Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ

Ύστερα από την παράνομη τουρκική εισβολή και τις βιαιότητες και τα εγκλήματα που την συνόδευσαν, ύστερα από την 37χρονη κατοχή και την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ύστερα από την άρνηση της Τουρκίας να αποδεχτεί και αναγνωρίσει τη κυπριακή δημοκρατία, είναι παράλογο να θεωρούνται ισχύουσες οι συνθήκες εγγυήσεως και συμμαχίας. Όφειλαν οι ηγέτες της κυπριακής δημοκρατίας να είχαν καταγγείλει προ πολλού αυτές τις συνθήκες , ως αναιρεθείσες από τα γεγονότα αφενός, αλλά και ως αντιβαίνουσες στο κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτελεί συνασπισμό ελευθέρων κρατών. Έπρεπε να είχαν καταγγελθεί οι συνθήκες μαζί με το κατακτητικό σύνταγμα που οι άγγλοι μας επέβαλαν στη Ζυρίχη και να προχωρούσαμε σε μια πραγματική δημοκρατία όπου οι θεσμοί της και οι επιλογές της καθορίζονται από τον λαό της.

Το πολιτικό κατεστημένο αρνήθηκε να προβεί σε αυτές τις ενέργειες που θα έθεταν άλλες βάσεις επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Προτίμησαν την προσκόλληση τους στα κελεύσματα της Αγγλίας που αποτελεί τον προπομπό ευρύτερων αμερικανοσιωνιστικών συμφερόντων στην περιοχή και εγκλώβισαν τις επιλογές μας στο δίκτυο αυτών των συμφερόντων. Αυτό το αγγλόδουλο πολιτικό κατεστημένο είναι έτοιμο να συρθεί μαζί με τον Έρογλου, ενώπιον των λεγομένων εγγυητριών δυνάμεων, της Αγγλίας, της Τουρκίας και της Ελλάδος, για να συζητήσει δήθεν το θέμα της ασφάλειας που βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό δήλωσε ο Έρογλου και δεν διαψεύσθηκε από κανένα.

Η ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πράξη ελεύθερης πολιτικής βούλησης που ασκήθηκε από την κυπριακή δημοκρατία και ανοίγει προοπτικές επιλογής συμμάχων και πραγμάτωσης εν γένει της εξωτερικής πτυχής της αυτοδιάθεσης. Αυτές οι προοπτικές συμπόρευσης με την Ε.Ε. θα αμφισβητηθούν από εμάς τους ίδιους αν παρακαθίσουμε σε ένα τραπέζι με τις λεγόμενες εγγυήτριες δυνάμεις. Η Κύπρος πρέπει να συμπεριφερθεί ως κράτος μέλος της Ε.Ε και να προσπαθήσει να εμπλέξει την Ε.Ε στο κυπριακό, με σκοπό την εμπέδωση της πραγματικής δημοκρατίας που είναι αλληλένδετη με το δικαίωμα άσκησης της αυτοδιάθεσης της, με την προϋπόθεση της επέκτασης της κυριαρχίας της στη νυν κατεχόμενη επικράτεια της.

Ο τόπος χρειάζεται μια πραγματική διανόηση που θα θέσει όλα αυτά τα ζητήματα στο προσκήνιο για να δημιουργήσει τις συνειδησιακές εκείνες συνθήκες στο λαό, εκ των οποίων θα αναδυθεί Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ. Δυστυχώς όμως η σημερινή «διανόηση» στιλβώνει τους θώκους των κομμάτων και συναγελάζεται , σε κατάσταση παρατεταμένης διασκέδασης εκ των φόρων του λαού, μετά των ρυπαρών πολιτικάντηδων.

Λουκάς Σταύρου