Η γερμανική κυριαρχία στον οικονομικό τομέα της Ευρώπης είναι δεδομένη, αφού τα πάντα σχεδόν καθορίζονται στο πλαίσιο των αποφάσεων του Βερολίνου. Λαμβάνοντας υπόψη τη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων μια ηγεμονική δύναμη είναι αναγκασμένη να επεκτείνει συνεχώς την κυριαρχία της ανεξάρτητα από τη διακηρυγμένες πολιτικές της ή ακόμα και τις βραχυχρόνιες προτεραιότητες της. Αυτό βέβαια δημιουργεί και τα σχετικά προβλήματα, αφού η Γερμανία σίγουρα θα έρθει κάποια στιγμή σε σύγκρουση με άλλη αντίστοιχη δύναμη, όπως συμβαίνει με την Κίνα και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, η Γερμανία δείχνει να μην “προκαλεί ξεκάθαρα” στο πλαίσιο της ηγεμονικής θεωρίας (για παράδειγμα δεν δίνει ώθηση στην αύξηση των αμυντικών δαπανών και τη γενικότερη αύξηση της στρατιωτικής ισχύος), αλλά να εφαρμόζει στοιχεία από τη θεωρία αλληλεξάρτησης. Δηλαδή δημιουργεί αλληλεξάρτηση με κάποια χώρα (ή χώρες), σε διάφορους τομείς, και ως έχουσα τη μεγαλύτερη ισχύ, καθορίζει τους κανόνες λειτουργίας του περιφερειακού συστήματος.Υπό αυτήν την στρατηγική υλοποιείται η “συνένωση” σχηματισμών και λειτουργιών των Ολλανδικών και Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
- Μεταξύ αρκετών άλλων αποφασίστηκε η συνένωση της 11ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας της Ολλανδίας με την DSK (Division Schnelle Kräfte), με το διακλαδικό τους επιτελείο να έχει έδρα την Γερμανία.
- Αποφασίστηκε η “συνεργασία” των αντιαεροπορικών και αντιπυραυλικών δυνάμεων των δύο πλευρών, με το αντίστοιχο επιτελείο τους να βρίσκεται στην Γερμανία και πάλι.
- Αντίστοιχη ήταν και η απόφαση για την υποστήριξη των υποβρυχίων και διαφόρων μονάδων και υπηρεσιών στρατιωτικής ακαδημαϊκής, πρακτικής και επιχειρησιακής εκπαίδευσης.
- Υπενθυμίζουμε επίσης ότι η Ολλανδία αφαιρεί τα άρματα μάχης από το οπλοστάσιο της. Αν και θα καλύπτει το δυσαναπλήρωτο κενό με επιθετικά ελικόπτερα, θα έχει στη διάθεσή της την στήριξη των Γερμανικών Τεθωρακισμένων.
Τα παραπάνω σημεία τόνισε για μία ακόμα φορά και η Υπουργός Άμυνας της Ολλανδίας, Τζανίν Χέννις-Πλάσεερτ, κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου Στρατηγικής του Βερολίνου, χαρακτηρίζοντας τα ως “μακροπρόθεσμη δέσμευση για όλα τα επίπεδα”.
Όλα αυτά είναι μια τάση και πιθανόν να αποτελούν ένδειξη για αλλαγή του ευρωπαϊκού σκηνικού στον τομέα της ασφάλειας. Οι Σκανδιναβικές χώρες κινούνται ήδη στην αντίστοιχη δική τους σφαίρα δραστηριοτήτων, χωρίς να αποκλείεται τίποτα για μελλοντική, στενότερη συνεργασία με την Γερμανία. Η γενικότερη λειτουργία, όμως, του “βορείου μπλοκ” της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της Ευρωζώνης) δείχνει ότι διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση που αφήνει ανοιχτά πολλά ενδεχόμενα, που ίσως να φτάνουν μέχρι και διάλυση των υπαρχόντων και δημιουργία νέων δομών πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής, βιομηχανικής κτλ ενοποίησης. Συντελούνται κοσμογονικές εξελίξεις που φέρνουν στο νου αναβίωση εποχών πανευρωπαϊκού ραϊχ. Είναι βέβαιο ότι αυτές οι ‘’αναγκαστικές συνεργασίες΄ θα τρέξουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη, στο πλαίσιο της ‘’Ευρωπαϊκής Ασφάλειας’’. Δυστυχώς η Ελλάδα σε αυτή την κρίσιμη εποχή βρίσκεται με μια εντολοδόχο, μέτριων δυνατοτήτων Στρατιωτική ηγεσία, που έχει επιλέγει έτσι ώστε να μην ενοχλεί και να λέει πάντα μάλιστα. Με μια ακόμη τραγικότερη πολιτική ηγεσία που θα παραδώσει τη χώρα, επαρχία των γερμανών.
http://www.analystsforchange.org/2013/06/blog-post_4470.html
- Αποφασίστηκε η “συνεργασία” των αντιαεροπορικών και αντιπυραυλικών δυνάμεων των δύο πλευρών, με το αντίστοιχο επιτελείο τους να βρίσκεται στην Γερμανία και πάλι.
- Αντίστοιχη ήταν και η απόφαση για την υποστήριξη των υποβρυχίων και διαφόρων μονάδων και υπηρεσιών στρατιωτικής ακαδημαϊκής, πρακτικής και επιχειρησιακής εκπαίδευσης.
- Υπενθυμίζουμε επίσης ότι η Ολλανδία αφαιρεί τα άρματα μάχης από το οπλοστάσιο της. Αν και θα καλύπτει το δυσαναπλήρωτο κενό με επιθετικά ελικόπτερα, θα έχει στη διάθεσή της την στήριξη των Γερμανικών Τεθωρακισμένων.
Τα παραπάνω σημεία τόνισε για μία ακόμα φορά και η Υπουργός Άμυνας της Ολλανδίας, Τζανίν Χέννις-Πλάσεερτ, κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου Στρατηγικής του Βερολίνου, χαρακτηρίζοντας τα ως “μακροπρόθεσμη δέσμευση για όλα τα επίπεδα”.
Όλα αυτά είναι μια τάση και πιθανόν να αποτελούν ένδειξη για αλλαγή του ευρωπαϊκού σκηνικού στον τομέα της ασφάλειας. Οι Σκανδιναβικές χώρες κινούνται ήδη στην αντίστοιχη δική τους σφαίρα δραστηριοτήτων, χωρίς να αποκλείεται τίποτα για μελλοντική, στενότερη συνεργασία με την Γερμανία. Η γενικότερη λειτουργία, όμως, του “βορείου μπλοκ” της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της Ευρωζώνης) δείχνει ότι διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση που αφήνει ανοιχτά πολλά ενδεχόμενα, που ίσως να φτάνουν μέχρι και διάλυση των υπαρχόντων και δημιουργία νέων δομών πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής, βιομηχανικής κτλ ενοποίησης. Συντελούνται κοσμογονικές εξελίξεις που φέρνουν στο νου αναβίωση εποχών πανευρωπαϊκού ραϊχ. Είναι βέβαιο ότι αυτές οι ‘’αναγκαστικές συνεργασίες΄ θα τρέξουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη, στο πλαίσιο της ‘’Ευρωπαϊκής Ασφάλειας’’. Δυστυχώς η Ελλάδα σε αυτή την κρίσιμη εποχή βρίσκεται με μια εντολοδόχο, μέτριων δυνατοτήτων Στρατιωτική ηγεσία, που έχει επιλέγει έτσι ώστε να μην ενοχλεί και να λέει πάντα μάλιστα. Με μια ακόμη τραγικότερη πολιτική ηγεσία που θα παραδώσει τη χώρα, επαρχία των γερμανών.
http://www.analystsforchange.org/2013/06/blog-post_4470.html
No comments :
Post a Comment