Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή, ο μαθηματικός τύπος που εκφράζει τον κόφτη δίνεται απο αυτήν τη σχέση.
Μας κάνει εντύπωση ότι κανείς σε αυτή τη χώρα εντός και εκτός Βουλής, στα ΑΕΙ, στα ΜΜΕ κλπ δεν μπορεί να ελέγξει την κυβέρνηση. Ο τύπος που αφορά τον κόφτη είναι πολύ σημαντικός, αφού αφορά δις ευρώ και είναι λάθος. Με λάθος τύπο θα υπάρξει “ανάπτυξη”; Δεν εννοείται συμφωνία με λάθος τύπο υπολογισμού του κόφτη ακόμη και αν έχει υπογραφεί απο το IMF, την ΕΚΤ κλπ.
Αν υποθέσουμε ότι την 1η χρονιά υπάρχει πρόβλημα, τότε το ποσοστό περιορισμού εκτέλεσης των δαπανών δίνεται απο τη σχέση (1).
Για τη δεύτερη χρονιά δίνεται απο τη σχέση (2)
Η χρήση του τύπου του κόφτη έχει την λογική, όταν όλα πάνε καλά να μην υπάρχουν νέα μέτρα. Έτσι άν τη δεύτερη χρονιά οι επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες, τότε θα πρέπει η τιμή του ποσοστού p2 να είναι μεγαλύτερη απο αυτήν του ποσοστού p1. Αυτό πράγματι συμβαίνει και επιβεβαιώνεται απο τις επόμενες σχέσεις ανισοτήτων (3).
Στη περίπτωση όμως που τη δεύτερη χρονιά οι επιπτώσεις είναι μικρότερες, πρέπει να συμβεί το αντίστροφο ώστε το ποσοστό του κόφτη να μικραίνει. Αυτό δεν συμβαίνει. Αυτό επιβεβαιώνεται απο τη σχέση (4).
Αφού πάντα ισχύει η σχέση (5) και για τη σχέση (3) και για τη σχέση (4)
Η ίδια αντιμετώπιση αφορά και τον δεύτερο όρο της σχέσης (2) που έχει βασικά την ίδια μορφή με τον πρώτο, που ήδη εξετάσαμε.
Σας αποδείξαμε ακόμη μια φορά πώς όλα και μέσα και έξω, είναι στραβά. Aρχίσαμε και μετράμε θέματα για καταγγελίες και αναφορές.
Καθηγητής Γ.Ζουγανέλης
http://zcode-gr.blogspot.gr/2016/05/blog-post_54.html
Μας κάνει εντύπωση ότι κανείς σε αυτή τη χώρα εντός και εκτός Βουλής, στα ΑΕΙ, στα ΜΜΕ κλπ δεν μπορεί να ελέγξει την κυβέρνηση. Ο τύπος που αφορά τον κόφτη είναι πολύ σημαντικός, αφού αφορά δις ευρώ και είναι λάθος. Με λάθος τύπο θα υπάρξει “ανάπτυξη”; Δεν εννοείται συμφωνία με λάθος τύπο υπολογισμού του κόφτη ακόμη και αν έχει υπογραφεί απο το IMF, την ΕΚΤ κλπ.
Αν υποθέσουμε ότι την 1η χρονιά υπάρχει πρόβλημα, τότε το ποσοστό περιορισμού εκτέλεσης των δαπανών δίνεται απο τη σχέση (1).
Για τη δεύτερη χρονιά δίνεται απο τη σχέση (2)
Η χρήση του τύπου του κόφτη έχει την λογική, όταν όλα πάνε καλά να μην υπάρχουν νέα μέτρα. Έτσι άν τη δεύτερη χρονιά οι επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες, τότε θα πρέπει η τιμή του ποσοστού p2 να είναι μεγαλύτερη απο αυτήν του ποσοστού p1. Αυτό πράγματι συμβαίνει και επιβεβαιώνεται απο τις επόμενες σχέσεις ανισοτήτων (3).
Στη περίπτωση όμως που τη δεύτερη χρονιά οι επιπτώσεις είναι μικρότερες, πρέπει να συμβεί το αντίστροφο ώστε το ποσοστό του κόφτη να μικραίνει. Αυτό δεν συμβαίνει. Αυτό επιβεβαιώνεται απο τη σχέση (4).
Αφού πάντα ισχύει η σχέση (5) και για τη σχέση (3) και για τη σχέση (4)
Η ίδια αντιμετώπιση αφορά και τον δεύτερο όρο της σχέσης (2) που έχει βασικά την ίδια μορφή με τον πρώτο, που ήδη εξετάσαμε.
Σας αποδείξαμε ακόμη μια φορά πώς όλα και μέσα και έξω, είναι στραβά. Aρχίσαμε και μετράμε θέματα για καταγγελίες και αναφορές.
Καθηγητής Γ.Ζουγανέλης
http://zcode-gr.blogspot.gr/2016/05/blog-post_54.html
No comments :
Post a Comment