Αξιότιμοι συνέλληνες και αξιότιμες συνελληνίδες, με αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμά μου, θέτω ένα θέμα σχετικώς με το Ισλαμικό τέμενος, το οποίον ελάχιστοι γνωρίζουν, αλλά ακόμα ελαχιστότεροι τολμούν υπογείως να το θέτουν. Αυτό το σημαντικό θέμα, έχει τις παρακάτω διαστάσεις. 1) Την ανάθεση της διεύθυνσης του Ισλαμικού τεμένους: Με δεδομένη την υπάρχουσα διαίρεση του ισλαμισμού στον σουνιτισμό, στον σιϊτισμό, οι οποίοι είναι οι δύο βασικοί ισλαμικοί πυλώνες, στον αλεβιδισμό της Τουρκίας και στον Ουαχαμπιτισμό της Αραβίας με επίκεντρο τη Σαουδική Αραβία, έστω ότι αποφασίζουμε να ως Έλληνες να αποδεχθούμε το κτίσιμο Ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα και εν γένει στην Ελλάδα. Ωστόσο, σε ποια θρησκευτική ομάδα από όλες αυτές, χωρίς να αναφέρω και τα ήδη υπάρχοντα ισλαμικά τάγματα, θα ανατεθεί η διοίκήσή του;
2) Χρηματοδότηση: Ποιος θα χρηματοδοτήσει το κτίσιμο του συγκεκριμένου ισλαμικού τεμένους; Οι ήδη διαβιούντες εδώ μουσουλμάνοι; Οι διάφορες ξένες χώρες, όπως η Τουρκία, οι διάφορες Αραβικές χώρες, οι Ισλαμικές χώρες της Βορείου και υποσαχαρίου Αφρικής (π.χ. Αίγυπτος, Μαυριτανία, Σομαλία) ή το Ελληνικό δημόσιο;
3) Ανάγκη θεμελίωσης ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα: Ως γνωστόν, ήδη από την Τουρκοκρατία υπάρχουν στην Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό, αρκετά ισλαμικά τεμένη, λόγω του γεγονότος ότι θεμελιώθηκαν κατ’ εντολήν των Οθωμανών πασάδων και μπέηδων, ή ακόμα και αγάδων, με σκοπό την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών των πιστών τους. Εξαιρουμένων δηλαδή των Ιονίων Νήσων, στα οποία δεν κυριάρχησαν οι Τούρκοι, σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, υπάρχουν αρκετά τέτοια ισλαμικά τεμένη. Άρα, μπορούν πρώτα να αξιοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα και εν συνεχεία, αν και εφόσον δεν επαρκέσουν αριθμητικώς για τους υπάρχοντες μουσουλμάνους, ας κτισθούν καινούργια. Επί τέλους, ας παύσουμε να επιβαρύνουμε την Ελληνική γη με το συνεχές κτίσιμο.
4) Θέμα Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου: Κατά το άρθρο 28.1-2 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος, οι διάφορες διεθνείς συμφωνίες, τηρούνται στην αρχή της αμοιβαιότητας. Άρα, πριν πούμε ότι εγκρίνουμε ή απορρίπτουμε την αίτηση της όποιας ισλαμικής χώρας, θα της θέσουμε το αντίστοιχο θέμα ως προς τον σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών στο έδαφός της. Λόγου χάριν, ένας Έλληνας ο οποίος θα κυκλοφορήσει στη Σαουδική Αραβία με το χριστιανικό Ευαγγέλιο ή τους Ορφικούς Ύμνους ανά χείρας και ταυτοχρόνως φορώντας έναν χριστιανικό σταυρό ή ένα αντίστοιχο Ελληνικό σύμβολο της Αρχαίας Ελλάδας (π.χ. το σύμβολο της Μακεδονίας ή τον διπλό πέλεκυ του Μίνωα), θα μπορεί να κηρύσσει ελευθέρως τις θρησκευτικές ιδέες του; Ποιες θα είναι οι συνέπειες από μία τέτοια εμφάνισή του; Κατά πόσον επιτρέπεται σε έναν Έλληνα πολίτη να ζητήσει από μίαν ισλαμική χώρα (όπως την Σαουδική Αραβία, την Τουρκία, την Αίγυπτο, το Ιράν, την Μαυριτανία, την Τυνησία, τη Λιβύη κ.λ.π.) να ιδρύσει έναν ευκτήριο οίκο ώστε να γνωστοποιήσει στο συγκεκριμένο κράτος την όποια θρησκεία του ως Έλληνας, να ιδρύσει θρησκευτικά σχολεία ή ακόμα και να κηρύσσει και προσηλυτίζει στη θρησκεία του σε κάποιαν ισλαμική χώρα; Αν και εφόσον η απάντηση σε όλα τα ανωτέρω ερωτήματά μου είναι ότι δεν ισχύουν τέτοια δικαιώματα σε αυτές τις χώρες, τότε προφανώς δεν χρειάζεται να υποχωρήσουμε εμείς και να γίνουμε ενδοτικοί.
Με εξαίρετη τιμή, Γ. Χ. Κ.
Άλλος φίλος μας προέβη σε μια επίσης πολύ σημαντική παρατήρηση: «ἐν προκειμένῳ δὲν πρόκειται περὶ Τζαμίου ἀλλὰ περὶ Τεμένους. Ἡ διαφορὰ εἶναι τεραστία διότι ἀλλο ὁ ἁπλοῦς εὐκτήρίος οἶκος ὅπως ἕνα τζαμί, καὶ ἄλλο ὁ εὐκτήρίος οἶκος μετὰ εἰδικῆς σχολῆς παραγωγῆς Χοτζάδων καὶ μουλάδων». Άλλο λοιπόν ένα απλό τζαμί και άλλο τέμενος… Είναι σα να ζητάμε από τη Σαουδική Αραβία για παράδειγμα, όχι μόνο εκκλησία, αλλά και ιερατική σχολή…
No comments :
Post a Comment