Οι παγίδες από την αποκρατικοποίηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας

Η δυνατότητα κάλυψης των πάγιων αναγκών των ΕΔ σε πυρομαχικά και οπλικά συστήματα αποτελεί την πρωταρχική παράμετρο για την εξέταση ενός υποψήφιου επενδυτή.

Το στοίχημα της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων αναλαμβάνει προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, προγραμματίζοντας επισκέψεις τους προσεχείς μήνες σε ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην αντζέντα του πρωθυπουργού περιλαμβάνεται η αναζήτηση επενδυτών και για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και συγκεκριμένα για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε. (ΕΑΣ) και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) που αποκρατικοποιούνται. Στόχος για τις εταιρείες αυτές είναι η μεταστροφή από την παραγωγή ελλειμμάτων στην παραγωγή εσόδων για το κράτος και τη δημιουργία συνθηκών εισροής συναλλάγματος και αύξησης της ρευστότητας στην Ελληνική Οικονομία γενικότερα. Η αξιοποίηση των παραπάνω εταιρειών σε διεθνή σχήματα είναι σημαντική καθώς πρώτον, πρέπει να εκσυγχρονιστούν τεχνολογικά (κυρίως τα ΕΑΣ) και δεύτερον, να αποκτήσουν εξαγωγικούς ορίζοντες. Η αποκρατικοποίηση των εταιρειών αυτών πρέπει να μελετηθεί υπό το πρίσμα τριών ουσιαστικών παραμέτρων:
- Την κάλυψη των πάγιων αναγκών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πυρομαχικά και οπλικά συστήματα.
- Τις προοπτικές του εξαγωγικού προσανατολισμού της νέας Εταιρίας και τις δυνατότητες διείσδυσής της στη διεθνή αγορά.
- Σε συνδυασμό με τα δύο παραπάνω, τη δυνατότητα της νέας Εταιρίας να καταστεί ατμομηχανή βιομηχανικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Σε παλαιότερο σημείωμά του, ο Δρ. Αίθων – Οδυσσεύς Ναρλής επισημαίνει μία σειρά σύνθετων κριτηρίων βάσει των οποίων η πολιτεία οφείλει να εξετάσει και να βαθμολογήσει τις προσφορές των υποψηφίων επενδυτών για τα ΕΑΣ. Τα κριτήρια παρουσιάζονται επικαιροποιημένα, περιλαμβάνοντας και την ΕΛΒΟ:
- Το επενδυτικό, επιχειρηματικό και εμπορικό σχέδιο
- Η φύση της παραγωγικής δραστηριότητας που ο στρατηγικός επενδυτής θα μεταφέρει στην υπό απόκτηση εταιρεία
- Η τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει ο στρατηγικός επενδυτής ώστε οι ΕΕΔ να προμηθεύονται πυρομαχικά και εξοπλισμό στην χαμηλότερη τιμή που διατίθενται αυτά διεθνώς και πάντως όχι ακριβότερα από την τιμή που τα προμηθεύεται ο στρατός του κράτους καταγωγής της μητρικής εταιρείας. Για να καταδείξουμε τη σημασία αυτού του κριτηρίου, να υπενθυμίσουμε εδώ δύο παλαιότερες περιπτώσεις που χαρακτηρίστηκαν ως “σκάνδαλα” του ΠΑΣΟΚ: (α) την τιμή με την οποία η ΠΑ προμηθεύτηκε τα M2000 στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και (β) την τιμή των υποβρυχίων 214 των οποίων τη σχεδίαση και τις δοκιμές ενώ τις χρηματοδότησε ο Έλληνας φορολογούμενος, ωστόσο η χώρα μας τα προμηθεύτηκε πολύ ακριβότερα απ’ ότι άλλες χώρες που το παρήγγειλαν στη αργότερα.
- Αν μέρος του κύκλου εργασιών θα επενδύεται για έρευνα και ανάπτυξη νέων πυρομαχικών και οπλικών συστημάτων και σε τι ποσοστό. Ποιος θα έχει την βιομηχανική ιδιοκτησία και την επικαρπία των καινοτομιών και των νέων σχεδίων. Τι θα γίνει με τα πυρομαχικά, τα οπλικά συστήματα και τις τεχνολογίες που έχουν αναπτύξει κατά το παρελθόν οι εταιρείες; Σε ποιον θα ανήκει η βιομηχανική τους ιδιοκτησία;
- Τι μέρος της παγκόσμιας αγοράς ανοίγεται;
- Ποιες θα είναι οι συνεργασίες των εταιρειών με την ΕΑΒ και τα ναυπηγεία για ανάπτυξη και παραγωγή ολοκληρωμένων ή ευφυών συστημάτων;
- Ποιοι είναι οι πολιτικοί κίνδυνοι για τις εισαγόμενες τεχνολογίες ως προς τις άδειες τελικού χρήστη τόσο για την χώρα μας όσο και για τους πελάτες εξωτερικού;