Οι περισσότεροι σήμερα τον θυμούνται από φράσεις που συμπεριελάμβανε στους λόγους του όπως για παράδειγμα η ακόλουθη που ήταν από ομιλία του στην 6 Μηχανοκίνητη Μεραρχία. «Κανένας μπάσταρδος δε κέρδισε ποτέ έναν πόλεμο πεθαίνοντας για τη πατρίδα του. Κερδίζεις τον πόλεμο κάνοντας τον άλλο κακόμοιρο μπάσταρδο να πεθάνει για τη πατρίδα του»
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία ενός ηγέτη είναι να γεμίζει θάρρος και υπερηφάνεια τους ανθρώπους που διοικεί. Τον Ιανουάριο του 1944 ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον ανέλαβε μία τεράστια ευθύνη, του ανατέθηκε η διοίκηση του Τρίτου Σώματος Στρατού. Το σώμα αυτό αποτελούνταν από νεαρά στελέχη με ελάχιστη, ή καθόλου, εκπαίδευση και επιχειρησιακή εμπειρία. Η αποστολή τους ήταν μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις ενάντια της Γερμανίας στην Ευρώπη. Χάρη στη διοίκηση του Αντιστράτηγου Τζωρτζ Πάτον έφεραν αξεπέραστα αποτελέσματα σε δεκάδες επιχειρήσεις με αποκορύφωμα τη θρυλική απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944. Από το Φεβρουάριο του 1944 στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν έκανε τη πρώτη του εμφάνιση ως διοικητής του σώματος, μέχρι και το τέλος του πολέμου έδωσε ελάχιστες ομιλίες σε όλο το στράτευμα. Ωστόσο, τα λόγια αυτού του ηγέτη σε συνδυασμό με την οργανωτικότητα του, άλλαξαν τόσο τη ψυχολογία των πολεμιστών όσο και τα αποτελέσματα της μάχης. Στο προσωπικό του ημερολόγιο, ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον έγραφε «όπως σε όλες τις ομιλίες μου, τονίζω ότι πρέπει να μάχεσαι και να σκοτώνεις» και αυτό φαντάζει αυτονόητο για έναν στρατιώτη όμως ο τρόπος και τα λόγια τα οποία χρησιμοποιούσε ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον έκαναν τεράστια διαφορά όπως θα δείτε και μόνοι σας. Ασφαλώς, καθώς απευθύνονταν σε Αμερικάνους έχει αρκετά πατριωτικά στοιχεία που απευθύνονται ειδικά σε αυτούς. Αλλά αν αφαιρέσουμε αυτό το μέρος, ή το αλλάξει ο καθένας για τη πατρίδα του, μπορεί να δει τη ποιότητα και αξία του λόγου.
Ζούμε σε μία εποχή που τα πρότυπα, ειδικά των αντρών, έχουν παραστρατήσει και τέτοιες ομιλίες θα ήταν καλό να διδάσκονται παντού.
Ακολουθεί η κλασική πλέον ομιλία Πάτον που θεωρείται από τις απόλυτες ομιλίες στρατιωτικής ηγεσίας.
"Καθίστε. Άντρες, όλα αυτά που ακούτε ότι η Αμερική δε θέλει να πολεμήσει, ότι θέλει να μείνει εκτός πολέμου, είναι μεγάλες μαλακίες. Οι Αμερικάνοι αγαπούν να πολεμάνε. Όλοι οι αληθινοί Αμερικάνοι αγαπούν το πόνο και την ένταση της μάχης. Όταν ήσασταν παιδιά, όλοι θαυμάζατε αυτόν που κέρδιζε στους βόλους, τον πιο γρήγορο στο τρέξιμο, τους επαγγελματίες αθλητές μπέιζμπολ και τους πιο σκληρούς πυγμάχους. Οι Αμερικάνοι αγαπούν τον νικητή και δεν ανέχονται τον ηττημένο. Οι Αμερικάνοι παίζουν πάντα για να κερδίζουν. Γι’αυτό οι Αμερικάνοι δεν έχουν χάσει ποτέ, και δε θα χάσουν ποτέ σε ένα πόλεμο. Ακόμα και η σκέψη της ήττας είναι μισητή στους Αμερικάνους. Η μάχη είναι ο πιο σημαντικός αγώνας στον οποίο μπορεί ένας άντρας να συμμετέχει. Αναδεικνύει τα καλύτερα και αφαιρεί ότι είναι στη βάση. Δε θα πεθάνετε όλοι. Μόνο δύο τοις εκατό από εσάς εδώ σήμερα θα σκοτωθεί σε μία μεγάλη μάχη. Κάθε άντρας φοβάται στη πρώτη του μάχη. Αν λέει ότι δε φοβάται, είναι μα το Θεό ψεύτης. Αλλά ο πραγματικός ήρωας είναι ο άντρας που μάχεται παρότι φοβάται. Μερικοί άντρες θα ξεπεράσουν το τρόμο σε ένα λεπτό κάτω από εχθρικά πυρά, σε μερικούς θα πάρει μία ώρα, και σε άλλους παίρνει μέρες. Αλλά ο αληθινός άντρας ποτέ δεν αφήνει το φόβο του θανάτου να ξεπεράσει τη τιμή, την αίσθηση καθήκοντος προς τη χώρα του, και τον έμφυτο ανδρισμό του.
Σε όλη τη στρατιωτική σας καριέρα, άντρες, κλαιγόσασταν για αυτό που λέτε «κωλό-καψώνια και ασκήσεις». Αυτά είναι για ένα σκοπό, για να εξασφαλίσουν άμεση πειθαρχία σε διαταγές και για να δημιουργήσουν συνεχή επαγρύπνηση. Αυτό πρέπει να υπάρχει μέσα σε κάθε στρατιώτη. Στα αρχίδια μου για έναν άντρα που δεν είναι συνέχεια προσεκτικός. Αλλά οι ασκήσεις σας έχουν κάνει όλους βετεράνους. Είστε έτοιμοι! Ένας άντρας πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση όλη την ώρα αν θέλει να συνεχίσει να αναπνέει. Αν όχι, κάποιος καριόλης Γερμανός κρυφά θα περάσει από πίσω του και θα τον σκοτώσει στο ξύλο με μια κάλτσα γεμάτη σκατά. Υπάρχουν τετρακόσιοι όμορφα διακοσμημένοι τάφοι στη Σικελία, όλοι γιατί ένας άντρας κοιμόνταν στη δουλειά του, αλλά είναι Γερμανικοί τάφοι, γιατί πιάσαμε τους μπάσταρδους στον ύπνο πριν από τον αξιωματικό τους. Ένας στρατός είναι μία ομάδα. Ζει, τρώει, κοιμάται, και μάχεται σαν μία ομάδα. Αυτά περί μοναχικού ήρωα είναι μαλακίες. Οι πικρόχολοι μπάσταρδοι που γράφουν τέτοια πράγματα για την εφημερίδα Saturday Evening Post ξέρουν για τη πραγματική μάχη όσο ξέρουν και να γαμάνε. Και έχουμε τη καλύτερη ομάδα, έχουμε το καλύτερο φαγητό και εξοπλισμό, τη καλύτερη ψυχολογία και τους καλύτερους άντρες του κόσμου. Γιατί, μα το Θεό, ειλικρινά λυπάμαι τους κακόμοιρους μπάσταρδους που πάμε να πολεμήσουμε.
Όλοι οι αληθινοί ήρωες δεν είναι πολεμιστές μυθιστορημάτων. Ο κάθε άντρας μέσα στο στρατό παίζει ένα ζωτικό ρόλο. Άρα ποτέ μην τα παρατάτε. Ποτέ μη σκεφτείτε ότι η δουλειά σας είναι ασήμαντη. Τι θα γίνονταν αν κάθε οδηγός φορτηγού αποφάσιζε ότι δε του άρεσε ο ήχος από τις οβίδες, τρελαίνονταν και πηδούσε σε ένα χαντάκι; Αυτός ο δειλός μπάσταρδος μπορεί να λέει στον εαυτό του, «Σιγά, δε θα λείψω σε κανέναν, είμαι απλά ένας άντρας μέσα σε χιλιάδες». Τι θα γίνονταν αν ο κάθε άντρας το έλεγε αυτό; Που στο διάολο θα ήμασταν τότε; Όχι, δόξα το Θεό, οι Αμερικάνοι δε το λένε αυτό. Ο κάθε άντρας κάνει τη δουλειά του. Ο κάθε άντρας είναι σημαντικός. Οι άντρες των πυρομαχικών υποστηρίζουν τα όπλα, ο επιμελητής χρειάζεται για να φέρνει φαγητό και ρούχα σε εμάς γιατί εκεί που πάμε δε θα έχει πολλά πράγματα για να κλέψουμε. Ο κάθε γαμημένος άντρας μέσα στην αίθουσα, ακόμα και ένας που βράζει το νερό για να μας κρατάει ζεστούς, έχει μία δουλειά να κάνει. Ο κάθε άντρας πρέπει να σκέφτεται όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά να σκέφτεται τον συμπολεμιστή δίπλα του. Δε θέλουμε δειλούς στο στρατό. Πρέπει να σκοτωθούν σαν μύγες. Αν όχι, θα γυρίσουν πίσω στη πατρίδα μετά το πόλεμο, γαμημένοι δειλοί, και θα γεννήσουν κι άλλους δειλούς. Οι γενναίοι θα φέρουν περισσότερους γενναίους άντρες. Σκοτώστε τους γαμημένους δειλούς και θα έχουμε ένα έθνος γενναίων αντρών.
Ένας από τους πιο γενναίους άντρες που είδα στην Αφρικανική επιχείρηση ήταν σε ένα στύλο τηλέγραφου μέσα σε μία έντονη ανταλλαγή πυρών όταν κινούμασταν προς τη Τύνιδα. Σταμάτησα και τον ρώτησα τι στο διάολο έκανε εκεί πάνω. Απάντησε, «επισκευάζω τη γραμμή, κύριε». Δεν είναι λίγο επικίνδυνα εκεί πάνω τώρα; Ρώτησα εγώ, «Μάλιστα κύριε, αλλά αυτό το γαμημένο καλώδιο πρέπει να επισκευαστεί». Ρώτησα «Δε σε ενοχλούν τα αεροπλάνα που βομβαρδίζουν το δρόμο;» και απάντησε εκείνος «Όχι κύριε, αλλά εσείς σίγουρα με ενοχλείτε». Τώρα, αυτός ήταν αληθινός στρατιώτης. Πραγματικός άντρας. Άντρας αφοσιωμένος με όλη τη δύναμη του στο καθήκον, χωρίς να τον νοιάζουν οι πιθανότητες, χωρίς να το νοιάζει πόσο φαινομενικά ασήμαντη δουλειά φαίνονταν να έχει εκείνη τη στιγμή. Και θα έπρεπε να δείτε τα φορτηγά στο δρόμο προς το Γκαμπές. Αυτοί οι οδηγοί ήταν εκπληκτικοί. Όλη μέρα και όλη νύχτα ανεβοκατέβαιναν σε αυτούς τους γαμημένους δρόμους, ασταμάτητα, ποτέ δεν βγήκαν από τη πορεία τους με οβίδες να σκάνε παντού γύρω τους. Πολλοί από αυτούς οδηγούσαν για 40 συνεχόμενες ώρες. Τα καταφέραμε χάρη στα παλιά καλά Αμερικάνικα κότσια. Αυτοί δεν ήταν πολεμιστές στη μάχη. Αλλά ήταν στρατιώτες με μία δουλειά που έπρεπε να κάνουν. Ήταν μέρος μίας ομάδας. Χωρίς αυτούς η μάχη θα είχε χαθεί.
Σίγουρα, όλοι θέλουμε να πάμε στη πατρίδα. Θέλουμε να τελειώνουμε με αυτό το πόλεμο. Αλλά δε μπορείς να κερδίσεις ένα πόλεμο αραχτός. Ο ταχύτερος τρόπος για να τελειώνουμε είναι να πιάσουμε αυτούς τους μπάσταρδους που τον ξεκίνησαν. Όλοι θέλουμε να φύγουμε από αυτή τη κόλαση και να καθαρίσουμε τη κατάσταση, και μετά να πάμε να χαλάσουμε και τη φωλιά με τους κιτρινιάρηδες. Όσο πιο γρήγορα τους εξαφανίσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα γυρίσουμε στη πατρίδα. Ο συντομότερος δρόμος για τη πατρίδα είναι μέσω Βερολίνου και Τόκιο. Άρα συνεχίστε να προχωράτε. Και όταν θα πάρουμε το Βερολίνο, εγώ προσωπικά θα σκοτώσω αυτό τον καριόλη τον Χίτλερ. Όταν ένας άντρας κρύβεται σε ένα κρατήρα από βόμβα, αν μείνει εκεί όλη μέρα, τελικά κάποιος Γερμαναράς θα τον φάει. Να πάει στη κόλαση. Οι άντρες μου δε κρύβονται σε τρύπες. Τα ορύγματα απλά καθυστερούν τις επιθέσεις. Συνεχίστε να προχωράτε. Θα κερδίσουμε αυτό το πόλεμο, αλλά θα το κερδίσουμε μόνο μαχόμενοι και δείχνοντας στους Γερμανούς ότι έχουμε περισσότερα κότσια από όσα θα έχουν ποτέ τους. Δε θα πυροβολήσουμε απλώς τους μπάσταρδους, θα τους ξεριζώσουμε τα γαμημένα άντερα τους και θα τα χρησιμοποιούμε για να λιπαίνουμε τις ερπύστριες των αρμάτων μας. Θα δολοφονούμε αυτούς τους άτιμους τους Ούννους πούστηδες με το κιλό.
Μερικοί από εσάς άντρες θα αναρωτιέστε αν θα δειλιάσετε κάτω από τα εχθρικά πυρά. Μην ανησυχείτε για αυτό. Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι όλοι θα κάνετε το καθήκον σας. Ο πόλεμος είναι μία αιματηρή δουλειά, μία δουλειά για να σκοτώνεις. Οι Γερμανοί είναι ο εχθρός. Βουτήξτε επάνω τους, χύστε το αίμα τους ή θα χύσουν το δικό σας. Πυροβολήστε τους στο στομάχι, ξεσκίστε τις κοιλιές τους. Όταν οι βόμβες θα πέφτουν παντού γύρω σου και θα σκουπίσεις τις λάσπες από το πρόσωπο σου και καταλάβεις ότι δεν είναι χώμα, είναι το αίμα και τα εντόσθια του καλύτερου σου φίλου, τότε θα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Δε θέλω κανένα μήνυμα να λέει «κρατάω τη θέση μου». Δε κρατάμε καμία γαμημένη θέση. Προχωράμε συνεχώς και δεν μας ενδιαφέρει να κρατήσουμε οτιδήποτε πέρα από τον εχθρό από τα αρχίδια. Θα τον κρατάμε από τα αρχίδια και θα τον πλακώνουμε στο ξύλο. Θα τους στρίβουμε τα αρχίδια και θα τον σαπίζουμε στο ξύλο συνέχεια. Το επιχειρησιακό μας σχέδιο είναι να προωθούμαστε και να συνεχίζουμε να προχωράμε. Θα περνάμε μέσα από τον εχθρό όπως το μαχαίρι στο βούτυρο.
Θα υπάρξουν παράπονα ότι σας πιέζουμε πολύ σκληρά. Δε δίνω δεκάρα για τέτοια παράπονα. Πιστεύω ότι μία ουγκιά ιδρώτα, μας γλυτώνει ένα γαλόνι αίμα. Όσο πιο σκληρά πιέσουμε, τόσο πιο πολλούς Γερμανούς θα σκοτώσουμε. Όσο περισσότερους Γερμανούς σκοτώσουμε, τόσο λιγότεροι θα υπάρχουν για να σκοτωθούν. Η πίεση προς τα εμπρός σημαίνει λιγότερες απώλειες. Θέλω όλοι να το θυμάστε αυτό. Οι άντρες μου δε παραδίδονται. Δε θέλω να ακούσω για κανέναν στρατιώτη υπό τη διοίκηση μου να πιαστεί αιχμάλωτος εκτός και αν έχει τραυματιστεί. Ακόμα και αν έχετε τραυματιστεί, μπορείτε ακόμα να πολεμήσετε. Και αυτά δεν είναι μαλακίες. Θέλω άντρες όπως ο υπολοχαγός στη Λιβύη ο οποίος, με ένα πιστόλι Luger επάνω στο στήθος του, το έσπρωξε με το χέρι του, έπιασε με το άλλο του χέρι το κράνος του και σακάτεψε τον Γερμαναρά με το κράνος του. Μετά του πήρε το όπλο και σκότωσε έναν ακόμα Γερμανό. Σε όλη αυτή τη διάρκεια ο άντρας είχε μία σφαίρα στο πνεύμονα του. Αυτός είναι ένας άντρας για εσάς!
Μην ξεχνάτε, δεν ξέρετε ότι είμαι εδώ. Δεν έχει αναφερθεί πουθενά επισήμως. Ο κόσμος δεν πρέπει να ξέρει τι ετοιμάζω. Υποτίθεται ότι δε διοικώ αυτό το στρατό. Υποτίθεται ότι δεν πρέπει καν να βρίσκομαι στην Αγγλία. Αφήστε τους πρώτους μπάσταρδους που θα το μάθουν να είναι οι γαμημένοι Γερμανοί. Κάποια μέρα, θέλω να σηκώνονται με τα κατουρημένα τους παντελόνια και να ουρλιάζουν «Ωχ! Είναι ο άτιμος Τρίτος Στρατός αυτό τον καριόλη τον Πάτον ξανά!». Έπειτα υπάρχει ένα πράγμα που εσείς, άντρες, θα είστε σε θέση να λέτε όταν ο πόλεμος αυτός τελειώσει και επιστρέψετε στη πατρίδα. Τριάντα χρόνια από τώρα όταν θα κάθεστε στο τζάκι με τον εγγονό σας στα γόνατα σας και θα ρωτάει, «Τι έκανες στο τρανό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;» Δε θα βήχετε και να λέτε, «Ξέρεις, ο παππούς σου έσκαβε στη Λουιζιάνα». Όχι κύριοι, θα τον κοιτάξετε κατάματα και θα του πείτε «Παιδί μου, ο παππούς σου ήταν στο θρυλικό Τρίτο Στρατό με έναν καριόλη διοικητή που τον έλεγαν Πάτον!» Εντάξει, καριόλιδες. Ξέρετε πως νοιώθω. Θα είμαι υπερήφανος να οδηγήσω αυτούς του υπέροχους άντρες σε μάχη οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Αυτό ήταν όλο."
https://defensegr.wordpress.com/2016/09/19/istories-omilia-george-patton/
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία ενός ηγέτη είναι να γεμίζει θάρρος και υπερηφάνεια τους ανθρώπους που διοικεί. Τον Ιανουάριο του 1944 ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον ανέλαβε μία τεράστια ευθύνη, του ανατέθηκε η διοίκηση του Τρίτου Σώματος Στρατού. Το σώμα αυτό αποτελούνταν από νεαρά στελέχη με ελάχιστη, ή καθόλου, εκπαίδευση και επιχειρησιακή εμπειρία. Η αποστολή τους ήταν μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις ενάντια της Γερμανίας στην Ευρώπη. Χάρη στη διοίκηση του Αντιστράτηγου Τζωρτζ Πάτον έφεραν αξεπέραστα αποτελέσματα σε δεκάδες επιχειρήσεις με αποκορύφωμα τη θρυλική απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944. Από το Φεβρουάριο του 1944 στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν έκανε τη πρώτη του εμφάνιση ως διοικητής του σώματος, μέχρι και το τέλος του πολέμου έδωσε ελάχιστες ομιλίες σε όλο το στράτευμα. Ωστόσο, τα λόγια αυτού του ηγέτη σε συνδυασμό με την οργανωτικότητα του, άλλαξαν τόσο τη ψυχολογία των πολεμιστών όσο και τα αποτελέσματα της μάχης. Στο προσωπικό του ημερολόγιο, ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον έγραφε «όπως σε όλες τις ομιλίες μου, τονίζω ότι πρέπει να μάχεσαι και να σκοτώνεις» και αυτό φαντάζει αυτονόητο για έναν στρατιώτη όμως ο τρόπος και τα λόγια τα οποία χρησιμοποιούσε ο Αντιστράτηγος Τζωρτζ Πάτον έκαναν τεράστια διαφορά όπως θα δείτε και μόνοι σας. Ασφαλώς, καθώς απευθύνονταν σε Αμερικάνους έχει αρκετά πατριωτικά στοιχεία που απευθύνονται ειδικά σε αυτούς. Αλλά αν αφαιρέσουμε αυτό το μέρος, ή το αλλάξει ο καθένας για τη πατρίδα του, μπορεί να δει τη ποιότητα και αξία του λόγου.
Ζούμε σε μία εποχή που τα πρότυπα, ειδικά των αντρών, έχουν παραστρατήσει και τέτοιες ομιλίες θα ήταν καλό να διδάσκονται παντού.
Ακολουθεί η κλασική πλέον ομιλία Πάτον που θεωρείται από τις απόλυτες ομιλίες στρατιωτικής ηγεσίας.
"Καθίστε. Άντρες, όλα αυτά που ακούτε ότι η Αμερική δε θέλει να πολεμήσει, ότι θέλει να μείνει εκτός πολέμου, είναι μεγάλες μαλακίες. Οι Αμερικάνοι αγαπούν να πολεμάνε. Όλοι οι αληθινοί Αμερικάνοι αγαπούν το πόνο και την ένταση της μάχης. Όταν ήσασταν παιδιά, όλοι θαυμάζατε αυτόν που κέρδιζε στους βόλους, τον πιο γρήγορο στο τρέξιμο, τους επαγγελματίες αθλητές μπέιζμπολ και τους πιο σκληρούς πυγμάχους. Οι Αμερικάνοι αγαπούν τον νικητή και δεν ανέχονται τον ηττημένο. Οι Αμερικάνοι παίζουν πάντα για να κερδίζουν. Γι’αυτό οι Αμερικάνοι δεν έχουν χάσει ποτέ, και δε θα χάσουν ποτέ σε ένα πόλεμο. Ακόμα και η σκέψη της ήττας είναι μισητή στους Αμερικάνους. Η μάχη είναι ο πιο σημαντικός αγώνας στον οποίο μπορεί ένας άντρας να συμμετέχει. Αναδεικνύει τα καλύτερα και αφαιρεί ότι είναι στη βάση. Δε θα πεθάνετε όλοι. Μόνο δύο τοις εκατό από εσάς εδώ σήμερα θα σκοτωθεί σε μία μεγάλη μάχη. Κάθε άντρας φοβάται στη πρώτη του μάχη. Αν λέει ότι δε φοβάται, είναι μα το Θεό ψεύτης. Αλλά ο πραγματικός ήρωας είναι ο άντρας που μάχεται παρότι φοβάται. Μερικοί άντρες θα ξεπεράσουν το τρόμο σε ένα λεπτό κάτω από εχθρικά πυρά, σε μερικούς θα πάρει μία ώρα, και σε άλλους παίρνει μέρες. Αλλά ο αληθινός άντρας ποτέ δεν αφήνει το φόβο του θανάτου να ξεπεράσει τη τιμή, την αίσθηση καθήκοντος προς τη χώρα του, και τον έμφυτο ανδρισμό του.
Σε όλη τη στρατιωτική σας καριέρα, άντρες, κλαιγόσασταν για αυτό που λέτε «κωλό-καψώνια και ασκήσεις». Αυτά είναι για ένα σκοπό, για να εξασφαλίσουν άμεση πειθαρχία σε διαταγές και για να δημιουργήσουν συνεχή επαγρύπνηση. Αυτό πρέπει να υπάρχει μέσα σε κάθε στρατιώτη. Στα αρχίδια μου για έναν άντρα που δεν είναι συνέχεια προσεκτικός. Αλλά οι ασκήσεις σας έχουν κάνει όλους βετεράνους. Είστε έτοιμοι! Ένας άντρας πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση όλη την ώρα αν θέλει να συνεχίσει να αναπνέει. Αν όχι, κάποιος καριόλης Γερμανός κρυφά θα περάσει από πίσω του και θα τον σκοτώσει στο ξύλο με μια κάλτσα γεμάτη σκατά. Υπάρχουν τετρακόσιοι όμορφα διακοσμημένοι τάφοι στη Σικελία, όλοι γιατί ένας άντρας κοιμόνταν στη δουλειά του, αλλά είναι Γερμανικοί τάφοι, γιατί πιάσαμε τους μπάσταρδους στον ύπνο πριν από τον αξιωματικό τους. Ένας στρατός είναι μία ομάδα. Ζει, τρώει, κοιμάται, και μάχεται σαν μία ομάδα. Αυτά περί μοναχικού ήρωα είναι μαλακίες. Οι πικρόχολοι μπάσταρδοι που γράφουν τέτοια πράγματα για την εφημερίδα Saturday Evening Post ξέρουν για τη πραγματική μάχη όσο ξέρουν και να γαμάνε. Και έχουμε τη καλύτερη ομάδα, έχουμε το καλύτερο φαγητό και εξοπλισμό, τη καλύτερη ψυχολογία και τους καλύτερους άντρες του κόσμου. Γιατί, μα το Θεό, ειλικρινά λυπάμαι τους κακόμοιρους μπάσταρδους που πάμε να πολεμήσουμε.
Όλοι οι αληθινοί ήρωες δεν είναι πολεμιστές μυθιστορημάτων. Ο κάθε άντρας μέσα στο στρατό παίζει ένα ζωτικό ρόλο. Άρα ποτέ μην τα παρατάτε. Ποτέ μη σκεφτείτε ότι η δουλειά σας είναι ασήμαντη. Τι θα γίνονταν αν κάθε οδηγός φορτηγού αποφάσιζε ότι δε του άρεσε ο ήχος από τις οβίδες, τρελαίνονταν και πηδούσε σε ένα χαντάκι; Αυτός ο δειλός μπάσταρδος μπορεί να λέει στον εαυτό του, «Σιγά, δε θα λείψω σε κανέναν, είμαι απλά ένας άντρας μέσα σε χιλιάδες». Τι θα γίνονταν αν ο κάθε άντρας το έλεγε αυτό; Που στο διάολο θα ήμασταν τότε; Όχι, δόξα το Θεό, οι Αμερικάνοι δε το λένε αυτό. Ο κάθε άντρας κάνει τη δουλειά του. Ο κάθε άντρας είναι σημαντικός. Οι άντρες των πυρομαχικών υποστηρίζουν τα όπλα, ο επιμελητής χρειάζεται για να φέρνει φαγητό και ρούχα σε εμάς γιατί εκεί που πάμε δε θα έχει πολλά πράγματα για να κλέψουμε. Ο κάθε γαμημένος άντρας μέσα στην αίθουσα, ακόμα και ένας που βράζει το νερό για να μας κρατάει ζεστούς, έχει μία δουλειά να κάνει. Ο κάθε άντρας πρέπει να σκέφτεται όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά να σκέφτεται τον συμπολεμιστή δίπλα του. Δε θέλουμε δειλούς στο στρατό. Πρέπει να σκοτωθούν σαν μύγες. Αν όχι, θα γυρίσουν πίσω στη πατρίδα μετά το πόλεμο, γαμημένοι δειλοί, και θα γεννήσουν κι άλλους δειλούς. Οι γενναίοι θα φέρουν περισσότερους γενναίους άντρες. Σκοτώστε τους γαμημένους δειλούς και θα έχουμε ένα έθνος γενναίων αντρών.
Ένας από τους πιο γενναίους άντρες που είδα στην Αφρικανική επιχείρηση ήταν σε ένα στύλο τηλέγραφου μέσα σε μία έντονη ανταλλαγή πυρών όταν κινούμασταν προς τη Τύνιδα. Σταμάτησα και τον ρώτησα τι στο διάολο έκανε εκεί πάνω. Απάντησε, «επισκευάζω τη γραμμή, κύριε». Δεν είναι λίγο επικίνδυνα εκεί πάνω τώρα; Ρώτησα εγώ, «Μάλιστα κύριε, αλλά αυτό το γαμημένο καλώδιο πρέπει να επισκευαστεί». Ρώτησα «Δε σε ενοχλούν τα αεροπλάνα που βομβαρδίζουν το δρόμο;» και απάντησε εκείνος «Όχι κύριε, αλλά εσείς σίγουρα με ενοχλείτε». Τώρα, αυτός ήταν αληθινός στρατιώτης. Πραγματικός άντρας. Άντρας αφοσιωμένος με όλη τη δύναμη του στο καθήκον, χωρίς να τον νοιάζουν οι πιθανότητες, χωρίς να το νοιάζει πόσο φαινομενικά ασήμαντη δουλειά φαίνονταν να έχει εκείνη τη στιγμή. Και θα έπρεπε να δείτε τα φορτηγά στο δρόμο προς το Γκαμπές. Αυτοί οι οδηγοί ήταν εκπληκτικοί. Όλη μέρα και όλη νύχτα ανεβοκατέβαιναν σε αυτούς τους γαμημένους δρόμους, ασταμάτητα, ποτέ δεν βγήκαν από τη πορεία τους με οβίδες να σκάνε παντού γύρω τους. Πολλοί από αυτούς οδηγούσαν για 40 συνεχόμενες ώρες. Τα καταφέραμε χάρη στα παλιά καλά Αμερικάνικα κότσια. Αυτοί δεν ήταν πολεμιστές στη μάχη. Αλλά ήταν στρατιώτες με μία δουλειά που έπρεπε να κάνουν. Ήταν μέρος μίας ομάδας. Χωρίς αυτούς η μάχη θα είχε χαθεί.
Σίγουρα, όλοι θέλουμε να πάμε στη πατρίδα. Θέλουμε να τελειώνουμε με αυτό το πόλεμο. Αλλά δε μπορείς να κερδίσεις ένα πόλεμο αραχτός. Ο ταχύτερος τρόπος για να τελειώνουμε είναι να πιάσουμε αυτούς τους μπάσταρδους που τον ξεκίνησαν. Όλοι θέλουμε να φύγουμε από αυτή τη κόλαση και να καθαρίσουμε τη κατάσταση, και μετά να πάμε να χαλάσουμε και τη φωλιά με τους κιτρινιάρηδες. Όσο πιο γρήγορα τους εξαφανίσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα γυρίσουμε στη πατρίδα. Ο συντομότερος δρόμος για τη πατρίδα είναι μέσω Βερολίνου και Τόκιο. Άρα συνεχίστε να προχωράτε. Και όταν θα πάρουμε το Βερολίνο, εγώ προσωπικά θα σκοτώσω αυτό τον καριόλη τον Χίτλερ. Όταν ένας άντρας κρύβεται σε ένα κρατήρα από βόμβα, αν μείνει εκεί όλη μέρα, τελικά κάποιος Γερμαναράς θα τον φάει. Να πάει στη κόλαση. Οι άντρες μου δε κρύβονται σε τρύπες. Τα ορύγματα απλά καθυστερούν τις επιθέσεις. Συνεχίστε να προχωράτε. Θα κερδίσουμε αυτό το πόλεμο, αλλά θα το κερδίσουμε μόνο μαχόμενοι και δείχνοντας στους Γερμανούς ότι έχουμε περισσότερα κότσια από όσα θα έχουν ποτέ τους. Δε θα πυροβολήσουμε απλώς τους μπάσταρδους, θα τους ξεριζώσουμε τα γαμημένα άντερα τους και θα τα χρησιμοποιούμε για να λιπαίνουμε τις ερπύστριες των αρμάτων μας. Θα δολοφονούμε αυτούς τους άτιμους τους Ούννους πούστηδες με το κιλό.
Μερικοί από εσάς άντρες θα αναρωτιέστε αν θα δειλιάσετε κάτω από τα εχθρικά πυρά. Μην ανησυχείτε για αυτό. Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι όλοι θα κάνετε το καθήκον σας. Ο πόλεμος είναι μία αιματηρή δουλειά, μία δουλειά για να σκοτώνεις. Οι Γερμανοί είναι ο εχθρός. Βουτήξτε επάνω τους, χύστε το αίμα τους ή θα χύσουν το δικό σας. Πυροβολήστε τους στο στομάχι, ξεσκίστε τις κοιλιές τους. Όταν οι βόμβες θα πέφτουν παντού γύρω σου και θα σκουπίσεις τις λάσπες από το πρόσωπο σου και καταλάβεις ότι δεν είναι χώμα, είναι το αίμα και τα εντόσθια του καλύτερου σου φίλου, τότε θα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Δε θέλω κανένα μήνυμα να λέει «κρατάω τη θέση μου». Δε κρατάμε καμία γαμημένη θέση. Προχωράμε συνεχώς και δεν μας ενδιαφέρει να κρατήσουμε οτιδήποτε πέρα από τον εχθρό από τα αρχίδια. Θα τον κρατάμε από τα αρχίδια και θα τον πλακώνουμε στο ξύλο. Θα τους στρίβουμε τα αρχίδια και θα τον σαπίζουμε στο ξύλο συνέχεια. Το επιχειρησιακό μας σχέδιο είναι να προωθούμαστε και να συνεχίζουμε να προχωράμε. Θα περνάμε μέσα από τον εχθρό όπως το μαχαίρι στο βούτυρο.
Θα υπάρξουν παράπονα ότι σας πιέζουμε πολύ σκληρά. Δε δίνω δεκάρα για τέτοια παράπονα. Πιστεύω ότι μία ουγκιά ιδρώτα, μας γλυτώνει ένα γαλόνι αίμα. Όσο πιο σκληρά πιέσουμε, τόσο πιο πολλούς Γερμανούς θα σκοτώσουμε. Όσο περισσότερους Γερμανούς σκοτώσουμε, τόσο λιγότεροι θα υπάρχουν για να σκοτωθούν. Η πίεση προς τα εμπρός σημαίνει λιγότερες απώλειες. Θέλω όλοι να το θυμάστε αυτό. Οι άντρες μου δε παραδίδονται. Δε θέλω να ακούσω για κανέναν στρατιώτη υπό τη διοίκηση μου να πιαστεί αιχμάλωτος εκτός και αν έχει τραυματιστεί. Ακόμα και αν έχετε τραυματιστεί, μπορείτε ακόμα να πολεμήσετε. Και αυτά δεν είναι μαλακίες. Θέλω άντρες όπως ο υπολοχαγός στη Λιβύη ο οποίος, με ένα πιστόλι Luger επάνω στο στήθος του, το έσπρωξε με το χέρι του, έπιασε με το άλλο του χέρι το κράνος του και σακάτεψε τον Γερμαναρά με το κράνος του. Μετά του πήρε το όπλο και σκότωσε έναν ακόμα Γερμανό. Σε όλη αυτή τη διάρκεια ο άντρας είχε μία σφαίρα στο πνεύμονα του. Αυτός είναι ένας άντρας για εσάς!
Μην ξεχνάτε, δεν ξέρετε ότι είμαι εδώ. Δεν έχει αναφερθεί πουθενά επισήμως. Ο κόσμος δεν πρέπει να ξέρει τι ετοιμάζω. Υποτίθεται ότι δε διοικώ αυτό το στρατό. Υποτίθεται ότι δεν πρέπει καν να βρίσκομαι στην Αγγλία. Αφήστε τους πρώτους μπάσταρδους που θα το μάθουν να είναι οι γαμημένοι Γερμανοί. Κάποια μέρα, θέλω να σηκώνονται με τα κατουρημένα τους παντελόνια και να ουρλιάζουν «Ωχ! Είναι ο άτιμος Τρίτος Στρατός αυτό τον καριόλη τον Πάτον ξανά!». Έπειτα υπάρχει ένα πράγμα που εσείς, άντρες, θα είστε σε θέση να λέτε όταν ο πόλεμος αυτός τελειώσει και επιστρέψετε στη πατρίδα. Τριάντα χρόνια από τώρα όταν θα κάθεστε στο τζάκι με τον εγγονό σας στα γόνατα σας και θα ρωτάει, «Τι έκανες στο τρανό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;» Δε θα βήχετε και να λέτε, «Ξέρεις, ο παππούς σου έσκαβε στη Λουιζιάνα». Όχι κύριοι, θα τον κοιτάξετε κατάματα και θα του πείτε «Παιδί μου, ο παππούς σου ήταν στο θρυλικό Τρίτο Στρατό με έναν καριόλη διοικητή που τον έλεγαν Πάτον!» Εντάξει, καριόλιδες. Ξέρετε πως νοιώθω. Θα είμαι υπερήφανος να οδηγήσω αυτούς του υπέροχους άντρες σε μάχη οποτεδήποτε, οπουδήποτε. Αυτό ήταν όλο."
https://defensegr.wordpress.com/2016/09/19/istories-omilia-george-patton/
Που να ξεραν αυτοι οι στρατιωτες οτι υπηρξαν πιονια ενος καλοστημενου πολεμου, οπως καταλαβαινει κανεις αν το ψαξει λιγακι.
ReplyDeleteΝομιζω οτι και ο 3ος Π.Π. θα ειναι καλα στημενος απο τους επικυριαρχους ετσι ωστε να μειωθει ο πληθυσμος της γης ετσι ωστε μετα να περασουν στα επομενα σταδια ελεγχου.
Τι γνωμη εχεις εσυ ιστολογιο;
1) Η ΟΜ1ΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ. ΑΠΕΥΘΥΝΟΤΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΗΤΑΝ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ
ReplyDelete2) 3ος ΠΠ ΘΑ ΜΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΛΕΥΚΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣ. Ο ΜΟΝΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ.
3) ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΕΙΚΤΩΝ ΓΑΜΩΝ, ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΑΣ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ/ΜΑΧΗΤΙΚΟ/ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΥΤΟ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΑΛΛΑ (ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ, Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΛΥΝΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ) ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΕΥΚΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΣΕ ..."ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΕΡΕΖΕΣ".
4) ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΤΥΧΕΙ. Ο ΛΕΥΚΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΦΥΛΛΟ "ΖΕΛΕ" ΜΕ ΘΗΛΥΠΡΕΠΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟΣ (ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ) ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΟΥΣ, ΑΝΤΡΑ ΚΙ ΟΧΙ ΦΙΛΕΝΑΔΑ.
5) ΟΣΟ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟΣΟ Η ΛΕΥΚΗ ΦΥΛΗ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ.
"ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΗΤΑΝ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ"
ReplyDeleteΠροσβλητικό για μας σήμερα, γιατί το λές?
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ/ΜΑΣ ΘΙΞΩ.
ReplyDeleteΗ ΚΟΡΕΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝ. ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, Ο ΛΕΥΚΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ. ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ. ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΟΜΩΣ ΚΙΟΛΑΣ. ΕΧΑΣΕ ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ, ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ. ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ (ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ/ΡΩΣΟΙ) ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΧΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ. ΚΙ ΟΣΟ ΕΧΑΝΕ ΥΠΟΧΩΡΟΥΣΕ ΚΙ ΟΣΟ ΥΠΟΧΩΡΟΥΣΕ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΑΝ ΚΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΓΑΔΙΚΕΣ.
Η ΚΟΡΕΑ ΛΟΙΠΟΝ ΗΤΑΝ/ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΛΕΥΚΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ. ΑΛΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΗ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ. ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΝΟΟΥΝΤΑΙ ΚΑΝ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΕΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΑ. ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ.
ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΛΟΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΗΘΙΚΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ. ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΑΛΘΑΚΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ Κ.Λ.Π/ ΔΕΣ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΕΝΟΣ 13ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΔΕΣ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΟΥ ή ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ. ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ.
Πως διάολο καταφερε το συστημα να αλλαξει ετσι τα μυαλα των λευκων γυναικων και ανδρων;; Ρητορικο το ερωτημα για μενα.
ReplyDeleteΘα ηθελα να σε ρωτησω ισχυς, για τις μητριαρχικες κοινωνιες. Υπηρξαν στο παρελθον και που; Αν εχεις στοιχεια, ανεβασε μας καποιο αρθρο.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΡΘΡΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ. ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΑΡΚΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΝΙΚΗΣΕ Ο ΘΗΣΕΑΣ, ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΕΞΑΛΛΟΥ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΛΟΓΩ ΜΥΙΚΗΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΔΕ, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΑΡΧΙΖΑΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΜΕ ΤΟΞΑ ΚΑΙ ΣΦΕΝΤΟΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΣΕ ΚΟΝΤΙΝΗ ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ Η ΜΥΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΑΙΖΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ReplyDeleteΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΝΤΩΣ ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΜΑΖΟΝΩΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑ ΚΟΝΤΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΘΗΣΕΑΣ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ.
ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ. ΟΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. Η ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΩΣ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΑΝΔΡΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΑΡΧΩΝ. ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΟΥΝ ΜΙΑ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ, ΑΝΔΡΑ, ΡΩΤΑ ΤΟΥΣ.
ΠΡΟΣΕΞΕ ΟΜΩΣ, ΜΗΝ ΕΚΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ (ΑΘΗΝΑ, ΣΠΑΡΤΗ Κ.Λ.Π) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ-ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, ΩΣ Η ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΕΙΧΕ. ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΠΩΣ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΕΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΥΠΑΤΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΙΕΡΕΙΕΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ. ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΙΣΧΥΡΗ.
ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ. ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΑΕΡΑΜΥΝΑΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ή ΑΛΛΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΒΑΖΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΟΥ. Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΣΕ ΔΙΕΚΠΑΙΡΑΙΩΣΗ ΠΟΛΛΩΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ.
ΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Ο ΚΑΘΕΙΣ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΦΥΣΙΣ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕ, ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΠΡΟΙΣΤΑΤΑΙ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΤΙΣ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΤΙΣ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΤΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΞΕΚΑΡΔΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕΜΦΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΑΓΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΣΕ ΟΛΑ. ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΣΩΡΡΗΔΟΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΕΝΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΥ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΙΞΗ. Η ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΒΙΑ. ΚΑΜΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΗ ΓΥΜΝΑΣΜΕΝΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΗ ΚΙ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΕΠΙ ΟΥΔΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΛΙΠΩΣ ΓΥΜΝΑΣΜΕΝΟΥ. ΑΥΤΟ ΘΕΤΕΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΔΥΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΟΨΙΝ ΤΟΥΣ. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ Κ.Λ.Π (ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΧΙΜΕΣ). Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ. Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ.
Υ.Γ: ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΔΟΥΣ ΑΓΕΛΑΙΟΥ ΘΗΛΑΣΤΙΚΟΥ (ΕΙΤΕ ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ, ΕΙΤΕ ΦΥΤΟΦΑΓΑ) ΤΑ ΘΗΛΥΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.