Η αληθινή Εθνική Αντίσταση και η εγκατάλειψη του Λαού από την αριστερά
“Θα έλθουμε μια νύχτα,όπου και αυτά τα αστέριαθα έχουν σβήσει.
Σκοτάδι στις καρδιές σαςθα υπάρχει και δεν θα ξέρετεαν ζωντανοί ή πεθαμένοι είστε.
Μα εμείς θα έλθουμε,φέρνοντας χιλιάδες άστρα,τις ψυχές μας,και έναν ήλιο ματωμένο,τη Σημαία μας”!
Αμέσως μετά την πτώση του σοβιετικού μπλοκ, το οποίο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, δείχνοντας το ιδεολογικό και πολιτικό κενό του μπολσεβικισμού, ανέτειλε η εποχή της παγκοσμιοποίησης. Μιας παγκοσμιοποίησης, η οποία δεν έχει σαν κίνητρό της το οποιοδήποτε Ιδανικό, αλλά αποκλειστικά και μόνον συμφέροντα οικονομικά. Ζούμε την εποχή της δικτατορίας του χρήματος, όπως εμπνευσμένα περιγράφει τους κύκλους της Ιστορίας ο Όσβαλντ Σπένγκλερ στην “Παρακμή της Δύσεως”. Μέρος αυτής της δικτατορίας του χρήματος είναι η σκληρή επίθεση την οποία δέχθηκε και συνεχίζει να δέχεται η Πατρίδα μας με τα μνημόνια και την υποδούλωσή της στο διεθνές κεφάλαιο. Ο κόσμος που έρχεται θα γεννηθεί μέσα από έναν σκληρό και ανελέητο πόλεμο. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του πολέμου, που έχει ξεκινήσει, είναι και ο λεγόμενος ψυχολογικός πόλεμος. Θέλουν να πείσουν τους Λαούς ότι η παγκοσμιοποίηση είναι κάτι το αναπόφευκτο, είναι η πανίσχυρη δύναμη που έρχεται και τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στο διάβα της. Είναι χαμένος, λοιπόν, ο πόλεμος εναντίον της, εν ονόματι των εθνικών Ιδανικών και των Πατρίδων; Έτσι πιστεύουν οι… πολλοί, έτσι τους λέει η προπαγάνδα των ΜΜΕ, τα οποία απόλυτα ελέγχουν οι αφέντες του χρήματος.
Όποιος όμως μελετήσει την Ιστορία, θα δει αρκετές κοσμοκρατορίες, οι οποίες κατέρρευσαν μέσα στην αυταπάτη τους ότι τίποτε δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο διάβα τους! Από τον πόλεμο του Βιετνάμ ακόμη και στην συνέχεια από τους πολέμους στην Μέση Ανατολή, οι οποίοι συνεχίζονται, διαπιστώνουμε ότι η τεχνολογική υπεροχή δεν μπορεί από μόνη της να φέρει την νίκη. Γράφει σχετικά ο αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης: “…Τα νεότερα όπλα, όσο υψηλής τεχνολογίας κι αν είναι, ποτέ δεν αχρηστεύουν εντελώς τα παλιά, και τα παλαιότερα ακόμη. Την καταλληλότητα του όπλου την προσδιορίζει η συγκεκριμένη κατάσταση, και πλεονεκτεί όποιος περιάγει τον εχθρό σε μία κατάσταση όπου καταλληλότερα είναι τα δικά του τα όπλα κι όχι τα εχθρικά”. (Παναγιώτης Κονδύλης “ΘΕΡΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ” σελ. 372). Αυτό το οποίο γράφει ο Παναγιώτης Κονδύλης το έχουμε δει να καθίσταται σκληρή πραγματικότητα για τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας στα πεδία των μαχών. Στο ίδιο κεφάλαιο του βιβλίου του καταδεικνύει πόσο δύσκολο έργο είναι η αξιολόγηση των πληροφοριών με τους δορυφόρους και με τα εκατομμύρια των υποκλοπών, αφού κρίσιμος παράγοντας και μέγεθος αναντικατάστατο είναι ο άνθρωπος.
Η “political correct” σκέψη και η παγκοσμιοποίηση
Σε όση πολιτική έχει απομείνει στον κόσμο αυτό, κυρίως στις χώρες της Δύσεως, σε μία πολιτική ταπεινό δούλο της οικονομίας, βλέπουμε να διαμορφώνεται μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από αυτήν, την οποία έχει επιβάλλει η political correct σκέψη. Μια σκέψη που θέλει την αριστερά να είναι ο… προστάτης του Λαού και την –κατά Κούρτοβικ- “ακραιφνή δεξιά” ο εχθρός του. Ισχύει όμως αυτό σήμερα; Την απάντηση δίνει ο σίγουρα όχι χρυσαυγίτης Δημοσθένης Κούρτοβικ, σε άρθρο του προ ημερών στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, με τον τίτλο: “Ο Κλιντ Ίστγουντ και εμείς”. Το άρθρο έχει σαν αντικείμενο την δημόσια τοποθέτηση του γνωστού ηθοποιού υπέρ του Ντοναλντ Τραμπ, τον οποίο η αριστερά απ’ άκρη σ΄ άκρη της γης παρουσιάζει σαν φασίστα και ρατσιστή. Γράφει λοιπόν, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ: “Η περίπτωση Κλίντ Ίστγουντ είναι παραδειγματική για την οξείδωση των παλιών ιδεολογικών φραγμών ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά, για τη μεταβολή του κοινωνικού περιεχομένου τους, για τη σύγχυση των ορίων ανάμεσα στο συντηρητικό και το προοδευτικό. Σηματοδοτεί εμβληματικά την ανάγκη επαναχάραξης αυτών των ορίων, αν όχι χάραξης άλλων. Η Αριστερά αντιτίθεται στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, αλλά χαιρετίζει και υπερασπίζεται πολλά από τα αποτελέσματά της, όπως την απίσχναση των εθνικών ιδεολογιών, την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και πληθυσμών, την “πολυπολιτισμική” κοινωνία. Η ακραιφνής ή λαϊκιστική Δεξιά, πολύ πιο συνεπής, απορρίπτει την παγκοσμιοποίηση με όλα τα συμπαρομαρτούντα, στο όνομα της προστασίας των πιο αδύναμων στρωμάτων (φυσικά μόνο των γηγενών). Η Αριστερά δεν δείχνει να προβληματίζεται για το ότι η παγκοσμιοποίηση και η ιλιγγιώδης τεχνολογική εξέλιξη αφήνουν στα απόνερά τους ολοένα μεγαλύτερες μάζες ανθρώπων περιττών στην αγορά εργασίας. Η λαϊκιστική και η άκρα Δεξιά απευθύνονται σε αυτές ακριβώς τις μάζες και τους προσφέρουν το πολιτικό καταφύγιο που δεν νοιάζεται ή δεν είναι σε θέση να τους δώσει η “προοδευτική” πλευρά.”
Τι άλλο να προσθέσουμε εμείς πέρα από το ότι στρογγυλεύει και ωραιοποιεί την στάση της αριστεράς ο γνωστός αρθρογράφος για τον απλούστατο λόγο ότι είναι και αυτός αριστερός. Η αλήθεια είναι ότι η αριστερά στην εποχή μας δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα δεκανίκι της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, η οποία έχει σαν προϋπόθεση την “πολυπολιτισμική” κοινωνία, τους λαθρομετανάστες, την διάλυση κάθε παραδοσιακού θεσμού του εθνικού κράτους. Αντίθετα, αυτό το οποίο ονομάζει ακραιφνή ή λαϊκιστική δεξιά, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ, είναι αυτή η πολιτική δύναμη η οποία εκφράζει την θέληση του Λαού και την φυλετική ψυχή του Έθνους.
Η αληθινή Εθνική Αντίσταση και το απρόβλεπτο της Ιστορίας
Η αληθινή εθνική αντίσταση είναι όλα αυτά τα πολιτικά κινήματα, τα οποία το κατεστημένο, το απόλυτα υποταγμένο στην παγκοσμιοποίηση κατεστημένο, χαρακτηρίζει… φασιστικά ή ρατσιστικά! Ό,τι και να κάνουν όμως απέναντι στο τέρας της παγκοσμιοποίησης, που θέλει να εγκαταστήσει το παγκόσμιο βασίλειο του μαζανθρώπου, άνεμος εθνικιστικός φυσά σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνον. Στην Ελλάδα αυτή την δύναμη την εκπροσωπεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που κάποιοι θεωρούν χαμένη υπόθεση, αλλά η οποία παρ’ όλες τις διώξεις εναντίον της δυναμώνει όλο και περισσότερο ημέρα με την ημέρα! Μία δύναμη πολιτική που εμφανίστηκε στην Ελλάδα από το πουθενά σύμφωνα με τα πολιτικώς καθιερωμένα, αλλά από το ΠΑΝΤΟΤΕ της Ελληνικής Ιστορίας. Της Ιστορίας, η οποία για όσους δεν το γνωρίζουν, δεν ερμηνεύεται με τους νόμους της λογικής και όσοι το επιχείρησαν, απατήθηκαν φρικτά. Το απρόβλεπτο στην Ιστορία δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά τον κανόνα και αυτό το απρόβλεπτο στην Ελλάδα λέγεται ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
“Θα έλθουμε μια νύχτα,όπου και αυτά τα αστέριαθα έχουν σβήσει.
Σκοτάδι στις καρδιές σαςθα υπάρχει και δεν θα ξέρετεαν ζωντανοί ή πεθαμένοι είστε.
Μα εμείς θα έλθουμε,φέρνοντας χιλιάδες άστρα,τις ψυχές μας,και έναν ήλιο ματωμένο,τη Σημαία μας”!
Αμέσως μετά την πτώση του σοβιετικού μπλοκ, το οποίο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, δείχνοντας το ιδεολογικό και πολιτικό κενό του μπολσεβικισμού, ανέτειλε η εποχή της παγκοσμιοποίησης. Μιας παγκοσμιοποίησης, η οποία δεν έχει σαν κίνητρό της το οποιοδήποτε Ιδανικό, αλλά αποκλειστικά και μόνον συμφέροντα οικονομικά. Ζούμε την εποχή της δικτατορίας του χρήματος, όπως εμπνευσμένα περιγράφει τους κύκλους της Ιστορίας ο Όσβαλντ Σπένγκλερ στην “Παρακμή της Δύσεως”. Μέρος αυτής της δικτατορίας του χρήματος είναι η σκληρή επίθεση την οποία δέχθηκε και συνεχίζει να δέχεται η Πατρίδα μας με τα μνημόνια και την υποδούλωσή της στο διεθνές κεφάλαιο. Ο κόσμος που έρχεται θα γεννηθεί μέσα από έναν σκληρό και ανελέητο πόλεμο. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του πολέμου, που έχει ξεκινήσει, είναι και ο λεγόμενος ψυχολογικός πόλεμος. Θέλουν να πείσουν τους Λαούς ότι η παγκοσμιοποίηση είναι κάτι το αναπόφευκτο, είναι η πανίσχυρη δύναμη που έρχεται και τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στο διάβα της. Είναι χαμένος, λοιπόν, ο πόλεμος εναντίον της, εν ονόματι των εθνικών Ιδανικών και των Πατρίδων; Έτσι πιστεύουν οι… πολλοί, έτσι τους λέει η προπαγάνδα των ΜΜΕ, τα οποία απόλυτα ελέγχουν οι αφέντες του χρήματος.
Όποιος όμως μελετήσει την Ιστορία, θα δει αρκετές κοσμοκρατορίες, οι οποίες κατέρρευσαν μέσα στην αυταπάτη τους ότι τίποτε δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο διάβα τους! Από τον πόλεμο του Βιετνάμ ακόμη και στην συνέχεια από τους πολέμους στην Μέση Ανατολή, οι οποίοι συνεχίζονται, διαπιστώνουμε ότι η τεχνολογική υπεροχή δεν μπορεί από μόνη της να φέρει την νίκη. Γράφει σχετικά ο αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης: “…Τα νεότερα όπλα, όσο υψηλής τεχνολογίας κι αν είναι, ποτέ δεν αχρηστεύουν εντελώς τα παλιά, και τα παλαιότερα ακόμη. Την καταλληλότητα του όπλου την προσδιορίζει η συγκεκριμένη κατάσταση, και πλεονεκτεί όποιος περιάγει τον εχθρό σε μία κατάσταση όπου καταλληλότερα είναι τα δικά του τα όπλα κι όχι τα εχθρικά”. (Παναγιώτης Κονδύλης “ΘΕΡΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ” σελ. 372). Αυτό το οποίο γράφει ο Παναγιώτης Κονδύλης το έχουμε δει να καθίσταται σκληρή πραγματικότητα για τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας στα πεδία των μαχών. Στο ίδιο κεφάλαιο του βιβλίου του καταδεικνύει πόσο δύσκολο έργο είναι η αξιολόγηση των πληροφοριών με τους δορυφόρους και με τα εκατομμύρια των υποκλοπών, αφού κρίσιμος παράγοντας και μέγεθος αναντικατάστατο είναι ο άνθρωπος.
Η “political correct” σκέψη και η παγκοσμιοποίηση
Σε όση πολιτική έχει απομείνει στον κόσμο αυτό, κυρίως στις χώρες της Δύσεως, σε μία πολιτική ταπεινό δούλο της οικονομίας, βλέπουμε να διαμορφώνεται μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από αυτήν, την οποία έχει επιβάλλει η political correct σκέψη. Μια σκέψη που θέλει την αριστερά να είναι ο… προστάτης του Λαού και την –κατά Κούρτοβικ- “ακραιφνή δεξιά” ο εχθρός του. Ισχύει όμως αυτό σήμερα; Την απάντηση δίνει ο σίγουρα όχι χρυσαυγίτης Δημοσθένης Κούρτοβικ, σε άρθρο του προ ημερών στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, με τον τίτλο: “Ο Κλιντ Ίστγουντ και εμείς”. Το άρθρο έχει σαν αντικείμενο την δημόσια τοποθέτηση του γνωστού ηθοποιού υπέρ του Ντοναλντ Τραμπ, τον οποίο η αριστερά απ’ άκρη σ΄ άκρη της γης παρουσιάζει σαν φασίστα και ρατσιστή. Γράφει λοιπόν, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ: “Η περίπτωση Κλίντ Ίστγουντ είναι παραδειγματική για την οξείδωση των παλιών ιδεολογικών φραγμών ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά, για τη μεταβολή του κοινωνικού περιεχομένου τους, για τη σύγχυση των ορίων ανάμεσα στο συντηρητικό και το προοδευτικό. Σηματοδοτεί εμβληματικά την ανάγκη επαναχάραξης αυτών των ορίων, αν όχι χάραξης άλλων. Η Αριστερά αντιτίθεται στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, αλλά χαιρετίζει και υπερασπίζεται πολλά από τα αποτελέσματά της, όπως την απίσχναση των εθνικών ιδεολογιών, την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και πληθυσμών, την “πολυπολιτισμική” κοινωνία. Η ακραιφνής ή λαϊκιστική Δεξιά, πολύ πιο συνεπής, απορρίπτει την παγκοσμιοποίηση με όλα τα συμπαρομαρτούντα, στο όνομα της προστασίας των πιο αδύναμων στρωμάτων (φυσικά μόνο των γηγενών). Η Αριστερά δεν δείχνει να προβληματίζεται για το ότι η παγκοσμιοποίηση και η ιλιγγιώδης τεχνολογική εξέλιξη αφήνουν στα απόνερά τους ολοένα μεγαλύτερες μάζες ανθρώπων περιττών στην αγορά εργασίας. Η λαϊκιστική και η άκρα Δεξιά απευθύνονται σε αυτές ακριβώς τις μάζες και τους προσφέρουν το πολιτικό καταφύγιο που δεν νοιάζεται ή δεν είναι σε θέση να τους δώσει η “προοδευτική” πλευρά.”
Τι άλλο να προσθέσουμε εμείς πέρα από το ότι στρογγυλεύει και ωραιοποιεί την στάση της αριστεράς ο γνωστός αρθρογράφος για τον απλούστατο λόγο ότι είναι και αυτός αριστερός. Η αλήθεια είναι ότι η αριστερά στην εποχή μας δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα δεκανίκι της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, η οποία έχει σαν προϋπόθεση την “πολυπολιτισμική” κοινωνία, τους λαθρομετανάστες, την διάλυση κάθε παραδοσιακού θεσμού του εθνικού κράτους. Αντίθετα, αυτό το οποίο ονομάζει ακραιφνή ή λαϊκιστική δεξιά, ο Δημοσθένης Κούρτοβικ, είναι αυτή η πολιτική δύναμη η οποία εκφράζει την θέληση του Λαού και την φυλετική ψυχή του Έθνους.
Η αληθινή Εθνική Αντίσταση και το απρόβλεπτο της Ιστορίας
Η αληθινή εθνική αντίσταση είναι όλα αυτά τα πολιτικά κινήματα, τα οποία το κατεστημένο, το απόλυτα υποταγμένο στην παγκοσμιοποίηση κατεστημένο, χαρακτηρίζει… φασιστικά ή ρατσιστικά! Ό,τι και να κάνουν όμως απέναντι στο τέρας της παγκοσμιοποίησης, που θέλει να εγκαταστήσει το παγκόσμιο βασίλειο του μαζανθρώπου, άνεμος εθνικιστικός φυσά σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνον. Στην Ελλάδα αυτή την δύναμη την εκπροσωπεί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που κάποιοι θεωρούν χαμένη υπόθεση, αλλά η οποία παρ’ όλες τις διώξεις εναντίον της δυναμώνει όλο και περισσότερο ημέρα με την ημέρα! Μία δύναμη πολιτική που εμφανίστηκε στην Ελλάδα από το πουθενά σύμφωνα με τα πολιτικώς καθιερωμένα, αλλά από το ΠΑΝΤΟΤΕ της Ελληνικής Ιστορίας. Της Ιστορίας, η οποία για όσους δεν το γνωρίζουν, δεν ερμηνεύεται με τους νόμους της λογικής και όσοι το επιχείρησαν, απατήθηκαν φρικτά. Το απρόβλεπτο στην Ιστορία δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά τον κανόνα και αυτό το απρόβλεπτο στην Ελλάδα λέγεται ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ, Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
No comments :
Post a Comment