Από το Τσερνόμπιλ στον ΣΥΡΙΖΑ

«Αντισοβιετικό νέφος». Στην επέτειο του Τσερνόμπιλ (26/4/1986) μνημονεύουμε το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη». Οπως κι εκείνον τον γραφικό δημοσιογράφο του που έφαγε μαρούλι για να μας δείξει ότι η ραδιενέργεια δεν έχει μολύνει τη γη μας. Ξεχνάμε όμως το ΠΑΣΟΚ του καιρού εκείνου που ήταν κυβέρνηση, άρα υπεύθυνο για την προστασία των Ελλήνων πολιτών. Οι οποίοι με την προχωρημένη άνοιξη και τις γιορτές του Πάσχα είχαν ξεχυθεί στα βουνά και στα λαγκάδια της επικρατείας. Ο Γιώργος Γεννηματάς, υπουργός Υγείας τότε, μπορεί να μην έφαγε μαρούλι δημόσια, καθησύχασε όμως τους Ελληνες με τον πιο επίσημο τρόπο. "Η ραδιενέργεια δεν έχει φτάσει στη χώρα μας. Ελληνες αναπνέετε ελεύθερα. Σας το εξασφαλίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ".

Αγνοια κινδύνου; Αφέλεια; Κάτι βαθύτερο μάλλον. Το «κίνημα», η ηγετική δύναμη του αγώνα κατά της Δεξιάς, δεν μπορούσε να πέσει θύμα μιας προπαγάνδας που στόχο είχε την ΕΣΣΔ. Ηταν η εποχή του αγώνα κατά των «βάσεων» και το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» δεν είχε ξεχαστεί ακόμη. Η στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους Σοβιετικούς δεν διέφερε από τη στάση του εν Ελλάδι πρακτορείου τους, του ΚΚΕ. Ο Αντρέας είχε σαρώσει λεηλατώντας τη ρητορική της Aριστεράς. Της είχε αφήσει όμως το δικαίωμα να κρίνει – το λεγόμενον και ηθικό. Ο αντισοβιετισμός ήταν συνώνυμο του αντικομμουνισμού. Και ο αντικομμουνισμός ήταν το όγδοο θανάσιμο αμάρτημα. Και δεξιός να ήσουν, έτρεμες το στίγμα του αντικομμουνιστή. Η ομάδα των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. το τρέμει ακόμη.

Η Σοβιετική Ενωση δεν υπάρχει πια. Στο ΚΙΝΑΛ πρόεδρος είναι η κ. Γεννηματά εις το όνομα του πατρός. Τη θέση του ΠΑΣΟΚ στην ηγεσία της Αριστεράς την έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η ανανεωμένη εκδοχή της δεκαετίας του ’80. Η σύνθεση του παπανδρεϊκού κυνισμού με το ηθικό πλεονέκτημα της ρητορείας του ΚΚΕ. Κέρδισε τις εκλογές με τον αντιευρωπαϊσμό του και με τις φιγούρες του θεάτρου σκιών που παίζουν το έργο της επανάστασης μετά το τέλος των επαναστάσεων. Δεν τα κατάφερε ούτε με τον αντιευρωπαϊσμό του ούτε με την επανάσταση. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και σήμερα οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν ότι εξακολουθεί να ελκύει ένα 20% του εκλογικού σώματος.

Μέσα στην πενταετία που κυβέρνησε δεν πρόλαβε να φτιάξει το «σύστημα» που κυκλοφορεί διάχυτο στον κρατικό μηχανισμό και στην κοινωνία. Το βρήκε έτοιμο και του έδωσε την πολιτική έκφραση που είχε χάσει. Η υπόθεση του Τσερνόμπιλ δείχνει πόσο βαθιές είναι οι ρίζες του. Θα μου πείτε τι σχέση έχει το 2021 με το 1986; Οποια σχέση έχει το 2021 με το 1946 που εξακολουθεί να επικαλείται το ΚΚΕ, το τελευταίο κόμμα υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ευρώπη. Η Αριστερά, ως συντηρητική δύναμη, στηρίζεται στην ιστορική αδράνεια.

https://www.kathimerini.gr/opinion/561345991/apo-to-tsernompil-ston-syriza/