Το παγκοσμιοποιημένο κράτος υπακούωντας στις εντολές της Ν.Τάξης δεν δέχεται διαφορές των όρων "Ιθαγένεια" και "Υπηκοότητα".
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
Αθήνα, 9/7/2013
Αρ. Πρωτ. Φ. 82215/18303
Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τον εννοιολογικό προσδιορισμό των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα».
Στο πλαίσιο επαναλαμβανόμενων ερωτημάτων που δεχόμαστε συχνά από σχολικές μονάδες και άλλες υπηρεσίες ή γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με εννοιολογικές αποσαφηνίσεις και ορθή χρήση στο πλαίσιο διοικητικών διαδικασιών, των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα», θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής, προς εξυπηρέτηση τόσο των ενδιαφερομένων μαθητών όσο και των λειτουργών των υπηρεσιών σας:
Α. Στην ελληνική νομική γλώσσα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των όρων «ιθαγένεια» και «υπηκοότητα», οι οποίοι έχουν στη χώρα μας ταυτόσημο περιεχόμενο, δηλώνοντας τον δημοσίου δικαίου νομικό δεσμό που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει. Για το λόγο αυτό άλλωστε, όσοι έχουν την ιθαγένεια ενός κράτους ονομάζονται ημεδαποί του κράτους αυτού, ενώ όσοι έχουν διαφορετική ή καμία ιθαγένεια ονομάζονται αλλοδαποί. Συνεπώς, η χρήση του όρου υπηκοότητα γίνεται παράλληλα προς τη χρήση του όρου ιθαγένεια (π.χ. λέμε ελληνική ιθαγένεια και Έλληνας υπήκοος όχι Έλληνας ιθαγενής). Πάντως για την αποφυγή σύγχυσης ή παρερμηνειών, προτείνουμε την από πλευράς σας καθιέρωση της ενιαίας χρήσης του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία σας.
Β. Η «εθνικότητα» είναι ουσιαστικά ιδιότητα και αποτελεί μη νομικό δεσμό ενός ατόμου με ένα έθνος. Για το λόγο αυτό, όσοι ανήκουν στο ίδιο έθνος ονομάζονται ομογενείς (ή ομοεθνείς), ενώ οι υπόλοιποι αλλογενείς (ή αλλοεθνείς). Είναι δυνατόν ένας αλλογενής να είναι Έλληνας πολίτης (δηλ. ημεδαπός), εφόσον, έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, ενώ μπορεί να συμβαίνει και το αντίστροφο (ένας Έλληνας ομογενής να είναι αλλοδαπός διότι δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια). Επιπλέον, σας επισημαίνουμε ότι μία εκ των αρχών που διέπει το δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας και η οποία απορρέει από το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο είναι η αρχή της διπλής ή πολλαπλής ιθαγένειας, σύμφωνα με την οποία κάθε άτομο δύναται να έχει περισσότερες από μία ιθαγένειες.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε πρόσθετη πληροφορία ή διευκρίνιση.
http://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/eggr_f_82215_090713.pdf
Φαίη/Αβέρωφ
ΣΧΟΛΙΟ http://koukfamily.blogspot.gr/2015/06/blog-post_263.html
Δηλαδή θα ξεχάσουμε κι αυτά που μαθαίναμε στο σχολείο στην Πολιτκή Αγωγή μόνο και μόνο για να κάνουν την δουλειά τους οι νεοταξίτες. Η διάκριση των δύο εννοιών είναι πραγματική. Δεν θα μας τρελάνουν κιόλας οι νεοταξίτες.
Ιθαγένεια είναι όταν το άτομο έχει γεννηθεί στην Ελλάδα (* ΕΠ 'ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ "ΙΣΧΥΣ"), έχει τουλάχιστόν έναν γονέα με ελληνική καταγωγή και έχει κληρονομικά δικαιώματα για την πατρίδα μας. Είναι ο λεγόμενος Ελληνας. Ο ομογενής από Ελληνες γονείς πρέπει να μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια κάθε στιγμή με μια απλή δήλωση.
Υπηκοότητα είναι όταν ο αλλοδαπός ή ημεδαπός κάτοικος της χώρας αποκτήσει με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες την ιδιότητα του Πολίτη της Ελλάδας. Ετσι μπορεί να έχει ελληνική ταυτότητα και διαβατήριο στα οποία όμως πρέπει να αναγράφεται η εθνικότητά του και πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Εξυπακούεται ότι κάποιος μπορεί να είναι πολίτης της Ελλάδας και να μην έχει την Ελληνική Ιθαγένεια. Υπήκοος υπό τις νόμιμες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει οποισδήποτε αλλοδαπός. Εννοείται ότι οι Ελληνες με ελληνική ιθαγένεια αποκτούν αυτομάτως και την ελληνική υπηκοότητα. Οι έννοιες που επικαλείται η εγκύκλιος περί ημεδαπών και αλλοδαπών πάει αποκλειστικά στον όρο υπηκοότητα. Ημεδαποί μπορούν να χαρακτηρίζονται όσοι είναι Πολίτες της Ελλάδος έχουν δηλαδή ελληνικά δημόσια έγγραφα (ταυτότητα και διαβατήριο). Αλλοδαποί όσοι δεν είναι.
Η Εθνικότητα δεν έχει ουδεμίαν σχέση με τις 2 παραπάνω έννοιες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσοι έχουν ελληνική ιθαγένεια έχουν αυτομάτως και ελληνική εθνικότητα. Αυτό ισχύει και για όσους ομογενείς Ελληνες ζουν στη αλλοδαπή κι ας μην έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Και φυσικά η υπηκοότητα δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την εθνικότητα. Ολα όσα διαβάζεται στο δημόσιο έγγραφο είναι εκ του πονηρού.
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΧΥΣ": ΟΡΘΩΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΙ "ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΥΗ ΚΟΥΚ" ΠΛΗΝ ΕΝΟΣ. Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΠΟΥΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΛΕΥΚΩΝ ΟΛΛΑΝΔΩΝ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ Ν. ΑΦΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΝΟΤΙΟΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ, ΑΣΧΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΟΠΩΣ ΟΡΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΘΑ ΠΑΡΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
Αθήνα, 9/7/2013
Αρ. Πρωτ. Φ. 82215/18303
Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τον εννοιολογικό προσδιορισμό των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα».
Στο πλαίσιο επαναλαμβανόμενων ερωτημάτων που δεχόμαστε συχνά από σχολικές μονάδες και άλλες υπηρεσίες ή γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με εννοιολογικές αποσαφηνίσεις και ορθή χρήση στο πλαίσιο διοικητικών διαδικασιών, των όρων «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «εθνικότητα», θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής, προς εξυπηρέτηση τόσο των ενδιαφερομένων μαθητών όσο και των λειτουργών των υπηρεσιών σας:
Α. Στην ελληνική νομική γλώσσα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των όρων «ιθαγένεια» και «υπηκοότητα», οι οποίοι έχουν στη χώρα μας ταυτόσημο περιεχόμενο, δηλώνοντας τον δημοσίου δικαίου νομικό δεσμό που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει. Για το λόγο αυτό άλλωστε, όσοι έχουν την ιθαγένεια ενός κράτους ονομάζονται ημεδαποί του κράτους αυτού, ενώ όσοι έχουν διαφορετική ή καμία ιθαγένεια ονομάζονται αλλοδαποί. Συνεπώς, η χρήση του όρου υπηκοότητα γίνεται παράλληλα προς τη χρήση του όρου ιθαγένεια (π.χ. λέμε ελληνική ιθαγένεια και Έλληνας υπήκοος όχι Έλληνας ιθαγενής). Πάντως για την αποφυγή σύγχυσης ή παρερμηνειών, προτείνουμε την από πλευράς σας καθιέρωση της ενιαίας χρήσης του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία σας.
Β. Η «εθνικότητα» είναι ουσιαστικά ιδιότητα και αποτελεί μη νομικό δεσμό ενός ατόμου με ένα έθνος. Για το λόγο αυτό, όσοι ανήκουν στο ίδιο έθνος ονομάζονται ομογενείς (ή ομοεθνείς), ενώ οι υπόλοιποι αλλογενείς (ή αλλοεθνείς). Είναι δυνατόν ένας αλλογενής να είναι Έλληνας πολίτης (δηλ. ημεδαπός), εφόσον, έχει αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια, ενώ μπορεί να συμβαίνει και το αντίστροφο (ένας Έλληνας ομογενής να είναι αλλοδαπός διότι δεν έχει την ελληνική ιθαγένεια). Επιπλέον, σας επισημαίνουμε ότι μία εκ των αρχών που διέπει το δίκαιο της ελληνικής ιθαγένειας και η οποία απορρέει από το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο είναι η αρχή της διπλής ή πολλαπλής ιθαγένειας, σύμφωνα με την οποία κάθε άτομο δύναται να έχει περισσότερες από μία ιθαγένειες.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε πρόσθετη πληροφορία ή διευκρίνιση.
http://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/eggr_f_82215_090713.pdf
Φαίη/Αβέρωφ
ΣΧΟΛΙΟ http://koukfamily.blogspot.gr/2015/06/blog-post_263.html
Δηλαδή θα ξεχάσουμε κι αυτά που μαθαίναμε στο σχολείο στην Πολιτκή Αγωγή μόνο και μόνο για να κάνουν την δουλειά τους οι νεοταξίτες. Η διάκριση των δύο εννοιών είναι πραγματική. Δεν θα μας τρελάνουν κιόλας οι νεοταξίτες.
Ιθαγένεια είναι όταν το άτομο έχει γεννηθεί στην Ελλάδα (* ΕΠ 'ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ "ΙΣΧΥΣ"), έχει τουλάχιστόν έναν γονέα με ελληνική καταγωγή και έχει κληρονομικά δικαιώματα για την πατρίδα μας. Είναι ο λεγόμενος Ελληνας. Ο ομογενής από Ελληνες γονείς πρέπει να μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια κάθε στιγμή με μια απλή δήλωση.
Υπηκοότητα είναι όταν ο αλλοδαπός ή ημεδαπός κάτοικος της χώρας αποκτήσει με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες την ιδιότητα του Πολίτη της Ελλάδας. Ετσι μπορεί να έχει ελληνική ταυτότητα και διαβατήριο στα οποία όμως πρέπει να αναγράφεται η εθνικότητά του και πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Εξυπακούεται ότι κάποιος μπορεί να είναι πολίτης της Ελλάδας και να μην έχει την Ελληνική Ιθαγένεια. Υπήκοος υπό τις νόμιμες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει οποισδήποτε αλλοδαπός. Εννοείται ότι οι Ελληνες με ελληνική ιθαγένεια αποκτούν αυτομάτως και την ελληνική υπηκοότητα. Οι έννοιες που επικαλείται η εγκύκλιος περί ημεδαπών και αλλοδαπών πάει αποκλειστικά στον όρο υπηκοότητα. Ημεδαποί μπορούν να χαρακτηρίζονται όσοι είναι Πολίτες της Ελλάδος έχουν δηλαδή ελληνικά δημόσια έγγραφα (ταυτότητα και διαβατήριο). Αλλοδαποί όσοι δεν είναι.
Η Εθνικότητα δεν έχει ουδεμίαν σχέση με τις 2 παραπάνω έννοιες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσοι έχουν ελληνική ιθαγένεια έχουν αυτομάτως και ελληνική εθνικότητα. Αυτό ισχύει και για όσους ομογενείς Ελληνες ζουν στη αλλοδαπή κι ας μην έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Και φυσικά η υπηκοότητα δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την εθνικότητα. Ολα όσα διαβάζεται στο δημόσιο έγγραφο είναι εκ του πονηρού.
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΧΥΣ": ΟΡΘΩΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΙ "ΘΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΥΗ ΚΟΥΚ" ΠΛΗΝ ΕΝΟΣ. Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΠΟΥΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΛΕΥΚΩΝ ΟΛΛΑΝΔΩΝ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ Ν. ΑΦΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΝΟΤΙΟΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ, ΑΣΧΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΟΠΩΣ ΟΡΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΘΑ ΠΑΡΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ.
No comments :
Post a Comment