«Τηρήσαμε την υπόσχεσή μας», δήλωσε περιχαρής ο ισχυρός άνδρας της ιταλικής κυβέρνησης πριν μία εβδομάδα όταν μεταφέρθηκαν και οι τελευταίοι ένοικοί του σε άλλο τεράστιο κέντρο υποδοχής μεταναστών στην Καλαβρία. Τον Ιούλιο του 2014 οι μετανάστες που διέμεναν στο Μίνεο ξεπέρασαν τους 4.100, όμως έκτοτε άρχισε να μειώνεται ο αριθμός τους. Τον Ιούνιο του 2018 όταν ο Σαλβίνι ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών ήταν 2.500. Πλέον στρατιώτες απαγορεύουν την πρόσβαση στο κέντρο αυτό και ελέγχουν κάθε αυτοκίνητο που περνά. Για το κέντρο αυτό που βρίσκεται στο Μίνεο, κοντά στην Κατάνη της Σικελίας εκκρεμούν και πολλές δικαστικές έρευνες, στις οποίες εμπλέκονται μεταξύ άλλων η πρώην δήμαρχος του Μίνεο και ο πρώην διευθυντής του κέντρου υποδοχής: διαφθορά στην ανάθεση έργων, ψευδείς δηλώσεις για μεγαλύτερο αριθμό τροφίμων, καθώς οι μετανάστες εκεί δικαιούνταν να λαμβάνουν ένα συγκεκριμένο ποσό από το κράτος. Τον Ιανουάριο η αστυνομία εξάρθρωσε ένα δίκτυο της νιγηριανής μαφία με έδρα το κέντρο υποδοχής, το οποίο επιδιδόταν σε λαθρεμπόριο κοκαΐνης και μαριχουάνας, αλλά και ένα δίκτυο πορνείας.
Το κέντρο υποδοχής μεταναστών δημιουργήθηκε σε μια πρώην αμερικανική βάση, με 400 μικρά σπιτάκια. Στο τέλος του 2010 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ακυρώνουν το συμβόλαιό τους. Η εγκατάσταση του κέντρου υποδοχής σε αυτές τις εγκαταστάσεις προκάλεσε την ανησυχία των κατοίκων της περιοχής και τη ζήλεια των λιγότερο προνομιούχων κατοίκων της Σικελίας. Κατηγόρησαν τους αλλοδαπούς ότι χαλούν την αγορά για τους εργάτες καθώς ήταν διατεθειμένοι να εργαστούν για 10 ή 20 ευρώ την ημέρα χωρίς ασφάλιση. Στο κέντρο εργάζονταν και έως και 400 κάτοικοι της περιοχής. Ο νέος δήμαρχος του Μίνεο, ο Τζουζέπε Μιστρέτα, απείλησε να παραιτηθεί, αν το κράτος δεν βοηθήσει την κοινότητα να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από το κλείσιμο του κέντρου. «Το κλείσιμο του Μίνεο αποτελεί έναν αμείλικτο επίλογο σε μια μεγάλη αυταπάτη, σε μια περιοχή που διψά για θέσεις εργασίας», περιέγραψε ο Νέλο Μουσουμέτσι περιφερειάρχης της Σικελίας.
Ο Μασιμιλιάνο Τεράσι, ψυχολόγος που εργαζόταν στο κέντρο αυτό από τον Οκτώβριο του 2011, σχολίασε: «Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες αρχικά. Ήταν μια εμπειρία που πολύ λίγοι στον κόσμο θα μπορούσαν να έχουν. Με καλή διαχείριση θα μπορούσε να προσφέρει στην περιοχή και στην κατανόηση των ανθρώπων», δήλωσε απογοητευμένος και χωρίς να κρύψει «την οργή του» που τόσα χρόνια δουλειάς τερματίστηκαν τόσο αιφνιδιαστικά και χωρίς αναγνώριση. Όταν είχε πρωτοανοίξει το κέντρο υποδοχής μεταναστών, όσοι διέμεναν σε αυτό είχαν βοήθεια, ζούσαν σε κανονικές συνθήκες υγιεινής. Όταν όμως ο αριθμός τους ξεπέρασε τους 3.000 τα πράγματα χάλασαν. «Αν μιλάμε για τη λειτουργία του κέντρου στο τέλος, πιστεύω ότι σωστά έκλεισε. Όμως αν σκεφτούμε τι θα μπορούσε να είναι, νομίζω πως είναι κρίμα», συνέχισε ο Τεράσι.
ΑΜΠΕ
Το κέντρο υποδοχής μεταναστών δημιουργήθηκε σε μια πρώην αμερικανική βάση, με 400 μικρά σπιτάκια. Στο τέλος του 2010 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ακυρώνουν το συμβόλαιό τους. Η εγκατάσταση του κέντρου υποδοχής σε αυτές τις εγκαταστάσεις προκάλεσε την ανησυχία των κατοίκων της περιοχής και τη ζήλεια των λιγότερο προνομιούχων κατοίκων της Σικελίας. Κατηγόρησαν τους αλλοδαπούς ότι χαλούν την αγορά για τους εργάτες καθώς ήταν διατεθειμένοι να εργαστούν για 10 ή 20 ευρώ την ημέρα χωρίς ασφάλιση. Στο κέντρο εργάζονταν και έως και 400 κάτοικοι της περιοχής. Ο νέος δήμαρχος του Μίνεο, ο Τζουζέπε Μιστρέτα, απείλησε να παραιτηθεί, αν το κράτος δεν βοηθήσει την κοινότητα να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από το κλείσιμο του κέντρου. «Το κλείσιμο του Μίνεο αποτελεί έναν αμείλικτο επίλογο σε μια μεγάλη αυταπάτη, σε μια περιοχή που διψά για θέσεις εργασίας», περιέγραψε ο Νέλο Μουσουμέτσι περιφερειάρχης της Σικελίας.
Ο Μασιμιλιάνο Τεράσι, ψυχολόγος που εργαζόταν στο κέντρο αυτό από τον Οκτώβριο του 2011, σχολίασε: «Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες αρχικά. Ήταν μια εμπειρία που πολύ λίγοι στον κόσμο θα μπορούσαν να έχουν. Με καλή διαχείριση θα μπορούσε να προσφέρει στην περιοχή και στην κατανόηση των ανθρώπων», δήλωσε απογοητευμένος και χωρίς να κρύψει «την οργή του» που τόσα χρόνια δουλειάς τερματίστηκαν τόσο αιφνιδιαστικά και χωρίς αναγνώριση. Όταν είχε πρωτοανοίξει το κέντρο υποδοχής μεταναστών, όσοι διέμεναν σε αυτό είχαν βοήθεια, ζούσαν σε κανονικές συνθήκες υγιεινής. Όταν όμως ο αριθμός τους ξεπέρασε τους 3.000 τα πράγματα χάλασαν. «Αν μιλάμε για τη λειτουργία του κέντρου στο τέλος, πιστεύω ότι σωστά έκλεισε. Όμως αν σκεφτούμε τι θα μπορούσε να είναι, νομίζω πως είναι κρίμα», συνέχισε ο Τεράσι.
ΑΜΠΕ
No comments :
Post a Comment