Η εικόνα που δίνουν τα ελληνικά ΜΜΕ για την Τουρκία ότι δήθεν παραπαίει οικονομικά και βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας είναι αβάσιμη και παραπλανητική.

Στην πραγματικότητα η Τουρκία είναι μία αναδυόμενη περιφερειακή οικονομική Δύναμη με παγκόσμιες φιλοδοξίες, και αν δείχνει να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα αυτά οφείλονται αποκλειστικά στο γεγονός ότι τα έβαλε με το Ισραήλ τη λάθος στιγμή και πληρώνει τώρα το αντίτιμο. Η Τουρκία δεν είναι χώρα υποθηκευμένη, όπως η σημερινή Ελλάδα. Έχει πενταπλάσιο ΑΕΠ από το ελληνικό, και το εξωτερικό της χρέος είναι ελάχιστα μεγαλύτερο από το δικό μας, πληροί δηλαδή με άνεση τα αυστηρά κριτήρια του Μάαστριχτ τη στιγμή που εμείς κοντεύουμε να πάρουμε τα παγκόσμια πρωτεία στο ποσοστό χρέους ως προς το ΑΕΠ. Βεβαίως η τουρκική λίρα υποχωρεί λόγω της συντονισμένης επίθεσης που δέχεται από τις αγορές, αλλά η Τουρκία έχει το δικό της εθνικό νόμισμα και έχει την ευχέρεια να ελίσσεται με πολλούς τρόπους, πράγμα που δεν έχουμε εμείς αφού βρισκόμαστε στην Ευρωζώνη. Η πτώση της λίρας άλλωστε ευνοεί και τις τουρκικές εξαγωγές, και η γειτονική μας χώρα έχει μεγάλη και βαριά βιομηχανία και αγροτική οικονομία, δεν είναι σαν κι εμάς που το 72% της οικονομίας μας περιστρέφεται γύρω από τις υπηρεσίες και τον τουρισμό.

Η Τουρκία εξάγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και έχει ακμάζουσα εγχώρια πολεμική βιομηχανία η οποία της αποφέρει 2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού. Αλλά και η πρωτογενής παραγωγή της είναι σε εξαιρετικά επίπεδα. Οι Τούρκοι πολιτικοί, σε αντίθεση με τους δικούς μας υπαλλήλους ξένων συμφερόντων, δεν προέτρεψαν τους Τούρκους αγρότες να πουλήσουν στους Γερμανούς τα χωράφια τους και να εγκαταστήσουν σ' αυτά φωτοβολταϊκά πάνελ αντί να τα καλλιεργήσουν με βαμβάκι, καπνό και δέντρα. Τα τελευταία 16 χρόνια, ενώ παράλληλα γινόταν μία ραγδαία εκβιομηχάνιση, τα έσοδα της Τουρκίας από τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων έχουν εξαπλασιαστεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο παγκοσμίως στις εξαγωγές προϊόντων όπως φουντούκια (67% της παγκόσμιας παραγωγής), σύκα (27%), κεράσια (26%) και βερίκοκα (23%). Επίσης, την ίδια ώρα που οι δικές μας κατασκευαστικές εταιρείες αγοράζονται από Ολλανδούς, 40 τουρκικές εταιρείες φιγουράρουν ανάμεσα στις 250 μεγαλύτερες του κόσμου, και πέντε από αυτές βρίσκονται στην πρώτη δεκάδα, καθιστώντας την Τουρκία την τρίτη ισχυρότερη χώρα στον κατασκευαστικό τομέα παγκοσμίως μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ - κάτι που της επιτρέπει να αναλαμβάνει μεγάλα κατασκευαστικά έργα στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και να πετυχαίνει οικονομική και στρατηγική διείσδυση στις περιοχές αυτές.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η τουρκική οικονομία είναι εξωστρεφής και δυναμική και έχει την ικανότητα να δημιουργεί εισροή κεφαλαίων, ενώ η Ελλάδα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τα έσοδα του τουρισμού (ένας τομέας που αποδείχθηκε τρομερά ευάλωτος στις παγκόσμιες αναταράξεις) και η βιομηχανία της βρίσκεται σε μόνιμο μαρασμό. Επομένως ματαιοπονούν όσοι νομίζουν ότι η Τουρκία σύντομα θα χρεοκοπήσει ή θα αναγκαστεί να συμμαζευτεί και να περιορίσει τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της. Αυτή τη στιγμή η λυσσαλέα οικονομική επίθεση που δέχεται από το Ισραήλ μέσω των λεγόμενων αγορών την κρατά ως έναν βαθμό υπό έλεγχο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ξεμπερδέψει μαζί της.

Ωστόσο ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν συμμερίζεται καθόλου την άποψη ότι η Τουρκία συνιστά απειλή για τη χώρα μας, παρά την ολοφάνερη επεκτατικότητά της και τον σαφή αναθεωρητισμό που εκπέμπει με κάθε ενέργειά της. Σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο Ριάντ στον δημοσιογράφο Τζον Ντεφτέριος στο πλαίσιο του Future Investment Initiative, ο Μητσοτάκης δήλωσε σε σχέση με τις απειλές της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας: «Είμαστε ασφαλείς. Δεν νομίζω ότι υπάρχει γεωπολιτική απειλή». Συμπλήρωσε επίσης πως «ελπίζω ότι κάποια στιγμή, η Τουρκία θα συνεργαστεί εποικοδομητικά μαζί μας για να επιλύσουμε το ένα βασικό ζήτημα που εκκρεμεί, που είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών».

Διαβάζοντας κανείς πίσω απ' αυτές τις γραμμές αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα δεν αισθάνεται να απειλείται από την Τουρκία διότι πολύ απλά δεν ενδιαφέρεται να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα τα οποία σφετερίζεται ο ανατολικός γείτονάς της. Εφόσον οι κυβερνώντες μας δηλώνουν ευθαρσώς και δημοσίως ότι δεν ενδιαφέρονται για την εξόρυξη υδρογονανθράκων διότι είναι ειλημμένη απόφασή τους να στρέψουν τη χώρα αποκλειστικά προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν υπάρχει και κανένας λόγος να αρπαχτούμε με τους Τούρκους. Αυτοί θα κάνουν τις έρευνες και τις γεωτρήσεις τους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και στην κυπριακή ΑΟΖ που θεωρούν δικές τους με βάση το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας», και εμείς θα τους καλούμε στο τραπέζι του διαλόγου για να καθορίσουμε τις θαλάσσιες ζώνες μας (δηλαδή ΚΑΙ το εύρος των χωρικών μας υδάτων). Ουσιαστικά, για τον Μητσοτάκη δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα με την Τουρκία αφού δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Ποτέ άλλοτε στα ελληνικά πολιτικά χρονικά η εθνική μειοδοσία δεν ενδύθηκε με περισσότερο ωμό κυνισμό, και ποτέ άλλοτε η γεωπολιτική ασχετοσύνη δεν υπήρξε περισσότερο επικίνδυνη για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Stirlitz