Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, στις 00:23 ώρα Ελλάδας του Σαββάτου 22 Δεκεμβρίου, ο Ήλιος θα βρίσκεται στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Το βράδυ του ηλιοστασίου, λίγες μέρες πρίν και λίγες μετά, οι "νύχτες" είναι οι μεγαλύτερες του έτους σε διάρκεια στο Βόρειο ημισφαίριο. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο οι μέρες είναι οι μεγαλύτερες σε διάρκεια.
Ημερολογιακά, το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ης και της 23ης Δεκεμβρίου, με πιο πιθανές ημερομηνίες την 21η και την 22α. Την τελευταία φορά που το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεσε στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και δεν θα ξανασυμβεί πριν το 2303. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο που αντικατέστησε το παλαιότερο Ιουλιανό, που είχε εισάγει ο Ιούλιος Καίσαρ από το 44 π.Χ. Σύμφωνα με αυτό το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεφτε πάντα στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά έχανε μία ημέρα κάθε 128 χρόνια. Το 1582, ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ' εισήγαγε το νέο ημερολόγιο, που πήρε το όνομά του (Γρηγοριανό) και το οποίο χάνει μία ημέρα στα 4.000 χρόνια.
Η λέξη ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις ήλιος και στάση, ακριβώς γιατί τις ημέρες των ηλιοστασίων ο ήλιος σταματά την φαινομενική κίνησή του προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση και αντιστρέφει στην ουσία την τροχιά του. Το ηλιοστάσιο γενικά, είναι η στιγμή που η Γη και πιο συγκεκριμένα ο άξονας της, βρίσκεται στραμμένος κοντύτερα ή μακρύτερα από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη μας γύρω από αυτόν που διαρκεί περίπου 365 μέρες. Τις ημέρες εκείνες ο ήλιος όπως παρατηρείται από τη Γη, βρίσκεται στην ουσία στο πιο ψηλό ή στο πιο χαμηλό σημείο του ουρανού κατά το μεσημέρι (ανάλογα με το ημισφαίριο που παρατηρείται). Στο χειμερινό ηλιοστάσιο ο ήλιος στο βόρειο ημισφαίριο βρίσκεται χαμηλά, για αυτό η νύχτα είναι μεγάλη και η μέρα μικρή, με εξαίρεση τους δύο τροπικούς κύκλους. Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του ουράνιου θόλου σε περιοχές πάνω στον Τροπικό του Αιγόκερω.
Οι εποχές της Γης οφείλονται στο γεγονός ότι ο άξονας περιστροφής του πλανήτη μας δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς του γύρω από τον Ήλιο. Σχηματίζει γωνία περίπου 23° που επιστημονικά ονομάζεται λόξωση της εκλειπτικής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το μισό έτος να κλίνει το ένα ημισφαίριο προς τον ήλιο και το άλλο μισό το άλλο. Η μέγιστη κλίση συμβαίνει κατά τα ηλιοστάσια. Έτσι τα ηλιοστάσια μαζί με τις ισημερίες, καθορίζουν άμεσα τις εποχές του έτους καθώς αποτελούν τις ημέρες εκκίνησης τους. Τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες σηματοδοτούν τις τέσσερις εποχές του χρόνου.
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: Εύχομαι όλοι οι Έλληνες να βρουν την ευκαιρία να εορτάσουν με τους ανθρώπους που θέλουν και αγαπούν αυτήν την σημαντική εμβληματική εορτή. Είθε η "αναγέννηση" του Ηλίου να ζεστάνει ψυχές και πνεύματα να αναθερμάνει ιδέες και να φωτίσει τον δρόμο της εξόδου όλων μας από την μιζέρια και την κακομοιριά των τελευταίων ετών.
Ημερολογιακά, το χειμερινό ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ης και της 23ης Δεκεμβρίου, με πιο πιθανές ημερομηνίες την 21η και την 22α. Την τελευταία φορά που το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεσε στις 23 Δεκεμβρίου ήταν το 1903 και δεν θα ξανασυμβεί πριν το 2303. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο που αντικατέστησε το παλαιότερο Ιουλιανό, που είχε εισάγει ο Ιούλιος Καίσαρ από το 44 π.Χ. Σύμφωνα με αυτό το χειμερινό ηλιοστάσιο έπεφτε πάντα στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά έχανε μία ημέρα κάθε 128 χρόνια. Το 1582, ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ' εισήγαγε το νέο ημερολόγιο, που πήρε το όνομά του (Γρηγοριανό) και το οποίο χάνει μία ημέρα στα 4.000 χρόνια.
Η λέξη ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις ήλιος και στάση, ακριβώς γιατί τις ημέρες των ηλιοστασίων ο ήλιος σταματά την φαινομενική κίνησή του προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση και αντιστρέφει στην ουσία την τροχιά του. Το ηλιοστάσιο γενικά, είναι η στιγμή που η Γη και πιο συγκεκριμένα ο άξονας της, βρίσκεται στραμμένος κοντύτερα ή μακρύτερα από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά του πλανήτη μας γύρω από αυτόν που διαρκεί περίπου 365 μέρες. Τις ημέρες εκείνες ο ήλιος όπως παρατηρείται από τη Γη, βρίσκεται στην ουσία στο πιο ψηλό ή στο πιο χαμηλό σημείο του ουρανού κατά το μεσημέρι (ανάλογα με το ημισφαίριο που παρατηρείται). Στο χειμερινό ηλιοστάσιο ο ήλιος στο βόρειο ημισφαίριο βρίσκεται χαμηλά, για αυτό η νύχτα είναι μεγάλη και η μέρα μικρή, με εξαίρεση τους δύο τροπικούς κύκλους. Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ του ουράνιου θόλου σε περιοχές πάνω στον Τροπικό του Αιγόκερω.
Οι εποχές της Γης οφείλονται στο γεγονός ότι ο άξονας περιστροφής του πλανήτη μας δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς του γύρω από τον Ήλιο. Σχηματίζει γωνία περίπου 23° που επιστημονικά ονομάζεται λόξωση της εκλειπτικής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το μισό έτος να κλίνει το ένα ημισφαίριο προς τον ήλιο και το άλλο μισό το άλλο. Η μέγιστη κλίση συμβαίνει κατά τα ηλιοστάσια. Έτσι τα ηλιοστάσια μαζί με τις ισημερίες, καθορίζουν άμεσα τις εποχές του έτους καθώς αποτελούν τις ημέρες εκκίνησης τους. Τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες σηματοδοτούν τις τέσσερις εποχές του χρόνου.
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: Εύχομαι όλοι οι Έλληνες να βρουν την ευκαιρία να εορτάσουν με τους ανθρώπους που θέλουν και αγαπούν αυτήν την σημαντική εμβληματική εορτή. Είθε η "αναγέννηση" του Ηλίου να ζεστάνει ψυχές και πνεύματα να αναθερμάνει ιδέες και να φωτίσει τον δρόμο της εξόδου όλων μας από την μιζέρια και την κακομοιριά των τελευταίων ετών.
No comments :
Post a Comment