Multiple Integrated Laser Engagement System ή MILES: Mια πρόταση που αναζωογονεί τον τρόπο εκπαίδευσης για τον Ε.Σ

Η εκπαίδευση του μαχητή τόσο σε βασικό όσο και σε προκεχωρημένο επίπεδο αδιαμφισβήτητα πάσχει στον ελληνικό στρατό. Διαχρονικά ο μαχητής ήταν αυτός που θα εκπλήρωνε επιτυχώς τις εντολές από τα ανώτερα κλιμάκια ηγεσίας με δύο στόχους: αφενός ο ίδιος να καταφέρει να επιβιώσει στο πεδίο της μάχης και αφετέρου να κυριαρχήσει έναντι του εχθρού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στην διάρκεια, την ένταση και τον ρεαλισμό της εκπαίδευσης. Πυρήνας αυτού του άρθρου δεν είναι γενικά περί της εκπαίδευσης αλλά η εκπαίδευση του μαχητή και συγκεκριμένα η εκπαίδευση πρωτίστως στο Πεζικό και ακολούθως στις Ειδικές Δυνάμεις.

Σίγουρα η εκπαίδευση του μαχητή του Πεζικού, είναι ολίγον παραμελημένο στις τάξεις των επιχειρησιακών ζητημάτων. Η εκπαίδευση που διεξάγουν τόσο οι απλές Μονάδες Πεζικού, μηχανοποιημένες όσο και οι μηχανοκίνητες μονάδες Πεζικού βασίζεται σε παλαία πρότυπα πολεμικών επιχειρήσεων, παρά τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς αν και τώρα τελευταία έχουν προστεθεί κάποια νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα όπως είναι η μάχη σε αστικό περιβάλλον. Το σίγουρο είναι πως το Πεζικό και οι μαχητές του θα βρεθούν από την πρώτη στιγμή αποτελέσουν στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων και είναι αυτοί που θα σηκώσουν και το μεγαλύτερο βάρος αυτών, και όλα αυτά απέναντι σε υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παρωχημένης εκπαίδευσης αποτελούν οι στατικές βολές στα 300 μέτρα, 10 φυσιγγίων όπου εκτελούνται εκ του πρινηδόν. Ασφαλώς, για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις δεν λέμε να καταργηθούν όμως δεν καλύπτουν την επιχειρησιακή απαίτηση για έναν αποτελεσματικό μαχητή Πεζικού στο σύγχρονο πεδίο μάχης αρκούν ούτε αυτές ούτε οι λίγες φορές που θα γίνει το πύρ και και κίνηση με πραγματικά πυρά. Και ειδικά στα νησιά όπου οι μηχανοκίνητες επιχειρήσεις θα είναι λίγες εξαιτίας του αναγλύφου των νησιών όπου τα περισσότερο προσφέρονται για τον λεγόμενο αγώνα πεζικού και όχι για μηχανοκίνητες επιχειρήσεις. Το άλφα και το ωμέγα στην εκπαίδευση είναι ο ρεαλισμός και βάση της η αποστολή των τμημάτων. Με άλλα λόγια, επιβάλεται να υπάρχουν συνθήκες υψηλής ψυχοσωματικής καταπόνησης και εξομοίωσης του πεδίου της μάχης, ώστε ο μαχητής να εκπαιδεύεται ορθά προσομειώνοντας τις συνθήκες του πολέμου.

Πάγιο πρόβλημα στις Τακτικές Ασκήσεις Μετά Στρατευμάτων για τον Ε.Σ είναι η απεικόνιση. Οι λεγόμενες ασκήσεις διπλής ενεργείας των ασκούμενων τμημάτων είναι ελάχιστες και φυσικά όχι με πραγματικά πυρά. Το Πεζικό, το όπλο που θα δώσει πρώτο την μάχη με τον αντίπαλο και εν πολλοίς θα κρίνει το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα παραμελημένο. Δεν είναι μόνον η έλλειψη σύγχρονου εξοπλισμού ή ατομικών υλικών. Είναι η έλλειψη νοοτροπίας και κουλτούρας εκπαίδευσης. Το Πεζικό έχει να εκτελέσει ένα πλήθος αποστολών, από την κλασική άμυνα, μέχρι επιχειρήσεις σε κατοικημένους τόπους. Το εύρος των αποστολών αυτών, απαιτεί από τον μαχητή του Πεζικού να είναι ικανός να χειριστεί το τυφέκιό του αποτελεσματικά σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, σε αγώνα κινήσεως και υπό οποιεσδήποτε επιχειρησιακές συνθήκες. Η απαίτηση αυτή, δεν καλύπτεται από την μονίμως επαναλαμβανόμενη βολή 10 φυσιγγίων, πρυνηδόν, στα 300 μέτρα και σε απεριόριστο χρόνο». Η τεκμηριωμένη, κατά την άποψή μας, αυτή άποψη του εκπαιδευτή, αιτιολογεί πλήρως το γιατί ο μαχητής του Πεζικού πρέπει να ξέρει να εκτελεί βολές αμέσου αντιδράσεως, σε μικρές αποστάσεις και κατά στόχων που εμφανίζονται αιφνίδια, από κάθε κατεύθυνση. Μείζον ζήτημα, σημαντικός παράγοντας ρεαλισμού στην κατεύθυνση αυτή είναι και η ύπαρξη απεικόνισης μέσω των ασκήσεων διπλής ενεργείας ώστε να εκπαιδεύονται όσον τον δυνατόν περισσότερα άτομα και σε αντίθετες αποστολές φυσικά με ρεαλισμό.

Στον Ε.Σ λίγες είναι οι ασκήσεις και κυρίως οι λεγόμενες ΤΑΜΣ όπου είναι διπλής ενέργειας και αυτές γίνονται με πολλές παραδοχές. Εν ολίγοις απαιτείται κάποιο βοήθημα. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει να προσφέρει πολλές λύσεις στην εξομοίωση του πεδίου της μάχης, στην για να υπάρχει ανταλλαγή «πυρών» μεταξύ των εκπαιδευόμενων, στην εκτίμηση των απωλειών, στην καταγραφή των κινήσεων και στην μελέτη των αποτελεσμάτων (after action review). Μια από τις σημαντικότερες αρετές του πολεμιστή είναι η άρτια εκπαίδευση του. Το πιο γνωστό ρητό αναφέρει: «εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις» και όντως η εκπαίδευση και η ορθή ρεαλιστική εκπαίδευση μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στην αποδοτικότητα αυτών των υπερπολύτιμων ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων.  Ένα σύστημα που πραγματικά μπορεί να επιφέρει επανάσταση στον τρόπο εκπαίδευσης είναι το Multiple Integrated Laser Engagement System ή MILES. Το σύστημα χρησιμοποιείται με απόλυτη επιτυχία από τις Ένοπλες Δυνάμεις των Η.Π.Α αλλά και από πολλούς στρατούς ανα τον κόσμο. Το MILES είναι ένα σύστημα που σχεδιάστηκε την δεκαετία του 1980 το οποίο χρησιμοποιεί δέσμες λεϊζερ μαζί με τα γνωστά σε όλους μας αβολίδωτα φυσίγγια ώστε να εξομοιώνει οσον το δυνατόν περισσότερο την πραγματικότητα της μάχης. Τοποθετείται πάνω σε κάθε λογής όπλα από τα ατομικά τυφέκια Μ16/ Μ4 μέχρι τα κατευθυνόμενα αντιαρματικά. Όταν ο στρατιώτης πυροβολήσει κατά στόχου και τον πετύχει ακούγεται στον αντίπαλο το μήνυμα «hit» και το όπλο του παύει να βάλει. Το σύστημα έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία και ως εκ τούτου συνεχίζει να εξελίσεται με επιτυχία. Τελευταία, έκδοση είναι η XXI που τέθηκε σε παραγωγή από τον Ιούλιο του 2010 από την Lockheed Martin. Να σημειωθεί πως το σύστημα βρίσκεται σε υπηρεσία με τον Τουρκικό Στρατό.

Η εκπαίδευση δεν είναι ως επί το πλείστον θέμα χρημάτων. Φυσικά και αναφερόμαστε στην απλή εκπαίδευση του Πεζικού. Η εκπαίδευση είναι καθαρά θέμα όρεξης, διάθεσης, νοοτροπίας και επιχειρησιακής αντίληψης ενός σύγχρονου και ετοιμοπόλεμου στρατού.

http://defencenews.gr/amina/4604-mia-protasi-pou-anazoogonei-ton-tropo-ekpaidefsis-gia-ton-e-s