Στο φύλλο του Φεβρουαρίου με αριθμό 475, της εφημερίδας μας (Ελεύθερος Κόσμος) δημοσιεύουμε την ενδιαφέρουσα και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο σπίτι του στην Πεντέλη το 2014 ο αείμνηστος, πλέον, Γεώργιος Γεωργαλάς στον συνεργάτη μας Νίκο Θεοδώρου.
- Κύριε Γεωργαλά κατ’αρχάς να σας ευχαριστώ που με δεχτήκατε, θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξή μας από τον Ιωάννη Μεταξά. Πείτε μου τι θυμόσαστε από εκείνη την περίοδο…
Τότε εγώ ήμουν μαθητής του Δημοτικού στο Κάιρο, όταν μαθεύτηκε το γεγονός της κήρυξης του πολέμου όλα τα παιδιά και όλος ο Ελληνισμός ταυτόχρονα βγήκαμε στους δρόμους με σημαίες και τραγούδια. Εκείνο το βράδυ, αν θυμάμαι καλά, οι κινηματογράφοι έπαιζαν ελληνικές ταινίες. Τότε το Κάιρο ήταν κοσμοπολίτικη πόλη αλλά αν έλεγες ότι ήσουν Έλληνας σε θαύμαζαν.
- Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς ή ο λαός;
Καλά τώρα μην λέμε σαχλαμάρες, δηλαδή χτύπησε μία-μία τις πόρτες των Ελλήνων ο Γκράτσι και τους ρώτησε αν παραδίνονται ή όχι, αυτά είναι αστειότητες.
- Ο θάνατος του Μεταξά πιστεύετε ότι ήταν φυσιολογικός;
Κατά την δική μου άποψη, δεν μπορώ φυσικά να το τεκμηριώσω, όχι. Ήταν δολοφονία.
- Εννοείτε από τους Άγγλους;
Φυσικά από τους Άγγλους. Όχι βέβαια γιατί ο Μεταξάς θα έκανε κάτι εναντίον του συμμαχικού αγώνα, γιατί από το 1936 ήταν απολύτως προσανατολισμένος ότι θα πολεμούσε εναντίον του Άξονος εάν χρειαζόταν και μαζί του ήταν σύμφωνος και ο Βασιλιάς Γεώργιος. Όμως ο Μεταξάς ακολουθούσε μία πολιτική εξυπηρετήσεως των ελληνικών συμφερόντων και όχι των αγγλικών και πάνω σε αυτό υπήρχαν πολλές αποχρώσεις όπως όταν η Γερμανία μας πρότεινε, μέσω της πρεσβείας μας στην Ισπανία, ξεχωριστή ειρήνη και να κρατήσουμε την Βόρειο Ήπειρο που είχαμε απελευθερώσει. Ο Μεταξάς συμφωνούσε, βέβαια το ζήτημα δεν προχώρησε αλλά θα μπορούσε να προχωρήσει. Ακόμα όταν οι Άγγλοι ζητούσαν να φέρουν στην Ελλάδα συμβολικές στρατιωτικές δυνάμεις μόνο και μόνο για να προκαλέσουν την γερμανική επίθεση ο Μεταξάς το αρνείτο. Έλεγε αν θέλετε να φέρετε τις δυνάμεις αυτές, να είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τα γερμανικά άρματα. Υπήρχαν αυτές οι διαφωνίες και τον έβγαλαν από την μέση εν όψει και της γερμανικής επίθεσης. Βέβαια ο Μανιαδάκης που ήταν φίλος μου το αρνείτο, έλεγε ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν δολοφονία, αυτό βέβαια εγώ το αποδίδω στο γεγονός ότι ο Μανιαδάκης σαν υπουργός Ασφαλείας ήταν υπεύθυνος και για την ασφάλεια του Μεταξά και κάτι τέτοιο ήταν βαριά μομφή εις βάρος του και φαίνεται ότι η δολοφονία έγινε με συμμετοχή και από το συγγενικό του περιβάλλον εκτός από τους Άγγλους, τον γαμπρό του δηλαδή.
- Γι’ αυτό οι Γερμανοί έστειλαν τον Έπινγκερ να τον σώσει;
Ναι αλλά δεν πρόλαβαν.
- Να περάσουμε τώρα στα Δεκεμβριανά του 1944, ήταν έργο των Άγγλων, του Ράλλη ή των κομμουνιστών τι πιστεύετε;
Όχι δεν ήταν έργο των Άγγλων, οι κομμουνιστές το έκαναν, βέβαια οι Άγγλοι ήθελαν να γίνουν, όπως και πολλοί άλλοι, διάφορες δυνάμεις, αλλά ουσιαστικά ήταν έργο των κομμουνιστών. Τώρα τι λένε ότι μας έσπρωξαν οι Άγγλοι ή μας παγίδεψαν οι ξένοι, μωρά παιδιά ήταν; Οι κομμουνιστές είχαν σχεδιάσει να καταλάβουν την εξουσία με την βία τουλάχιστον από το 1943. Αυτό το λένε και οι ίδιοι, μάλιστα ο Ιωαννίδης (Γιάννης Ιωαννίδης 1900-1967 βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ δεύτερος στην κομματική ιεραρχία) στα απομνημονεύματά του γράφει ότι είχαν βγάλει και τους καταλόγους με τους ποιους θα σκότωναν και ποιους θα έπαιρναν ομήρους.
- Το 1946 οι κομμουνιστές δεν παίρνουν μέρος στις εκλογές και χτυπούν το Λιτόχωρο και ξεκινά ο «Τρίτος Γύρος» αυτό ήταν εμφύλιος ή συμμοριτοπόλεμος;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο, ανταρσία ήταν με μορφή αντάρτικου, ένοπλου αγώνα δηλαδή και κάποια στιγμή φυσικά πήρε και την μορφή συμμοριτοπολέμου γιατί ήταν μικρές ομάδες που χτυπούσαν και κατέφευγαν στα βουνά. Από κάποια στιγμή και μετά βέβαια προσπάθησαν να δώσουν μορφή τακτικού πολέμου, αυτό ήταν άποψη του Ζαχαριάδη, αλλά αυτό «τους έφαγε». Για εμένα ήταν ανταρσία. Εμφύλιος είναι όταν τα άτομα και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές είναι ελληνικής καταγωγής, που ήταν, αλλά και όταν αγωνίζονται για τα ελληνικά συμφέροντα που τα αντιλαμβάνονται διαφορετικά, όπως οι «Βασιλικοί» και οι «Βενιζελικοί» στο παρελθόν και οι «Ενωτικοί» και οι «Ανθενωτικοί» στο Βυζάντιο. Οι κομμουνιστές όμως που ήθελαν να αποσπάσουν από την Ελλάδα την Μακεδονία και την Θράκη για ποια ελληνικά συμφέροντα αγωνίζονταν; Εξάλλου όλα τα έμπεδά τους, οι βάσεις τους και οι ραδιοφωνικοί τους σταθμοί ήταν εκτός Ελλάδος συνεπώς αυτός ο πόλεμος δεν είχε την μορφή εμφυλίου.
- Αν το 1949 στον Γράμμο και το Βίτσι νικούσαν οι κομμουνιστές εμείς θα είχαμε την τύχη της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας τι πιστεύετε;
Χειρότερα ακόμα γιατί εμείς θα είχαμε υποστεί εδαφικό ακρωτηριασμό και γενοκτονία, γιατί η Μακεδονία και η Θράκη πως θα γίνονταν σλαβικές αν δεν γίνονταν πρώτα γενοκτονία των Ελλήνων εκεί, συνεπώς θα είμαστε σε πολύ χειρότερη μοίρα από τις άλλες κομμουνιστικές χώρες.
- Εσάς το 1948 γιατί σας συνέλαβαν που ήσαστε; Πείτε μας για όσους δεν γνωρίζουν.
Τότε ήμουν γραμματέας της Οργάνωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Νομική Σχολή και κάποια πληροφορία είχαν και με συνέλαβαν, άλλωστε εκείνη την εποχή δεν έμενε και κανείς ασύλληπτος, αν εξαιρέσεις τον Πλουμπίδη όλοι οι άλλοι πιάστηκαν.
- Τι σας ώθησε να ενταχθείτε στην Αριστερά;
Διάφορα πράγματα, αυτό έγινε το 1943 τότε ήμουν ακόμα μαθητής σχολείου στην Αίγυπτο, ήταν η εποχή του πολέμου ήταν οι αριστερές ιδέες που τότε κυκλοφορούσαν στην Μέση Ανατολή ευρέως, ήταν και η αθλιότητα των Αιγυπτίων η πείνα και η δυστυχία, αφού να φανταστείτε για να πάω στο σπίτι μου περνούσα πάνω από είκοσι ανθρώπους που κοιμόντουσαν στον δρόμο και ντρεπόμουν γι’ αυτούς τους ανθρώπους, έλεγα γιατί να ζουν έτσι. Έπειτα όταν εμείς πηγαίναμε εκδρομή με το τραίνο περνούσαμε επί μισής ώρας από τα κτήματα κάποιων πασάδων. Όλα αυτά λοιπόν με έκαναν να εξεγείρομαι. Μετά όμως στην Ουγγαρία είπα ότι έγινα κομμουνιστής για να πάψουν να ζουν στην αθλιότητα οι αραπάδες και εδώ πάμε να εξαθλιώσουμε τους Ευρωπαίους, τους Ούγγρους δηλαδή.
- Το 1955 πεθαίνει ο Παπάγος και γίνεται πρωθυπουργός ο Καραμανλής, τότε ήταν να γίνει ο Στέφανος Στεφανόπουλος ή ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Πώς από το πουθενά ήρθε ο Καραμανλής, μήπως τον έβαλαν με σκοπό να θάψει το κυπριακό;
Φυσικά δύο φορές έγινε ο Καραμανλής πρωθυπουργός, δοτός φυσικά, και τις δύο θάφτηκε το κυπριακό, το 1955 με το μνημόνιο και το 1974 που κλείνει το κυπριακό με το «Η Κύπρος κείται μακράν».
- Πότε γνωρίσατε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, κάτω υπό ποίες συνθήκες;
Το 1959 με κάλεσε και μου ζήτησε να επιστρέψω στην ΚΥΠ, κουβεντιάσαμε λίγο και είχαμε και κάποιες επαφές κάποια στιγμή λογοφέραμε γιατί του είπα, περίπου είκοσι ημέρες από την 21η Απριλίου, καλά τι κάθεστε, τι κοιμάστε. Και τότε ήταν στο γραφείο και ο Ασλανίδης και ο Λαδάς, μου απάντησε ότι όταν πάρουν οι κομμουνιστές την εξουσία θα ζητήσω να με εκτελέσουν τελευταίο και θα λέω στους πολιτικούς όταν θα τους πηγαίνουν στο απόσπασμα «είδατε που σας τα έλεγα», του απάντησα ότι το θέμα δεν είναι να φτάσουμε ως εκεί αλλά να κινηθεί ο Στρατός, φυσικά δεν μου είπε τι σχεδίαζαν αλλά ήταν γνωστό ότι ετοιμάζεται κάποια κίνηση.
- Εσείς πως το είχατε καταλάβει;
Το είχα καταλάβει από το 1957 γιατί μου ανέθεταν μελέτες και πέραν του αντικειμένου μου που ήταν η αντιμετώπιση του κομμουνισμού, όπως μελέτες για το οικονομικό, το αγροτικό και το κοινωνικό πρόβλημα, και τους είπα «ρε παιδιά τι ετοιμάζετε και δεν μου λέτε»; Στην αρχή την προετοιμασία την έκαναν άλλοι αξιωματικοί, ήταν και ο Παπαδόπουλος αλλά όχι επικεφαλής, τότε δέσποζε ο Συνταγματάρχης Μητρέλης που με είχε παραλάβει από τις φυλακές, του οποίου η τάση που είχε συσπειρωθεί γύρω του ήταν διαφορετική από αυτήν του Παπαδόπουλου. Ο Μητρέλης ήθελε μεταρρυθμίσεις και αλλαγή του κατεστημένου ενώ ο Παπαδόπουλος ήθελε ένα μπάλωμα «για να ξαναπάρει η μηχανή μπροστά». Η επανάσταση απέτυχε γιατί αρχηγός της ήταν ένας μη επαναστάτης, ούτε εκτελέσεις έκανε ούτε ριζικά μέτρα πήρε, ήθελε να διορθώσει την κατάσταση και μετά να αναλάβουν οι πολιτικοί. Απόδειξη είναι ότι παλαιό πολιτικό έφερε στην εξουσία, γι’ αυτό έγινε η επανάσταση για να πάει το κόμμα του Μαρκεζίνη από 2% στο 50%; Δεν είχα τίποτε εναντίον του Μαρκεζίνη αλλά έλεγα ότι πρέπει να δημιουργήσουμε νέο πολιτικό φορέα και όχι να πάμε στο μικρότερο κόμμα, σαν θέλουμε παλαιό πολιτικό να πάμε στον Καραμανλή. Τότε μου είπε ο Παττακός που παρευρίσκονταν στην συζήτηση μαζί με τον Μακαρέζο: «Γιώργο το σκεπτικό είναι ότι αν έρθει ο Καραμανλής έχει δυνάμεις να πατήσει αντίθετα ο Μαρκεζίνης θα στηριχθεί σε εμάς και έτσι ουσιαστικά πάλι εμείς θα κυβερνάμε». Μετά με χτύπησε στην πλάτη και μου είπε: «Γιώργο στο τέλος θα κυβερνάτε εσείς, εμείς θα φύγουμε». Εγώ απάντησα ότι ούτε οι παλαιοί πολιτικοί θα θελήσουν να φέρουν τον Μαρκεζίνη με 50%, ούτε οι στρατιωτικοί θέλουν τους παλαιούς πολιτικούς.
- Έχει επικρατήσει η άποψη ότι η 21η Απριλίου ήταν αμερικανοκίνητη εσείς τι λέτε;
Όχι σε καμία περίπτωση, ο Παπαδόπουλος δεν ήταν πράκτορας ούτε αμερικανοκίνητος, αντιθέτως ακολούθησε πολιτική απεξάρτησης ιδιαίτερα από την Αμερική που παραιτήθηκε από την δωρεάν βοήθεια και δεν τους έδωσε και τις διευκολύνσεις που ήθελαν. Η Ελλάδα ήταν ανεξάρτητη επί Καποδίστρια, επί Μεταξά και επί Παπαδόπουλου ποτέ άλλοτε, εκτός από μία προσπάθεια που έκανε ο Χαρίλαος Τρικούπης αλλά τον χτύπησαν με την πτώχευση.
- Εσάς πότε σας κάλεσαν για συνεργασία με την 21η Απριλίου;
Ο Παπαδόπουλος δεν με ήθελε γιατί είχα άλλες απόψεις αλλά με διατήρησε στο ΓΕΣ όπου δίδασκα στις σχολές. Αλλά με φώναξε ο Αγγελής με τον οποίον συνδεόμουν στενά και με εκτιμούσε όπως και εγώ και μου είπε «Εσύ γιατί δεν έρχεσαι»; Απάντησα ότι αυτό δεν είναι επανάσταση και θα ναυαγήσει, τότε μου είπε ότι αν βάλουμε όλοι πλάτη δεν θα ναυαγήσει.
- Πολλοί λένε ότι αν έκανε εκλογές ο Παπαδόπουλος στα δύο χρόνια διακυβέρνησης θα κυβερνούσε ακόμα, γιατί δεν έκανε;
Νομίζω ότι δεν τον άφηναν οι στρατιωτικοί, αλλά ίσως να υπήρχαν και άλλοι λόγοι που δεν τους γνωρίζω.
- Ποια ήταν η θέση του Παπαδόπουλου για την Κύπρο ήθελε Ένωση ή ανεξαρτησία;
Την Ένωση ήθελε ο πατριωτισμός του είναι αδιαμφισβήτητος, αλλά ήταν συνετός και δεν θα προχωρούσε σε δολοφονία του Μακάριου ή σε πραξικόπημα.
- Πως ο ευφυέστατος Παπαδόπουλος δεν αντιλήφθηκε ότι ο Ιωαννίδης θα τον ανέτρεπε;
Όταν είδε ότι «δεν πήγαινε η κυβέρνηση Μαρκεζίνη» και έγινε το Πολυτεχνείο το άφησε για να επαναφέρει τον στρατιωτικό νόμο αλλά το πράγμα ξέφυγε.
- Στην δίκη του Μπελογιάννη το 1952 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν Στρατοδίκης, Ταγματάρχης, πώς ψήφισε αθώωση;
Όχι δεν ψήφισε αθώωση, ψήφισε κατά της θανατικής ποινής, όχι αθώωση όμως. Ο Παπαδόπουλος, που τον γνώρισα αργότερα, είχε απέχθεια στην αιματοχυσία δεν ήθελε σκοτωμούς. Να φανταστείτε ότι στα αρχικά σχέδια της 21ης Απριλίου προβλέπονταν και κάποιες εκτελέσεις, λίγες, είκοσι πολιτικών και κάποιων μεγαλοεκδοτών, επιχειρηματιών και μεγαλοεργολάβων που είχαν εις βάρος τους σκάνδαλα και είχαν βοηθήσει τους κομμουνιστές, όμως αυτό το μέρος του σχεδίου δεν εκτελέστηκε.
- Ο Ιωαννίδης ήταν πράκτορας των ΗΠΑ;
Όχι, απλά τον παγίδεψαν οι Αμερικανοί λόγω έλλειψης πολιτικής κρίσης.
- Για το κυπριακό φέρουν ευθύνες ο Καραμανλής και ο Μακάριος;
Ο Μακάριος σίγουρα γιατί ζητούσε την αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών.
- Μα έλεγε ότι τον «έπνιγαν».
Τι να έκαναν αφού προσπαθούσε να φτιάξει κυπριακή εθνική συνείδηση, ήταν εχθρός της Ένωσης.
- Με την Μεραρχία τι συνέβη;
Δεν ήταν Μεραρχία, Ταξιαρχία με αυξημένη δύναμη πυρός ήταν, δεν υπήρχαν ούτε προγεφυρώματα ούτε δυνατότητα ανεφοδιασμού, την είχαν στείλει εν αγνοία του Παπαδόπουλου ο Γαρουφαλιάς και ο τότε αρχηγός ΓΕΣ Γεννηματάς. Αν γινόταν κάτι θα πήγαιναν χαμένοι και όταν έγινε η συμπαιγνία του Μακάριου με τους Τούρκους όλοι ήταν εναντίον μας.
- Ποιες ήταν οι σχέσεις του Παπαδόπουλου με τον Γρίβα;
Ο Γρίβας δεν ήταν ούτε υπέρ ούτε κατά της 21ης Απριλίου, την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ήθελε αλλά ο Παπαδόπουλος ήταν προσεκτικός και δεν τον στήριξε.
- Το «Η Κύπρος κείται μακράν» του Καραμανλή τι σημαίνει;
Σημαίνει: Τούρκοι κάντε ότι καταλαβαίνετε. Στην πρώτη φάση η εισβολή θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τους εξοπλισμούς που είχε κάνει ο Παπαδόπουλος.
- Κάτι τελευταίο, η 21η Απριλίου ήταν επανάσταση ή πραξικόπημα;
Νομικώς ήταν επανάσταση γιατί έγινε από τα κάτω και ανετράπη μία κατεστημένη κατάσταση, πραξικόπημα θα ήταν αν επέβαλλαν μία κατάσταση οι κυβερνώντες.
http://www.elkosmos.gr/
- Κύριε Γεωργαλά κατ’αρχάς να σας ευχαριστώ που με δεχτήκατε, θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξή μας από τον Ιωάννη Μεταξά. Πείτε μου τι θυμόσαστε από εκείνη την περίοδο…
Τότε εγώ ήμουν μαθητής του Δημοτικού στο Κάιρο, όταν μαθεύτηκε το γεγονός της κήρυξης του πολέμου όλα τα παιδιά και όλος ο Ελληνισμός ταυτόχρονα βγήκαμε στους δρόμους με σημαίες και τραγούδια. Εκείνο το βράδυ, αν θυμάμαι καλά, οι κινηματογράφοι έπαιζαν ελληνικές ταινίες. Τότε το Κάιρο ήταν κοσμοπολίτικη πόλη αλλά αν έλεγες ότι ήσουν Έλληνας σε θαύμαζαν.
- Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς ή ο λαός;
Καλά τώρα μην λέμε σαχλαμάρες, δηλαδή χτύπησε μία-μία τις πόρτες των Ελλήνων ο Γκράτσι και τους ρώτησε αν παραδίνονται ή όχι, αυτά είναι αστειότητες.
- Ο θάνατος του Μεταξά πιστεύετε ότι ήταν φυσιολογικός;
Κατά την δική μου άποψη, δεν μπορώ φυσικά να το τεκμηριώσω, όχι. Ήταν δολοφονία.
- Εννοείτε από τους Άγγλους;
Φυσικά από τους Άγγλους. Όχι βέβαια γιατί ο Μεταξάς θα έκανε κάτι εναντίον του συμμαχικού αγώνα, γιατί από το 1936 ήταν απολύτως προσανατολισμένος ότι θα πολεμούσε εναντίον του Άξονος εάν χρειαζόταν και μαζί του ήταν σύμφωνος και ο Βασιλιάς Γεώργιος. Όμως ο Μεταξάς ακολουθούσε μία πολιτική εξυπηρετήσεως των ελληνικών συμφερόντων και όχι των αγγλικών και πάνω σε αυτό υπήρχαν πολλές αποχρώσεις όπως όταν η Γερμανία μας πρότεινε, μέσω της πρεσβείας μας στην Ισπανία, ξεχωριστή ειρήνη και να κρατήσουμε την Βόρειο Ήπειρο που είχαμε απελευθερώσει. Ο Μεταξάς συμφωνούσε, βέβαια το ζήτημα δεν προχώρησε αλλά θα μπορούσε να προχωρήσει. Ακόμα όταν οι Άγγλοι ζητούσαν να φέρουν στην Ελλάδα συμβολικές στρατιωτικές δυνάμεις μόνο και μόνο για να προκαλέσουν την γερμανική επίθεση ο Μεταξάς το αρνείτο. Έλεγε αν θέλετε να φέρετε τις δυνάμεις αυτές, να είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τα γερμανικά άρματα. Υπήρχαν αυτές οι διαφωνίες και τον έβγαλαν από την μέση εν όψει και της γερμανικής επίθεσης. Βέβαια ο Μανιαδάκης που ήταν φίλος μου το αρνείτο, έλεγε ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν δολοφονία, αυτό βέβαια εγώ το αποδίδω στο γεγονός ότι ο Μανιαδάκης σαν υπουργός Ασφαλείας ήταν υπεύθυνος και για την ασφάλεια του Μεταξά και κάτι τέτοιο ήταν βαριά μομφή εις βάρος του και φαίνεται ότι η δολοφονία έγινε με συμμετοχή και από το συγγενικό του περιβάλλον εκτός από τους Άγγλους, τον γαμπρό του δηλαδή.
- Γι’ αυτό οι Γερμανοί έστειλαν τον Έπινγκερ να τον σώσει;
Ναι αλλά δεν πρόλαβαν.
- Να περάσουμε τώρα στα Δεκεμβριανά του 1944, ήταν έργο των Άγγλων, του Ράλλη ή των κομμουνιστών τι πιστεύετε;
Όχι δεν ήταν έργο των Άγγλων, οι κομμουνιστές το έκαναν, βέβαια οι Άγγλοι ήθελαν να γίνουν, όπως και πολλοί άλλοι, διάφορες δυνάμεις, αλλά ουσιαστικά ήταν έργο των κομμουνιστών. Τώρα τι λένε ότι μας έσπρωξαν οι Άγγλοι ή μας παγίδεψαν οι ξένοι, μωρά παιδιά ήταν; Οι κομμουνιστές είχαν σχεδιάσει να καταλάβουν την εξουσία με την βία τουλάχιστον από το 1943. Αυτό το λένε και οι ίδιοι, μάλιστα ο Ιωαννίδης (Γιάννης Ιωαννίδης 1900-1967 βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ δεύτερος στην κομματική ιεραρχία) στα απομνημονεύματά του γράφει ότι είχαν βγάλει και τους καταλόγους με τους ποιους θα σκότωναν και ποιους θα έπαιρναν ομήρους.
- Το 1946 οι κομμουνιστές δεν παίρνουν μέρος στις εκλογές και χτυπούν το Λιτόχωρο και ξεκινά ο «Τρίτος Γύρος» αυτό ήταν εμφύλιος ή συμμοριτοπόλεμος;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο, ανταρσία ήταν με μορφή αντάρτικου, ένοπλου αγώνα δηλαδή και κάποια στιγμή φυσικά πήρε και την μορφή συμμοριτοπολέμου γιατί ήταν μικρές ομάδες που χτυπούσαν και κατέφευγαν στα βουνά. Από κάποια στιγμή και μετά βέβαια προσπάθησαν να δώσουν μορφή τακτικού πολέμου, αυτό ήταν άποψη του Ζαχαριάδη, αλλά αυτό «τους έφαγε». Για εμένα ήταν ανταρσία. Εμφύλιος είναι όταν τα άτομα και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές είναι ελληνικής καταγωγής, που ήταν, αλλά και όταν αγωνίζονται για τα ελληνικά συμφέροντα που τα αντιλαμβάνονται διαφορετικά, όπως οι «Βασιλικοί» και οι «Βενιζελικοί» στο παρελθόν και οι «Ενωτικοί» και οι «Ανθενωτικοί» στο Βυζάντιο. Οι κομμουνιστές όμως που ήθελαν να αποσπάσουν από την Ελλάδα την Μακεδονία και την Θράκη για ποια ελληνικά συμφέροντα αγωνίζονταν; Εξάλλου όλα τα έμπεδά τους, οι βάσεις τους και οι ραδιοφωνικοί τους σταθμοί ήταν εκτός Ελλάδος συνεπώς αυτός ο πόλεμος δεν είχε την μορφή εμφυλίου.
- Αν το 1949 στον Γράμμο και το Βίτσι νικούσαν οι κομμουνιστές εμείς θα είχαμε την τύχη της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας τι πιστεύετε;
Χειρότερα ακόμα γιατί εμείς θα είχαμε υποστεί εδαφικό ακρωτηριασμό και γενοκτονία, γιατί η Μακεδονία και η Θράκη πως θα γίνονταν σλαβικές αν δεν γίνονταν πρώτα γενοκτονία των Ελλήνων εκεί, συνεπώς θα είμαστε σε πολύ χειρότερη μοίρα από τις άλλες κομμουνιστικές χώρες.
- Εσάς το 1948 γιατί σας συνέλαβαν που ήσαστε; Πείτε μας για όσους δεν γνωρίζουν.
Τότε ήμουν γραμματέας της Οργάνωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Νομική Σχολή και κάποια πληροφορία είχαν και με συνέλαβαν, άλλωστε εκείνη την εποχή δεν έμενε και κανείς ασύλληπτος, αν εξαιρέσεις τον Πλουμπίδη όλοι οι άλλοι πιάστηκαν.
- Τι σας ώθησε να ενταχθείτε στην Αριστερά;
Διάφορα πράγματα, αυτό έγινε το 1943 τότε ήμουν ακόμα μαθητής σχολείου στην Αίγυπτο, ήταν η εποχή του πολέμου ήταν οι αριστερές ιδέες που τότε κυκλοφορούσαν στην Μέση Ανατολή ευρέως, ήταν και η αθλιότητα των Αιγυπτίων η πείνα και η δυστυχία, αφού να φανταστείτε για να πάω στο σπίτι μου περνούσα πάνω από είκοσι ανθρώπους που κοιμόντουσαν στον δρόμο και ντρεπόμουν γι’ αυτούς τους ανθρώπους, έλεγα γιατί να ζουν έτσι. Έπειτα όταν εμείς πηγαίναμε εκδρομή με το τραίνο περνούσαμε επί μισής ώρας από τα κτήματα κάποιων πασάδων. Όλα αυτά λοιπόν με έκαναν να εξεγείρομαι. Μετά όμως στην Ουγγαρία είπα ότι έγινα κομμουνιστής για να πάψουν να ζουν στην αθλιότητα οι αραπάδες και εδώ πάμε να εξαθλιώσουμε τους Ευρωπαίους, τους Ούγγρους δηλαδή.
- Το 1955 πεθαίνει ο Παπάγος και γίνεται πρωθυπουργός ο Καραμανλής, τότε ήταν να γίνει ο Στέφανος Στεφανόπουλος ή ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Πώς από το πουθενά ήρθε ο Καραμανλής, μήπως τον έβαλαν με σκοπό να θάψει το κυπριακό;
Φυσικά δύο φορές έγινε ο Καραμανλής πρωθυπουργός, δοτός φυσικά, και τις δύο θάφτηκε το κυπριακό, το 1955 με το μνημόνιο και το 1974 που κλείνει το κυπριακό με το «Η Κύπρος κείται μακράν».
- Πότε γνωρίσατε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, κάτω υπό ποίες συνθήκες;
Το 1959 με κάλεσε και μου ζήτησε να επιστρέψω στην ΚΥΠ, κουβεντιάσαμε λίγο και είχαμε και κάποιες επαφές κάποια στιγμή λογοφέραμε γιατί του είπα, περίπου είκοσι ημέρες από την 21η Απριλίου, καλά τι κάθεστε, τι κοιμάστε. Και τότε ήταν στο γραφείο και ο Ασλανίδης και ο Λαδάς, μου απάντησε ότι όταν πάρουν οι κομμουνιστές την εξουσία θα ζητήσω να με εκτελέσουν τελευταίο και θα λέω στους πολιτικούς όταν θα τους πηγαίνουν στο απόσπασμα «είδατε που σας τα έλεγα», του απάντησα ότι το θέμα δεν είναι να φτάσουμε ως εκεί αλλά να κινηθεί ο Στρατός, φυσικά δεν μου είπε τι σχεδίαζαν αλλά ήταν γνωστό ότι ετοιμάζεται κάποια κίνηση.
- Εσείς πως το είχατε καταλάβει;
Το είχα καταλάβει από το 1957 γιατί μου ανέθεταν μελέτες και πέραν του αντικειμένου μου που ήταν η αντιμετώπιση του κομμουνισμού, όπως μελέτες για το οικονομικό, το αγροτικό και το κοινωνικό πρόβλημα, και τους είπα «ρε παιδιά τι ετοιμάζετε και δεν μου λέτε»; Στην αρχή την προετοιμασία την έκαναν άλλοι αξιωματικοί, ήταν και ο Παπαδόπουλος αλλά όχι επικεφαλής, τότε δέσποζε ο Συνταγματάρχης Μητρέλης που με είχε παραλάβει από τις φυλακές, του οποίου η τάση που είχε συσπειρωθεί γύρω του ήταν διαφορετική από αυτήν του Παπαδόπουλου. Ο Μητρέλης ήθελε μεταρρυθμίσεις και αλλαγή του κατεστημένου ενώ ο Παπαδόπουλος ήθελε ένα μπάλωμα «για να ξαναπάρει η μηχανή μπροστά». Η επανάσταση απέτυχε γιατί αρχηγός της ήταν ένας μη επαναστάτης, ούτε εκτελέσεις έκανε ούτε ριζικά μέτρα πήρε, ήθελε να διορθώσει την κατάσταση και μετά να αναλάβουν οι πολιτικοί. Απόδειξη είναι ότι παλαιό πολιτικό έφερε στην εξουσία, γι’ αυτό έγινε η επανάσταση για να πάει το κόμμα του Μαρκεζίνη από 2% στο 50%; Δεν είχα τίποτε εναντίον του Μαρκεζίνη αλλά έλεγα ότι πρέπει να δημιουργήσουμε νέο πολιτικό φορέα και όχι να πάμε στο μικρότερο κόμμα, σαν θέλουμε παλαιό πολιτικό να πάμε στον Καραμανλή. Τότε μου είπε ο Παττακός που παρευρίσκονταν στην συζήτηση μαζί με τον Μακαρέζο: «Γιώργο το σκεπτικό είναι ότι αν έρθει ο Καραμανλής έχει δυνάμεις να πατήσει αντίθετα ο Μαρκεζίνης θα στηριχθεί σε εμάς και έτσι ουσιαστικά πάλι εμείς θα κυβερνάμε». Μετά με χτύπησε στην πλάτη και μου είπε: «Γιώργο στο τέλος θα κυβερνάτε εσείς, εμείς θα φύγουμε». Εγώ απάντησα ότι ούτε οι παλαιοί πολιτικοί θα θελήσουν να φέρουν τον Μαρκεζίνη με 50%, ούτε οι στρατιωτικοί θέλουν τους παλαιούς πολιτικούς.
- Έχει επικρατήσει η άποψη ότι η 21η Απριλίου ήταν αμερικανοκίνητη εσείς τι λέτε;
Όχι σε καμία περίπτωση, ο Παπαδόπουλος δεν ήταν πράκτορας ούτε αμερικανοκίνητος, αντιθέτως ακολούθησε πολιτική απεξάρτησης ιδιαίτερα από την Αμερική που παραιτήθηκε από την δωρεάν βοήθεια και δεν τους έδωσε και τις διευκολύνσεις που ήθελαν. Η Ελλάδα ήταν ανεξάρτητη επί Καποδίστρια, επί Μεταξά και επί Παπαδόπουλου ποτέ άλλοτε, εκτός από μία προσπάθεια που έκανε ο Χαρίλαος Τρικούπης αλλά τον χτύπησαν με την πτώχευση.
- Εσάς πότε σας κάλεσαν για συνεργασία με την 21η Απριλίου;
Ο Παπαδόπουλος δεν με ήθελε γιατί είχα άλλες απόψεις αλλά με διατήρησε στο ΓΕΣ όπου δίδασκα στις σχολές. Αλλά με φώναξε ο Αγγελής με τον οποίον συνδεόμουν στενά και με εκτιμούσε όπως και εγώ και μου είπε «Εσύ γιατί δεν έρχεσαι»; Απάντησα ότι αυτό δεν είναι επανάσταση και θα ναυαγήσει, τότε μου είπε ότι αν βάλουμε όλοι πλάτη δεν θα ναυαγήσει.
- Πολλοί λένε ότι αν έκανε εκλογές ο Παπαδόπουλος στα δύο χρόνια διακυβέρνησης θα κυβερνούσε ακόμα, γιατί δεν έκανε;
Νομίζω ότι δεν τον άφηναν οι στρατιωτικοί, αλλά ίσως να υπήρχαν και άλλοι λόγοι που δεν τους γνωρίζω.
- Ποια ήταν η θέση του Παπαδόπουλου για την Κύπρο ήθελε Ένωση ή ανεξαρτησία;
Την Ένωση ήθελε ο πατριωτισμός του είναι αδιαμφισβήτητος, αλλά ήταν συνετός και δεν θα προχωρούσε σε δολοφονία του Μακάριου ή σε πραξικόπημα.
- Πως ο ευφυέστατος Παπαδόπουλος δεν αντιλήφθηκε ότι ο Ιωαννίδης θα τον ανέτρεπε;
Όταν είδε ότι «δεν πήγαινε η κυβέρνηση Μαρκεζίνη» και έγινε το Πολυτεχνείο το άφησε για να επαναφέρει τον στρατιωτικό νόμο αλλά το πράγμα ξέφυγε.
- Στην δίκη του Μπελογιάννη το 1952 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν Στρατοδίκης, Ταγματάρχης, πώς ψήφισε αθώωση;
Όχι δεν ψήφισε αθώωση, ψήφισε κατά της θανατικής ποινής, όχι αθώωση όμως. Ο Παπαδόπουλος, που τον γνώρισα αργότερα, είχε απέχθεια στην αιματοχυσία δεν ήθελε σκοτωμούς. Να φανταστείτε ότι στα αρχικά σχέδια της 21ης Απριλίου προβλέπονταν και κάποιες εκτελέσεις, λίγες, είκοσι πολιτικών και κάποιων μεγαλοεκδοτών, επιχειρηματιών και μεγαλοεργολάβων που είχαν εις βάρος τους σκάνδαλα και είχαν βοηθήσει τους κομμουνιστές, όμως αυτό το μέρος του σχεδίου δεν εκτελέστηκε.
- Ο Ιωαννίδης ήταν πράκτορας των ΗΠΑ;
Όχι, απλά τον παγίδεψαν οι Αμερικανοί λόγω έλλειψης πολιτικής κρίσης.
- Για το κυπριακό φέρουν ευθύνες ο Καραμανλής και ο Μακάριος;
Ο Μακάριος σίγουρα γιατί ζητούσε την αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών.
- Μα έλεγε ότι τον «έπνιγαν».
Τι να έκαναν αφού προσπαθούσε να φτιάξει κυπριακή εθνική συνείδηση, ήταν εχθρός της Ένωσης.
- Με την Μεραρχία τι συνέβη;
Δεν ήταν Μεραρχία, Ταξιαρχία με αυξημένη δύναμη πυρός ήταν, δεν υπήρχαν ούτε προγεφυρώματα ούτε δυνατότητα ανεφοδιασμού, την είχαν στείλει εν αγνοία του Παπαδόπουλου ο Γαρουφαλιάς και ο τότε αρχηγός ΓΕΣ Γεννηματάς. Αν γινόταν κάτι θα πήγαιναν χαμένοι και όταν έγινε η συμπαιγνία του Μακάριου με τους Τούρκους όλοι ήταν εναντίον μας.
- Ποιες ήταν οι σχέσεις του Παπαδόπουλου με τον Γρίβα;
Ο Γρίβας δεν ήταν ούτε υπέρ ούτε κατά της 21ης Απριλίου, την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ήθελε αλλά ο Παπαδόπουλος ήταν προσεκτικός και δεν τον στήριξε.
- Το «Η Κύπρος κείται μακράν» του Καραμανλή τι σημαίνει;
Σημαίνει: Τούρκοι κάντε ότι καταλαβαίνετε. Στην πρώτη φάση η εισβολή θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τους εξοπλισμούς που είχε κάνει ο Παπαδόπουλος.
- Κάτι τελευταίο, η 21η Απριλίου ήταν επανάσταση ή πραξικόπημα;
Νομικώς ήταν επανάσταση γιατί έγινε από τα κάτω και ανετράπη μία κατεστημένη κατάσταση, πραξικόπημα θα ήταν αν επέβαλλαν μία κατάσταση οι κυβερνώντες.
http://www.elkosmos.gr/
''Η επανάσταση απέτυχε γιατί αρχηγός της ήταν ένας μη επαναστάτης, ούτε εκτελέσεις έκανε ούτε ριζικά μέτρα πήρε, ήθελε να διορθώσει την κατάσταση και μετά να αναλάβουν οι πολιτικοί.''
ReplyDelete''Να φανταστείτε ότι στα αρχικά σχέδια της 21ης Απριλίου προβλέπονταν και κάποιες εκτελέσεις, λίγες, είκοσι πολιτικών και κάποιων μεγαλοεκδοτών, επιχειρηματιών και μεγαλοεργολάβων που είχαν εις βάρος τους σκάνδαλα και είχαν βοηθήσει τους κομμουνιστές, όμως αυτό το μέρος του σχεδίου δεν εκτελέστηκε.''
Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΛΗΔΕΣ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΥΠΟΥ:Ο ΑΙΜΟΒΟΡΟΣ,ΨΥΧΑΣΘΕΝΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΛΠ ΚΛΠ...
-ΔΗΜΗΤΡΑ-