Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες διαφόρων «προφητειών» και εσχατολογικών θεωριών, περί του τέλους του κόσμου. Αυτές οι «προφητείες» δεν είναι μόνο θρησκευτικής προέλευσης αλλά ακόμα και «μυθολογικής» ή καλύτερα συνωμοσιολογικής, όπως στις περιπτώσεις του ημερολογίου των Μάγιας και του Νοστράδαμου. Σε καμία περίπτωση δεν αρνούμαι τη θεία προέλευση κάποιων προφητειών. Ωστόσο, πόσο εύκολο είναι ο Άνθρωπος να λάβει αυτές τις προφητείες και να τις χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν, χαλκεύοντας αυτές ή ακόμα και προσθέτοντας δικής του έμπνευσης «προφητείες»; Πώς είμαστε σίγουροι ότι το ΣΥΝΟΛΟ των προφητειών, που έχουμε ακούσει κατά καιρούς, έχει όντως θεία προέλευση; Τι συμβαίνει σε άλλες κοινωνίες διαφορετικών δογμάτων, που επίσης διαθέτουν «προφητείες», οι οποίες τους καλούν στη Μάχη των Μαχών, λόγω των Έσχατων Καιρών που ζούμε; Σε παλαιότερο άρθρο του Geopolitcs δείξαμε πώς Σουνίτες και Σιίτες διαθέτουν διαφορετικές «προφητείες», που αντικρούουν η μία την άλλη (περίπτωση Sufyani), παρά το κοινό θρήσκευμα. Ακόμα και ένας μουσουλμάνος καταλαβαίνει ότι, κάποιος εκ των δύο θρησκευτικών ηγετών στη δημιουργία των σεκτών αυτών, ήθελε να συσπειρώσει τους ακολούθους της σέκτας του, μέσω των «ιερών λόγων», και να αποδείξει ότι αυτός πρεσβεύει την αληθινή θρησκεία. Οι προφητείες αποτελούν σημαντικό και άρρηκτο κομμάτι κάθε θρησκείας, δόγματος και σέκτας, διότι αντιπροσωπεύουν την ύπαρξη του θείου ανάμεσα μας, τη διαρκή παρακολούθηση των πιστών από το Θεό, επομένως και την υποχρέωση τήρησης των κανονιστικών αρχών που διακηρύσσονται από τον θρησκευτικό ηγέτη.
Τι είναι όμως Προφητεία; Σίγουρα, προφητεία δεν είναι τα λόγια μίας γριάς μάγισσας που λέει τη μοίρα μας. Δυστυχώς, στη σημερινή κοινωνία που έχει αλλοιώσει μεγάλο σύνολο εκ των εννοιών, είναι δυσνόητες οι έννοιες της Προφητείας και της Πρόβλεψης (π.χ. μία χαρτορίχτρα «προβλέπει» το μέλλον, δεν «προφητεύει» το μέλλον). Η προφητεία ΔΕΝ προβλέπει το μέλλον, το αναφέρει ως γεγονός του μέλλοντος, είτε για να προετοιμάσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το επερχόμενο, είτε, μέσω της αλλαγής της λανθασμένης στάσης τους, ακόμα και να αποτρέψουν την καταστροφή. Δηλαδή, η προφητεία δεν αποτελεί άλλη μία έκφραση μοιρολατρίας και του αναπόφευκτου, αντιθέτως, επιβεβαιώνει, μέσα από τη δογματική θεωρία, τη δύναμη του ανθρώπου για να αλλάξει το μέλλον του. Όσοι αναζητούν απλά την επιβεβαίωσή της «για να πιστέψουν» στο Θεό ή «για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη Του», μάλλον αρέσκονται στις μαγγανείες, επομένως δεν πρόκειται να τον δουν ποτέ, όσο και αν προσπαθήσουν, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει. Οι προφητείες σήμερα αποτελούν ένα μεγάλο όπλο στα χέρια των Υπηρεσιών Πληροφοριών. Η δύναμη και ο χαρακτήρας τους αποτελεί, για τους εκπροσώπους των κρατικών εξουσιών, την «αστυνομία των πιστών».
Η CIA, ως Υπηρεσία Πληροφοριών της μόνης, διαχρονικά και σταθερά, Παγκόσμιας Υπερδύναμης, έχει χρησιμοποιήσει το χώρο των προφητειών και της θρησκείας γενικότερα, προκειμένου ακόμα και να αποσταθεροποιήσει τοπικές κοινωνίες. Ο Allen Dulles, πρώτος πολίτης που έγινε Διευθυντής της Υπηρεσίας, χρησιμοποίησε διάφορες θρησκευτικές ομάδες για την κάλυψη επιχειρήσεων κατασκοπείας. Τέτοια αποστολή ήταν και οι αναταραχές στην Ινδία από την τοπική χριστιανική κοινότητα (Εκκλησία Νοτίου Ινδίας, Συνέδριο Καθολικών Επισκόπων Ινδίας, Διεθνές Συμβούλιο Εκκλησιών), εναντίον της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου Kudankulam. Οι εν λόγω αναταραχές ξεκίνησαν λίγο μετά από αλληλογραφία του Προξενείου ΗΠΑ στο Mumbai, στην οποία αναφέρεται πως η Αμερικανική Κυβέρνηση θα έπρεπε να προχωρήσει στην ανάληψη κατάλληλων μέτρων που θα διευκόλυναν τις αμερικανικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε αυτές να καταστούν πιο ανταγωνιστικές προς τη διεθνή αγορά. Κατά αυτό τον τρόπο το επόμενο στάδιο του πυρηνικού μέλλοντος των Ινδιών θα είχε αναληφθεί από τους αμερικάνους, διαφορετικά οι ΗΠΑ θα παρακολουθούσαν με πικρία τρίτες χώρες, να γίνονται οι πρώτες, που θα επωφελούντο εμπορικά από ένα περιβάλλον, που η αμερικανική διπλωματία έχει δημιουργήσει.
Η διασύνδεση της Εκκλησίας και της CIA δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά αποτέλεσε θέμα έρευνας στη Γερουσία το 1975. Στην τελική αναφορά της «Επιτροπής Church» (σ.σ. η ονομασία προκύπτει από τον προεδρεύοντα Γερουσιαστή Frank Church) η CIA υποχρεώθηκε να αναφέρει 14 περιπτώσεις κεκαλυμμένων αποστολών, όπου χρησιμοποιήθηκαν 21 αμερικανοί πολίτες που ανήκαν στον κλήρο ή ήταν ιεραπόστολοι. Αυτές οι αποστολές ήταν προγενέστερων, του 1975, ετών και αφορούσαν τη συλλογή πληροφοριών ή σε μία περίπτωση την εξυπηρέτηση κάλυψης της μυστικής ταυτότητας, έτερου κατασκόπου. Ωστόσο, σύμφωνα με την τελική αναφορά, τα στοιχεία αποδείκνυαν πως στρατολογημένοι πάστορες χρησιμοποιούνταν, ακόμα και για την προετοιμασία αποστολών, τη στρατολόγηση οργάνων και τη διοχέτευση στον τοπικό τύπο της αμερικανικής προπαγάνδας. Αυτό φάνηκε και αργότερα στη στήριξη τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων στην περιοχή της Nagaland (ΒΑ Ινδία), όπως η περίπτωση της Nationalist Socialist Council of Nagaland, μίας εθνικιστικής χριστιανικής παραστρατιωτικής οργάνωσης.
Αριστερά ο πατήρ Δημήτριος...δεξιά ο Ταγ/χης David Balfour
Ο θυμόσοφος λαός μας λέει : «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Στην περίπτωση των ΗΠΑ, αλλά και όλων των κρατικών δυνάμεων της υφηλίου, ο σκοπός είναι ο όλο και μεγαλύτερος έλεγχος μέχρι την κατάκτηση του απόλυτου ελέγχου και της ολοκληρωτικής εξάλειψης κάθε αντιπάλου. Η χρήση κάθε θρησκείας, αναλόγως με το γεωπολιτικό πεδίο που δραστηριοποιούνται οι μυστικές υπηρεσίες, για την επίτευξη των στόχων της αμερικανικής πολιτικής, είναι ένας μηχανισμός αρκετά παλαιότερος που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. Το ίδιο είχε γίνει και με τον πατήρ Δημήτριο ή κατά κόσμο David Balfour, ο οποίος ήταν στρατολογημένος από την MI-6 και πνευματικός στον οποίο εξομολογείτο η αριστοκρατία των Αθηνών και η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας πριν τον Β΄ΠΠ. Το αρχηγείο του πατήρ Δημήτριου ήταν στην οδό Πλουτάρχου 2, στο Κολωνάκι σε ένα κτίριο που ανήκε στην αγγλική πρεσβεία και στους τηλεφωνικούς καταλόγους εμφανιζόταν ως έδρα της «Γραμματείας του Πολιτικού Τμήματος του σερ Νόρτον». Ο ίδιος μετά τη λήξη του Β΄ΠΠ επέστρεψε ως προσωπικό της βρετανικής πρεσβείας και βοήθησε στην τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού στη θέση του Αντιβασιλέα. Για άλλη μια φορά φαίνεται η άρρηκτη σχέση των μυστικών υπηρεσιών με την εκκλησία και τον τρόπο που αυτές διαχειρίζονται τον κλήρο για την ανάπτυξη του κατάλληλου, ευνοϊκού προς τις επιδιώξεις τους, περιβάλλοντος. Διότι αυτοί που φωνάζουν πρώτοι για πολυπολιτισμικότητα είναι και οι πρώτοι που επιχειρούν να την εξαλείψουν επ’ ωφελεία του δικού τους «νεοπολιτισμού».
Ωστόσο, υπάρχουν και θρησκευτικοί οργανισμοί, που αποτελούν μηχανισμούς με ιδιαίτερη δύναμη, εφάμιλλη των πιο ισχυρών αντίστοιχων κρατικών, συνθέτοντας ένα ιδιότυπο παρακράτος επ’ωφελεία του μυστικού κράτους των υπηρεσιών πληροφοριών. Ένας τέτοιος θρησκευτικός οργανισμός, που έχει χρηματοδοτηθεί από το USAID και απεδείχθη βιτρίνα της CIA, είναι ο «Summer Institute of Linguistics» (πλέον ονομάζεται SIL International), ο οποίος είχε συσταθεί για τη μετάφραση της Βίβλου σε διάφορες γλώσσες και τη διανομή της σε όλο τον κόσμο. Μαζί με την αδερφή προς τον οργανισμό, οργάνωση «Wycliffe Bible Translators» και τη θυγατρική «Jungle Aviation and Radio Services (JAARS)», η οποία λειτουργεί διάφορα αεροσκάφη και ραδιοφωνικούς σταθμούς ο SIL έγινε ένας πανίσχυρος οργανισμός, που χρησιμοποιείτο σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ως αντίπαλο δέος προς τους «Διαφωτιστές» του Κομμουνισμού της ΕΣΣΔ. Άλλωστε, κάπως έτσι ξεκίνησε και η ενίσχυση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που ξεκίνησε από την Αίγυπτο και η οποία αντιστεκόταν στην πολιτική του φιλοσοβιετικού NASSER.
Τη δεκαετία του 70 διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Κολομβία, το Μεξικό, ο Παναμάς και το Περού κατηγόρησαν το SIL για την προώθηση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών….
……ενώ η Βραζιλία απέλασε ιεραπόστολους της SIL από τη χώρα με την κατηγορία της δράσης, ως κάλυμμα για γεωλόγους που ερευνούσαν τα αποθέματα ορυκτών στη Λεκάνη του Αμαζονίου.
Η δύναμη του SIL εντός του αμερικανικού μηχανισμού ήταν τέτοια, που μπορούσαν να ξεπεράσουν τους διπλωμάτες και να αναζητήσουν απευθείας τη χρήση ελικοπτέρων του στρατού για την υλοποίηση των αποστολών του στην Παπούα/Νέα Γουινέα.
Το SIL έχει κατηγορηθεί για διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπόριο πολύτιμων λίθων και ουρανίου, ακόμα και για χρήση βιολογικών όπλων, που εξαφάνιζαν τοπικές φυλές. Στο βιβλίο τους «THY WILL BE DONE, The Conquest of the Amazon: Nelson Rockefeller and Evangelism in the Age of Oil», οι συγγραφείς Gerard Colby και Charlotte Dennett προβάλουν με έγγραφα τις υψηλές διασυνδέσεις του «Wycliffe Bible Translators» με τους Nelson και John D. Rockefeller, καθώς και με την προώθηση της εξασφάλισης των πόρων των χωρών της Λεκάνης του Αμαζονίου για λογαριασμό τους.
Ένας εκ των συνεργατών του SIL είναι το «Ινδικό Ινστιτούτο Χριστιανικής Πολιτιστικής Επικοινωνίας» (Indian Institute of Cross Cultural Communication – IICCC), το οποίο εδρεύει στο Nashik της Ινδίας. Ένα παράδειγμα του έργου αυτού του Ινστιτούτου είναι η χρήση μελών του, ως συμβούλων του SIL, οι οποίοι πραγματοποιούσαν σεμινάρια σε Ινδούς που εμπλέκονταν στην προώθηση χριστιανικών δογμάτων. Είναι πραγματικά τουλάχιστον οξύμωρο ένα κράτος που κατηγορείται ότι αποτελεί το τέρας της αποκέλυψης να προωθεί τις χριστιανικές αξίες στην Ινδία. Ο λόγος όμως που συμβαίνει αυτό είναι πως οι ΗΠΑ έχουν την ανάγκη να προωθηθούν και να καταλάβουν νέες σφαίρες επιρροής, που είναι τελείως διαφορετικές προς τις δυτικές χριστιανικές κοινωνίες. Κάποιες είναι ανεκτικές στην αμερικανική κουλτούρα, αλλά άλλες δεν δέχονται το αμερικανικό όνειρο και ως εκ τούτου θα πρέπει να αλλοιωθούν ή να εξαφανιστούν. Σύμφωνα με τους Colby και Dennet, το Summer Institute of Linguistics, όχι μόνο προσηλύτιζε ανθρώπους στη Λατινική Αμερική, από τις τοπικές θρησκείες, προς το χριστιανισμό, αλλά χρησιμοποιούσε τα διδάγματα της Βίβλου για να διδάξει την υπακοή προς το κρατικό σύστημα καθώς όλη η εξουσία, σύμφωνα με τις διδασκαλίες τους, προέρχεται από το Θεό…
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα κείμενα που χρησιμοποιούσαν για αυτό το λόγο ήταν οι Επιστολές προς Ρωμαίους 13:1: Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν.
(Κάθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες της πολιτείας, τους άρχοντες δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, διότι δεν υπάρχει εξουσία μέσα στην κοινωνία, που να μην απορρέει από τον Θεό· οι άρχοντες, που ασκούν σήμερα τις εξουσίες, έχουν ταχθεί από τον Θεό.)
Ο SIL είναι μία περίπτωση, ανάμεσα σε άλλες, θρησκευτικών οργανισμών που χρησιμοποιούν την τακτική false flag, δείχνοντας δηλαδή μία διαφορετική σκοπιμότητα και ταυτότητα από αυτά που πραγματικά διαθέτουν. Αυτοί οι οργανισμοί εξυπηρετούν την επικράτηση του καθεστώτος νεοφιλελευθερισμού και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τόσο εντός συνόρων ΗΠΑ, όσο και σε όλη την υφήλιο. Διότι αυτό που επιθυμούν, όπως φάνηκε από τα ανωτέρω ντοκουμέντα, είναι να ορίσουν μέσα στη συνείδηση του κόσμου και με τη χρήση ενός ψυχολογικού κυκλώματος, που δεν επιδέχεται φίλτρα εσωτερικών ψυχολογικών διεργασιών, την επιβολή ενός απρόσωπου συστήματος, ως τον «θεόσταλτο» ηγέτη, που ορίζει την ορθή και αποδεκτή συμπεριφορά. Διότι οι άρχοντες του συστήματος αυτού, που ασκούν σήμερα την εξουσία, έχουν ταχθεί από τον Θεό και αυτό το «επιβεβαιώνουν» και οι θρησκευτικοί ηγέτες, μέσω της συμπεριφοράς τους και των απόψεών τους…
Μέχρι τώρα έχουμε αναδείξει το πώς υπηρεσίες πληροφοριών έχουν χρηματοδοτήσει άμεσα θρησκευτικές οργανώσεις για την επίτευξη των σκοπών τους. Ωστόσο, σήμερα η διαδικασία έχει γίνει λίγο πιο περίπλοκη, αφού χρησιμοποιούνται άλλες οργανώσεις, think tanks και ΜΚΟ για να χρηματοδοτήσουν τις θρησκευτικές οργανώσεις, οι οποίες συνεχίζουν να εξυπηρετούν τις κυβερνητικές θέσεις και τις σκοτεινές σκοπιμότητες των Υπηρεσιών Πληροφοριών. Οι θρησκευτικές οργανώσεις δεν χρησιμοποιούνταν μόνο για την κάλυψη μυστικών αποστολών, είτε για τη συλλογή πληροφοριών. Κάποιες φορές χρησιμοποιούνταν και ως φορείς χρηματοδότησης, που χρησιμοποιούσαν την θρησκευτική ιδιότητά τους, για να δικαιολογηθεί η «αγνότητα» που ήθελε να προβάλει το αμερικανικό σύστημα στις αποστολές του. Το 1957, το περιοδικό Life δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Αναζητώντας το Μαγικό Μανιτάρι». Αρθρογράφος του ήταν ο R. Gordon Wasson, αντιπρόεδρος μίας εκ των πρώτων τεσσάρων τραπεζών των ΗΠΑ που ίδρυσαν και την Κεντρική Τράπεζα αυτής, την J.P. Morgan & Co. Ο εν λόγω τραπεζίτης έγραφε για τις περιπέτειές του στην εξόρμησή του στο Μεξικό, που σκοπό είχε την έρευνα του μαγικού μανιταριού που χρησιμοποιούσαν τοπικές φυλές στα τελετουργικά τους. Το άρθρο θεωρείται διάδρομος μύησης κάποιου στα ψυχεδελικά ναρκωτικά, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε τις ιδιαίτερα στενές σχέσεις του εν λόγω αντιπροέδρου ενός εκ των μεγαλυτέρων τραπεζικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ με τον Διευθυντή της CIA Allen Dulles. Στο τέλος του άρθρου του ο Wasson αναγνωρίζει την βοήθεια που έλαβε από ιεραποστόλους του Summer School of Linguistics, το οποίο έχει αναφερθεί ήδη πως χρηματοδοτείτο από τη CIA! Για όσους απορούν, ποια η σκοπιμότητα χρηματοδότησης ενός ταξιδιού ανεύρεσης των ψυχοτρόπων μανιταριών του Μεξικού, η απάντηση είναι πολύ απλή. Ήταν η εποχή που στο Langley αναπτυσσόταν το πρόγραμμα «διανοητικού ελέγχου». Όταν πρωτοανακαλύφτηκε το ναρκωτικό LSD από την ελβετική φαρμακευτική Sandoz, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν υπήρχε καμία φαρμακευτική χρήση, αλλά η CIA ενδιαφέρθηκε για αυτό ως εργαλείο για το πρόγραμμα «διανοητικού ελέγχου» και ως εκ τούτου, ως μέρος του ευρύτερου σχεδίου ελέγχου των κοινωνιών. Η CIA προχώρησε στην έναρξη ενός προγράμματος με το όνομα MKULTRA, με το οποίο ερευνούσε μεθόδους αλλαγής συμπεριφοράς. Σύμφωνα με έρευνα της Γερουσίας, που διεξήχθη το 1977, η CIA χρησιμοποίησε πολλούς ανυποψίαστους πολίτες σε πειράματα τα οποία αποτελούσαν μέρος του εν λόγω προγράμματος.
Η Ουάσιγκτον, όπως ήταν φυσιολογικό, χρησιμοποίησε και άλλες οργανώσεις, που κινούντο πέριξ του χώρου της θρησκείας. Το 1996, ο τότε ΥΠΕΞ, WARREN CHRISTOPHER, θέσπισε την « Advisory Committee on Religious Freedom Abroad» (ACRFA), με σκοπό να «διευκολύνει τις αποτελεσματικές συνεργασίες μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και ενός ευρέως φάσματος θρησκευτικών κοινοτήτων, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και συμβουλευτικών ομάδων, για την προαγωγή της «θρησκευτικής ελευθερίας». Αυτό θα επέτρεπε στους αμερικανούς διπλωμάτες να κινηθούν ελεύθερα, με την ταυτότητα του ΥΠΕΞ, για τον έλεγχο και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διατήρηση της ανεξιθρησκίας, ενώ στην ουσία θα επιχειρούσαν υπέρ των αμερικανικών θέσεων, σε σημεία του πλανήτη μας που επικρατεί υψηλό επίπεδο φονταμενταλισμού, όπως η Αφρική και η Μέση Ανατολή! Σε περίπτωση που η δράση τους παρακωλυόταν, τότε θα κατηγορούσαν, με την επιστημονική και διπλωματική τους ιδιότητα, τις κυβερνήσεις που εναντιώθηκαν, για καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εν συνεχεία θα αναλάμβανε ο ΟΗΕ, υπό την αμερικανική επιρροή, για την εφαρμογή κυρώσεων και τη λήψη μέτρων αύξησης της πίεσης, προς τις χώρες αυτές, ώστε να επιτευχθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και η κυβερνητική ανατροπή... όλα αυτά από την ανεξιθρησκία και την αμερικανική υποστήριξη αυτής! Η επιτροπή αυτή, ουσιαστικά, αποτελούσε το μακρύ χέρι της CIA και της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, η πολιτική των ΗΠΑ διαμορφώνεται και από πιο αδιαφανείς παράγοντες, που προωθούν την παγκοσμιοποίηση και τον αμερικανικό τρόπο ζωής, ως μέσα διείσδυσης και επέκτασης στην υφήλιο. Πρόκειται για το εγχείρημα της εγκαθίδρυσης της νεο-PAX ROMANA. Όπως ήταν φυσικό τα μέλη αυτής της επιτροπής έπρεπε να είναι άνθρωποι του «συστήματος», φανατικοί υποστηρικτές των αμερικανικών σχεδιασμών και με ιδιαίτερη επιρροή, ώστε να εξασφαλίζεται ότι η «ADVISORY COMMITTEE ON RELIGIOUS FREEDOM ABROAD» θα επιτελεί το έργο που ουσιαστικά απαιτείτο. Σημαντικό μέλος της ήταν ο BARNETT RICHARD RUBIN, που προερχόταν από το ασκών εξαιρετική επιρροή «COUNCIL on FOREIGN RELATIONS», του οποίου μέλη είναι πολλοί πρώην διευθυντές της CIA, υπουργοί και στρατιωτικοί. Το CFR είναι ένα think tank, που εξειδικεύεται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική ενοποίηση σε περιφερειακά μπλοκ, όπως η Ε.Ε. Έχει ιδρυθεί το 1918 (!) και στις συνεδριάσεις του προσκαλούνται παγκόσμιας κλίμακας επιχειρηματίες, διπλωμάτες, πολιτικοί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και άνθρωποι των Υπηρεσιών Πληροφοριών, για να ανταλλάξουν απόψεις επί των παγκόσμιων εξελίξεων... Επίσης διαχειρίζεται το πρόγραμμα υποτροφιών του Ιδρύματος David Rockefeller. Ο RUBIN της ACRFA, ήταν ένας εκ της ηγετικής τριανδρίας του CFR...
Όπως καταλαβαίνουμε οι οργανισμοί και μηχανισμοί, που αναπτύσσονται στις ΗΠΑ για την επιρροή της εσωτερικής, αλλά και της εξωτερικής πολιτικής, έχουν και παράλληλες διασυνδέσεις μεταξύ τους, ενώ αποτελούν μη φυσικά πρόσωπα, που διασυνδέονται, μέσω των μελών τους, με τη CIA. Κατ’ επέκταση η επιρροή αυτή και τα μέσα που διατίθενται επηρεάζουν την καθημερινότητα όλου του πλανήτη, μέσω οργανισμών, που φαινομενικά προωθούν έννοιες, όπως η ανεξιθρησκία, η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ουσιαστικά αποτελούν πλατφόρμες για τη χειραγώγηση των απλών ανθρώπων, χωρίς καμία σχέση με αυτό, το οποίο υποστηρίζουν ότι υπηρετούν. Αυτό ενδεικνύει και η συμμετοχή ηγετικού μέλους, ενός εκ των σημαντικότερων think tanks παγκοσμίως, σε αυτή την «ιερή» επιτροπή. Δεν είναι τυχαίο ότι, τόσο ένα think tank, όσο και μία επιτροπή ανεξιθρησκίας, ασχολούνται ουσιαστικά με την παγκοσμιοποίηση. Αναλύοντας την υπόλοιπη σύνθεση αυτής της επιτροπής, οι προαναφερόμενες υποψίες μετατρέπονται σε ανησυχίες.
Έτερο μέλος της «ADVISORY COMMITTEE ON RELIGIOUS FREEDOM ABROAD» είναι η Dianna ECK, η οποία εργαζόταν στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (WORLD COUNCIL OF CHURCHES).
Ο εν λόγω οργανισμός δημιουργήθηκε το 1948 και μέλη του είναι η αγγλικανική εκκλησία, οι ασσύριοι χριστιανοί, σχεδόν όλες οι ορθόδοξες και προτεσταντικές εκκλησίες και μερικές εκ των εκκλησιών των παλαιοκαθολικών, των προχαλκηδόνιων ή αρχαίων ανατολικών εκκλησιών και των Ευαγγελιστών. Τυπικά η Καθολική Εκκλησία δεν αποτελεί μέλος, ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες συμμετέχει σε κάθε σύσκεψη με Παρατηρητές και αποτελεί μέλος σε ένα εθνικό και ένα περιφερειακό όργανο του Συμβουλίου (την Ένωση Εκκλησιών Βραζιλίας και την Ένωση Εκκλησιών Αυστραλίας). Κατά την ίδρυση του οργανισμού σημαντικό ρόλο έπαιξε ο JOHN FOSTER DULLES, μετέπειτα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, επίτροπος του Ιδρύματος Rockefeller από το 1935 έως το 1952, ιδρυτικό μέλος του CFR και αδερφός του ALLEN DULLES, που προαναφέρθηκε ως διευθυντής της CIA επί προεδρίας Eisenhower...Ο WCC ουσιαστικά είναι ένας θρησκευτικός οργανισμός-ομπρέλα των χριστιανικών εκκλησιών, τον οποίο θα μπορούσαμε να προσομοιάσουμε με τον ΟΗΕ του χριστιανισμού. Παρά το γεγονός, ότι ιδρύθηκε από έναν βαθιά θρησκευόμενο αμερικανό αξιωματούχο, με αδερφό στη CIA, ο οργανισμός αυτός αποτέλεσε μήλον της έριδος μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ, γεγονός που αποδεικνύει τη σημασία που διαθέτουν οι θρησκείες (ως οργανισμοί με πιστά μέλη κατά την τετράγωνη και υπολογιστική λογική των κρατικών μηχανισμών) για τις υπερδυνάμεις και τις Υπηρεσίες πληροφοριών.
Το 1992, ο ορθόδοξος κληρικός και βουλευτής του ρωσικού κοινοβουλίου, Gleb Yakunin, αντιπρόεδρος της τότε κοινοβουλευτικής επιτροπής που ερευνούσε τις δραστηριότητες της KGB, αποκάλυψε ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών της ΕΣΣΔ είχε διεισδύσει στον WCC και τον επηρέαζε στις αποφάσεις του από το 1967 έως το 1989. Η αρχή έγινε το 1961 με την είσοδο του 32χρονου Ορθόδοξου Επισκόπου Aleksey Ridiger στον οργανισμό. Ο τότε επίσκοπος ήταν ο μετέπειτα Ρώσος Πατριάρχης Aleksey II. Στη συνεδρίαση του WCC, το 1982, 47 πράκτορες της KGB επιχειρούσαν, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο υποψήφιος, που θα εκλεχθεί για Γενικός Γραμματέας του οργανισμού, θα ήταν επιλογή του Κρεμλίνου... Ο Μητροπολίτης Νικόδημος, που διετέλεσε Πρόεδρος του οργανισμού, από το 1975 έως το θάνατό του, ήταν πράκτορας της KGB, με τον κωδικό ADAMANT, ενώ ο Πατριάρχης Αλέξιος ο 2ος ήταν πράκτορας, με τον κωδικό DROZDOV, σύμφωνα με τα «αρχεία Mitrokhin», τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα της κοινοβουλευτικής επιτροπής που συμμετείχε ο Yakunin και έχουν προκύψει από τον Ρώσο αποστάτη Mitrokhin, όταν αυτός διέφυγε στο Ην. Βασίλειο, με την πτώση της ΕΣΣΔ. Με τα ανωτέρω γίνεται ξεκάθαρο ότι η θρησκεία αποτελεί τον μηχανισμό κάθε σημαντικού κρατικού μηχανισμού, για την εξωτερική πολιτική και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού παγκοσμίως. Αποτελεί τη συνέχεια της διαρχίας κράτους – εκκλησίας, φύλαρχου – μάγου, όπου ο ένας ενισχύει και διατηρεί την εξουσία του άλλου, εκμεταλλευόμενοι εσωτερικούς φόβους, ανησυχίες, αξίες, ιδεώδη, ακόμα και τον ίδιο το Θεό (όπως και αν αποκαλείται σε κάθε θρησκεία) για τις ευτελείς επιδιώξεις τους. Κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν ότι τόσες ΜΚΟ και εκκλησιαστικές οργανώσεις σχετίζονται με βαθύτερες, σκοτεινότερες και απεχθείς επιθυμίες του κρατικού μηχανισμού. Όμως το 1967, το όργανο του WCC στις ΗΠΑ (U.S. NATIONAL COUNCIL OF CHURCHES) παραδέχθηκε ότι είχε δεχθεί χρήματα από τη CIA.
Για να ολοκληρωθεί και ο κύκλος των συσχετιζόμενων οργανώσεων ο WCC, στην επίσημη ιστοσελίδα του, αναφέρει πως συνεργάζεται και με την SIL (SUMMER INSTITUTE OF LINGUISTICS) που προαναφέρθηκε ότι αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα μυστικά όπλα της CIA
Μπορεί ο καθένας εξ ημών να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί, ωστόσο, θα πρέπει να έχουμε πολύ καλά στο μυαλό μας ότι, ασχέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, κάθε θρησκεία, δόγμα, σέκτα και αίρεση αποτελεί στόχο του παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης ή αλλιώς της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ο στόχος είναι η προσέγγιση των θρησκευτικών ηγετών με κάθε τρόπο (εξαγορά ή απειλή) και εφόσον αποτύχουν οι soft τακτικές, στόχος γίνεται η φυσική εξόντωση προσώπων, έτσι ώστε οι εν λόγω ηγέτες να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους για την διαιώνιση της εξουσίας του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό επιτυγχάνεται με ποικίλους τρόπους, είτε μέσω αντιπαραθέσεων και θρησκευτικών πολέμων (σιίτες-σουνίτες, καθολικοί-προτεστάντες), είτε μέσω προσεγγίσεων των διαφορετικών αιρέσεων, δογμάτων και σεκτών. Αυτός είναι ο μηχανισμός που μετατρέπει κάτι τόσο αγνό, όπως η ανθρώπινη ανάγκη για αναζήτηση μία ανώτερης δύναμης, σε αυτό που αποκαλείται, με τον τόσο απεχθή όρο, «όπιο των λαών».
Γιώργος Αϊβαλιώτης, Αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας
http://www.geopolitics.com.gr/2016/04/blog-post_13.html
Τι είναι όμως Προφητεία; Σίγουρα, προφητεία δεν είναι τα λόγια μίας γριάς μάγισσας που λέει τη μοίρα μας. Δυστυχώς, στη σημερινή κοινωνία που έχει αλλοιώσει μεγάλο σύνολο εκ των εννοιών, είναι δυσνόητες οι έννοιες της Προφητείας και της Πρόβλεψης (π.χ. μία χαρτορίχτρα «προβλέπει» το μέλλον, δεν «προφητεύει» το μέλλον). Η προφητεία ΔΕΝ προβλέπει το μέλλον, το αναφέρει ως γεγονός του μέλλοντος, είτε για να προετοιμάσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το επερχόμενο, είτε, μέσω της αλλαγής της λανθασμένης στάσης τους, ακόμα και να αποτρέψουν την καταστροφή. Δηλαδή, η προφητεία δεν αποτελεί άλλη μία έκφραση μοιρολατρίας και του αναπόφευκτου, αντιθέτως, επιβεβαιώνει, μέσα από τη δογματική θεωρία, τη δύναμη του ανθρώπου για να αλλάξει το μέλλον του. Όσοι αναζητούν απλά την επιβεβαίωσή της «για να πιστέψουν» στο Θεό ή «για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη Του», μάλλον αρέσκονται στις μαγγανείες, επομένως δεν πρόκειται να τον δουν ποτέ, όσο και αν προσπαθήσουν, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει. Οι προφητείες σήμερα αποτελούν ένα μεγάλο όπλο στα χέρια των Υπηρεσιών Πληροφοριών. Η δύναμη και ο χαρακτήρας τους αποτελεί, για τους εκπροσώπους των κρατικών εξουσιών, την «αστυνομία των πιστών».
Η CIA, ως Υπηρεσία Πληροφοριών της μόνης, διαχρονικά και σταθερά, Παγκόσμιας Υπερδύναμης, έχει χρησιμοποιήσει το χώρο των προφητειών και της θρησκείας γενικότερα, προκειμένου ακόμα και να αποσταθεροποιήσει τοπικές κοινωνίες. Ο Allen Dulles, πρώτος πολίτης που έγινε Διευθυντής της Υπηρεσίας, χρησιμοποίησε διάφορες θρησκευτικές ομάδες για την κάλυψη επιχειρήσεων κατασκοπείας. Τέτοια αποστολή ήταν και οι αναταραχές στην Ινδία από την τοπική χριστιανική κοινότητα (Εκκλησία Νοτίου Ινδίας, Συνέδριο Καθολικών Επισκόπων Ινδίας, Διεθνές Συμβούλιο Εκκλησιών), εναντίον της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου Kudankulam. Οι εν λόγω αναταραχές ξεκίνησαν λίγο μετά από αλληλογραφία του Προξενείου ΗΠΑ στο Mumbai, στην οποία αναφέρεται πως η Αμερικανική Κυβέρνηση θα έπρεπε να προχωρήσει στην ανάληψη κατάλληλων μέτρων που θα διευκόλυναν τις αμερικανικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε αυτές να καταστούν πιο ανταγωνιστικές προς τη διεθνή αγορά. Κατά αυτό τον τρόπο το επόμενο στάδιο του πυρηνικού μέλλοντος των Ινδιών θα είχε αναληφθεί από τους αμερικάνους, διαφορετικά οι ΗΠΑ θα παρακολουθούσαν με πικρία τρίτες χώρες, να γίνονται οι πρώτες, που θα επωφελούντο εμπορικά από ένα περιβάλλον, που η αμερικανική διπλωματία έχει δημιουργήσει.
Η διασύνδεση της Εκκλησίας και της CIA δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά αποτέλεσε θέμα έρευνας στη Γερουσία το 1975. Στην τελική αναφορά της «Επιτροπής Church» (σ.σ. η ονομασία προκύπτει από τον προεδρεύοντα Γερουσιαστή Frank Church) η CIA υποχρεώθηκε να αναφέρει 14 περιπτώσεις κεκαλυμμένων αποστολών, όπου χρησιμοποιήθηκαν 21 αμερικανοί πολίτες που ανήκαν στον κλήρο ή ήταν ιεραπόστολοι. Αυτές οι αποστολές ήταν προγενέστερων, του 1975, ετών και αφορούσαν τη συλλογή πληροφοριών ή σε μία περίπτωση την εξυπηρέτηση κάλυψης της μυστικής ταυτότητας, έτερου κατασκόπου. Ωστόσο, σύμφωνα με την τελική αναφορά, τα στοιχεία αποδείκνυαν πως στρατολογημένοι πάστορες χρησιμοποιούνταν, ακόμα και για την προετοιμασία αποστολών, τη στρατολόγηση οργάνων και τη διοχέτευση στον τοπικό τύπο της αμερικανικής προπαγάνδας. Αυτό φάνηκε και αργότερα στη στήριξη τρομοκρατικών ομάδων και οργανώσεων στην περιοχή της Nagaland (ΒΑ Ινδία), όπως η περίπτωση της Nationalist Socialist Council of Nagaland, μίας εθνικιστικής χριστιανικής παραστρατιωτικής οργάνωσης.
Αριστερά ο πατήρ Δημήτριος...δεξιά ο Ταγ/χης David Balfour
Ο θυμόσοφος λαός μας λέει : «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Στην περίπτωση των ΗΠΑ, αλλά και όλων των κρατικών δυνάμεων της υφηλίου, ο σκοπός είναι ο όλο και μεγαλύτερος έλεγχος μέχρι την κατάκτηση του απόλυτου ελέγχου και της ολοκληρωτικής εξάλειψης κάθε αντιπάλου. Η χρήση κάθε θρησκείας, αναλόγως με το γεωπολιτικό πεδίο που δραστηριοποιούνται οι μυστικές υπηρεσίες, για την επίτευξη των στόχων της αμερικανικής πολιτικής, είναι ένας μηχανισμός αρκετά παλαιότερος που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. Το ίδιο είχε γίνει και με τον πατήρ Δημήτριο ή κατά κόσμο David Balfour, ο οποίος ήταν στρατολογημένος από την MI-6 και πνευματικός στον οποίο εξομολογείτο η αριστοκρατία των Αθηνών και η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας πριν τον Β΄ΠΠ. Το αρχηγείο του πατήρ Δημήτριου ήταν στην οδό Πλουτάρχου 2, στο Κολωνάκι σε ένα κτίριο που ανήκε στην αγγλική πρεσβεία και στους τηλεφωνικούς καταλόγους εμφανιζόταν ως έδρα της «Γραμματείας του Πολιτικού Τμήματος του σερ Νόρτον». Ο ίδιος μετά τη λήξη του Β΄ΠΠ επέστρεψε ως προσωπικό της βρετανικής πρεσβείας και βοήθησε στην τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού στη θέση του Αντιβασιλέα. Για άλλη μια φορά φαίνεται η άρρηκτη σχέση των μυστικών υπηρεσιών με την εκκλησία και τον τρόπο που αυτές διαχειρίζονται τον κλήρο για την ανάπτυξη του κατάλληλου, ευνοϊκού προς τις επιδιώξεις τους, περιβάλλοντος. Διότι αυτοί που φωνάζουν πρώτοι για πολυπολιτισμικότητα είναι και οι πρώτοι που επιχειρούν να την εξαλείψουν επ’ ωφελεία του δικού τους «νεοπολιτισμού».
Ωστόσο, υπάρχουν και θρησκευτικοί οργανισμοί, που αποτελούν μηχανισμούς με ιδιαίτερη δύναμη, εφάμιλλη των πιο ισχυρών αντίστοιχων κρατικών, συνθέτοντας ένα ιδιότυπο παρακράτος επ’ωφελεία του μυστικού κράτους των υπηρεσιών πληροφοριών. Ένας τέτοιος θρησκευτικός οργανισμός, που έχει χρηματοδοτηθεί από το USAID και απεδείχθη βιτρίνα της CIA, είναι ο «Summer Institute of Linguistics» (πλέον ονομάζεται SIL International), ο οποίος είχε συσταθεί για τη μετάφραση της Βίβλου σε διάφορες γλώσσες και τη διανομή της σε όλο τον κόσμο. Μαζί με την αδερφή προς τον οργανισμό, οργάνωση «Wycliffe Bible Translators» και τη θυγατρική «Jungle Aviation and Radio Services (JAARS)», η οποία λειτουργεί διάφορα αεροσκάφη και ραδιοφωνικούς σταθμούς ο SIL έγινε ένας πανίσχυρος οργανισμός, που χρησιμοποιείτο σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ως αντίπαλο δέος προς τους «Διαφωτιστές» του Κομμουνισμού της ΕΣΣΔ. Άλλωστε, κάπως έτσι ξεκίνησε και η ενίσχυση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που ξεκίνησε από την Αίγυπτο και η οποία αντιστεκόταν στην πολιτική του φιλοσοβιετικού NASSER.
Τη δεκαετία του 70 διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Κολομβία, το Μεξικό, ο Παναμάς και το Περού κατηγόρησαν το SIL για την προώθηση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών….
……ενώ η Βραζιλία απέλασε ιεραπόστολους της SIL από τη χώρα με την κατηγορία της δράσης, ως κάλυμμα για γεωλόγους που ερευνούσαν τα αποθέματα ορυκτών στη Λεκάνη του Αμαζονίου.
Η δύναμη του SIL εντός του αμερικανικού μηχανισμού ήταν τέτοια, που μπορούσαν να ξεπεράσουν τους διπλωμάτες και να αναζητήσουν απευθείας τη χρήση ελικοπτέρων του στρατού για την υλοποίηση των αποστολών του στην Παπούα/Νέα Γουινέα.
Το SIL έχει κατηγορηθεί για διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπόριο πολύτιμων λίθων και ουρανίου, ακόμα και για χρήση βιολογικών όπλων, που εξαφάνιζαν τοπικές φυλές. Στο βιβλίο τους «THY WILL BE DONE, The Conquest of the Amazon: Nelson Rockefeller and Evangelism in the Age of Oil», οι συγγραφείς Gerard Colby και Charlotte Dennett προβάλουν με έγγραφα τις υψηλές διασυνδέσεις του «Wycliffe Bible Translators» με τους Nelson και John D. Rockefeller, καθώς και με την προώθηση της εξασφάλισης των πόρων των χωρών της Λεκάνης του Αμαζονίου για λογαριασμό τους.
Ένας εκ των συνεργατών του SIL είναι το «Ινδικό Ινστιτούτο Χριστιανικής Πολιτιστικής Επικοινωνίας» (Indian Institute of Cross Cultural Communication – IICCC), το οποίο εδρεύει στο Nashik της Ινδίας. Ένα παράδειγμα του έργου αυτού του Ινστιτούτου είναι η χρήση μελών του, ως συμβούλων του SIL, οι οποίοι πραγματοποιούσαν σεμινάρια σε Ινδούς που εμπλέκονταν στην προώθηση χριστιανικών δογμάτων. Είναι πραγματικά τουλάχιστον οξύμωρο ένα κράτος που κατηγορείται ότι αποτελεί το τέρας της αποκέλυψης να προωθεί τις χριστιανικές αξίες στην Ινδία. Ο λόγος όμως που συμβαίνει αυτό είναι πως οι ΗΠΑ έχουν την ανάγκη να προωθηθούν και να καταλάβουν νέες σφαίρες επιρροής, που είναι τελείως διαφορετικές προς τις δυτικές χριστιανικές κοινωνίες. Κάποιες είναι ανεκτικές στην αμερικανική κουλτούρα, αλλά άλλες δεν δέχονται το αμερικανικό όνειρο και ως εκ τούτου θα πρέπει να αλλοιωθούν ή να εξαφανιστούν. Σύμφωνα με τους Colby και Dennet, το Summer Institute of Linguistics, όχι μόνο προσηλύτιζε ανθρώπους στη Λατινική Αμερική, από τις τοπικές θρησκείες, προς το χριστιανισμό, αλλά χρησιμοποιούσε τα διδάγματα της Βίβλου για να διδάξει την υπακοή προς το κρατικό σύστημα καθώς όλη η εξουσία, σύμφωνα με τις διδασκαλίες τους, προέρχεται από το Θεό…
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα κείμενα που χρησιμοποιούσαν για αυτό το λόγο ήταν οι Επιστολές προς Ρωμαίους 13:1: Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν.
(Κάθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες της πολιτείας, τους άρχοντες δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της εξουσίας, διότι δεν υπάρχει εξουσία μέσα στην κοινωνία, που να μην απορρέει από τον Θεό· οι άρχοντες, που ασκούν σήμερα τις εξουσίες, έχουν ταχθεί από τον Θεό.)
Ο SIL είναι μία περίπτωση, ανάμεσα σε άλλες, θρησκευτικών οργανισμών που χρησιμοποιούν την τακτική false flag, δείχνοντας δηλαδή μία διαφορετική σκοπιμότητα και ταυτότητα από αυτά που πραγματικά διαθέτουν. Αυτοί οι οργανισμοί εξυπηρετούν την επικράτηση του καθεστώτος νεοφιλελευθερισμού και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τόσο εντός συνόρων ΗΠΑ, όσο και σε όλη την υφήλιο. Διότι αυτό που επιθυμούν, όπως φάνηκε από τα ανωτέρω ντοκουμέντα, είναι να ορίσουν μέσα στη συνείδηση του κόσμου και με τη χρήση ενός ψυχολογικού κυκλώματος, που δεν επιδέχεται φίλτρα εσωτερικών ψυχολογικών διεργασιών, την επιβολή ενός απρόσωπου συστήματος, ως τον «θεόσταλτο» ηγέτη, που ορίζει την ορθή και αποδεκτή συμπεριφορά. Διότι οι άρχοντες του συστήματος αυτού, που ασκούν σήμερα την εξουσία, έχουν ταχθεί από τον Θεό και αυτό το «επιβεβαιώνουν» και οι θρησκευτικοί ηγέτες, μέσω της συμπεριφοράς τους και των απόψεών τους…
Μέχρι τώρα έχουμε αναδείξει το πώς υπηρεσίες πληροφοριών έχουν χρηματοδοτήσει άμεσα θρησκευτικές οργανώσεις για την επίτευξη των σκοπών τους. Ωστόσο, σήμερα η διαδικασία έχει γίνει λίγο πιο περίπλοκη, αφού χρησιμοποιούνται άλλες οργανώσεις, think tanks και ΜΚΟ για να χρηματοδοτήσουν τις θρησκευτικές οργανώσεις, οι οποίες συνεχίζουν να εξυπηρετούν τις κυβερνητικές θέσεις και τις σκοτεινές σκοπιμότητες των Υπηρεσιών Πληροφοριών. Οι θρησκευτικές οργανώσεις δεν χρησιμοποιούνταν μόνο για την κάλυψη μυστικών αποστολών, είτε για τη συλλογή πληροφοριών. Κάποιες φορές χρησιμοποιούνταν και ως φορείς χρηματοδότησης, που χρησιμοποιούσαν την θρησκευτική ιδιότητά τους, για να δικαιολογηθεί η «αγνότητα» που ήθελε να προβάλει το αμερικανικό σύστημα στις αποστολές του. Το 1957, το περιοδικό Life δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Αναζητώντας το Μαγικό Μανιτάρι». Αρθρογράφος του ήταν ο R. Gordon Wasson, αντιπρόεδρος μίας εκ των πρώτων τεσσάρων τραπεζών των ΗΠΑ που ίδρυσαν και την Κεντρική Τράπεζα αυτής, την J.P. Morgan & Co. Ο εν λόγω τραπεζίτης έγραφε για τις περιπέτειές του στην εξόρμησή του στο Μεξικό, που σκοπό είχε την έρευνα του μαγικού μανιταριού που χρησιμοποιούσαν τοπικές φυλές στα τελετουργικά τους. Το άρθρο θεωρείται διάδρομος μύησης κάποιου στα ψυχεδελικά ναρκωτικά, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε τις ιδιαίτερα στενές σχέσεις του εν λόγω αντιπροέδρου ενός εκ των μεγαλυτέρων τραπεζικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ με τον Διευθυντή της CIA Allen Dulles. Στο τέλος του άρθρου του ο Wasson αναγνωρίζει την βοήθεια που έλαβε από ιεραποστόλους του Summer School of Linguistics, το οποίο έχει αναφερθεί ήδη πως χρηματοδοτείτο από τη CIA! Για όσους απορούν, ποια η σκοπιμότητα χρηματοδότησης ενός ταξιδιού ανεύρεσης των ψυχοτρόπων μανιταριών του Μεξικού, η απάντηση είναι πολύ απλή. Ήταν η εποχή που στο Langley αναπτυσσόταν το πρόγραμμα «διανοητικού ελέγχου». Όταν πρωτοανακαλύφτηκε το ναρκωτικό LSD από την ελβετική φαρμακευτική Sandoz, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν υπήρχε καμία φαρμακευτική χρήση, αλλά η CIA ενδιαφέρθηκε για αυτό ως εργαλείο για το πρόγραμμα «διανοητικού ελέγχου» και ως εκ τούτου, ως μέρος του ευρύτερου σχεδίου ελέγχου των κοινωνιών. Η CIA προχώρησε στην έναρξη ενός προγράμματος με το όνομα MKULTRA, με το οποίο ερευνούσε μεθόδους αλλαγής συμπεριφοράς. Σύμφωνα με έρευνα της Γερουσίας, που διεξήχθη το 1977, η CIA χρησιμοποίησε πολλούς ανυποψίαστους πολίτες σε πειράματα τα οποία αποτελούσαν μέρος του εν λόγω προγράμματος.
Η Ουάσιγκτον, όπως ήταν φυσιολογικό, χρησιμοποίησε και άλλες οργανώσεις, που κινούντο πέριξ του χώρου της θρησκείας. Το 1996, ο τότε ΥΠΕΞ, WARREN CHRISTOPHER, θέσπισε την « Advisory Committee on Religious Freedom Abroad» (ACRFA), με σκοπό να «διευκολύνει τις αποτελεσματικές συνεργασίες μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και ενός ευρέως φάσματος θρησκευτικών κοινοτήτων, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και συμβουλευτικών ομάδων, για την προαγωγή της «θρησκευτικής ελευθερίας». Αυτό θα επέτρεπε στους αμερικανούς διπλωμάτες να κινηθούν ελεύθερα, με την ταυτότητα του ΥΠΕΞ, για τον έλεγχο και διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διατήρηση της ανεξιθρησκίας, ενώ στην ουσία θα επιχειρούσαν υπέρ των αμερικανικών θέσεων, σε σημεία του πλανήτη μας που επικρατεί υψηλό επίπεδο φονταμενταλισμού, όπως η Αφρική και η Μέση Ανατολή! Σε περίπτωση που η δράση τους παρακωλυόταν, τότε θα κατηγορούσαν, με την επιστημονική και διπλωματική τους ιδιότητα, τις κυβερνήσεις που εναντιώθηκαν, για καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εν συνεχεία θα αναλάμβανε ο ΟΗΕ, υπό την αμερικανική επιρροή, για την εφαρμογή κυρώσεων και τη λήψη μέτρων αύξησης της πίεσης, προς τις χώρες αυτές, ώστε να επιτευχθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και η κυβερνητική ανατροπή... όλα αυτά από την ανεξιθρησκία και την αμερικανική υποστήριξη αυτής! Η επιτροπή αυτή, ουσιαστικά, αποτελούσε το μακρύ χέρι της CIA και της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, η πολιτική των ΗΠΑ διαμορφώνεται και από πιο αδιαφανείς παράγοντες, που προωθούν την παγκοσμιοποίηση και τον αμερικανικό τρόπο ζωής, ως μέσα διείσδυσης και επέκτασης στην υφήλιο. Πρόκειται για το εγχείρημα της εγκαθίδρυσης της νεο-PAX ROMANA. Όπως ήταν φυσικό τα μέλη αυτής της επιτροπής έπρεπε να είναι άνθρωποι του «συστήματος», φανατικοί υποστηρικτές των αμερικανικών σχεδιασμών και με ιδιαίτερη επιρροή, ώστε να εξασφαλίζεται ότι η «ADVISORY COMMITTEE ON RELIGIOUS FREEDOM ABROAD» θα επιτελεί το έργο που ουσιαστικά απαιτείτο. Σημαντικό μέλος της ήταν ο BARNETT RICHARD RUBIN, που προερχόταν από το ασκών εξαιρετική επιρροή «COUNCIL on FOREIGN RELATIONS», του οποίου μέλη είναι πολλοί πρώην διευθυντές της CIA, υπουργοί και στρατιωτικοί. Το CFR είναι ένα think tank, που εξειδικεύεται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική ενοποίηση σε περιφερειακά μπλοκ, όπως η Ε.Ε. Έχει ιδρυθεί το 1918 (!) και στις συνεδριάσεις του προσκαλούνται παγκόσμιας κλίμακας επιχειρηματίες, διπλωμάτες, πολιτικοί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και άνθρωποι των Υπηρεσιών Πληροφοριών, για να ανταλλάξουν απόψεις επί των παγκόσμιων εξελίξεων... Επίσης διαχειρίζεται το πρόγραμμα υποτροφιών του Ιδρύματος David Rockefeller. Ο RUBIN της ACRFA, ήταν ένας εκ της ηγετικής τριανδρίας του CFR...
Όπως καταλαβαίνουμε οι οργανισμοί και μηχανισμοί, που αναπτύσσονται στις ΗΠΑ για την επιρροή της εσωτερικής, αλλά και της εξωτερικής πολιτικής, έχουν και παράλληλες διασυνδέσεις μεταξύ τους, ενώ αποτελούν μη φυσικά πρόσωπα, που διασυνδέονται, μέσω των μελών τους, με τη CIA. Κατ’ επέκταση η επιρροή αυτή και τα μέσα που διατίθενται επηρεάζουν την καθημερινότητα όλου του πλανήτη, μέσω οργανισμών, που φαινομενικά προωθούν έννοιες, όπως η ανεξιθρησκία, η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ουσιαστικά αποτελούν πλατφόρμες για τη χειραγώγηση των απλών ανθρώπων, χωρίς καμία σχέση με αυτό, το οποίο υποστηρίζουν ότι υπηρετούν. Αυτό ενδεικνύει και η συμμετοχή ηγετικού μέλους, ενός εκ των σημαντικότερων think tanks παγκοσμίως, σε αυτή την «ιερή» επιτροπή. Δεν είναι τυχαίο ότι, τόσο ένα think tank, όσο και μία επιτροπή ανεξιθρησκίας, ασχολούνται ουσιαστικά με την παγκοσμιοποίηση. Αναλύοντας την υπόλοιπη σύνθεση αυτής της επιτροπής, οι προαναφερόμενες υποψίες μετατρέπονται σε ανησυχίες.
Έτερο μέλος της «ADVISORY COMMITTEE ON RELIGIOUS FREEDOM ABROAD» είναι η Dianna ECK, η οποία εργαζόταν στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (WORLD COUNCIL OF CHURCHES).
Ο εν λόγω οργανισμός δημιουργήθηκε το 1948 και μέλη του είναι η αγγλικανική εκκλησία, οι ασσύριοι χριστιανοί, σχεδόν όλες οι ορθόδοξες και προτεσταντικές εκκλησίες και μερικές εκ των εκκλησιών των παλαιοκαθολικών, των προχαλκηδόνιων ή αρχαίων ανατολικών εκκλησιών και των Ευαγγελιστών. Τυπικά η Καθολική Εκκλησία δεν αποτελεί μέλος, ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες συμμετέχει σε κάθε σύσκεψη με Παρατηρητές και αποτελεί μέλος σε ένα εθνικό και ένα περιφερειακό όργανο του Συμβουλίου (την Ένωση Εκκλησιών Βραζιλίας και την Ένωση Εκκλησιών Αυστραλίας). Κατά την ίδρυση του οργανισμού σημαντικό ρόλο έπαιξε ο JOHN FOSTER DULLES, μετέπειτα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, επίτροπος του Ιδρύματος Rockefeller από το 1935 έως το 1952, ιδρυτικό μέλος του CFR και αδερφός του ALLEN DULLES, που προαναφέρθηκε ως διευθυντής της CIA επί προεδρίας Eisenhower...Ο WCC ουσιαστικά είναι ένας θρησκευτικός οργανισμός-ομπρέλα των χριστιανικών εκκλησιών, τον οποίο θα μπορούσαμε να προσομοιάσουμε με τον ΟΗΕ του χριστιανισμού. Παρά το γεγονός, ότι ιδρύθηκε από έναν βαθιά θρησκευόμενο αμερικανό αξιωματούχο, με αδερφό στη CIA, ο οργανισμός αυτός αποτέλεσε μήλον της έριδος μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ, γεγονός που αποδεικνύει τη σημασία που διαθέτουν οι θρησκείες (ως οργανισμοί με πιστά μέλη κατά την τετράγωνη και υπολογιστική λογική των κρατικών μηχανισμών) για τις υπερδυνάμεις και τις Υπηρεσίες πληροφοριών.
Το 1992, ο ορθόδοξος κληρικός και βουλευτής του ρωσικού κοινοβουλίου, Gleb Yakunin, αντιπρόεδρος της τότε κοινοβουλευτικής επιτροπής που ερευνούσε τις δραστηριότητες της KGB, αποκάλυψε ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών της ΕΣΣΔ είχε διεισδύσει στον WCC και τον επηρέαζε στις αποφάσεις του από το 1967 έως το 1989. Η αρχή έγινε το 1961 με την είσοδο του 32χρονου Ορθόδοξου Επισκόπου Aleksey Ridiger στον οργανισμό. Ο τότε επίσκοπος ήταν ο μετέπειτα Ρώσος Πατριάρχης Aleksey II. Στη συνεδρίαση του WCC, το 1982, 47 πράκτορες της KGB επιχειρούσαν, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο υποψήφιος, που θα εκλεχθεί για Γενικός Γραμματέας του οργανισμού, θα ήταν επιλογή του Κρεμλίνου... Ο Μητροπολίτης Νικόδημος, που διετέλεσε Πρόεδρος του οργανισμού, από το 1975 έως το θάνατό του, ήταν πράκτορας της KGB, με τον κωδικό ADAMANT, ενώ ο Πατριάρχης Αλέξιος ο 2ος ήταν πράκτορας, με τον κωδικό DROZDOV, σύμφωνα με τα «αρχεία Mitrokhin», τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα της κοινοβουλευτικής επιτροπής που συμμετείχε ο Yakunin και έχουν προκύψει από τον Ρώσο αποστάτη Mitrokhin, όταν αυτός διέφυγε στο Ην. Βασίλειο, με την πτώση της ΕΣΣΔ. Με τα ανωτέρω γίνεται ξεκάθαρο ότι η θρησκεία αποτελεί τον μηχανισμό κάθε σημαντικού κρατικού μηχανισμού, για την εξωτερική πολιτική και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού παγκοσμίως. Αποτελεί τη συνέχεια της διαρχίας κράτους – εκκλησίας, φύλαρχου – μάγου, όπου ο ένας ενισχύει και διατηρεί την εξουσία του άλλου, εκμεταλλευόμενοι εσωτερικούς φόβους, ανησυχίες, αξίες, ιδεώδη, ακόμα και τον ίδιο το Θεό (όπως και αν αποκαλείται σε κάθε θρησκεία) για τις ευτελείς επιδιώξεις τους. Κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν ότι τόσες ΜΚΟ και εκκλησιαστικές οργανώσεις σχετίζονται με βαθύτερες, σκοτεινότερες και απεχθείς επιθυμίες του κρατικού μηχανισμού. Όμως το 1967, το όργανο του WCC στις ΗΠΑ (U.S. NATIONAL COUNCIL OF CHURCHES) παραδέχθηκε ότι είχε δεχθεί χρήματα από τη CIA.
Για να ολοκληρωθεί και ο κύκλος των συσχετιζόμενων οργανώσεων ο WCC, στην επίσημη ιστοσελίδα του, αναφέρει πως συνεργάζεται και με την SIL (SUMMER INSTITUTE OF LINGUISTICS) που προαναφέρθηκε ότι αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα μυστικά όπλα της CIA
Μπορεί ο καθένας εξ ημών να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί, ωστόσο, θα πρέπει να έχουμε πολύ καλά στο μυαλό μας ότι, ασχέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, κάθε θρησκεία, δόγμα, σέκτα και αίρεση αποτελεί στόχο του παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης ή αλλιώς της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ο στόχος είναι η προσέγγιση των θρησκευτικών ηγετών με κάθε τρόπο (εξαγορά ή απειλή) και εφόσον αποτύχουν οι soft τακτικές, στόχος γίνεται η φυσική εξόντωση προσώπων, έτσι ώστε οι εν λόγω ηγέτες να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους για την διαιώνιση της εξουσίας του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό επιτυγχάνεται με ποικίλους τρόπους, είτε μέσω αντιπαραθέσεων και θρησκευτικών πολέμων (σιίτες-σουνίτες, καθολικοί-προτεστάντες), είτε μέσω προσεγγίσεων των διαφορετικών αιρέσεων, δογμάτων και σεκτών. Αυτός είναι ο μηχανισμός που μετατρέπει κάτι τόσο αγνό, όπως η ανθρώπινη ανάγκη για αναζήτηση μία ανώτερης δύναμης, σε αυτό που αποκαλείται, με τον τόσο απεχθή όρο, «όπιο των λαών».
Γιώργος Αϊβαλιώτης, Αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας
http://www.geopolitics.com.gr/2016/04/blog-post_13.html
I blog often and I seriously thank you for your content.
ReplyDeleteThis great article has really peaked my interest. I will
bookmark your website and keep checking for new information about once
a week. I opted in for your Feed as well.