Αφανίζουν τα ψάρια του Αιγαίου

Ψαράδικα, τριπλάσια σε μέγεθος από τα ελληνικά, σαρώνουν τον βυθό από τη Σαμοθράκη έως τα Δωδεκάνησα. Με τρόπους ψαρέματος εκτός κοινοτικής νομοθεσίας εξαφανίζουν τα ιχθυοαποθέματα. Αφού «στέγνωσαν» τη Μαύρη Θάλασσα, οι αλιευτικοί τους στόλοι κατηφόρισαν στο Αιγαίο και σαρώνουν τον βυθό, όλο τον χρόνο, από τη Σαμοθράκη μέχρι τα Δωδεκάνησα. Με σκάφη σχεδόν τριπλάσια σε μέγεθος από τα ελληνικά και απαράδεκτους τρόπους ψαρέματος, που εξαφανίζουν τα λιγοστά ιχθυαποθέματα, επιδίδονται σε μια άνευ ελέγχου αλιεία με ανυπολόγιστες συνέπειες για το θαλάσσιο οικοσύστημα, ενώ συχνά παραβιάζουν ακόμη και τα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Εκπρόσωποι των ψαράδων ενημέρωσαν προχθές υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, ενώ τελευταία κάνουν καθημερινές καταγγελίες στα λιμεναρχεία Καβάλας και Αλεξανδρούπολης για τουρκικά σκάφη που εισέρχονται σε ελληνικά ύδατα. Οι Ελληνες ψαράδες έχουν εναρμονιστεί πλήρως υποχρεωτικά με την ελληνική νομοθεσία και τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Τουρκία όμως δεν έχει απαγορεύσει το ψάρεμα. Ετσι ενώ οι μηχανότρατες ψαρεύουν από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο και τα γρι-γρι από τον Φεβρουάριο έως τα μέσα Δεκεμβρίου, τα τουρκικά ψαράδικα είναι όλο τον χρόνο στο Αιγαίο.

Το Ινστιτούτο Αλιευτικής Ερευνας του ΕΘΙΑΓΕ, που εδρεύει στη Νέα Πέραμο Καβάλας (ΙΝΑΛΕ), έχει κατά καιρούς αναφερθεί με έρευνές του στον περιορισμό των ιχθυαποθεμάτων στο βόρειο Αιγαίο, ενώ έχει ενημερώσει τις ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές για τις πρακτικές των Τούρκων ψαράδων. Ηδη από τη δεκαετία του 1980, όταν άρχισαν να εξαντλούνται τα ψάρια στη Μαύρη Θάλασσα και απαγορεύτηκε η αλιεία του γαύρου, τουρκικά σκάφη κατέβηκαν στο Αιγαίο και καθημερινά βρίσκονται στα ανοιχτά του Θρακικού πελάγους, στη Λήμνο και ακόμη νοτιότερα. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

Σκοτώνουν ακόμα και τον γόνο
Σύμφωνα με τις καταγγελίες των ψαράδων, οι Τούρκοι εξαφανίζουν τα ψάρια με τις πιο ανορθόδοξες μεθόδους. Αυτήν την εποχή που τα νερά είναι παγωμένα τα μικρά ψάρια (σαρδέλα, γαύρος κ.λπ.) έχουν γεννήσει και μαζί με τον γόνο κατεβαίνουν στα βαθιά, στα 30-40 μέτρα, όπου υπάρχουν καλύτερες συνθήκες. Οι Τούρκοι ποντίζουν τεράστιες σιδερένιες βέργες, στην απόληξη των οποίων υπάρχουν μεγάλες λάμπες. Το φως θολώνει τα ψάρια, τα αποπροσανατολίζει και εκείνα το ακολουθούν. Αργά, αλλά σταθερά η λάμπα ανεβαίνει και τα δίχτυα μαζεύουν τα ψάρια, ενώ είναι τόσο δυνατό το φως που τα πολύ νεαρά ψάρια πλησιάζοντας στη λάμπα καίγονται.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ