Πρωτοβουλίες με στόχο την αντιμετώπιση των ιταλικών αντιστάσεων-αντιδράσεων έναντι των ελληνικών θέσεων στα ζητήματα της ανατολικής Μεσογείου, αναλαμβάνει ο Νίκος Δένδιας, καθώς η στάση της Ρώμης διευκολύνει την τουρκική πολιτική και υπονομεύει την ασφάλεια της Ελλάδας, καθώς μπλοκάρει την προώθηση ενιαίας ευρωπαϊκής θέσης και περιορίζει την Ε.Ε σε ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προσπάθεια επανενεργοποίηση και διεύρυνση της Επιχείρησης Sophia. Το θέμα έθεσε ο Έλληνας ΥΠΕΞ στον Γάλλο ομόλογό του, Ζαν ιβ Λε Ντριάν, χωρίς ωστόσο να λάβει καθαρή απάντηση. Η επιχείρηση Sophia στόχο είχε την επιτήρηση και αποτροπή των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών από τη Βόρεια Αφρική και ιδιαίτερα τη Λιβύη, ωστόσο, μετά την κατακόρυφη μείωση τους, προς Ιταλία και Ισπανία ατόνησε. Τώρα, ο Νίκος Δένδιας θέτει θέμα ενίσχυσης των μέσων που διατίθενται στο πλαίσιο της επιχείρησης και παράλληλα επέκτασης της εντολής ώστε να επιτηρεί και το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη. Κάτι τέτοιο, βέβαια, σε αυτή τη φάση, θα σηματοδοτούσε την υιοθέτηση στάσης κατά της Τουρκίας από την ΕΕ, κάτι που μπλοκάρει η Ρώμη, η οποία ελέγχει την επιχείρηση τόσο ιεραρχικά όσο και εδαφοκά, καθώς το αρχηγείο βρίσκεται στην Ιταλία και ο επικεφαλής είναι επίσης Ιταλός.
Όπως ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΞ, ο Νίκος Δένδιας, είχε συνομιλία με τον Ζαν Ιβ Λε Ντριάν για την επανενεργοποίηση της επιχείρησης Sophia στη Μεσόγειο, με διευρυμένη εντολή, ώστε να επιτηρεί την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη, τόσο στον αέρα όσο και τη θάλασσα. Ωστόσο, δεδομένου ότι η Ιταλία που ελέγχει την επιχείρηση Sophia, έχει αποστασιοποιηθεί από τις διακηρύξεις κατά της Τουρκίας για τη δράση της στη Λιβύη, θεωρείται δύσκολο να συναινέσει στην άμεση επανενεργοποίηση της. Αυτό, όμως, είναι γνωστό και ως εκ τούτου οι πιέσεις σε αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο να αναγκάσουν τη Ρώμη να λάβει θέση και να εγκαταλείψει τη στάση του “Πόντιου Πιλάτου”.
Στην Ελλάδα βέβαια, η κοινή γραμμή κυβέρνησης και κομμάτων παραμένει ο χειρισμός του “ιταλικού προβλήματος” σε διπλωματικό επίπεδο και παρασκηνιακά σε πολιτικό, ενώ στα media προωθούνται ήπιες εκδοχές για τη στάση της Ρώμης. Με τον τρόπο αυτό η ελληνική κυβέρνηση και διπλωματία επιχειρούν να διαχειριστούν το ζήτημα, χωρίς να παγιώσουν την κατάσταση, αναγκάζοντας τη Ρώμη να “σηκώσει άμυνες”, καθώς κάτι τέτοιο θα επισημοποιούσε το ρήγμα στους κόλπους της ΕΕ και θα ενίσχυε τη θέση της Τουρκίας.
Το Crisis Monitor έχει επισημάνει τη Ρωσία ως βασικό “ρεγουλατόρο” της στάσης της Ρώμης, καθώς στο επίκεντρο βρίσκεται ο East Med, τον οποίο θέλει να μπλοκάρει η Μόσχα και να εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο διαπραγματεύσεων με την Ουάσιγκτον. Την κατάσταση περιπλέκουν οι κυρώσεις των ΗΠΑ στον NordSream 2, καθώς οξύνουν την κατάσταση στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Βερολίνου και δεν διευκολύνουν την άσκηση επιρροής υπέρ του East Med, εντός της ΕΕ, καθώς αυτός προωθεί αμερικανικά συμφέροντα.
https://www.crisismonitor.gr/2020/01/11/italia-to-megalo-provlima-tis-elladas-sti-livyi/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προσπάθεια επανενεργοποίηση και διεύρυνση της Επιχείρησης Sophia. Το θέμα έθεσε ο Έλληνας ΥΠΕΞ στον Γάλλο ομόλογό του, Ζαν ιβ Λε Ντριάν, χωρίς ωστόσο να λάβει καθαρή απάντηση. Η επιχείρηση Sophia στόχο είχε την επιτήρηση και αποτροπή των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών από τη Βόρεια Αφρική και ιδιαίτερα τη Λιβύη, ωστόσο, μετά την κατακόρυφη μείωση τους, προς Ιταλία και Ισπανία ατόνησε. Τώρα, ο Νίκος Δένδιας θέτει θέμα ενίσχυσης των μέσων που διατίθενται στο πλαίσιο της επιχείρησης και παράλληλα επέκτασης της εντολής ώστε να επιτηρεί και το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη. Κάτι τέτοιο, βέβαια, σε αυτή τη φάση, θα σηματοδοτούσε την υιοθέτηση στάσης κατά της Τουρκίας από την ΕΕ, κάτι που μπλοκάρει η Ρώμη, η οποία ελέγχει την επιχείρηση τόσο ιεραρχικά όσο και εδαφοκά, καθώς το αρχηγείο βρίσκεται στην Ιταλία και ο επικεφαλής είναι επίσης Ιταλός.
Όπως ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΞ, ο Νίκος Δένδιας, είχε συνομιλία με τον Ζαν Ιβ Λε Ντριάν για την επανενεργοποίηση της επιχείρησης Sophia στη Μεσόγειο, με διευρυμένη εντολή, ώστε να επιτηρεί την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη, τόσο στον αέρα όσο και τη θάλασσα. Ωστόσο, δεδομένου ότι η Ιταλία που ελέγχει την επιχείρηση Sophia, έχει αποστασιοποιηθεί από τις διακηρύξεις κατά της Τουρκίας για τη δράση της στη Λιβύη, θεωρείται δύσκολο να συναινέσει στην άμεση επανενεργοποίηση της. Αυτό, όμως, είναι γνωστό και ως εκ τούτου οι πιέσεις σε αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο να αναγκάσουν τη Ρώμη να λάβει θέση και να εγκαταλείψει τη στάση του “Πόντιου Πιλάτου”.
Στην Ελλάδα βέβαια, η κοινή γραμμή κυβέρνησης και κομμάτων παραμένει ο χειρισμός του “ιταλικού προβλήματος” σε διπλωματικό επίπεδο και παρασκηνιακά σε πολιτικό, ενώ στα media προωθούνται ήπιες εκδοχές για τη στάση της Ρώμης. Με τον τρόπο αυτό η ελληνική κυβέρνηση και διπλωματία επιχειρούν να διαχειριστούν το ζήτημα, χωρίς να παγιώσουν την κατάσταση, αναγκάζοντας τη Ρώμη να “σηκώσει άμυνες”, καθώς κάτι τέτοιο θα επισημοποιούσε το ρήγμα στους κόλπους της ΕΕ και θα ενίσχυε τη θέση της Τουρκίας.
Το Crisis Monitor έχει επισημάνει τη Ρωσία ως βασικό “ρεγουλατόρο” της στάσης της Ρώμης, καθώς στο επίκεντρο βρίσκεται ο East Med, τον οποίο θέλει να μπλοκάρει η Μόσχα και να εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο διαπραγματεύσεων με την Ουάσιγκτον. Την κατάσταση περιπλέκουν οι κυρώσεις των ΗΠΑ στον NordSream 2, καθώς οξύνουν την κατάσταση στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Βερολίνου και δεν διευκολύνουν την άσκηση επιρροής υπέρ του East Med, εντός της ΕΕ, καθώς αυτός προωθεί αμερικανικά συμφέροντα.
https://www.crisismonitor.gr/2020/01/11/italia-to-megalo-provlima-tis-elladas-sti-livyi/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
No comments :
Post a Comment