Νέο σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου προανήγγειλε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, ο οποίος έθεσε ως στόχο τον δίκαιο επιμερισμό των βαρών και των πιέσεων σ’ όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό της ΕΡΤ, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος τάχθηκε υπέρ της αναμόρφωσης του Συμφώνου του Δουβλίνου, το οποίο «δεν παρέχει καμιά λύση αλληλεγγύης και ουσιαστικά, μετακυλύει στις χώρες πρώτης γραμμής, όπως είναι η Ελλάδα, δυσανάλογα βάρη». «Αυτή την εποχή είναι σε εξέλιξη οι σχετικές συνεννοήσεις με τα ευρωπαϊκά κράτη και εκτιμάται ότι θα ψηφιστεί την άνοιξη του 2020 κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεδρίας» έσπευσε να προσθέσει ο κ. Σχοινάς. Στόχος, όπως επανέλαβε, «είναι να βρεθεί ένα πλέγμα αλληλεγγύης, προκειμένου τις αιτήσεις για το άσυλο να μην τις διαχειρίζονται στα σημεία εισόδου, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά να επιμερίζονται ανάμεσα σ’ όλα τα κράτη της Ε.Ε.».
Επιπλέον, κατά τον ίδιο, το νέο Σύμφωνο θα προβλέπει:
ΑΜΠΕ
Επιπλέον, κατά τον ίδιο, το νέο Σύμφωνο θα προβλέπει:
- Επιστροφές για όσους δεν δικαιούνται προστασία ασύλου
- Συμφωνίες με τρίτες χώρες, ώστε να μπορούν να δημιουργούν ευκαιρίες στους πολίτες για να παραμείνουν στην πατρίδα τους
- Μέριμνα για τη νόμιμη μετανάστευση
ΑΜΠΕ
Κοινή Αρχή του Στρατιωτικού Σχεδιασμού και της Διπλωματίας είναι: "Δεν αποσύρεις από το πεδίο των αντιπαραθέσεων ένα «όπλο», όταν αυτό σου δίνει στρατηγικό πλεονέκτημα".
Από το 1990 και εντεύθεν, η Πολιτική Προπαγάνδα μεταλλάσσεται σε επίπεδο Τακτικής, Εξοπλισμού και Στελέχωσης, σε μορφή Στρατηγικών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων. Οι Επιχειρήσεις αυτές, σχεδιάζονται και υλοποιούνται από ένα μικτό επιστημονικό και στρατιωτικό επιτελείο το οποίο συνθέτει μια «υπερεπιστήμη» με γνωστικό αντικείμενο που αποδίδει ένα «υπερόπλο» στα χέρια των Κυβερνήσεων και των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η «υπερεπιστήμη» περιλαμβάνει, κοινωνιολογία, ψυχολογία, διαμόρφωση κοινής γνώμης, επηρεασμό συνειδήσεων, marketing, οικονομία, εξαπάτηση, αλλοίωση ή διάλυση κοινωνιών, ανάδειξη ή καταστροφή ηγεσιών, ανατροπή καθεστώτων, μετακίνηση και ενσωμάτωση πληθυσμών, και όχι μόνο, τα οποία σκοπό έχουν να αφαιρέσουν έργο και κόστος από τις Ένοπλες Δυνάμεις και να προσθέσουν διπλωματική ισχύ στην Εξωτερική Πολιτική των κυβερνήσεων.
Η ισχύς της Εξωτερικής Πολιτικής μιας χώρας εξαρτάται από δύο παράγοντες, ο ένας είναι η Ισχυρή Οικονομία και ο άλλος οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ο ένας εκ των δύο, τότε με αυτόν που διαθέτει θα πρέπει να προκαλεί δέος για να δημιουργεί αφενός συμμαχίες με κοινά συμφέροντα και αφετέρου αποτροπή. Όταν μία χώρα δεν διαθέτει τίποτα από τους δύο, τότε μοιρολατρικά μετατρέπεται σε ανυπόληπτο συνομιλητή που προσπαθεί να δημιουργήσει εφήμερες συμμαχίες ή φιλίες πολλές φορές πουλώντας και τη ψυχή της.
Από το 2005, η Τουρκία ενσωμάτωσε τον πυρήνα των Ψυχολογικών Επιχειρήσεων στα Υπουργεία, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, ενισχύοντας τους με τεχνογνωσία και πόρους που ξεπερνούν το ένα δις δολαρίων κατ’ έτος. Από το 2014 με την έναρξη των συγκρούσεων μέχρι και σήμερα υλοποιεί ένα καλοστημένο σχέδιο μαζικής μετακίνησης πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική προς την Ελλάδα και την Ευρώπη με σκοπό, αφενός να δημιουργήσει ένα πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα στις χώρες στόχο και αφετέρου να αποκτήσει διαπραγματευτική ισχύ με την οποία εκβιάζει προκειμένου να γίνονται αποδεκτές οι όποιες αξιώσεις της.
Σήμερα, η Τουρκία χωρίς θερμή αντιπαράθεση με τη χώρα μας, χωρίς δικές της ανθρώπινες απώλειες και χωρίς οικονομικό κόστος, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά στην Εξωτερική της Πολιτική τις Στρατηγικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις και με αιχμή του δόρατος τη διαχείριση των λαθρο-μετακινουμένων, επέτυχε τρείς στόχους:
Λευτέρης Παπαϊωάννου, Υποστράτηγος ε.α., Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού και Διαχείρισης Κρίσεων
Από το 1990 και εντεύθεν, η Πολιτική Προπαγάνδα μεταλλάσσεται σε επίπεδο Τακτικής, Εξοπλισμού και Στελέχωσης, σε μορφή Στρατηγικών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων. Οι Επιχειρήσεις αυτές, σχεδιάζονται και υλοποιούνται από ένα μικτό επιστημονικό και στρατιωτικό επιτελείο το οποίο συνθέτει μια «υπερεπιστήμη» με γνωστικό αντικείμενο που αποδίδει ένα «υπερόπλο» στα χέρια των Κυβερνήσεων και των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η «υπερεπιστήμη» περιλαμβάνει, κοινωνιολογία, ψυχολογία, διαμόρφωση κοινής γνώμης, επηρεασμό συνειδήσεων, marketing, οικονομία, εξαπάτηση, αλλοίωση ή διάλυση κοινωνιών, ανάδειξη ή καταστροφή ηγεσιών, ανατροπή καθεστώτων, μετακίνηση και ενσωμάτωση πληθυσμών, και όχι μόνο, τα οποία σκοπό έχουν να αφαιρέσουν έργο και κόστος από τις Ένοπλες Δυνάμεις και να προσθέσουν διπλωματική ισχύ στην Εξωτερική Πολιτική των κυβερνήσεων.
Η ισχύς της Εξωτερικής Πολιτικής μιας χώρας εξαρτάται από δύο παράγοντες, ο ένας είναι η Ισχυρή Οικονομία και ο άλλος οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ο ένας εκ των δύο, τότε με αυτόν που διαθέτει θα πρέπει να προκαλεί δέος για να δημιουργεί αφενός συμμαχίες με κοινά συμφέροντα και αφετέρου αποτροπή. Όταν μία χώρα δεν διαθέτει τίποτα από τους δύο, τότε μοιρολατρικά μετατρέπεται σε ανυπόληπτο συνομιλητή που προσπαθεί να δημιουργήσει εφήμερες συμμαχίες ή φιλίες πολλές φορές πουλώντας και τη ψυχή της.
Από το 2005, η Τουρκία ενσωμάτωσε τον πυρήνα των Ψυχολογικών Επιχειρήσεων στα Υπουργεία, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, ενισχύοντας τους με τεχνογνωσία και πόρους που ξεπερνούν το ένα δις δολαρίων κατ’ έτος. Από το 2014 με την έναρξη των συγκρούσεων μέχρι και σήμερα υλοποιεί ένα καλοστημένο σχέδιο μαζικής μετακίνησης πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική προς την Ελλάδα και την Ευρώπη με σκοπό, αφενός να δημιουργήσει ένα πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα στις χώρες στόχο και αφετέρου να αποκτήσει διαπραγματευτική ισχύ με την οποία εκβιάζει προκειμένου να γίνονται αποδεκτές οι όποιες αξιώσεις της.
Σήμερα, η Τουρκία χωρίς θερμή αντιπαράθεση με τη χώρα μας, χωρίς δικές της ανθρώπινες απώλειες και χωρίς οικονομικό κόστος, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά στην Εξωτερική της Πολιτική τις Στρατηγικές Ψυχολογικές Επιχειρήσεις και με αιχμή του δόρατος τη διαχείριση των λαθρο-μετακινουμένων, επέτυχε τρείς στόχους:
- Πρώτος, να εκβιάζει την Ε.Ε για γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οφέλη.
- Δεύτερος, να διασαλεύει τη κοινωνική μας συνοχή, να δοκιμάζει τις αντοχές των Ενόπλων μας Δυνάμεων και να θέτει σε δοκιμασία τη βιωσιμότητα του πολιτικού μας συστήματος.
- Τρίτος, να έχει πολιτικά και πρωτίστως οικονομικά κέρδη στο εσωτερικό της χώρας της ήτοι, όχι win–win ή kazan–kazan αλλά only win (μόνο κέρδος).
Λευτέρης Παπαϊωάννου, Υποστράτηγος ε.α., Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού και Διαχείρισης Κρίσεων
No comments :
Post a Comment