Η Aμερικανίδα υπουργός εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον έχει ξεμείνει από πυρομαχικά, στη ρητορική της υπέρ ενός ''ιερού πολέμου'' των ΗΠΑ ενάντια στη Συρία. Ίσως είναι η πίεση προς έναρξη ενός ακόμη πολέμου του ΝΑΤΟ, παρακάμπτοντας το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ίσως είναι η πίεση να ''μην φαγωθεί'' η ίδια από τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Η Χίλαρι πάντως κάλεσε τις δυτικές δυνάμεις και τις αραβικές -ανδρείκελα- για να καταστήσει σαφές ότι η Ρωσία και η Κίνα θα πληρώσουν τίμημα επειδή ''επιβραδύνουν την πρόοδο", όσον αφορά την δια της βίας αλλαγή καθεστώτος στη Συρία. Σε ευθεία γλώσσα, αυτό σημαίνει, πως "εάν εμποδίσετε τον νέο μας πόλεμο, θα υπάρξουν αντίποινα".
Πέρα από το γέλιο που προκάλεσαν στους διαδρόμους του Κρεμλίνου και του Πεκίνου, οι ιαχές της Κλίντον δείχνουν πόσο απελπισμένο είναι το NATΟ και πόσο κόπτεται να αναγκάσει σε αλλαγή καθεστώτος τη Συρία, ως ένα ενδιάμεσο σταθμό στο να χτυπήσει την προνομιακή σχέση του Ιράν με τον αραβικό κόσμο. Και αυτό ενώ ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οδηγεί την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ στο να επιτεθεί στη Συρία, αλλά δεν μπορεί να βρει έναν τρόπο να το ''πουλήσει'' αυτό στην τουρκική κοινή γνώμη. Σε αυτό το πυρακτωμένο πλαίσιο περπατάει και το ''WikiLeaks'', απελευθερώνοντας μια παρτίδα από πολύ ενοχλητικά μηνύματα εναντίον του συστήματος Άσαντ και του ΝΑΤΟ, καθώς και των ανταρτών. Μια πιθανή παρενέργεια από όλα αυτά θα είναι να ''εμπνευστούν'' τα κύματα των λεγόμενων προοδευτικών σε όλη τη Δύση, οι οποίοι θα αρχίσουν να προπαγανδίζουν έναν ''ιερό πόλεμο'' με τη Συρία. Ένα παράπλευρο αποτέλεσμα θα είναι να καταδειχθεί πόσο ανώφελη είναι η σύγκρουση ανάμεσα στο σύστημα Άσαντ και την ένοπλη αντιπολίτευση.
Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τι κόστος θα πλήρωνε η Ουάσιγκτον η ίδια για έναν τέτοιο ''ιερό πόλεμο'', για να μην αναφέρουμε το ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιώντας την ίδια δέσμη "τρομοκρατών", που μέχρι χθες δήλωναν έτοιμοι να καταστρέψουν τον δυτικό πολιτισμοό και να μετατρέψουν τον κόσμο μας σε ένα γιγαντιαίο Χαλιφάτο.
Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι έχουν δοκιμάσει -δύο φορές- να στρέψουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε ένα ακόμη πόλεμο. Μπλοκαρίστηκαν από τη Ρωσία και την Κίνα. Έτσι, το σχέδιο Β ήταν να παρακάμψουν τον ΟΗΕ προχωρώντας στην έναρξη του πολέμου του ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι πως το ΝΑΤΟ δεν έχει το ''στομάχι'', ούτε τα κεφάλαια, για ένα πολύ επικίνδυνο πόλεμο, με μια χώρα που μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Έτσι, περνάμε στο σχέδιο Γ: Να επενδύσουν σε έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο, με αιχμές τον ''Απελευθερωτικό Συριακό Στρατό'' (FSA), γεμάτο με μισθοφόρους και τζιχαντιστές, και το συγκρότημα των ευκαιριακών εξορίστων, γνωστό ως ''Συριακό Εθνικό Συμβούλιο'' (SNC).
Το SNC έχει πράγματι προβεί σε έκκληση για μια, τύπου Λιβύης, ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, που παραπέμπει βεβαίως σε έναν πόλεμο του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία επίσης ζήτησε επίσημα από το ΝΑΤΟ μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Και μπορεί οι διοικητές του ΝΑΤΟ να είναι αφελείς, αλλά έχουν πάντα μια εμπειρία, ανάκατη με αμηχανία (βλέπε Αφγανιστάν). Το αρνήθηκαν κατηγορηματικά λοιπόν κάτι τέτοιο. Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράκ Χοσιάρ Ζεμπάρι -ένας Κούρδος- έχει προειδοποιήσει ότι ισλαμιστές της Αλ Κάιντα κινούνται στη Συρία κατά κύματα. Και πάνε πέντε μήνες που εξέδωσε η Αλ Κάιντα αυτές τις εντολές, να προωθηθούν στελέχη της στο Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία. Εδώ και μήνες, όλοι γνωρίζουν ότι το λιβυκό ισλαμικό σκέλος (LIFG) της Αλ Κάιντα έχει δραστηριοποιηθεί στη Συρία, ενώ τα απομεινάρια της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, τώρα προκαλούν βομβιστικές επιθέσεις ακόμη και μέσα στη Δαμασκό.
Σε μια μετά τον Άσαντ Συρία, που θα κυριαρχείται από σουνίτες Ουαχαμπίτες και τζιχαντιστές, αυτό που θα συμβεί, θα κάνει την μετά το 1980 αντι-σοβιετική τζιχάντ του Αφγανιστάν να μοιάζει με βόλτα στην Disneyland. Όσον αφορά την Κίνα, αυτή κι αν γελάει με την απελπισία της Χίλαρι, την ώρα που το Πεκίνο ανεβάζει τους εμπορικούς δεσμούς του με την Σαουδική Αραβία και ετοιμάζεται να πουλήσει μια παρτίδα νέων πυραύλων στο Ριάντ. Η Δύση φλερτάρει με τον πόλεμο, αλλά την ίδια στιγμή επιχορηγούμενες από το το Πεκίνο εταιρείες αγοράζουν εμπορεύματα σαν τρελές, σε όλη τη Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και Νότια Αμερική. Οι παρενέργειες από την παράκαμψη του ΟΗΕ και την εμμονή του ΝΑΤΟ να είναι ο ''παγκόσμιος Robocop'' θα είναι αναπόφευκτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ''ιερός πόλεμος'' εναντίον της Συρίας, είναι μια ενδιάμεση στάση στο δρόμο προς την Τεχεράνη. Για παράδειγμα, ένα νέο σύστημα θαλάσσιας ασφάλειας ή ένα νέο σύστημα ανταλλαγής διεθνών συναλλαγών, που θα ήταν μια παράκαμψη των δυτικών απαγορεύσεων, θα μπορούσαν να προκύψουν.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό στοιχείο μπορεί να είναι μια συντονισμένη κίνηση από τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα, ώστε να αναδιοργανώσουν την παγκόσμια αγορά ενέργειας, με συναλλαγές εκτός των πετροδολαρίων. Η Ουάσιγκτον θα ήθελε πολύ να κόψει το Ιράν από τις διεθνείς συναλλαγές, το Ιράν όμως θα μπορούσε να πει σε όλους από πλευράς του ''αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, μπορείτε να πληρώσετε σε οποιοδήποτε νόμισμα εκτός από το δολάριο ΗΠΑ, ή μπορείτε να πληρώσετε με χρυσό''. Με λίγα λόγια, το σύνδρομο του ''ιερού πολέμου'' επιταχύνει το τέλος του αμερικανικού δολαρίου, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Και όταν αυτό συμβεί, θα υπάρξει μήπως και μια ''αμερικανική άνοιξη''; Ή μήπως οι ελίτ των ΗΠΑ θα έχουν τότε τα κότσια να αναγκάσουν τη Ρωσία και την Κίνα να πληρώσουν το τίμημα;
Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τι κόστος θα πλήρωνε η Ουάσιγκτον η ίδια για έναν τέτοιο ''ιερό πόλεμο'', για να μην αναφέρουμε το ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιώντας την ίδια δέσμη "τρομοκρατών", που μέχρι χθες δήλωναν έτοιμοι να καταστρέψουν τον δυτικό πολιτισμοό και να μετατρέψουν τον κόσμο μας σε ένα γιγαντιαίο Χαλιφάτο.
Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι έχουν δοκιμάσει -δύο φορές- να στρέψουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε ένα ακόμη πόλεμο. Μπλοκαρίστηκαν από τη Ρωσία και την Κίνα. Έτσι, το σχέδιο Β ήταν να παρακάμψουν τον ΟΗΕ προχωρώντας στην έναρξη του πολέμου του ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι πως το ΝΑΤΟ δεν έχει το ''στομάχι'', ούτε τα κεφάλαια, για ένα πολύ επικίνδυνο πόλεμο, με μια χώρα που μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Έτσι, περνάμε στο σχέδιο Γ: Να επενδύσουν σε έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο, με αιχμές τον ''Απελευθερωτικό Συριακό Στρατό'' (FSA), γεμάτο με μισθοφόρους και τζιχαντιστές, και το συγκρότημα των ευκαιριακών εξορίστων, γνωστό ως ''Συριακό Εθνικό Συμβούλιο'' (SNC).
Το SNC έχει πράγματι προβεί σε έκκληση για μια, τύπου Λιβύης, ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, που παραπέμπει βεβαίως σε έναν πόλεμο του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία επίσης ζήτησε επίσημα από το ΝΑΤΟ μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Και μπορεί οι διοικητές του ΝΑΤΟ να είναι αφελείς, αλλά έχουν πάντα μια εμπειρία, ανάκατη με αμηχανία (βλέπε Αφγανιστάν). Το αρνήθηκαν κατηγορηματικά λοιπόν κάτι τέτοιο. Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράκ Χοσιάρ Ζεμπάρι -ένας Κούρδος- έχει προειδοποιήσει ότι ισλαμιστές της Αλ Κάιντα κινούνται στη Συρία κατά κύματα. Και πάνε πέντε μήνες που εξέδωσε η Αλ Κάιντα αυτές τις εντολές, να προωθηθούν στελέχη της στο Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία. Εδώ και μήνες, όλοι γνωρίζουν ότι το λιβυκό ισλαμικό σκέλος (LIFG) της Αλ Κάιντα έχει δραστηριοποιηθεί στη Συρία, ενώ τα απομεινάρια της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, τώρα προκαλούν βομβιστικές επιθέσεις ακόμη και μέσα στη Δαμασκό.
Σε μια μετά τον Άσαντ Συρία, που θα κυριαρχείται από σουνίτες Ουαχαμπίτες και τζιχαντιστές, αυτό που θα συμβεί, θα κάνει την μετά το 1980 αντι-σοβιετική τζιχάντ του Αφγανιστάν να μοιάζει με βόλτα στην Disneyland. Όσον αφορά την Κίνα, αυτή κι αν γελάει με την απελπισία της Χίλαρι, την ώρα που το Πεκίνο ανεβάζει τους εμπορικούς δεσμούς του με την Σαουδική Αραβία και ετοιμάζεται να πουλήσει μια παρτίδα νέων πυραύλων στο Ριάντ. Η Δύση φλερτάρει με τον πόλεμο, αλλά την ίδια στιγμή επιχορηγούμενες από το το Πεκίνο εταιρείες αγοράζουν εμπορεύματα σαν τρελές, σε όλη τη Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και Νότια Αμερική. Οι παρενέργειες από την παράκαμψη του ΟΗΕ και την εμμονή του ΝΑΤΟ να είναι ο ''παγκόσμιος Robocop'' θα είναι αναπόφευκτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ''ιερός πόλεμος'' εναντίον της Συρίας, είναι μια ενδιάμεση στάση στο δρόμο προς την Τεχεράνη. Για παράδειγμα, ένα νέο σύστημα θαλάσσιας ασφάλειας ή ένα νέο σύστημα ανταλλαγής διεθνών συναλλαγών, που θα ήταν μια παράκαμψη των δυτικών απαγορεύσεων, θα μπορούσαν να προκύψουν.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό στοιχείο μπορεί να είναι μια συντονισμένη κίνηση από τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα, ώστε να αναδιοργανώσουν την παγκόσμια αγορά ενέργειας, με συναλλαγές εκτός των πετροδολαρίων. Η Ουάσιγκτον θα ήθελε πολύ να κόψει το Ιράν από τις διεθνείς συναλλαγές, το Ιράν όμως θα μπορούσε να πει σε όλους από πλευράς του ''αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, μπορείτε να πληρώσετε σε οποιοδήποτε νόμισμα εκτός από το δολάριο ΗΠΑ, ή μπορείτε να πληρώσετε με χρυσό''. Με λίγα λόγια, το σύνδρομο του ''ιερού πολέμου'' επιταχύνει το τέλος του αμερικανικού δολαρίου, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Και όταν αυτό συμβεί, θα υπάρξει μήπως και μια ''αμερικανική άνοιξη''; Ή μήπως οι ελίτ των ΗΠΑ θα έχουν τότε τα κότσια να αναγκάσουν τη Ρωσία και την Κίνα να πληρώσουν το τίμημα;
του Pepe Escobar
ΠΗΓΗ: ''Asian Times'' και για την ελληνική μετάφραση: ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α
ΠΗΓΗ: ''Asian Times'' και για την ελληνική μετάφραση: ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α
No comments :
Post a Comment