Μερικές απλές σκέψεις που μου έχουν δημιουργηθεί με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού

1) Γνωρίζουμε πλέον με μεγάλη βεβαιότητα ότι ο κορωνοϊός σκοτώνει σχεδόν αποκλειστικά ηλικιωμένα άτομα με υποκείμενα νοσήματα. Επομένως γιατί δεν επικεντρώνουμε τα μέτρα πρόληψης στην ΠΛΗΡΗ απομόνωση και προφύλαξη των ηλικιωμένων ατόμων που μπορεί να γίνει απείρως ευκολότερα και οικονομικότερα (αφού δεν έχουν ενεργό συμμετοχή στην οικονομική δραστηριότητα), με την αμέριστη υποστήριξη όλων μας, από το να καταστρέφουμε την οικονομία και τις χρονιές των μαθητών και φοιτητών; Με μία τέτοια τακτική θα διατηρήσει και το κράτος την οικονομική ισχύ του για να μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικότερα τους ηλικιωμένους (βοήθεια στο σπίτι κ.λπ) από ό,τι κάνει τώρα που μοιράζει επιδόματα σε εκατομμύρια εργαζόμενους οι οποίοι ουσιαστικά δεν κινδυνεύουν από τον κορωνοϊό, και το ίδιο δεν εισπράττει φόρους. Οι γιατροί λένε ότι μοιραία η πλειονότητα των πληθυσμών θα κολλήσει τελικά τον κορωνοϊό αλλά ούτε καν θα το καταλάβει ή θα έχει πολύ ήπια συμπτώματα. Αν όμως τον κολλήσουν οι νεώτερες ηλικίες σε ένα ποσοστό κοντά στο 60-70% του συνολικού πληθυσμού (και παράλληλα προφυλαχθούν σχολαστικά οι ηλικιωμένοι) τότε η επιδημία έλαβε τέλος και με ελάχιστες απώλειες. Γιατί τα ευρωπαϊκά κράτη δεν επιλέγουν αυτόν τον δρόμο αλλά μετατρέπουν μόνα τους μια επιδημία σε οικονομικό τσουνάμι άνευ προηγουμένου;

2) Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το ΝΑΤΟ οικοδομήθηκαν πάνω στην αρχή πως η επίθεση που θα δεχτεί ένα μέλος τους είναι σαν να δέχονται επίθεση όλοι. «Ένας για όλους και όλοι για έναν», όπως έλεγαν και οι σωματοφύλακες του Δουμά. Είδε κανείς όμως καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, π.χ. προς την Ιταλία, η οποία περνά μια πραγματικά εθνική δοκιμασία; Οι μόνες χώρες που έσπευσαν μέχρι τώρα να βοηθήσουν τους Ιταλούς με ειδικούς γιατρούς και ιατροφαρμακευτικό υλικό είναι η Κίνα, η Ρωσία και η Κούβα, ενώ οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι και εταίροι της «λάμπουν δια της απουσίας τους». Αυτή την αλληλεγγύη πετύχαμε να έχουμε τελικά στη Δύση επί 70 χρόνια; Εμείς οι Έλληνες είχαμε πάρει μια ιδέα της όλης αυταπάτης με τη στάση των εταίρων μας στη δική μας οικονομική κρίση, αλλά τώρα έχουμε τη χειροπιαστή βεβαιότητα ότι οι δυτικές συμμαχίες είναι στην πραγματικότητα μια φούσκα.

3) Η πρώτη αντίδραση των Τούρκων γειτόνων μας όταν ξέσπασε η πανδημία ήταν να λένε με περισπούδαστο ύφος από την τηλεόραση πως το τουρκικό γονίδιο έχει ανοσία στον κορωνοϊό (!), και ότι εν πάση περιπτώσει η κολόνια από λεμόνι είναι το καλύτερο αντισηπτικό και δεν τρέχει τίποτα. Με αυτούς τους βλαμμένους που ζουν ακόμη στον Μεσαίωνα θα πάμε να συζητήσουμε και να διαπραγματευτούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Υπάρχει έδαφος παραμικρής συνεννόησης με αυτό τον αμόρφωτο και απολίτιστο λαό που είναι για τα πανηγύρια;

4) Με ποια δικαιολογία άραγε θα επιβάλει η κυβέρνηση γενικό lockdown σε όλο τον πληθυσμό, όταν ακόμη και οι κρατούμενοι των φυλακών έχουν απαράγραπτο ανθρώπινο δικαίωμα να προαυλίζονται ορισμένη ώρα κάθε μέρα;

5) Όταν η ίδια η πραγματικότητα διαψεύδει την ιδεολογία, τι πρέπει να κάνουμε; Η εφημερίδα New York Times έγραψε πρόσφατα με αφορμή τον κορωνοϊό ότι «σήμερα οι Ευρωπαίοι σηκώνουν σύνορα ανάμεσα στις χώρες, μέσα στις πόλεις τους και στις γειτονιές τους, και γύρω από τα σπίτια τους - για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από τους γείτονές τους, ακόμα και από τα ίδια τους τα εγγόνια. Αντιμετωπίζοντας έναν ιό που δεν γνωρίζει σύνορα, αυτή η σύγχρονη Ευρώπη χωρίς σύνορα τα ορθώνει παντού». Για να είναι κάτι αληθινό, θα πρέπει υποχρεωτικά να είναι ΠΑΝΤΟΤΕ αληθινό και όχι υπό προϋποθέσεις. Άρα, είναι αληθινό το όραμα μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα; Αν απέδειξε κάτι περίτρανα ο κορωνοϊός είναι το πόσο ανόητες ήταν οι ιδέες των οπαδών της θεωρίας των ανοιχτών συνόρων. Όταν έρχεται η κρίση, είτε αυτή είναι πόλεμος όπου διακυβεύεται η επιβίωση του έθνους είτε επιδημία όπου διακυβεύεται η υγεία και η επιβίωση των ανθρώπων μας, φροντίζουμε ΠΡΩΤΑ τους ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ανθρώπους. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση και αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούσε ανέκαθεν ο κόσμος. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια των ελαφρόμυαλων «μη-συνοράκηδων» τα οποία έσκασαν σαν φούσκα από την επιδρομή τον κορωνοϊού.

----------------------------------------------------------------------------------------

Τις τελευταίες μέρες όλοι σχεδόν οι ηγέτες της Δύσης αναφέρθηκαν στην πανδημία του κορωνοϊού με την ίδια φρασεολογία: «Είμαστε σε πόλεμο». Ο στόχος είναι να πάρει στα σοβαρά ο απλός κόσμος το ζήτημα (διότι με τον πόλεμο δεν παίζει κανείς), και να δικαιολογηθούν τα δρακόντεια μέτρα που ελήφθησαν ή που πρόκειται να ληφθούν στο προσεχές διάστημα. Βιώνουμε πράγματι σήμερα έναν παγκόσμιο πόλεμο πρωτόγνωρης μορφής, χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τις δυνατότητες του αόρατου εχθρού, χωρίς να έχουμε αναπτύξει ακόμα τα κατάλληλα όπλα για να κερδίσουμε αυτό τον πόλεμο, και χωρίς να ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει, πόσο θα στοιχίσει και πώς θα τελειώσει. Τα ποσοστά θνητότητας 2-3% που αναφέρονται παγκοσμίως για τον κορωνοϊό, αφορούν ΜΟΝΟ τους ανθρώπους που έκαναν το τεστ και αυτό βγήκε θετικό, και ΟΧΙ το σύνολο όσων κόλλησαν τον ιό. Το σχετικό τεστ το κάνουν εκ των πραγμάτων λίγοι διότι είναι πανάκριβο και υπάρχει έλλειψη των σχετικών αντιδραστηρίων, γι' αυτό και οι πιο ακριβείς υπολογισμοί λένε ότι στην πραγματικότητα η θνητότητα του ιού κυμαίνεται γύρω στο 0,5%.

Στην Ευρώπη πεθαίνουν κάθε χρόνο από την απλή εποχική γρίπη περίπου 60.000 άτομα, και παγκοσμίως 700.000 - μπροστά σ’ αυτά τα μεγέθη οι μέχρι τώρα 8.700 νεκροί του κορωνοϊού σε όλο τον κόσμο φαντάζουν αμελητέα ποσότητα. Για να μιλήσουμε με «πολεμικούς» όρους, φαίνεται πως η απειλή εκ μέρους του κορωνοϊού δεν είναι τόσο η ικανότητά του να προκαλέσει μαζικές απώλειες όσο το ότι λόγω της εκπληκτικά γρήγορης μετάδοσής του έχει τη δυναμική να αποδιοργανώσει κοινωνίες, οικονομίες, κράτη και τελικά να ανατρέψει την ίδια την παγκόσμια ισορροπία όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Αν ο κορωνοϊός είχε εμφανιστεί πριν από 100 χρόνια, το πιθανότερο είναι να μην τον είχε πάρει χαμπάρι το 90% του πλανήτη. Σήμερα όμως αξιοποιεί την ευκολία μετακίνησης μεγάλου πλήθους ανθρώπων μεταξύ χωρών και ηπείρων για να στρέψει τα ίδια τα προτερήματα της παγκοσμιοποίησης εναντίον του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα ανθρώπινα θύματα χρησιμοποιούνται από τον κορωνοϊό απλώς ως έναυσμα για την πρόκληση κολοσσιαίας ζημιάς παγκοσμίως. Ενεργεί δηλαδή σαν τον υποθαλάσσιο σεισμό ο οποίος αυτός καθαυτός δεν ευθύνεται παρά για ελάχιστα θύματα, αλλά το τσουνάμι που προκαλεί στην επιφάνεια της θάλασσας σαρώνει τα πάντα στο διάβα του και προξενεί ανυπολόγιστες καταστροφές. Στην περίπτωσή μας ο σεισμός είναι ο κορωνοϊός, και το τσουνάμι είναι τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν την πανδημία.

Σε μεγάλο βαθμό, ο κορωνοϊός έχει ήδη προκαλέσει τρομακτική οικονομική ζημιά στην Κίνα φρενάροντας αποτελεσματικά την αλματώδη ανάπτυξή της, προκάλεσε την κατάρρευση των διεθνών χρηματιστηρίων, παρέλυσε τις αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, καταβαράθρωσε τις τιμές του πετρελαίου, έγινε η αιτία για να χάσουν τις δουλειές τους εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και επέβαλε ακόμη και στις δημοκρατικές κοινωνίες να λάβουν μέτρα περιορισμού των θεμελιωδών ατομικών ελευθεριών που θα ήταν αδιανόητα μέχρι πριν λίγο καιρό. Από ό,τι δείχνουν τα πράγματα βρισκόμαστε τώρα στη φάση όπου ο κορωνοϊός επελαύνει, και δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην κρίσιμη καμπή όπου η ανθρωπότητα θα μπορεί να ισχυριστεί ότι κερδίζει τον «πόλεμο». Την πορεία αυτού του «πολέμου» δεν πρέπει να την εκτιμούμε μόνο με την κλίση που έχει η καμπύλη των κρουσμάτων και των θυμάτων, αλλά και με το μέγεθος των παράπλευρων απωλειών που προκαλούνται, οι οποίες δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις είναι μη μετρήσιμες και ίσως να γίνουν αισθητές σε όλο το εύρος τους έπειτα από αρκετό καιρό.

Υ.Γ. 1: Η Ελλάδα έχει για πρώτη φορά χρυσή ευκαιρία να στείλει ένα συντριπτικό μήνυμα-απάντηση στην Τουρκία για το στρατιωτικό bullying στο οποίο έχει υποβάλει επί 46 χρόνια τόσο εμάς όσο και την Κύπρο. Με το επιχείρημα ότι η Τουρκία δεν συνεργάζεται με διαφάνεια και ειλικρίνεια με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στο πρόβλημα της εξάπλωσης του κορωνοϊού αλλά αποκρύπτει συστηματικά την αλήθεια, νομιμοποιούμαστε απολύτως να κλείσουμε τα σύνορά μας με αυτή επ’ αόριστον, όπως ακριβώς κάναμε πριν λίγες μέρες με την Ιταλία, την Αλβανία και τα Σκόπια, απαγορεύοντας όμως ΚΑΙ τη διέλευση στις τουρκικές νταλίκες. Η Τουρκία, που θα υποστεί τεράστια οικονομική ζημιά από ένα τέτοιο μέτρο, δεν μπορεί να αντιδράσει καθόλου, και αν επιχειρήσει ακόμη και να διαμαρτυρηθεί θα δεχτεί την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινότητας.

Υ.Γ. 2: Τη μνημειώδη υποκρισία της ελληνικής Αριστεράς την έχουμε εμπεδώσει πια πολύ καλά. Δεν χρειαζόταν να δούμε φωτογραφίες του Παπαδημούλη να σπρώχνει τρία φορτωμένα καρότσια στο supermarket για να αντιληφθούμε τι ξεδιάντροποι φιλοτομαριστές είναι όλοι αυτοί που παριστάνουν τους κοινωνικά ευαίσθητους αριστερούς για να κοροϊδεύουν τους αφελείς και να βγάζουν άκοπα το παχυλό μεροκάματο από τον δημόσιο κορβανά.

Υ.Γ. 3: Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας έχουμε πρόεδρο στον ΕΟΔΥ έναν εντελώς άσχετο με τα ιατρικά ζητήματα κομματικό εγκάθετο που έχει στρογγυλοκαθίσει στην καρέκλα επειδή είναι κουμπάρος του Κικίλια, και έχουμε αντιπρόεδρο στον ίδιο οργανισμό έναν επίκουρο καθηγητή Κλινικής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Για να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται ποτέ να σοβαρευτεί αυτό το κράτος του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας όσες πανδημίες κι αν συμβούν, όποια συμφορά και να βρει τον πλανήτη…

Stirlitz