Φρεγάτες FREMM: Αποφάσεις για γέλια ή μάλλον για κλάματα…

> Πώς είναι δυνατόν μετά από όσα έχουν καταγραφεί και ερευνώνται δικαστικά σε σχέση με τα εξοπλιστικά προγράμματα του παρελθόντος, οι σχετικές αποφάσεις απλώς να εξαγγέλλονται;
> Έχουν γίνει οι σχετικές μελέτες καθορισμού προγράμματος και έχει ολοκληρωθεί η επιτελική διαδικασία;
> Έχουν υπολογιστεί τα κόστη και τα οφέλη σε επιχειρησιακό, οικονομικό και βιομηχανικό (θα αναφερθούμε παρακάτω) επίπεδο;
> Γιατί προτιμήθηκε η χρονομερισματική μίσθωση (leasing) αντί της αγοράς;
> Έχει ληφθεί η σχετική απόφαση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ);
> Ή απλώς με μία μεθόδευση η χώρα «παγιδεύεται» σε μία συμφωνία η οποία θα δεσμεύει και την επόμενη κυβέρνηση;
Προφανώς θα δόθηκε εντολή από «ψηλά», το ΓΕΝ σήμερα να αρχίσει «να τρέχει» για να τακτοποιήσει τις, κατά τους κυβερνώντες, «γραφειοκρατικές» λεπτομέρειες; Εκ των υστέρων φυσικά και για την υποστήριξη μίας ΠΡΟΗΛΕΙΜΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. Και για να περάσουμε στα ουσιαστικά:

Χθες, μετά την ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, το defence-point.gr εκτίμησε ότι πιθανόν η ενοικίαση (για την ακρίβεια χρονομερισματική μίσθωση – leasing) να αναφέρονταν σε φρεγάτες τύπου La Fayette («Κεδίκογλου: Ζητήσαμε φρεγάτες και ΑΦΝΣ από τη Γαλλία», στον σύνδεσμο: http://www.defence-point.gr/news/?p=69824). Η βάση αυτής της εκτίμησης στηρίχθηκε στα εξής δεδομένα:
>Πέντε φρεγάτες La Fayette βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία με το Γαλλικό Ναυτικό και κατά συνέπεια η μίσθωση δύο εξ αυτών θα μπορούσε να υλοποιηθεί ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΜΕΣΑ (το αποκαλούμενο και «hot transfer»).
>Αντίθετα η παραγωγή σειράς των FREMM βρίσκεται σε αρχικό στάδιο (δες τον συνημμένο πίνακα) και μέχρι σήμερα το Γαλλικό Ναυτικό έχει εντάξει σε υπηρεσία πρόσφατα (23 Νοεμβρίου 2012) την πρώτη του τύπου, D650 Aquitaine. Οι δε παραδόσεις των υπολοίπων φρεγατών εκτείνονται από τον Μάιο του 2014 μέχρι το 2022. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, η Γαλλία σε ανταπόκριση του ελληνικού αιτήματος πρόκειται να διαθέσει την τέταρτη και έβδομη της σειράς ή την τρίτη και την τέταρτη (προφανώς το ζήτημα θα ξεκαθαρίσει στην επικείμενη επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Εθνικής Άμυνας στην Αθήνα στις 28 Φεβρουαρίου). Με βάση τα στοιχεία του πίνακα η τέταρτη φρεγάτα FREMM D653 Languedoc πρόκειται να ενταχθεί σε υπηρεσία με το Γαλλικό Ναυτικό τον Ιανουάριο του 2016, ενώ η έβδομη D656 Bretagne τον Ιούνιο του 2018 και η τρίτη D652 Provence τον Μάιο του 2015. Δηλαδή οι δύο φρεγάτες θα είναι διαθέσιμες για το Πολεμικό Ναυτικό περί τις αρχές του 2016 και πλήρως επιχειρησιακές μέχρι τα μέσα ή τα τέλη του ιδίου έτους αν τα προαναφερθέντα χρονοδιαγράμματα εξελιχθούν ομαλά. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση «θυμήθηκε» να ενισχύσει την εθνική άμυνα, η οποία ουσιαστικά έχει τεθεί σε αγρανάπαυση από το 2006 και μετά, σε τουλάχιστον τρία χρόνια από σήμερα. Με το παρόν βέβαια δεν ασχολείται.

Καύσιμα, ανταλλακτικά, αναλώσιμα και πυρομαχικά (το σίριαλ των πυρομαχικών των αρμάτων είναι πιο δραματικό από τις τουρκικές προέλευσης σαπουνόπερες που σερβίρονται κατά συρροή από τους ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς) είναι ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στην «υψηλή στρατηγική» που επιθυμεί να ασκήσει το Μαξίμου. Τι νόημα έχει η προμήθεια άλλων δύο φρεγατών (ακόμη και αν πρόκειται για πλοία υψηλής τεχνολογίας και σημαντικών επιχειρησιακών δυνατοτήτων) όταν για τις 13 φρεγάτες που διαθέτει σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό δεν διατίθενται αρκετές πιστώσεις για καύσιμα και ελαιολιπαντικά; Όπως επίσης και για ανταλλακτικά, ακόμα και χρώματα για τη βαφή τους. Η φρεγάτα «Μπουμπουλίνα» που πρόσφατα παροπλίστηκε δεν κατέληξε άδοξα λόγω του συστηματικού κανιβαλισμού της για να διατηρούνται σε κάποιο λειτουργικό επίπεδο οι υπόλοιπες φρεγάτες του τύπου; Εκτός, αν όπως εύστοχα παρατήρησε και κάποιος φίλος του defence-point.gr η Γαλλία μαζί με τις φρεγάτες στείλει και ένα υπερδεξαμενόπλοιο με πετρέλαιο!

Όσον αφορά τώρα το οικονομικό σκέλος της χρονομερισματικής μίσθωσης πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν διάρκεια περί τα 20 έτη και ετήσιο μίσθωμα 40 εκατομμύρια ευρώ. Φυσικά αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με την κατάθεση της γαλλικής πρότασης. Αν όμως ισχύουν (έστω και στο περίπου) τα μαθηματικά δείχουν μία άλλη εικόνα. Το συνολικό κόστος ανά φρεγάτα για 20 χρόνια μίσθωσης ανέρχονται σε 800 εκατ. ευρώ και για τις δύο μαζί 1,6 δις ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι με βάση τα όσα είχαν γίνει γνωστά η τιμή μονάδας για την αγορά της κάθε φρεγάτας ήταν 750 εκατ. ευρώ. Αν (το τονίζουμε) τα στοιχεία ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα τότε έχουμε άλλο ένα ελληνικό «κατόρθωμα»: ΘΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΜΙΣΘΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΘΑ ΚΟΣΤΙΖΕ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΡΕΓΑΤΩΝ. Διότι σύμφωνα με τις γενικές αρχές της χρονομερισματικής μίσθωσης (leasing) ο μισθωτής καταβάλλει το μίσθωμα για τη συμφωνηθείσα διάρκεια και στο τέλος αυτής της περιόδου μπορεί να επιλέξει την απόκτηση της κυριότητας καταβάλλοντας κάποιο κόστος. Και όχι μόνο αυτό. Η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία δεν θα εμπλακεί καθόλου ούτε και στο επίπεδο της «λαμαρίνας» που τόσο χρόνια η αφασία των κυβερνώντων την καταδίκασε στη δουλεία του ανθρωποβόρου και σχετικά χαμηλής τεχνολογικής αξίας υποκατασκευαστικού έργου.

Ας θυμηθούμε ότι η καθυστέρηση μίας πληρωμής για τα δικαιώματα σχεδίασης στη BAE Systems προκάλεσε τα προβλήματα στο πρόγραμμα πυραυλακάτων που εκτελούν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και ότι στο περιβόητο πρόγραμμα υποβρυχίων το 70% περίπου των πληρωμών του Ελληνικού δημοσίου καταλήγει στους Γερμανούς υποκατασκευαστές. Αντί δηλαδή το ελληνικό δημόσιο να αλλάξει ρότα και να απαιτεί την ουσιαστική συμμετοχή της εθνικής βιομηχανίας στα διάφορα προγράμματα εδώ εμφανίζεται να εγκαταλείπει και την (αξιοθρήνητη, εκ των αποτελεσμάτων της) πολιτική της «λαμαρίνας»! Και ποια χρονική στιγμή; Όταν και οι δύο μεγάλοι ναυπηγικοί όμιλοι της χώρας βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατάρρευση και περισσότεροι από 2.500 εργαζόμενοι με το φάσμα της ανεργίας (που πολύ πιθανά θα είναι μακροχρόνια). Προφανώς η «υψηλή στρατηγική» είναι τόσο νεφελώδης που ούτε τους βασικούς οικονομικούς υπολογισμούς έκανε (αναμενόμενο αφού το ζούμε καθημερινά και με την οικονομική και φορολογική πολιτική) ούτε τις πιθανές συνέργειες ή παρενέργειες συνυπολόγισε. Εν κατακλείδι, επειδή η χώρα βρίσκεται σε μία εξαιρετικά δύσκολη καμπή και κατά συνέπεια τα οφέλη κάθε επένδυσης θα πρέπει να μεγιστοποιούνται, όπως φυσικά και η εκμετάλλευση των συνεργειών, επειδή το θερμόμετρο στην Ανατολική Μεσόγειο θα ανέβει επικίνδυνα και επειδή τους αντικειμενικούς σκοπούς τους πετυχαίνεις μόνο όταν έχεις αποφασίσει τη στρατηγική σου και έχεις εκπονήσει τον κατάλληλο σχεδιασμό, είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσουν οι «ερασιτεχνισμοί». Ο κυβερνητικός συνασπισμός φαίνεται ότι δεν απέφυγε τον πειρασμό να εμπλακεί στη «διπλωματία των εξοπλισμών». Ανοίγοντας όμως την όρεξη στους δανειστές, έτσι χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο, φαντάζεται όμως τι θα συμβεί αν όλοι αυτοί που μας δανείζουν εμφανιστούν και ζητάνε επιτακτικά να μας «δανείσουν»;

http://www.defence-point.gr/news/?p=69913