Συμμετείχαν 55 πολιτικοί, τεχνοκράτες, επιχειρηματίες και αντιπρόσωποι ΜΚΟ από Ελλάδα, Σερβία, Βοσνία, Μαυροβούνιο, ΠΓΔΜ, Κροατία, Αλβανία και Κόσσοβο. Καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια η διοργάνωση να κρατηθεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ τα μέτρα ασφαλείας ήταν αυστηρά αλλά και διακριτικά. Υπήρξε πολύ ισχυρή αστυνομική δύναμη που φρουρούσε το ξενοδοχείο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, οι εισερχόμενοι περνούσαν από μαγνητικά συστήματα ανίχνευσης μετάλλων, ενώ η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε όσους είχαν πρόσκληση. Το εν λόγω Φόρουμ εμφανίζεται ως «μια πλατφόρμα για τη σύνδεση πολλαπλών φορέων και νέων ηγετών και για την παραγωγή ιδεών και στρατηγικών για την αντιμετώπιση σημαντικών περιφερειακών προκλήσεων και ευκαιριών». Ο στόχος του Φόρουμ «είναι τριπλός:
1) να συζητηθούν κοινά προγράμματα δράσης και να συλληφθούν σκέψεις (εδώ είναι ο ρόλος του «διανοητή» ΓΑΠ!) για πλαίσια συνεργασίας.
2) να εξεταστεί η τρέχουσα κατάσταση σε συγκεκριμένες περιοχές μετά, να αναγνωριστούν οι υφιστάμενες δυνατότητες και οι περιορισμοί, καθώς και τα μέτρα που πρέπει να αναληφθούν για να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν και να προωθηθούν οι περιφερειακές πρωτοβουλίες
3) να δημιουργηθούν ιδέες για πρωτοβουλίες συνεργασίας - πρωτοβουλίες που θα ξεκινούν ως μικρές, αλλά θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο».
Χρηματοδότης του συνεδρίου υπήρξε το Rockefeller Brothers Fund, ένα από τα πρωταγωνιστικά σιωνιστικά ιδρύματα, τα οποία προάγουν την αναγκαιότητα της παγκοσμιοποίησης, για την αντιμετώπιση των σύγχρονων οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων. Επισήμως το Rockefeller Brothers Fund (RBF), («Φιλανθρωπία για έναν Αλληλένδετο Κόσμο»), εμφανίζεται ως μια διεθνής φιλανθρωπική οργάνωση που δημιουργήθηκε και διευθύνεται από τα μέλη της οικογένειας Ροκφέλερ. Ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1940 από πέντε διάσημους αδελφούς Rockefeller: John D. Rockefeller, ΙΙΙ, Νέλσον, Laurance, Winthrop και ο David, και είναι διαφορετικό από το Ίδρυμα Ροκφέλερ (Rockefeller Foundation), το οποίο είναι πιο ανεξάρτητο από τον έλεγχο της οικογένειας. Η έδρα του βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, η οποία είναι και η έδρα του ιδρύματος της οικογένειας ‘Rockefeller Family Fund’. Σημερινός πρόεδρος του RBF είναι ο Stephen Β. Heintz και πρόεδρός του διοικητικού συμβουλίου είναι ο Richard Rockefeller, το πέμπτο παιδί του David Rockefeller. Ο εβραϊκής καταγωγής Heintz είναι μέλος του πανίσχυρου CFR (Council on Foreign Relations) και τα έτη 2009, 2010, και 2011 το όνομά του συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους 50 μη- κυβερνητικούς ηγέτες με την μεγαλύτερη επιρροή. Μέσω της αφειδούς χρηματοδότησης, διάφορων επιχορηγήσεων και υποτροφιών σε ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανισμούς, το εν λόγω Fund, επιδιώκει την παγίωση, σε ένα ευρύ πολιτικό και οικονομικό φάσμα, της πεποίθησης πως ο συγκεντρωτισμός οικονομικής και πολιτικής ισχύος σε ένα συγκεκριμένο -σιωνιστικής φύσεως- κέντρο αποφάσεων, θα λειτουργήσει προς όφελος της ανθρωπότητας.
* Η εβραϊκής καταγωγής οικογένεια τραπεζικών που ακούει στο επίθετο Ροκφέλλερ, επικεφαλής της οποίας είναι ο Δαυΐδ Ροκφέλλερ προάγει σχεδιασμούς που αφορούν στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Σε αυτόν ανήκει και η φράση: "Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια σωστή μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχτούν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη".
* Το 1959 το Rockefeller Brothers Fund χρηματοδότησε την έκδοση της εργασίας με το όνομα “The Mid-Century Challenge to U.S. Foreign Policy”, όπου εκεί αναφέρεται ότι «δεν μπορούμε να αποφύγουμε μια Νέα Παγκόσμια Τάξη».
* ΜΚΟ και οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, στυλ Παπανδρέου, προωθούν την διαγραφή της εθνικής ταυτότητας, αλλά κάνουν ότι δεν βλέπουν την συμπεριφορά των Σκοπιανών και των Αλβανών και τα αλυτρωτικά τους παραμύθια.
* Το Rockefeller Brothers Fund αναφέρεται στην ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» την οποία και χρηματοδοτεί, ενώ προωθεί την ατζέντα των Σκοπιανών χρησιμοποιώντας την γνωστή καραμέλα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ωστόσο, όταν πρόκειται για το Ισραήλ ... αλλάζει συχνότητα και δεν επιθυμεί πλέον την πολυπολιτισμικότητα. Υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών για τη Ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση επειδή : "είναι ουσιαστικής σημασίας για την επιβίωση του Ισραήλ ως η εθνική πατρίδα του Εβραϊκού λαού".
Στο Συνέδριο έλαβε μέρος και «απεύθυνε χαιρετισμό» ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ιδιαίτερα λαοφιλής στον ελληνικό λαό, Γιώργος Παπανδρέου (γνωστός και ως ΓΑΠ). Μάλιστα ήταν τέτοιες οι εκδηλώσεις αγάπης στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, που όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Δημοκρατία», η αστυνομία αναγκάστηκε να τον κρατήσει κλειδωμένο μέσα στο ξενοδοχείο όπου λάμβανε χώρα το φόρουμ, λόγω κινδύνου… ασφυκτικών αγκαλιών και απανωτών σβουριχτών φιλιών από τους ευεργετηθέντες (αν και «διεφθαρμένους») Έλληνες. Για αυτό το λόγο ο πρώην πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ματαιώσει μέχρι και γεύμα που είχε κανονίσει με φίλους του στο Βυζαντινό Μουσείο. Ο ΓΑΠ αφού αναφέρθηκε στην ιστορία και τον ρόλο της Θεσσαλονίκης (και εξύμνησε και τον Μπουτάρη!) τόνισε την ανάγκη «τα κράτη-μέλη της ΕΕ να ενώσουν πραγματικά τις δυνάμεις τους», «επενδύοντας στις υποδομές και στα ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, στο ανθρώπινο δυναμικό τους και ιδίως στη νέα γενιά... στην περαιτέρω ενίσχυση της δημοκρατίας». «Το κλειδί για την οικονομική ανάπτυξη και των Βαλκανίων», είπε, «είναι η περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών της περιοχής. Οι οικονομίες τους είναι ήδη σε σημαντικό βαθμό αλληλοεξαρτώμενες». Ο ΓΑΠ έκανε μάλιστα και «παρέμβαση» για την ιθαγένεια. Όχι μόνο υπερασπίστηκε το νόμο "Ραγκούση" για την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς, αλλά και απηύθυνε σύσταση προς τη συγκυβέρνηση ότι «οφείλει να μην επιτρέψει κανένα πισωγύρισμα».
Στην «ανάγκη» παγκόσμιας διακυβέρνησης και δήθεν «συναδέλφωσης» των λαών έχει αναφερθεί επανειλημμένως ο Γ. Παπανδρέου ακόμα και από το βήμα της Βουλής.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
2) να εξεταστεί η τρέχουσα κατάσταση σε συγκεκριμένες περιοχές μετά, να αναγνωριστούν οι υφιστάμενες δυνατότητες και οι περιορισμοί, καθώς και τα μέτρα που πρέπει να αναληφθούν για να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν και να προωθηθούν οι περιφερειακές πρωτοβουλίες
3) να δημιουργηθούν ιδέες για πρωτοβουλίες συνεργασίας - πρωτοβουλίες που θα ξεκινούν ως μικρές, αλλά θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο».
Χρηματοδότης του συνεδρίου υπήρξε το Rockefeller Brothers Fund, ένα από τα πρωταγωνιστικά σιωνιστικά ιδρύματα, τα οποία προάγουν την αναγκαιότητα της παγκοσμιοποίησης, για την αντιμετώπιση των σύγχρονων οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων. Επισήμως το Rockefeller Brothers Fund (RBF), («Φιλανθρωπία για έναν Αλληλένδετο Κόσμο»), εμφανίζεται ως μια διεθνής φιλανθρωπική οργάνωση που δημιουργήθηκε και διευθύνεται από τα μέλη της οικογένειας Ροκφέλερ. Ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1940 από πέντε διάσημους αδελφούς Rockefeller: John D. Rockefeller, ΙΙΙ, Νέλσον, Laurance, Winthrop και ο David, και είναι διαφορετικό από το Ίδρυμα Ροκφέλερ (Rockefeller Foundation), το οποίο είναι πιο ανεξάρτητο από τον έλεγχο της οικογένειας. Η έδρα του βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, η οποία είναι και η έδρα του ιδρύματος της οικογένειας ‘Rockefeller Family Fund’. Σημερινός πρόεδρος του RBF είναι ο Stephen Β. Heintz και πρόεδρός του διοικητικού συμβουλίου είναι ο Richard Rockefeller, το πέμπτο παιδί του David Rockefeller. Ο εβραϊκής καταγωγής Heintz είναι μέλος του πανίσχυρου CFR (Council on Foreign Relations) και τα έτη 2009, 2010, και 2011 το όνομά του συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους 50 μη- κυβερνητικούς ηγέτες με την μεγαλύτερη επιρροή. Μέσω της αφειδούς χρηματοδότησης, διάφορων επιχορηγήσεων και υποτροφιών σε ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανισμούς, το εν λόγω Fund, επιδιώκει την παγίωση, σε ένα ευρύ πολιτικό και οικονομικό φάσμα, της πεποίθησης πως ο συγκεντρωτισμός οικονομικής και πολιτικής ισχύος σε ένα συγκεκριμένο -σιωνιστικής φύσεως- κέντρο αποφάσεων, θα λειτουργήσει προς όφελος της ανθρωπότητας. 
* Η εβραϊκής καταγωγής οικογένεια τραπεζικών που ακούει στο επίθετο Ροκφέλλερ, επικεφαλής της οποίας είναι ο Δαυΐδ Ροκφέλλερ προάγει σχεδιασμούς που αφορούν στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Σε αυτόν ανήκει και η φράση: "Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια σωστή μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχτούν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη". * Το 1959 το Rockefeller Brothers Fund χρηματοδότησε την έκδοση της εργασίας με το όνομα “The Mid-Century Challenge to U.S. Foreign Policy”, όπου εκεί αναφέρεται ότι «δεν μπορούμε να αποφύγουμε μια Νέα Παγκόσμια Τάξη».
* ΜΚΟ και οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, στυλ Παπανδρέου, προωθούν την διαγραφή της εθνικής ταυτότητας, αλλά κάνουν ότι δεν βλέπουν την συμπεριφορά των Σκοπιανών και των Αλβανών και τα αλυτρωτικά τους παραμύθια.
* Το Rockefeller Brothers Fund αναφέρεται στην ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» την οποία και χρηματοδοτεί, ενώ προωθεί την ατζέντα των Σκοπιανών χρησιμοποιώντας την γνωστή καραμέλα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ωστόσο, όταν πρόκειται για το Ισραήλ ... αλλάζει συχνότητα και δεν επιθυμεί πλέον την πολυπολιτισμικότητα. Υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών για τη Ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση επειδή : "είναι ουσιαστικής σημασίας για την επιβίωση του Ισραήλ ως η εθνική πατρίδα του Εβραϊκού λαού".
Στο Συνέδριο έλαβε μέρος και «απεύθυνε χαιρετισμό» ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ιδιαίτερα λαοφιλής στον ελληνικό λαό, Γιώργος Παπανδρέου (γνωστός και ως ΓΑΠ). Μάλιστα ήταν τέτοιες οι εκδηλώσεις αγάπης στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, που όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Δημοκρατία», η αστυνομία αναγκάστηκε να τον κρατήσει κλειδωμένο μέσα στο ξενοδοχείο όπου λάμβανε χώρα το φόρουμ, λόγω κινδύνου… ασφυκτικών αγκαλιών και απανωτών σβουριχτών φιλιών από τους ευεργετηθέντες (αν και «διεφθαρμένους») Έλληνες. Για αυτό το λόγο ο πρώην πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ματαιώσει μέχρι και γεύμα που είχε κανονίσει με φίλους του στο Βυζαντινό Μουσείο. Ο ΓΑΠ αφού αναφέρθηκε στην ιστορία και τον ρόλο της Θεσσαλονίκης (και εξύμνησε και τον Μπουτάρη!) τόνισε την ανάγκη «τα κράτη-μέλη της ΕΕ να ενώσουν πραγματικά τις δυνάμεις τους», «επενδύοντας στις υποδομές και στα ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, στο ανθρώπινο δυναμικό τους και ιδίως στη νέα γενιά... στην περαιτέρω ενίσχυση της δημοκρατίας». «Το κλειδί για την οικονομική ανάπτυξη και των Βαλκανίων», είπε, «είναι η περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών της περιοχής. Οι οικονομίες τους είναι ήδη σε σημαντικό βαθμό αλληλοεξαρτώμενες». Ο ΓΑΠ έκανε μάλιστα και «παρέμβαση» για την ιθαγένεια. Όχι μόνο υπερασπίστηκε το νόμο "Ραγκούση" για την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς, αλλά και απηύθυνε σύσταση προς τη συγκυβέρνηση ότι «οφείλει να μην επιτρέψει κανένα πισωγύρισμα».
Στην «ανάγκη» παγκόσμιας διακυβέρνησης και δήθεν «συναδέλφωσης» των λαών έχει αναφερθεί επανειλημμένως ο Γ. Παπανδρέου ακόμα και από το βήμα της Βουλής.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
ΑΠΟΡΙΑ:ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΙ Η ΡΟΥΜΑΝΙΑ;ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ;Η ΜΗΠΩΣ ΛΟΓΩ ΕΕ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΣΤΟ ΤΣΕΠΑΚΙ ΤΟΥΣ;
ReplyDeleteΚΡΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΡΡΑ.