Η ελληνική κρίση, κρίση ηθική και οικονομική, ξεκίνησε εδώ και δεκαετίες. Κορυφώθηκε στην περίοδο 1981-2010, οπότε και τα αποτελέσματά της, τα οποία συνειδητά έκρυβαν κάτω από το χαλί όλες οι ηγεσίες, φάνηκαν. Όταν τον «Κουρασμένο» διαδέχθηκε ο «Λεφτά Υπάρχουν», η παρτίδα σωζόταν ακόμα με στοχευμένα μέτρα. Δεν ελήφθησαν ποτέ για να μην δυσαρεστηθεί η πελατεία. Ακολούθησε ο «Ζάππειος» και ο «Εύσωμος». Ουδεμία τόλμη παρά άσκοπες και άδικες οριζόντιες περικοπές και συντριβή του ιδιωτικού τομέα προς όφελος, πάντα, των πελατών. Με τον τρόπο αυτό φτάσαμε στον κ. «Νταούλια και Ζουρνάδες». Εξ όλων των ανωτέρω, εκ του αποτελέσματος κρίνεται, πως ουδείς είχε πραγματικό σχέδιο εξόδου από την ηθική και οικονομική κρίση. Βασική μέριμνα όλων ήταν η εξυπηρέτηση των πελατών και η διάσωση του άθλιου κράτους που ευθύνεται για το χάλι μας, πέραν του αυτοσκοπού της εξουσίας. Ο Τσίπρας εδώ και έξι σχεδόν μήνες, δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από όσα οι προηγούμενοι. Απλώς, λόγω συνθηκών, τα αποτελέσματα της μη πολιτικής του είναι εξόχως πιο εμφανή.
- Οι δανειστές, λέει, είναι κακοί.
Πάντα ήταν κ. Τσίπρα. Το λέει και το όνομά τους! Δάνεισαν και θέλουν το χρήμα τους πίσω, δεν είπε κανείς ότι είναι… ιεραπόστολοι, ούτε οι ίδιοι το ισχυρίστηκαν. Αν διαβάζατε Ιστορία θα το γνωρίζατε.
- Οι δανειστές, λέει, θα οδηγήσουν σε καταστροφή την Ευρωζώνη και την ΕΕ.
Πόσες φορές π.χ. η ανθρώπινη φύση έχει οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές; Άπειρες. Οπότε καταλήγουμε στο ίδιο, ο ισχυρός επιβάλει τη θέλησή του, μέχρις ότου περάσει στα χωράφια κάποιου ισχυρότερου που θα κινητοποιηθεί για να τον σταματήσει ή θα οδηγήσει στη συσπείρωση ομάδας επιμέρους δρώντων μικρότερης ισχύος, ώστε συνδυαστικά να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η συμμαχία του Νότου αποδείχθηκε μια ακόμα ιδεοληπτική βλακεία που αγνοούσε στοιχειώδεις παραμέτρους.
- Οι δανειστές, λέει, είναι ανάλγητοι και δεν σκέφτονται τον ελληνικό λαό.
Δεν είναι υποχρεωμένοι να το πράξουν, αγαπητέ κ. πρωθυπουργέ. Αυτό είναι δική σας ευθύνη. Για την ακρίβεια, στα παλιά τους τα παπούτσια. Γιατί σε τελική ανάλυση να σκεφτούν έναν λαό που επί μία και πλέον δεκαετία συμπεριφερόταν όπως ο τζίτζικας του παραμυθιού (με τον μέρμηγκα στην περίπτωσή μας βέβαια να είναι φορέας κάθε χαρακτηριστικού ιδιοτέλειας που μπορεί κανείς να συναντήσει στην ανθρώπινη φύση). Πολλώ δε μάλλον όταν δεν συμμερίζονται την δική σας κοσμοθεωρία που εκ των πραγμάτων αναδεικνύει κάθε μέρα που περνά τα ουτοπικά χαρακτηριστικά της, παρά τις αναμφισβήτητες καλές προθέσεις (με τις οποίες, ως γνωστόν, είναι σπαρμένος ο δρόμος προς την κόλαση, απ’ την οποία δε φαίνεται να απέχουμε πολύ). Και σήμερα ζητάμε αναπτυξιακό πακέτο. Θα μπορούσε να είναι αμοιβαία επωφελές, όντως. Με ποιους όρους, σε ποιο πλαίσιο θα φέρουν οι υπόλοιποι να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα; Το τρέχον; Θα αστειευόμαστε μάλλον.
- Το ευρώ δεν είναι απαραίτητα ταμπού.
Αν όμως είχατε κ. πρωθυπουργέ ως εναλλακτική λύση την έξοδο από την Ευρωζώνη οφείλατε να το δηλώσετε προεκλογικά και αν κερδίζατε τις εκλογές να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το διαζύγιο. Αντ’ αυτού αναλώσατε το μόνο κεφάλαιο που δεν ανακτάται ποτέ, τον χρόνο, σε «δημιουργικές ασάφειες» και σε εκδρομές στη Ρωσία, τη στιγμή που κάθε εχέφρων έβλεπε πως από τη Ρωσία δεν επρόκειτο να λάβετε ουδέν. Ένας παλαιός στρατηγός έλεγε : «Τον χώρο μπορώ να τον θυσιάσω, τον χρόνο ποτέ».
Οφείλατε επίσης να λάβετε υπόψη σας το δεδομένο ισοζύγιο ισχύος αντί να βαυκαλίζετε εαυτούς και αλλήλους με απειλές και εκβιασμούς. Προφανώς στην εφαρμοσθείσα θεωρία παιγνίων, είτε τα παραπάνω δεν βρήκαν εφαρμογή, είτε πολύ απλά, τα ίδια «εργαλεία» είναι διαθέσιμα και στην άλλη πλευρά, οπότε, εν κατακλείδι, επιστρέφουμε στον «χρυσού κανόνα» της ισχύος, όπου το παρόν τουλάχιστον διάστημα, υπολειπόμαστε εμφανώς. Η ΕΕ είναι αυτή που είναι και παρά τις επιθυμίες μας, δεν θέλει να αλλάξει. (Σε αυτή την φάση τουλάχιστον, με την ταχύτητα που εμείς επιθυμούμε και επειδή εμείς τώρα καιγόμαστε). Take it or leave it.
Τώρα προσπαθείτε να κλείσετε μια συμφωνία που θα καταστρέψει εντελώς το ρημαγμένο, από τους προηγούμενους, φάντασμα της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που θα αρκούσε, απλώς, να προωθήσετε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και να προωθήσετε τον περιορισμού του υδροκέφαλου και αναποτελεσματικού κράτους. Δεν υπολογίζετε όμως, ότι με τη δικαιολογία «τι θα απογίνουν όσοι φύγουν από το δημόσιο», οδηγείτε στη λαιμητόμο αυτούς που εξασφαλίζουν τα χρήματα για να πληρώνονται, 1,5 εκατ. ιδιωτικοί υπάλληλοι άνεργοι που αυξάνονται, δε νομίζετε ότι είναι πάρα πολλοί για να μην έχετε αντιληφθεί τι γίνεται; Το ΚΡΑΤΟΣ-ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ζητά προκαταβολή 100% της φορολογίας της επόμενης χρονιάς που θα κλείσει πολλές επιχειρήσεις, ενώ το ίδιο δεν πληρώνει τίποτα άλλο, πέραν μισθών και συντάξεων. Η όποια συμφωνία υπογράψετε, αν τελικά την υπογράψετε, θα είναι αυτόχρημα καταστροφική και βραχείας διάρκειας, πριν το οριστικό ναυάγιο της κατ’ επίφαση υφιστάμενης ακόμα ελληνικής οικονομίας. Αν δεν υπογράψετε, απλώς ο θάνατός της θα είναι άμεσος. Ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι υπεύθυνος το αποτέλεσμα όμως θα το υποστούμε εμείς. Όσον αφορά για το «ηρωϊκό» (κατά δήλωση) του Γιάνη Μπαλάφα (ναι, ο κ. «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία»), που είπε «σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», έχει ποτέ σκεφθεί το ενδεχόμενο να κληθεί να αντιμετωπίσει τις δυο αυτές δηλώσεις του και τα αποτελέσματά τους στον πραγματικό κόσμο της γεωπολιτικής μας περιφέρειας, συνδυαστικά; Μήπως δεν γίνεται αντιληπτό το επιχείρημα;
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
Σενάρια συνωμοσίας παντού βλέπει πλέον η κυβέρνηση, που εμφανίζεται ανίκανη να κατανοήσει το πώς είναι δυνατό οι δανειστές να μη δέχονται όσα προτείνουν τα μέλη της στις διαπραγματεύσεις. Εμφανίζονται υπέρμαχοι της «λογικής Μπους», σύμφωνα με την οποία, «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Εναντίον της συνωμοτούν οι πολιτικοί αρχηγοί που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες, σε μια μέγιστη πολιτική αθλιότητα και αλητεία, αφού στις δηλώσεις τους αποκαλούν συλλήβδην «πέμπτη φάλαγγα» και χωρίς το παραμικρό στοιχείο τους κατηγορούν ότι δεν πήγαν για να βοηθήσουν στην εξεύρεση λύσης με τις επαφές τους, αλλά για να συκοφαντήσουν την ελληνική κυβέρνηση, τασσόμενοι με την πλευρά των δανειστών. Πέραν της καταφανούς ηλιθιότητας όσων υποστηρίζονται, η πολιτική ερμηνεία δείχνει πασιφανής, αφού μέσω της κατασκευής ενόχων και αντιπάλων, επιχειρείται να μην εστιαστεί το ενδιαφέρον της κοινωνίας, στο ότι αρχικά η κυβερνητική ρητορική μιλούσε για διαγραφή χρέους, για να περάσει εν συνεχεία στην αναδιάρθρωση και τώρα πλέον μιλούν ότι δεν υπογράφουν συμφωνία, εάν δεν υπάρχει απλή αναφορά στην προοπτική συζήτησης για διευθέτηση του θέματος του χρέους. Επειδή αυτό το «αστείο» έχει κρατήσει πολύ, απλά θα τους υπενθυμίσουμε την εκτίμηση που είχαμε κάνει σε ανύποπτο χρονικό σημείο, αρκετούς μήνες πριν: Ότι το λογικό είναι να αναμένεται από την πλευρά των δανειστών να κάνουν το απλούστατο… να περιμένουν κωλυσιεργώντας, έως ότου εξαντληθούν τα αποθέματα και να μην μπορούν οι της κυβέρνησης να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις. Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι, ότι το πρόβλημα το έχουμε κυρίως εμείς, όχι οι δανειστές, διότι ακόμα κι αν καταστραφεί η Ευρωζώνη και διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, το μοναδικό κράτος που έχει αυτοδιαλυθεί σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας εξαιτίας της πολιτικής τάξης της χώρας που εξέθρεψε τον κρατικό παρασιτισμό και κορόιδευαν απροκάλυπτα έναν λαό που είχε εκπαιδευτεί να ακούει και να πείθεται μόνο από θετικά σενάρια, είναι η Ελλάδα. Και είναι αυτό που δεν θα έχει τρόπο να αντιδράσει, παρά τις ηλιθιότητες που ακούγονται δημοσίως από τους γνωστούς κουραδόμαγκες αριστεράς και δεξιάς.
Έτσι ακριβώς πείστηκε αυτός ο «χαλαρός λαός» και από το... «λεφτά υπάρχουν», ενώ δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα, πλέον βρίσκεται απέναντι από μια κατάσταση όπου το ελληνικό κράτος-απατεώνας πληρώνει μόνο μισθούς και συντάξεις για τελευταία φορά κατά τα φαινόμενα, εάν δεν υπάρξει κάποια συμφωνία που θα εξασφαλίσει ρευστότητα. Κι αυτό διότι οι άνθρωποι ξέρουν μόνο να βάζουν φόρους, υποστηρίζοντας ότι θα τους υποστούν οι «έχοντες». Καθώς όμως οι ίδιοι ανήκουν στους …μη έχοντες συναίσθηση της πραγματικότητας, θα οδηγήσουν νομοτελειακά σε κύμα από λουκέτα και εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους. Και όταν οι δανειστές, τους το επισημαίνουν ότι τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να αποτρέψουν σοβαρότατη ύφεση, αφού σε αυτό το περιβάλλον κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει χρήματα στην Ελλάδα, απαντούν πως δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν γίνονται αποδεκτά τα ισοδύναμα που προτείνουν… Αυτό είναι τελικά το πρόβλημα. Ότι δεν καταλαβαίνουν. Διότι το μόνο που αντιλαμβάνονται είναι το δημόσιο και οι ιδεοληψίες τους. Δεν φρόντισαν όμως ποτέ να μάθουν το πώς προκύπτουν τα χρήματα με τα οποία πληρώνουν–συντηρούν αυτό το ρημάδι το δημόσιο, ώστε να ταλαιπωρεί την παραγωγική οικονομία. Και σε αυτό το κλίμα απόλυτης απελπισίας, εξακολουθούν να ασκούνται στην μπουρδολογία, με προεξάρχοντες ακόμα και κυβερνητικά στελέχη που θεωρούνται κατά τεκμήριο σοβαρά, τα οποία πλέον συναγωνίζονται στη συνωμοσιολογία τους γνωστούς γραφικούς θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων. Είναι η λογική του να μπεις σε ένα μπαρ γεμάτο με μπράβους και να προκαλέσεις φασαρία με κάποια αφορμή, με αποτέλεσμα την φυγή κάποιων πελατών. Στη συνέχεια βγαίνεις μελανιασμένος και απορείς γιατί σε σάπισαν… έλα ντε!
- Οι δανειστές, λέει, είναι κακοί.
Πάντα ήταν κ. Τσίπρα. Το λέει και το όνομά τους! Δάνεισαν και θέλουν το χρήμα τους πίσω, δεν είπε κανείς ότι είναι… ιεραπόστολοι, ούτε οι ίδιοι το ισχυρίστηκαν. Αν διαβάζατε Ιστορία θα το γνωρίζατε.
- Οι δανειστές, λέει, θα οδηγήσουν σε καταστροφή την Ευρωζώνη και την ΕΕ.
Πόσες φορές π.χ. η ανθρώπινη φύση έχει οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές; Άπειρες. Οπότε καταλήγουμε στο ίδιο, ο ισχυρός επιβάλει τη θέλησή του, μέχρις ότου περάσει στα χωράφια κάποιου ισχυρότερου που θα κινητοποιηθεί για να τον σταματήσει ή θα οδηγήσει στη συσπείρωση ομάδας επιμέρους δρώντων μικρότερης ισχύος, ώστε συνδυαστικά να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, η συμμαχία του Νότου αποδείχθηκε μια ακόμα ιδεοληπτική βλακεία που αγνοούσε στοιχειώδεις παραμέτρους.
- Οι δανειστές, λέει, είναι ανάλγητοι και δεν σκέφτονται τον ελληνικό λαό.
Δεν είναι υποχρεωμένοι να το πράξουν, αγαπητέ κ. πρωθυπουργέ. Αυτό είναι δική σας ευθύνη. Για την ακρίβεια, στα παλιά τους τα παπούτσια. Γιατί σε τελική ανάλυση να σκεφτούν έναν λαό που επί μία και πλέον δεκαετία συμπεριφερόταν όπως ο τζίτζικας του παραμυθιού (με τον μέρμηγκα στην περίπτωσή μας βέβαια να είναι φορέας κάθε χαρακτηριστικού ιδιοτέλειας που μπορεί κανείς να συναντήσει στην ανθρώπινη φύση). Πολλώ δε μάλλον όταν δεν συμμερίζονται την δική σας κοσμοθεωρία που εκ των πραγμάτων αναδεικνύει κάθε μέρα που περνά τα ουτοπικά χαρακτηριστικά της, παρά τις αναμφισβήτητες καλές προθέσεις (με τις οποίες, ως γνωστόν, είναι σπαρμένος ο δρόμος προς την κόλαση, απ’ την οποία δε φαίνεται να απέχουμε πολύ). Και σήμερα ζητάμε αναπτυξιακό πακέτο. Θα μπορούσε να είναι αμοιβαία επωφελές, όντως. Με ποιους όρους, σε ποιο πλαίσιο θα φέρουν οι υπόλοιποι να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα; Το τρέχον; Θα αστειευόμαστε μάλλον.
- Το ευρώ δεν είναι απαραίτητα ταμπού.
Αν όμως είχατε κ. πρωθυπουργέ ως εναλλακτική λύση την έξοδο από την Ευρωζώνη οφείλατε να το δηλώσετε προεκλογικά και αν κερδίζατε τις εκλογές να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το διαζύγιο. Αντ’ αυτού αναλώσατε το μόνο κεφάλαιο που δεν ανακτάται ποτέ, τον χρόνο, σε «δημιουργικές ασάφειες» και σε εκδρομές στη Ρωσία, τη στιγμή που κάθε εχέφρων έβλεπε πως από τη Ρωσία δεν επρόκειτο να λάβετε ουδέν. Ένας παλαιός στρατηγός έλεγε : «Τον χώρο μπορώ να τον θυσιάσω, τον χρόνο ποτέ».
Οφείλατε επίσης να λάβετε υπόψη σας το δεδομένο ισοζύγιο ισχύος αντί να βαυκαλίζετε εαυτούς και αλλήλους με απειλές και εκβιασμούς. Προφανώς στην εφαρμοσθείσα θεωρία παιγνίων, είτε τα παραπάνω δεν βρήκαν εφαρμογή, είτε πολύ απλά, τα ίδια «εργαλεία» είναι διαθέσιμα και στην άλλη πλευρά, οπότε, εν κατακλείδι, επιστρέφουμε στον «χρυσού κανόνα» της ισχύος, όπου το παρόν τουλάχιστον διάστημα, υπολειπόμαστε εμφανώς. Η ΕΕ είναι αυτή που είναι και παρά τις επιθυμίες μας, δεν θέλει να αλλάξει. (Σε αυτή την φάση τουλάχιστον, με την ταχύτητα που εμείς επιθυμούμε και επειδή εμείς τώρα καιγόμαστε). Take it or leave it.
Τώρα προσπαθείτε να κλείσετε μια συμφωνία που θα καταστρέψει εντελώς το ρημαγμένο, από τους προηγούμενους, φάντασμα της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που θα αρκούσε, απλώς, να προωθήσετε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και να προωθήσετε τον περιορισμού του υδροκέφαλου και αναποτελεσματικού κράτους. Δεν υπολογίζετε όμως, ότι με τη δικαιολογία «τι θα απογίνουν όσοι φύγουν από το δημόσιο», οδηγείτε στη λαιμητόμο αυτούς που εξασφαλίζουν τα χρήματα για να πληρώνονται, 1,5 εκατ. ιδιωτικοί υπάλληλοι άνεργοι που αυξάνονται, δε νομίζετε ότι είναι πάρα πολλοί για να μην έχετε αντιληφθεί τι γίνεται; Το ΚΡΑΤΟΣ-ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ζητά προκαταβολή 100% της φορολογίας της επόμενης χρονιάς που θα κλείσει πολλές επιχειρήσεις, ενώ το ίδιο δεν πληρώνει τίποτα άλλο, πέραν μισθών και συντάξεων. Η όποια συμφωνία υπογράψετε, αν τελικά την υπογράψετε, θα είναι αυτόχρημα καταστροφική και βραχείας διάρκειας, πριν το οριστικό ναυάγιο της κατ’ επίφαση υφιστάμενης ακόμα ελληνικής οικονομίας. Αν δεν υπογράψετε, απλώς ο θάνατός της θα είναι άμεσος. Ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι υπεύθυνος το αποτέλεσμα όμως θα το υποστούμε εμείς. Όσον αφορά για το «ηρωϊκό» (κατά δήλωση) του Γιάνη Μπαλάφα (ναι, ο κ. «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία»), που είπε «σε τελική ανάλυση, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», έχει ποτέ σκεφθεί το ενδεχόμενο να κληθεί να αντιμετωπίσει τις δυο αυτές δηλώσεις του και τα αποτελέσματά τους στον πραγματικό κόσμο της γεωπολιτικής μας περιφέρειας, συνδυαστικά; Μήπως δεν γίνεται αντιληπτό το επιχείρημα;
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
Σενάρια συνωμοσίας παντού βλέπει πλέον η κυβέρνηση, που εμφανίζεται ανίκανη να κατανοήσει το πώς είναι δυνατό οι δανειστές να μη δέχονται όσα προτείνουν τα μέλη της στις διαπραγματεύσεις. Εμφανίζονται υπέρμαχοι της «λογικής Μπους», σύμφωνα με την οποία, «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Εναντίον της συνωμοτούν οι πολιτικοί αρχηγοί που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες, σε μια μέγιστη πολιτική αθλιότητα και αλητεία, αφού στις δηλώσεις τους αποκαλούν συλλήβδην «πέμπτη φάλαγγα» και χωρίς το παραμικρό στοιχείο τους κατηγορούν ότι δεν πήγαν για να βοηθήσουν στην εξεύρεση λύσης με τις επαφές τους, αλλά για να συκοφαντήσουν την ελληνική κυβέρνηση, τασσόμενοι με την πλευρά των δανειστών. Πέραν της καταφανούς ηλιθιότητας όσων υποστηρίζονται, η πολιτική ερμηνεία δείχνει πασιφανής, αφού μέσω της κατασκευής ενόχων και αντιπάλων, επιχειρείται να μην εστιαστεί το ενδιαφέρον της κοινωνίας, στο ότι αρχικά η κυβερνητική ρητορική μιλούσε για διαγραφή χρέους, για να περάσει εν συνεχεία στην αναδιάρθρωση και τώρα πλέον μιλούν ότι δεν υπογράφουν συμφωνία, εάν δεν υπάρχει απλή αναφορά στην προοπτική συζήτησης για διευθέτηση του θέματος του χρέους. Επειδή αυτό το «αστείο» έχει κρατήσει πολύ, απλά θα τους υπενθυμίσουμε την εκτίμηση που είχαμε κάνει σε ανύποπτο χρονικό σημείο, αρκετούς μήνες πριν: Ότι το λογικό είναι να αναμένεται από την πλευρά των δανειστών να κάνουν το απλούστατο… να περιμένουν κωλυσιεργώντας, έως ότου εξαντληθούν τα αποθέματα και να μην μπορούν οι της κυβέρνησης να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις. Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι, ότι το πρόβλημα το έχουμε κυρίως εμείς, όχι οι δανειστές, διότι ακόμα κι αν καταστραφεί η Ευρωζώνη και διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, το μοναδικό κράτος που έχει αυτοδιαλυθεί σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας εξαιτίας της πολιτικής τάξης της χώρας που εξέθρεψε τον κρατικό παρασιτισμό και κορόιδευαν απροκάλυπτα έναν λαό που είχε εκπαιδευτεί να ακούει και να πείθεται μόνο από θετικά σενάρια, είναι η Ελλάδα. Και είναι αυτό που δεν θα έχει τρόπο να αντιδράσει, παρά τις ηλιθιότητες που ακούγονται δημοσίως από τους γνωστούς κουραδόμαγκες αριστεράς και δεξιάς.
Έτσι ακριβώς πείστηκε αυτός ο «χαλαρός λαός» και από το... «λεφτά υπάρχουν», ενώ δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα, πλέον βρίσκεται απέναντι από μια κατάσταση όπου το ελληνικό κράτος-απατεώνας πληρώνει μόνο μισθούς και συντάξεις για τελευταία φορά κατά τα φαινόμενα, εάν δεν υπάρξει κάποια συμφωνία που θα εξασφαλίσει ρευστότητα. Κι αυτό διότι οι άνθρωποι ξέρουν μόνο να βάζουν φόρους, υποστηρίζοντας ότι θα τους υποστούν οι «έχοντες». Καθώς όμως οι ίδιοι ανήκουν στους …μη έχοντες συναίσθηση της πραγματικότητας, θα οδηγήσουν νομοτελειακά σε κύμα από λουκέτα και εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους. Και όταν οι δανειστές, τους το επισημαίνουν ότι τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να αποτρέψουν σοβαρότατη ύφεση, αφού σε αυτό το περιβάλλον κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει χρήματα στην Ελλάδα, απαντούν πως δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν γίνονται αποδεκτά τα ισοδύναμα που προτείνουν… Αυτό είναι τελικά το πρόβλημα. Ότι δεν καταλαβαίνουν. Διότι το μόνο που αντιλαμβάνονται είναι το δημόσιο και οι ιδεοληψίες τους. Δεν φρόντισαν όμως ποτέ να μάθουν το πώς προκύπτουν τα χρήματα με τα οποία πληρώνουν–συντηρούν αυτό το ρημάδι το δημόσιο, ώστε να ταλαιπωρεί την παραγωγική οικονομία. Και σε αυτό το κλίμα απόλυτης απελπισίας, εξακολουθούν να ασκούνται στην μπουρδολογία, με προεξάρχοντες ακόμα και κυβερνητικά στελέχη που θεωρούνται κατά τεκμήριο σοβαρά, τα οποία πλέον συναγωνίζονται στη συνωμοσιολογία τους γνωστούς γραφικούς θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων. Είναι η λογική του να μπεις σε ένα μπαρ γεμάτο με μπράβους και να προκαλέσεις φασαρία με κάποια αφορμή, με αποτέλεσμα την φυγή κάποιων πελατών. Στη συνέχεια βγαίνεις μελανιασμένος και απορείς γιατί σε σάπισαν… έλα ντε!
Και εδώ επιμένουν να διαμαρτύρονται ότι οι Ευρωπαίοι δεν σέβονται την εντολή που έδωσε ο λαός στην κυβέρνηση. Η απάντηση είναι «στα παλιά τους τα παπούτσια», τους αφορά μέχρι το σημείο που θα θελήσουμε να βάλουμε το χέρι μας στην τσέπη τους. Κι αν έχει κάποια δικαιώματα ο λαός της Ελλάδας, άλλα τόσα έχει της Γερμανίας και της Σλοβακίας (και όλων των υπολοίπων), που δεν αντιλαμβάνονται γιατί πρέπει να χρηματοδοτήσουν για να διαπιστώσουμε εάν όσα λένε οι Έλληνες κυβερνητικοί στέκουν ή είναι μπούρδες. Μπορούμε να το κάνουμε, αρκεί να απειλούνται με εξαέρωση δικά μας λεφτά. Εναλλακτικά, εάν όλη η Ευρώπη αποφασίσει να αλλάξει δρόμο και όχι επειδή το αποφάσισε ο ελληνικός λαός, που είναι απολύτως υπεύθυνος, τέσσερις δεκαετίες τώρα για τις επιλογές του, όπως είναι και σήμερα. Εάν συνεχίσει να πιστεύει ότι υπάρχει έξοδος από την κρίση αυτή χωρίς σαρωτικές αλλαγές, δικαίωμά του, μόνο που θα πληρώσει το αντίτιμο της ηλιθιότητάς του. Και για να τελειώνουμε. Όπως είχαμε γράψει πάλι σε ανύποπτο χρονικό διάστημα (ανά πάσα στιγμή εντοπίζουμε τα σχετικά άρθρα και τα παραπέμπουμε), αυτό που θα κάνουν οι δανειστές για να προστατεύσουν την Ευρωζώνη, είναι να αναλάβουν τις πληρωμές στο εξωτερικό, δηλαδή την αναχρηματοδότηση των υποχρεώσεων της Ελλάδας, ώστε τεχνικά, να μην είναι χρεοκοπημένη, να μην προκληθεί «πιστωτικό γεγονός». Και στο εσωτερικό θα μας αφήσουν να τα βγάλουμε πέρα με όσα διαθέτουμε, όσα παράγουμε. Είπαμε όμως ήδη ότι τελευταία στιγμή εξασφάλισαν τα 150 εκατ. ευρώ που τους έλλειπαν να πληρώσουν συντάξεις, από το ταμείο των τραπεζιτικών, με αντάλλαγμα να επιστραφούν τα χρήματα με τόκο στις αρχές Ιουλίου. Αν δεν κάνουμε λάθος, αρχές Ιουλίου θα πρέπει να ξαναπληρωθούν μισθοί και συντάξεις, που στο διάβολο θα τα βρούν;
Αυτά τα ολίγα και όποιος θέλει να μας εντάξει στην πέμπτη φάλαγγα, καλώς να ορίσει. Θα τα ξαναπούμε μόλις, με τη γνωστή–χαρακτηριστική καθυστέρηση, αντιληφθεί τι του έχει συμβεί.
No comments :
Post a Comment