"...είναι λίγο κακό να «καμ(μ)ενοποιηθούμε» όλοι"

Αγαπητέ κ. Α/ΓΕΕΘΑ. Είμαι ένας απλός καθημερινός Έλληνας που έτυχε να παρακολουθώ λίγο πιο συστηματικά τα της άμυνας της πατρίδας μου. Σας σέβομαι ιδιαίτερα και σας εκτιμώ διότι ανήκετε, αποδεδειγμένα, στους «μάχιμους» αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Παντογνώστης δεν είμαι και όπως κάθε άποψη και η δική μου είναι υποκειμενική. Θα μου επιτρέψετε να εκθέσω ορισμένες σκέψεις μου αναφορικά με τις δηλώσεις σας περί «ισοπέδωσης της βραχονησίδας που θα καταλάβουν οι Τούρκοι». Διότι εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε ελεύθερα πουλιά, σε αντίθεση με κάτι άλλους που είναι να τους κλαίει η ψυχή σου…

Ας πούμε ότι με τη βραχονησίδα τα πράγματα εξελίσσονται ευνοϊκά και τους «καίμε» τους επίβουλους του εθνικού εδάφους. Ερώτηση. Γιατί να είναι βραχονησίδα; Αν είναι το Καστελόριζο τι θα κάνουμε; Θα το ισοπεδώσουμε κι αυτό μαζί με τους Έλληνες κατοίκους του; Και αν, κούφια η ώρα, προηγηθεί η βραχονησίδα, εν είδει αντιπερισπασμού, και στόχος τελικά είναι κανένα μεγαλύτερο νησί; Τι κάνουμε; Θα γίνουμε χίλια κομμάτια; Θα βγάλουμε στο Αιγαίο τις φρεγάτες S με τους θαλάσσιους… σπούργους, Sea Sparrow να καθαρίσουν; Θα βγάλουμε στο ποτάμι, ψηλά και στα νησιά, τα ηρωικά M 113 με τα άνευ ασπιδίου 50άρια τους να καθαρίσουν τα εχθρικά φουσάτα και θα εκτελέσουμε αερομεταφορές με τα αειθαλή Χιούι; Εντάξει, καλή η εσωτερική κατανάλωση, καλή η τόνωση του φρονήματος όσων δεν ξέρουν, αλλά μεταξύ μας τώρα… είναι λίγο κακό να «καμ(μ)ενοποιηθούμε» όλοι. Το να κοτσάρει καθείς μια παραλλαγή και καμιά 10αριά πουλάδες και να το παίζει Παπαφλέσσας είναι εύκολο. Το να κατακτήσει τη σοβαρότητα είναι κομματάκι πιο δύσκολο. Άρα ακόμα μεγαλύτερο το βάρος στους ώμους σας… μέχρι νεοτέρας.

Αλλά από την υπεύθυνη στρατιωτική ηγεσία, επιτρέψτε μας, να περιμένουμε κάτι περισσότερο καθώς οφείλει να γνωρίζει δυνατότητες και αδυναμίες ημών και των εν δυνάμει αντιπάλων. Αν εννοούσατε ότι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο έχετε ξεμείνει από επιλογές και θα βαρέσετε στο ψαχνό, αλλάζει η συζήτηση όντως. Είσαστε βέβαιος όμως ότι απέναντι έφτασε το σωστό μήνυμα; Ξέρετε καλύτερα από εμένα ότι στον πόλεμο ο χρόνος είναι πρωταρχικός παράγοντας, ειδικά αν στον αντίπαλο – ΚΑΚΙΣΤΑ – έχει αφεθεί πλήρης πρωτοβουλία δράσης σε τόπο και χρόνο επιλογής του. Με αιώνιο επιχείρημα τον φιλειρηνισμό μας. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη αδυναμία μας. Οπότε μήπως να αφήναμε την έρημη τη βραχονησίδα στην ησυχία της. Κακό πράγμα οι πυρκαγιές, ειδικά όταν έχεις προβληματικό πυροσβεστήρα. Εκτός κι αν… τα είπαμε παραπάνω.