1930. Το οχυρό Ρούπελ ήταν το μεγαλύτερο από όλα τα οχυρά της "γραμμής Μεταξά", το συγκρότημα εκτείνεται σε μέτωπο 2.500μ. και περιελάμβανε 123 ενεργητικά σκέπαστρα, το ανάπτυγμα των υπόγειων χώρων ήταν 1.849 τ.μ., ενώ οι στοές συγκοινωνίας ανέρχονταν σε 4.251 μ. Η συνολική έκταση ήταν 6.100 μ. και το σύνολο της φρουράς ήταν 1.397 άνδρες. Το κόστος κατασκευής του ήταν 111.540.000 δρχ. Για τα ενεργητικά σκέπαστρα του οχυρού δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα γιατί οι σχετικές πηγές είναι απόρρητες. Το οχυρό ήταν εξοπλισμένο με τα εξής πυροβολεία: πέντε αντιαρματικά πυροβόλα των 37 χιλ. στο λόφο Ουσίτας, στα αντερείσματα Μολών Λαβέ και στο λόφο Εξόδου, δύο ορειβατικά πυροβολεία 75/19 σε πυροβολεία πλαγιοφύλαξης, τρία πεδινά των 75 χιλ. σε ρόλο αντιαρματικής άμυνας του οχυρού σε ημιμόνιμα πυροβολεία (μαζί με δυο ορειβατικά συγκροτούσαν τον ουλαμό πυροβολικού του οχυρού), τρία πεδινά πυροβόλα των 75 χιλ. σε αντίστοιχα αντιαρματικά περιπόλια επί της εθνικής οδού Κούλας–Σιδηροκάστρου, ένα κινητό αντιαρματικό των 47 χιλ. από ιταλικά λάφυρα, ένα αντιαεροπορικό των 20χιλ. στην Ουσίτα και ένα των 37 χιλ. στον Προφήτη Ηλία
roupel.gr
Η επίθεση της Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, 45 λεπτά πριν από την προβλεπόμενη ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Έρμπαχ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο Έρμπαχ τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας, αλλά κατά της Αγγλίας, που είχε σπεύσει προς βοήθεια της χώρας μας με 62.000 άνδρες και μεγάλη αεροπορική δύναμη. Ο Κορυζής είπε το δεύτερο ΟΧΙ, αυτή τη φορά στην ιταμή ναζιστική πρόκληση. Η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας αποτελεί συνέχεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, που ξεκίνησε την 28η Οκτωβρίου 1940 με την ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Στόχος του γερμανού δικτάτορα ήταν η βοήθεια προς τον σύμμαχό του Μουσολίνι που ήταν στριμωγμένος από τους Έλληνες στην Αλβανία και η εξασφάλιση των νώτων του ενόψει της επικείμενης επίθεσής του στη Ρωσία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Το σχέδιο Μαρίτα δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και τη Γιουγκοσλαβία, τις μόνες χώρες των Βαλκανίων, μαζί με την Τουρκία, που δεν είχαν συμμαχήσει με τον Άξονα.
Τον διμέτωπο αγώνα κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα. Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Οι αγγλικές δυνάμεις έλεγχαν τον άξονα Τεμπών - Βερμίου, όμως το κέντρο του μετώπου ήταν ασθενές και η Θεσσαλονίκη ανοχύρωτη πόλη. Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στο μέτωπο των ελληνοβουλγαρικών συνόρων κατά μήκος της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά στην Ανατολική Μακεδονία και στα μεμονωμένα οχυρά του Εχίνου και της Νυμφαίας στη Θράκη. Ταυτόχρονα, γερμανικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τον Πειραιά και τις ακτές έως τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, προκαλώντας ανθρώπινα θύματα και τεράστιες ζημιές.
Η λεγόμενη Γραμμή Μεταξά είναι ένα φιλόδοξο οχυρωματικό έργο, στα πρότυπα της Γραμμής Μαζινό, που είχε κατασκευαστεί με πρωτοβουλία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, ως ασπίδα αποτροπής του βουλγαρικού κινδύνου. Μεγάλο θαυμασμό και έκπληξη είχαν προκάλεσε στους Γερμανούς επιδρομείς οι κρυφές έξοδοι, χωρίς όμοιες σε άλλη οχύρωση, το σχετικά χαμηλό κόστος και το μικρό διάστημα κατασκευής. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι Γερμανοί δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν τα φατνώματα (θυρίδες) των οχυρών πριν από την έναρξη των επιχειρήσεων και ότι οι Βούλγαροι δεν γνώριζαν τίποτα, εντυπωσιάζει μέχρι και σήμερα η τεχνική απόκρυψη και παραλλαγή, η άριστη ποιότητα σκυροδέματος, η έλλειψη ειδικού οπλισμού οχύρωσης και η τέλεια προσαρμογή του οπλισμού του στρατού εκστρατείας. Οι υπερασπιστές των Οχυρών (Νυμφαία, Εχίνος, Λίσε, Ιστίμπεη, Περιθώρι, Ρούπελ, Πυραμιδοειδές, Παλουριώνες κ.ά.) αμύνθηκαν σθεναρά για τρεις ημέρες στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των υπέρτερων γερμανικών δυνάμεων. Κάμφθηκαν μόνο όταν οι τεθωρακισμένες γερμανικές μεραρχίες, μετά την αστραπιαία κατάρρευση του νότιου Γιουγκοσλαβικού μετώπου, εισέδυσαν στα Σκόπια και από την κοιλάδα του Αξιού πέρασαν τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα στις 8 Απριλίου, παρακάμπτοντας τη Γραμμή Μεταξά. Τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη και κατέλαβαν την πόλη.
Οι υπερασπιστές της Γραμμής Μεταξά, περικυκλωμένοι πλέον, έλαβαν εντολή από τον αρχιστράτηγο Παπάγο να συνθηκολογήσουν (9 Απριλίου). Τον ηρωισμό τους αναγνώρισαν ακόμη και οι αντίπαλοί τους, με εκδηλώσεις θαυμασμού και τιμητικά αγήματα για τους αιχμάλωτους έλληνες μαχητές. Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήλθαν σε περίπου 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια της επιχείρησης Μαρίτα, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ελληνικής αντίστασης. Κατά τις επόμενες μέρες, η προέλαση των Γερμανών προς Νότο υπήρξε ραγδαία, με την κατάρρευση και του μετώπου της Αλβανίας. Έως τις 30 Απριλίου είχε καταληφθεί ολόκληρη η ηπειρωτική Ελλάδα και η χώρα βρέθηκε υπό τριπλή κατοχή: γερμανική, ιταλική και βουλγαρική.
Το ΡΟΥΠΕΛ ήταν ένα μετρίου μεγέθους έργο, με ελαφρά σκεπάσματα για τη φρουρά και την αποθήκευση υλικού. Είχε περίμετρο 2-3 χιλιόμετρα για την καλύτερη προστασία των πυροβόλων. Στην διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το ΡΟΥΠΕΛ καταλήφθηκε από γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις. Το Οχυρό κρατήθηκε μέχρι το τέλος του πολέμου, το ζήτημα της οχύρωσης τέθηκε σε στερεότερη βάση την δεκαετία του 1930. Το οχυρό Ρούπελ ήταν το μεγαλύτερο από όλα τα οχυρά της "γραμμής Μεταξά", το συγκρότημα εκτείνεται σε μέτωπο 2.500μ. και περιελάμβανε 123 ενεργητικά σκέπαστρα, το ανάπτυγμα των υπόγειων χώρων ήταν 1.849 τ.μ., ενώ οι στοές συγκοινωνίας ανέρχονταν σε 4.251 μ. Η συνολική έκταση ήταν 6.100 μ. και το σύνολο της φρουράς ήταν 1.397 άνδρες. Το κόστος κατασκευής του ήταν 111.540.000 δρχ. Για τα ενεργητικά σκέπαστρα του οχυρού δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα γιατί οι σχετικές πηγές είναι απόρρητες. Το οχυρό ήταν εξοπλισμένο με τα εξής πυροβολεία: πέντε αντιαρματικά πυροβόλα των 37 χιλ. στο λόφο Ουσίτας, στα αντερείσματα Μολών Λαβέ και στο λόφο Εξόδου, δύο ορειβατικά πυροβολεία 75/19 σε πυροβολεία πλαγιοφύλαξης, τρία πεδινά των 75 χιλ. σε ρόλο αντιαρματικής άμυνας του οχυρού σε ημιμόνιμα πυροβολεία (μαζί με δυο ορειβατικά συγκροτούσαν τον ουλαμό πυροβολικού του οχυρού), τρία πεδινά πυροβόλα των 75 χιλ. σε αντίστοιχα αντιαρματικά περιπόλια επί της εθνικής οδού Κούλας–Σιδηροκάστρου, ένα κινητό αντιαρματικό των 47 χιλ. από ιταλικά λάφυρα, ένα αντιαεροπορικό των 20χιλ. στην Ουσίτα και ένα των 37 χιλ. στον Προφήτη Ηλία
roupel.gr
Η επίθεση της Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, 45 λεπτά πριν από την προβλεπόμενη ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Έρμπαχ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο Έρμπαχ τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας, αλλά κατά της Αγγλίας, που είχε σπεύσει προς βοήθεια της χώρας μας με 62.000 άνδρες και μεγάλη αεροπορική δύναμη. Ο Κορυζής είπε το δεύτερο ΟΧΙ, αυτή τη φορά στην ιταμή ναζιστική πρόκληση. Η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας αποτελεί συνέχεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, που ξεκίνησε την 28η Οκτωβρίου 1940 με την ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Στόχος του γερμανού δικτάτορα ήταν η βοήθεια προς τον σύμμαχό του Μουσολίνι που ήταν στριμωγμένος από τους Έλληνες στην Αλβανία και η εξασφάλιση των νώτων του ενόψει της επικείμενης επίθεσής του στη Ρωσία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Το σχέδιο Μαρίτα δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και τη Γιουγκοσλαβία, τις μόνες χώρες των Βαλκανίων, μαζί με την Τουρκία, που δεν είχαν συμμαχήσει με τον Άξονα.
Τον διμέτωπο αγώνα κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα. Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Οι αγγλικές δυνάμεις έλεγχαν τον άξονα Τεμπών - Βερμίου, όμως το κέντρο του μετώπου ήταν ασθενές και η Θεσσαλονίκη ανοχύρωτη πόλη. Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στο μέτωπο των ελληνοβουλγαρικών συνόρων κατά μήκος της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά στην Ανατολική Μακεδονία και στα μεμονωμένα οχυρά του Εχίνου και της Νυμφαίας στη Θράκη. Ταυτόχρονα, γερμανικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τον Πειραιά και τις ακτές έως τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, προκαλώντας ανθρώπινα θύματα και τεράστιες ζημιές.
Η λεγόμενη Γραμμή Μεταξά είναι ένα φιλόδοξο οχυρωματικό έργο, στα πρότυπα της Γραμμής Μαζινό, που είχε κατασκευαστεί με πρωτοβουλία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, ως ασπίδα αποτροπής του βουλγαρικού κινδύνου. Μεγάλο θαυμασμό και έκπληξη είχαν προκάλεσε στους Γερμανούς επιδρομείς οι κρυφές έξοδοι, χωρίς όμοιες σε άλλη οχύρωση, το σχετικά χαμηλό κόστος και το μικρό διάστημα κατασκευής. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι Γερμανοί δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν τα φατνώματα (θυρίδες) των οχυρών πριν από την έναρξη των επιχειρήσεων και ότι οι Βούλγαροι δεν γνώριζαν τίποτα, εντυπωσιάζει μέχρι και σήμερα η τεχνική απόκρυψη και παραλλαγή, η άριστη ποιότητα σκυροδέματος, η έλλειψη ειδικού οπλισμού οχύρωσης και η τέλεια προσαρμογή του οπλισμού του στρατού εκστρατείας. Οι υπερασπιστές των Οχυρών (Νυμφαία, Εχίνος, Λίσε, Ιστίμπεη, Περιθώρι, Ρούπελ, Πυραμιδοειδές, Παλουριώνες κ.ά.) αμύνθηκαν σθεναρά για τρεις ημέρες στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των υπέρτερων γερμανικών δυνάμεων. Κάμφθηκαν μόνο όταν οι τεθωρακισμένες γερμανικές μεραρχίες, μετά την αστραπιαία κατάρρευση του νότιου Γιουγκοσλαβικού μετώπου, εισέδυσαν στα Σκόπια και από την κοιλάδα του Αξιού πέρασαν τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα στις 8 Απριλίου, παρακάμπτοντας τη Γραμμή Μεταξά. Τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη και κατέλαβαν την πόλη.
Οι υπερασπιστές της Γραμμής Μεταξά, περικυκλωμένοι πλέον, έλαβαν εντολή από τον αρχιστράτηγο Παπάγο να συνθηκολογήσουν (9 Απριλίου). Τον ηρωισμό τους αναγνώρισαν ακόμη και οι αντίπαλοί τους, με εκδηλώσεις θαυμασμού και τιμητικά αγήματα για τους αιχμάλωτους έλληνες μαχητές. Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήλθαν σε περίπου 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια της επιχείρησης Μαρίτα, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ελληνικής αντίστασης. Κατά τις επόμενες μέρες, η προέλαση των Γερμανών προς Νότο υπήρξε ραγδαία, με την κατάρρευση και του μετώπου της Αλβανίας. Έως τις 30 Απριλίου είχε καταληφθεί ολόκληρη η ηπειρωτική Ελλάδα και η χώρα βρέθηκε υπό τριπλή κατοχή: γερμανική, ιταλική και βουλγαρική.
Γέωργιος Β’ Γλυξμπουργκ 1922–24, 1935–41, 1946–47
1) ΕΠΡΟΔΩΣΕ, διότι το 1941 επέβαλε δια της βίας στην κυβέρνηση Κορυζη την προδοτική υπογραφή παραδόσεως σε …μια Γερμανική ταξιαρχία πεζικού αναγνωρίσεως (!!!) υπό τον στρατηγό BOME, η οποία είχε αποσταλεί από τον στρατάρχη VON LIST, να διερευνήσει μέσω κοιλάδος Στρωμνιτσας επί Βουλγαρικού Εδάφους, εναλλακτική διέλευση προς την Ελλάδα.
1) ΕΠΡΟΔΩΣΕ, διότι το 1941 επέβαλε δια της βίας στην κυβέρνηση Κορυζη την προδοτική υπογραφή παραδόσεως σε …μια Γερμανική ταξιαρχία πεζικού αναγνωρίσεως (!!!) υπό τον στρατηγό BOME, η οποία είχε αποσταλεί από τον στρατάρχη VON LIST, να διερευνήσει μέσω κοιλάδος Στρωμνιτσας επί Βουλγαρικού Εδάφους, εναλλακτική διέλευση προς την Ελλάδα.
Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ με 5 σώματα στρατού ειδικών δυνάμεων ορεινών καταδρομών (!!!) το 4ο, 14ο, 18ο, 30ο, και 40ο (675.000 άνδρες) και 5 τεθωρακισμένες μεραρχίες υπό στρ/χη Von Kleist, την 2α, 5η, 9η, «X”, 11η (125.000), συνόλου 32 μηχανοκίνητων μεραρχιών (800.000 !!!).
ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΟΧΥΡΟΥ «ΡΟΥΠΕΛ» ΣΤΡΥΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΑΘΗΛΩΘΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ. Η Ελλάς Ενίκησε.
Ο Bome εισήλθε από το ΑΦΥΛΑΚΤΟ (!!!) τριεθνές Λ.Δοϊράνης, επειδή ο Γέωργιος Β’ Παρακάμπτοντας τον Στρατηγό Παπάγο, είχε διατάξει το Γ’ Σώμα Στρατού Θεσ/κης ν’αποσύρει τις Μ.Β.Π. (Μοίρες Βαρέως Πυροβολικού) από το τριεθνές Δοϊράνης. Μετά την προδοτική διαταγή του Κορυζή προς Στρατηγό Τσολακόγλου, ο Παπάγος αηδιασμένος παραιτήθηκε και ο Κορυζής αυτοκτόνησε από τύψεις προδοσίας. Στην προδοσία συνεργάσθηκε ο Αγγλικός στρατός του οποίου οι 60.000 άνδρες, αντί να ευρίσκονται στο τριεθνές Δοϊράνης (μοναδική 2α είσοδο προς Ελλάδα για μηχανοκίνητη στρατιά) είχαν «οχυρωθεί» με …αγώνες κρίκετ στα πεδινά μετόπισθεν, βεβαιώνοντας τους Έλληνες ότι είχαν οχυρώσει το τριεθνές…
Δυνάμεις άξονος. Άριστοι των Αρίστων:
- Σχέδια Ξηράς, Στρ/χης Μπραουχιτς, Αντ/γος Χαλντερ.
- Εφαρμογή Πεδίου, Στρ/χης Καϊτελ, Στρ/γος Γιοντλ.
- Σχεδια αερ. στρ/χης Γακίριγκ, στρ/γος Γιασσονεκ.
- Επίθεση Ξηράς, Στρ/χες Λιστ, Κλαϊστ.
- Επιτ/χες επιθέσεως, στρ/γοι Γκραϊφφενμπεργκ, Ζαϊτσλερ.
- Επίθεση αεροπορίας, στρατηγοί Ριχτχόφεν, Λαιρ.
- Μεραρχίες άξονος: Επιθέσεως, 24 Γερμ.+29 Ιταλ=53.
- Ανδρες 1.325.000. Ηττήθησαν. Αερ. 800. Εφεδρείας, 8 Γερμ.+12 Βουλγ=20. Συνολο 53+20 = 73. Άνδρες 1.825.000.
Δυνάμεις Ελλάδος,
- 19 Μεραρχίες Εξουθενωμένες από Αλβανικό Μέτωπο 1940.
- Εφεδρική, Ουδεμία.
- 2,5 Προδοτικές μεραρχίες Βρετανών.
- Αερ. 80.
Αίτια Ελληνικής τελικής ήττας:
- Κερκόπορτα από Βασιληα Πέτρο και Στρ/χη Σίμοβιτς Σερβίας οι οποίοι παρέβησαν συμφωνία με Α.Παπάγο να υπερασπίσουν κοιλάδα Στρωμνίτσας.
- Παράλληλη προδοσία Γεώργιου Β' Ελλάδος, διατάξαντος μετακίνηση Ελληνικών μεραρχιών και Μ.Β.Π. του τριεθνούς Λ.Δοϊράνης, προς ανατολάς Θεσσαλονίκης.
http://ellhnkaichaos.blogspot.gr/2013/04/o-k.html
ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΟΧΥΡΟΥ «ΡΟΥΠΕΛ» ΣΤΡΥΜΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΑΘΗΛΩΘΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ. Η Ελλάς Ενίκησε.
Ο Bome εισήλθε από το ΑΦΥΛΑΚΤΟ (!!!) τριεθνές Λ.Δοϊράνης, επειδή ο Γέωργιος Β’ Παρακάμπτοντας τον Στρατηγό Παπάγο, είχε διατάξει το Γ’ Σώμα Στρατού Θεσ/κης ν’αποσύρει τις Μ.Β.Π. (Μοίρες Βαρέως Πυροβολικού) από το τριεθνές Δοϊράνης. Μετά την προδοτική διαταγή του Κορυζή προς Στρατηγό Τσολακόγλου, ο Παπάγος αηδιασμένος παραιτήθηκε και ο Κορυζής αυτοκτόνησε από τύψεις προδοσίας. Στην προδοσία συνεργάσθηκε ο Αγγλικός στρατός του οποίου οι 60.000 άνδρες, αντί να ευρίσκονται στο τριεθνές Δοϊράνης (μοναδική 2α είσοδο προς Ελλάδα για μηχανοκίνητη στρατιά) είχαν «οχυρωθεί» με …αγώνες κρίκετ στα πεδινά μετόπισθεν, βεβαιώνοντας τους Έλληνες ότι είχαν οχυρώσει το τριεθνές…
Δυνάμεις άξονος. Άριστοι των Αρίστων:
- Σχέδια Ξηράς, Στρ/χης Μπραουχιτς, Αντ/γος Χαλντερ.
- Εφαρμογή Πεδίου, Στρ/χης Καϊτελ, Στρ/γος Γιοντλ.
- Σχεδια αερ. στρ/χης Γακίριγκ, στρ/γος Γιασσονεκ.
- Επίθεση Ξηράς, Στρ/χες Λιστ, Κλαϊστ.
- Επιτ/χες επιθέσεως, στρ/γοι Γκραϊφφενμπεργκ, Ζαϊτσλερ.
- Επίθεση αεροπορίας, στρατηγοί Ριχτχόφεν, Λαιρ.
- Μεραρχίες άξονος: Επιθέσεως, 24 Γερμ.+29 Ιταλ=53.
- Ανδρες 1.325.000. Ηττήθησαν. Αερ. 800. Εφεδρείας, 8 Γερμ.+12 Βουλγ=20. Συνολο 53+20 = 73. Άνδρες 1.825.000.
Δυνάμεις Ελλάδος,
- 19 Μεραρχίες Εξουθενωμένες από Αλβανικό Μέτωπο 1940.
- Εφεδρική, Ουδεμία.
- 2,5 Προδοτικές μεραρχίες Βρετανών.
- Αερ. 80.
Αίτια Ελληνικής τελικής ήττας:
- Κερκόπορτα από Βασιληα Πέτρο και Στρ/χη Σίμοβιτς Σερβίας οι οποίοι παρέβησαν συμφωνία με Α.Παπάγο να υπερασπίσουν κοιλάδα Στρωμνίτσας.
- Παράλληλη προδοσία Γεώργιου Β' Ελλάδος, διατάξαντος μετακίνηση Ελληνικών μεραρχιών και Μ.Β.Π. του τριεθνούς Λ.Δοϊράνης, προς ανατολάς Θεσσαλονίκης.
http://ellhnkaichaos.blogspot.gr/2013/04/o-k.html
No comments :
Post a Comment