Σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής με την Τουρκία, η φύση των εχθροπραξιών στο Αιγαίο–Αν. Μεσόγειο, αναμένεται να είναι κυρίως αεροναυτική, με αμφότερες τις πλευρές, να επιχειρούν την επίτευξη των ΑΝΣΚ τους, σε μικρό χρονικό διάστημα και εκμεταλλευόμενες το στοιχείο του αιφνιδιασμού, το οποίο ευνοείται από το γεωγραφικό περιβάλλον. Τα κύρια χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων αναμένεται να είναι η ευρεία χρήση όπλων υψηλής τεχνολογίας, το κορεσμένο περιβάλλον, από πλευράς αριθμού ημετέρων, φίλιων, εχθρικών και ουδετέρων δυνάμεων και η δυσχέρεια αποκτήσεως συνεχούς επιχειρησιακής και τακτικής εικόνας του Θ.Ε, καθώς και αποφυγής αμοιβαίων παρεμβολών.
Ο χώρος του Αιγαίου, αν και είναι ενιαίος αμυντικώς, παρουσιάζει γεωγραφική ασυνέχεια, με κυρίαρχο στοιχείο τη θάλασσα και τη διασπορά μεγάλου αριθμού νήσων, μικρονήσων και βραχονησίδων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, ανήκει στη Χώρα μας. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, γειτνιάζουν άμεσα με την Τουρκία, ενώ απέχουν αρκετά, από το Ηπειρωτικό τμήμα της Χώρας μας. Το 49,43% του Αιγαίου, αποτελείται από διεθνή ύδατα, εντός των οποίων, δυνατόν να πλέουν τόσο εμπορικά, όσο και πολεμικά πλοία διαφόρων κρατών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της Τουρκίας. Κατά συνέπεια, η υποχρέωση ενιαίας αμυντικής αποτελεσματικής καλύψεως του Αιγαίου απαιτεί, μεταξύ άλλων, Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουσες ετοιμότητα, κινητικότητα, ευελιξία και αυτονομία. Η γειτνίαση των Τουρκικών Α/Δ με τις νήσους του Α. Αιγαίου, σε συνδυασμό με τις ακτίνες ενεργείας, τη δυνατότητα εναερίου ανεφοδιασμού και την αριθμητική υπεροχή των Τουρκικών Αεροσκαφών, καθιστά δυνατή τη συνεχή δράση αυτών, σε ολόκληρο το Θέατρο Επιχειρήσεων του Αιγαίου, συνιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, άμεση και σοβαρή απειλή, για τις ημέτερες Ν. Μονάδες. Η γεωγραφία του χώρου, ευνοεί την δράση ταχέων σκαφών (ιδιαίτερα στο νότιο Αιγαίο) και κυρίως των ημετέρων (αγκίστρωση, απόκρυψη, αιφνιδιασμός, ανεφοδιασμός σε νήσους), υπό την προϋπόθεση της δυνατότητος απαγορεύσεως εκμετάλλευσης φιλίων ακτών, από εχθρικά ταχέα σκάφη. Προσφέρεται επίσης για επιθετική ναρκοθέτηση, ενώ τα βάθη, ενδείκνυνται κατά βάση, για χρήση αγκυροβολημένων ναρκών. Η κατάτμημη των νήσων του Αιγαίου δημιουργεί ένα ιδιαίτερο επιχειρησιακό περιβάλλον.
Τελείως διαφορετική είναι η εικόνα στην Ανατολική Μεσόγειο με μεγάλη υδάτινη επιφάνεια χωρίς να παρεμβάλονται νησιά και βραχονησίδες. Όσο αφορά στο Θ.Ε. Ανατολικής Μεσογείου-Κύπρου, αυτό περιλαμβάνει τη θαλάσσια περιοχή, η οποία εκτείνεται ανατολικώς των νήσων Ρόδου και Κρήτης και συμπεριλαμβάνει την Ν. Κύπρο. Κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής αυτής είναι, η συνεχόμενη ανοιχτή θάλασσα. Μοναδικές φίλιες ακτές, είναι αυτές των Ν. Ρόδου, Κρήτης, συμπλέγματος νήσων Μεγίστης (Καστελόριζο) και ελεύθερες ακτές Κύπρου, ενώ αντίστοιχες ακτές του αντιπάλου, αποτελούν η νότια ακτογραμμή της Τουρκίας και οι ακτές της κατεχόμενης Κύπρου. Το γεωγραφικό αυτό περιβάλλον, επιτρέπει τη μεγίστη δυνατή αξιοποίηση των μέσων εντοπισμού, καθώς και της εμβέλειας των όπλων. Αντιθέτως, οι δυνατότητες αποκρύψεως και αιφνιδιασμού περιορίζονται, ενώ η δράση τόσο των φιλίων Αεροσκαφών, όσο και των ημετέρων μονάδων επιφανείας (ιδιαίτερα ταχέων σκαφών), παρουσιάζουν δυσχέρεια σε θέματα ανεφοδιασμού - υποστηρίξεως και κατά συνέπεια, πρόβλημα διάρκειας παραμονής στο Θ.Ε. Εν λόγω μειονεκτήματα, καθίστανται εντονότερα, εκ του γεγονότος ότι, οι εχθρικές αεροπορικές και Ναυτικές Δυνάμεις στην περιοχή, αναμένονται αριθμητικά υπέρτερες και διαθέτουσες παράλληλα, βάσεις εξορμήσεως εγγύς του Θ.Ε. Με αυτά τα δεδομένα, αναμένεται ότι ο αντίπαλος, θα έχει θαλάσσια και αεροπορική υπεροχή και κατά συνέπεια, σε περίπτωση κρίσεως ή εχθροπραξιών, θα επιδιώξει την απόκτηση θαλασσίου και αεροπορικού ελέγχου της περιοχής, ενώ οι ημέτερες δυνάμεις, θα πρέπει να επιδιώξουν αμφισβήτηση του ελέγχου αυτού και την απόκτηση περιορισμένου θαλασσίου ελέγχου και αεροπορικής υπεροχής, αναλόγως των εκάστοτε αποστολών τους.
Αν και το Θέατρο Επιχειρήσεων της Α. Μεσογείου, αναμένεται λιγότερο κορεσμένο από το αντίστοιχο του Αιγαίου, εκτιμάται ότι, θα παρουσιάζει και αυτό δυσχέρειες αποκτήσεως συνεχούς επιχειρησιακής και τακτικής εικόνας, αποφυγής αμοιβαίων παρεμβολών και συντονισμού ημετέρων και φιλίων δυνάμεων, κυρίως λόγω των μεγάλων αποστάσεων. Επιπρόσθετα, το όλο πρόβλημα, καθίσταται εντονότερο, εάν ληφθεί υπόψη, ότι το υπό εξέταση Θέατρο Επιχειρήσεων, ευνοεί την αξιοποίηση μέσων και μεθόδων ΟΤΗΤ (Over The Horizon Targeting), καθώς και τη χρήση όπλων STAND OFF, μεσαίας, μακράς εμβέλειας και μεγάλης ακριβείας. H απειλή αυτή, καθίσταται πλέον επικίνδυνη, με την προγραμματισθείσα ποιοτική αναβάθμιση και την αναδιοργάνωση, των ΕΔ της Τουρκίας. Η Τουρκία, δύναται να αναλάβει επιθετικές επιχειρήσεις κατά της Χώρας μας, ενεργούσα για κατάληψη αριθμού μικρονησίδων, των οποίων αμφισβητεί την κυριότητα ή αριθμό μικρονήσων και κύριας νήσου του αν. Αιγαίου και Δωδεκανήσου, σε συνδυασμό με επιθετική ενέργεια στη Θράκη και ενδεχόμενη παράλληλη ενέργεια καταλήψεως ολοκλήρου της Κύπρου. Οι επιχειρήσεις υποβρυχίων διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο στην απαγόρευση των κινήσεων του Τουρκικού Στόλου. Δεν είναι τυχαίο πως το Π.Ν επιλέξει να διατηρεί σε υπηρεσία συνολικά 11 υποβρύχια. Τη δεδομένη χρονική στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη, το φιλόδοξο σε έκταση και συνέπεια υλοποίησης μεσο-μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του, ώστε περί το 2016-2020, να αποδώσει ένα νέο σε σύνθεση, δομή και μέσα πολεμικό ναυτικό, ικανό να διαδραματίσει κύριο ρόλο, στην υλοποίηση των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας, δυνάμενο να διεξάγει αποτελεσματικά, όλο το φάσμα των ναυτικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Ειδικότερα σε ότι αφορά στις υφιστάμενες δυνάμεις, διαπιστώνεται ότι, η υλοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων εκσυγχρονισμού του ΤΠΝ, θα ενισχύσει σημαντικά από το 2010, τις επιχειρησιακές του δυνατότητες. Πιο συγκεκριμένα:
1. Η ενίσχυση των Ναυτικών Μονάδων επιφανείας, που θα συνίσταται σε 8 Φ/Γ ΜΕΚΟ, 8 Φ/Γ PERRY, 6 Κ/Β “D Estienne d’ Orves”, 8+4 (πιθ. Φ/Γ TF-100) Κ/Β MILGEM και 19 ΤΠΚ («143», «YILDIZ», «KILIC I, II»), θα συνδράμει από το 2010 στην επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας του ΤΠΝ, στην περιοχή του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
2. Η απόκτηση από το ΤΠΝ 4 νέων Υ/Β τύπου ‘’209’’, κλάσεως “GUR”, επιπλέον των 10 υφισταμένων του ιδίου τύπου (τα 6 μικροτέρου εκτοπίσματος), καθώς και η υπογραφή συμβάσεως αγοράς 4 Υ/Β νέου τύπου αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ), θα αυξήσει σημαντικά την υποβρύχια απειλή, στο Αιγαίο και στον θαλάσσιο χώρο Εθνικού ενδιαφέροντος, της Ανατολικής Μεσογείου.
3. Η απόκτηση σύγχρονων ΑΦΝΣ (9 CN-235 που έχουν παραληφθεί και 10 ATR-72), καθώς και Ε/Π Ναυτικής Συνεργασίας (23 ε/π τύπου S-70 SEA HAWK), αναμένεται να συντελέσουν στην ενίσχυση του ΤΠΝ, σε αποστολές προσβολής στόχων επιφανείας με Κ/Β, τόσο στην ανοικτή θάλασσα, όσο και σε θέσεις αγκιστρώσεως.
4. Όσον αφορά στην ναρκική απειλή, η Τουρκία διαθέτει ικανό αριθμό πλοίων και Α/Φ ποντίσεως ναρκών, καθώς και μεγάλο αριθμό ναρκών (αγκυροβολημένων επαφής και βυθού επιδράσεως κυρίως αμερικανικής κατασκευής), οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τόσο για επιθετικούς, όσο και για αμυντικούς σκοπούς. Επίσης, κατασκευάζει νάρκες LIMBET MINE, αμερικανικών προδιαγραφών. Αναλυτικότερα, τα στοιχεία των ναρκών που διαθέτει η Τουρκία, εμφαίνονται παρακάτω:
Ορισμένα σημεία τα οποία χρήζουν επισήμανσης στα πλαίσια των ναυτικών επιχειρήσεων είναι τα εξής:
Η μέχρι σήμερα εμπειρία από την παρακολούθηση της υλοποιήσεως των αναπτυξιακών στόχων του Τουρικού ΠΝ, έχει δείξει ότι, παρά τα όποια οικονομικά και τεχνικά προβλήματα, υπάρχει συνέπεια μεταξύ στόχου και αποτελέσματος. Η διαπίστωση αυτή, οδηγεί στην εκτίμηση ότι, οι στόχοι οι οποίοι έχουν τεθεί από το ΤΠΝ, θα υλοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό. Με την εκτιμώμενη δομή των Τουρκικών δυνάμεων, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα δύναται να αναλάβουν οποιαδήποτε επιχείρηση στον χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Συνεπώς, αναμένεται να αποτελούν μία αξιόπιστη Δύναμη, η οποία θα δύναται να εκδηλώσει οιουδήποτε μεγέθους επιθετική ενέργεια, με πιθανότερη την προσπάθεια για αιφνιδιαστική δημιουργία θερμού επεισοδίου.
http://defencenews.gr/
Ο χώρος του Αιγαίου, αν και είναι ενιαίος αμυντικώς, παρουσιάζει γεωγραφική ασυνέχεια, με κυρίαρχο στοιχείο τη θάλασσα και τη διασπορά μεγάλου αριθμού νήσων, μικρονήσων και βραχονησίδων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, ανήκει στη Χώρα μας. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, γειτνιάζουν άμεσα με την Τουρκία, ενώ απέχουν αρκετά, από το Ηπειρωτικό τμήμα της Χώρας μας. Το 49,43% του Αιγαίου, αποτελείται από διεθνή ύδατα, εντός των οποίων, δυνατόν να πλέουν τόσο εμπορικά, όσο και πολεμικά πλοία διαφόρων κρατών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της Τουρκίας. Κατά συνέπεια, η υποχρέωση ενιαίας αμυντικής αποτελεσματικής καλύψεως του Αιγαίου απαιτεί, μεταξύ άλλων, Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουσες ετοιμότητα, κινητικότητα, ευελιξία και αυτονομία. Η γειτνίαση των Τουρκικών Α/Δ με τις νήσους του Α. Αιγαίου, σε συνδυασμό με τις ακτίνες ενεργείας, τη δυνατότητα εναερίου ανεφοδιασμού και την αριθμητική υπεροχή των Τουρκικών Αεροσκαφών, καθιστά δυνατή τη συνεχή δράση αυτών, σε ολόκληρο το Θέατρο Επιχειρήσεων του Αιγαίου, συνιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, άμεση και σοβαρή απειλή, για τις ημέτερες Ν. Μονάδες. Η γεωγραφία του χώρου, ευνοεί την δράση ταχέων σκαφών (ιδιαίτερα στο νότιο Αιγαίο) και κυρίως των ημετέρων (αγκίστρωση, απόκρυψη, αιφνιδιασμός, ανεφοδιασμός σε νήσους), υπό την προϋπόθεση της δυνατότητος απαγορεύσεως εκμετάλλευσης φιλίων ακτών, από εχθρικά ταχέα σκάφη. Προσφέρεται επίσης για επιθετική ναρκοθέτηση, ενώ τα βάθη, ενδείκνυνται κατά βάση, για χρήση αγκυροβολημένων ναρκών. Η κατάτμημη των νήσων του Αιγαίου δημιουργεί ένα ιδιαίτερο επιχειρησιακό περιβάλλον.
Τελείως διαφορετική είναι η εικόνα στην Ανατολική Μεσόγειο με μεγάλη υδάτινη επιφάνεια χωρίς να παρεμβάλονται νησιά και βραχονησίδες. Όσο αφορά στο Θ.Ε. Ανατολικής Μεσογείου-Κύπρου, αυτό περιλαμβάνει τη θαλάσσια περιοχή, η οποία εκτείνεται ανατολικώς των νήσων Ρόδου και Κρήτης και συμπεριλαμβάνει την Ν. Κύπρο. Κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής αυτής είναι, η συνεχόμενη ανοιχτή θάλασσα. Μοναδικές φίλιες ακτές, είναι αυτές των Ν. Ρόδου, Κρήτης, συμπλέγματος νήσων Μεγίστης (Καστελόριζο) και ελεύθερες ακτές Κύπρου, ενώ αντίστοιχες ακτές του αντιπάλου, αποτελούν η νότια ακτογραμμή της Τουρκίας και οι ακτές της κατεχόμενης Κύπρου. Το γεωγραφικό αυτό περιβάλλον, επιτρέπει τη μεγίστη δυνατή αξιοποίηση των μέσων εντοπισμού, καθώς και της εμβέλειας των όπλων. Αντιθέτως, οι δυνατότητες αποκρύψεως και αιφνιδιασμού περιορίζονται, ενώ η δράση τόσο των φιλίων Αεροσκαφών, όσο και των ημετέρων μονάδων επιφανείας (ιδιαίτερα ταχέων σκαφών), παρουσιάζουν δυσχέρεια σε θέματα ανεφοδιασμού - υποστηρίξεως και κατά συνέπεια, πρόβλημα διάρκειας παραμονής στο Θ.Ε. Εν λόγω μειονεκτήματα, καθίστανται εντονότερα, εκ του γεγονότος ότι, οι εχθρικές αεροπορικές και Ναυτικές Δυνάμεις στην περιοχή, αναμένονται αριθμητικά υπέρτερες και διαθέτουσες παράλληλα, βάσεις εξορμήσεως εγγύς του Θ.Ε. Με αυτά τα δεδομένα, αναμένεται ότι ο αντίπαλος, θα έχει θαλάσσια και αεροπορική υπεροχή και κατά συνέπεια, σε περίπτωση κρίσεως ή εχθροπραξιών, θα επιδιώξει την απόκτηση θαλασσίου και αεροπορικού ελέγχου της περιοχής, ενώ οι ημέτερες δυνάμεις, θα πρέπει να επιδιώξουν αμφισβήτηση του ελέγχου αυτού και την απόκτηση περιορισμένου θαλασσίου ελέγχου και αεροπορικής υπεροχής, αναλόγως των εκάστοτε αποστολών τους.
Αν και το Θέατρο Επιχειρήσεων της Α. Μεσογείου, αναμένεται λιγότερο κορεσμένο από το αντίστοιχο του Αιγαίου, εκτιμάται ότι, θα παρουσιάζει και αυτό δυσχέρειες αποκτήσεως συνεχούς επιχειρησιακής και τακτικής εικόνας, αποφυγής αμοιβαίων παρεμβολών και συντονισμού ημετέρων και φιλίων δυνάμεων, κυρίως λόγω των μεγάλων αποστάσεων. Επιπρόσθετα, το όλο πρόβλημα, καθίσταται εντονότερο, εάν ληφθεί υπόψη, ότι το υπό εξέταση Θέατρο Επιχειρήσεων, ευνοεί την αξιοποίηση μέσων και μεθόδων ΟΤΗΤ (Over The Horizon Targeting), καθώς και τη χρήση όπλων STAND OFF, μεσαίας, μακράς εμβέλειας και μεγάλης ακριβείας. H απειλή αυτή, καθίσταται πλέον επικίνδυνη, με την προγραμματισθείσα ποιοτική αναβάθμιση και την αναδιοργάνωση, των ΕΔ της Τουρκίας. Η Τουρκία, δύναται να αναλάβει επιθετικές επιχειρήσεις κατά της Χώρας μας, ενεργούσα για κατάληψη αριθμού μικρονησίδων, των οποίων αμφισβητεί την κυριότητα ή αριθμό μικρονήσων και κύριας νήσου του αν. Αιγαίου και Δωδεκανήσου, σε συνδυασμό με επιθετική ενέργεια στη Θράκη και ενδεχόμενη παράλληλη ενέργεια καταλήψεως ολοκλήρου της Κύπρου. Οι επιχειρήσεις υποβρυχίων διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο στην απαγόρευση των κινήσεων του Τουρκικού Στόλου. Δεν είναι τυχαίο πως το Π.Ν επιλέξει να διατηρεί σε υπηρεσία συνολικά 11 υποβρύχια. Τη δεδομένη χρονική στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη, το φιλόδοξο σε έκταση και συνέπεια υλοποίησης μεσο-μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του, ώστε περί το 2016-2020, να αποδώσει ένα νέο σε σύνθεση, δομή και μέσα πολεμικό ναυτικό, ικανό να διαδραματίσει κύριο ρόλο, στην υλοποίηση των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας, δυνάμενο να διεξάγει αποτελεσματικά, όλο το φάσμα των ναυτικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Ειδικότερα σε ότι αφορά στις υφιστάμενες δυνάμεις, διαπιστώνεται ότι, η υλοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων εκσυγχρονισμού του ΤΠΝ, θα ενισχύσει σημαντικά από το 2010, τις επιχειρησιακές του δυνατότητες. Πιο συγκεκριμένα:
1. Η ενίσχυση των Ναυτικών Μονάδων επιφανείας, που θα συνίσταται σε 8 Φ/Γ ΜΕΚΟ, 8 Φ/Γ PERRY, 6 Κ/Β “D Estienne d’ Orves”, 8+4 (πιθ. Φ/Γ TF-100) Κ/Β MILGEM και 19 ΤΠΚ («143», «YILDIZ», «KILIC I, II»), θα συνδράμει από το 2010 στην επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας του ΤΠΝ, στην περιοχή του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
2. Η απόκτηση από το ΤΠΝ 4 νέων Υ/Β τύπου ‘’209’’, κλάσεως “GUR”, επιπλέον των 10 υφισταμένων του ιδίου τύπου (τα 6 μικροτέρου εκτοπίσματος), καθώς και η υπογραφή συμβάσεως αγοράς 4 Υ/Β νέου τύπου αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ), θα αυξήσει σημαντικά την υποβρύχια απειλή, στο Αιγαίο και στον θαλάσσιο χώρο Εθνικού ενδιαφέροντος, της Ανατολικής Μεσογείου.
3. Η απόκτηση σύγχρονων ΑΦΝΣ (9 CN-235 που έχουν παραληφθεί και 10 ATR-72), καθώς και Ε/Π Ναυτικής Συνεργασίας (23 ε/π τύπου S-70 SEA HAWK), αναμένεται να συντελέσουν στην ενίσχυση του ΤΠΝ, σε αποστολές προσβολής στόχων επιφανείας με Κ/Β, τόσο στην ανοικτή θάλασσα, όσο και σε θέσεις αγκιστρώσεως.
4. Όσον αφορά στην ναρκική απειλή, η Τουρκία διαθέτει ικανό αριθμό πλοίων και Α/Φ ποντίσεως ναρκών, καθώς και μεγάλο αριθμό ναρκών (αγκυροβολημένων επαφής και βυθού επιδράσεως κυρίως αμερικανικής κατασκευής), οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τόσο για επιθετικούς, όσο και για αμυντικούς σκοπούς. Επίσης, κατασκευάζει νάρκες LIMBET MINE, αμερικανικών προδιαγραφών. Αναλυτικότερα, τα στοιχεία των ναρκών που διαθέτει η Τουρκία, εμφαίνονται παρακάτω:
- ΜΚ 6, Αμυντική/ Επιθετική νάρκη αγκυροβολημένης επαφής, 1136τεμ
- ΜΚ 18 mod 0, Αμυντική (κυρίως ) νάρκη βυθού μαγνητική, 1256τεμ
- ΜΚ 25 , Αμυντική/Επιθετική νάρκη βυθού επιδράσεως. Διακρίνεται σε μαγνητική (mod 0), ακουστική (mod 1) και ακουστικής πιέσεως (mod 2). 1000τεμ
- ΜΚ 36, Αμυντική/Επιθετική νάρκη βυθού μαγνητική (Μod 1), ακουστική (mod 2), μαγνητικής πιέσεως (mod 3) και dst για μικρούς στόχους (MCMV’s) 1340τεμ
- ΜΚ 49, Αμυντική/ Επιθετική νάρκη βυθού επιδράσεως μαγνητική (Μod 0), ακουστική (mod 1), μαγνητικής πιέσεως (mod 2). 147τεμ
- ΜΚ 51 mod 0, Αμυντική νάρκη βυθού επιδράσεως μαγνητική, 100 περίπου
- LIMBET MINE Toυρκικής κατασκευής, Άγν. αριθμός τεμ
- Δεν αποκλείεται η ύπαρξη αγνώστου αριθμού ναρκών παλαιάς τεχνολογίας MK-54 καθώς και ναρκών προερχομένων από χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ
Ορισμένα σημεία τα οποία χρήζουν επισήμανσης στα πλαίσια των ναυτικών επιχειρήσεων είναι τα εξής:
- Η παροχή ολοκληρωμένης τακτικής και ενιαίας εικόνας και η γνώση των κινήσεων και θέσεων του Τουρκικού στόλου. Ακριβώς γι' αυτον τον λόγο το Π.Ν έθεσε ως κυρίαρχη προτεραιότητα το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΑΦΝΣ P-3B Orion.
- Η έγκαιρη ανάπτυξη των μονάδων επιφανείας και κυρίως των ΤΠΚ σε θέσεις αγκίστρωσης καθώς και των υποβρυχίων σε τομείς επιθετικής περιπολίας.
- Η διασύνδεση και διαλειτουργικότητα σε διακλαδικό επίπεδο με ανταλλαγή πληροφοριών.
- Η στοχοποίηση των μονάδων επιφανείας του εχθρού εάν είναι δυνατόν προ της εξόδου από τους ναυστάθμους με την μη αποκάλυψη των φίλιων πλοίων.
- Ο αιφνιδιασμός και η ικανότητα πρώτου πλήγματος με έναρξη βολών από τις φίλιες μονάδες που δεν θα επιτρέψει στον αντίπαλο να διατηρεί τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το τελευταίο είναι καθαρά μια πολιτική απόφαση.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία από την παρακολούθηση της υλοποιήσεως των αναπτυξιακών στόχων του Τουρικού ΠΝ, έχει δείξει ότι, παρά τα όποια οικονομικά και τεχνικά προβλήματα, υπάρχει συνέπεια μεταξύ στόχου και αποτελέσματος. Η διαπίστωση αυτή, οδηγεί στην εκτίμηση ότι, οι στόχοι οι οποίοι έχουν τεθεί από το ΤΠΝ, θα υλοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό. Με την εκτιμώμενη δομή των Τουρκικών δυνάμεων, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα δύναται να αναλάβουν οποιαδήποτε επιχείρηση στον χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Συνεπώς, αναμένεται να αποτελούν μία αξιόπιστη Δύναμη, η οποία θα δύναται να εκδηλώσει οιουδήποτε μεγέθους επιθετική ενέργεια, με πιθανότερη την προσπάθεια για αιφνιδιαστική δημιουργία θερμού επεισοδίου.
http://defencenews.gr/
No comments :
Post a Comment